จำเอาไว้ ! เราไม่เคย 'เลิกกัน :)

9.7

เขียนโดย LegLeg

วันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.54 น.

  20 ตอน
  87 วิจารณ์
  27.06K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2557 22.48 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

     วันต่อมา...

 

     "ยัยแก้ว ทำไมแกโทรมเงี้ยย ? = =' เจอครั้งก่อนไม่ขนาดนี้นี่นา.. ?" ยัยเฟย์ทักขึ้น เมื่อเห็นสภาพที่ดูไม่ได้ของฉันในวันนี้

 

     ทุกคนคงสงสัยว่าหลังจากเกิดเหตุการณ์นั้นขึ้น จะเป็นยังไงต่อมา.. ฉันแอบหนีกลับบ้านเป็นเวลาเช้าตรู่ ในขนาดที่โทโมะเองก็นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียง ซึ่งฉันหลีกเลี่ยงการพบหน้ากับโทโมะอย่างเป็นจริงเป็นจัง..

 

     ไม่อยากจะเชื่อ... ครั้งแรกของฉัน... เกิดขึ้นบน 'โซฟา' !!! 

 

     "ฉันไม่ค่อยสบายน่ะ" ฉันตอบยัยเฟย์ไปแบบนั้น ก่อนจะทำเป็นอ่านหนังสือทั้งๆที่ฉันไม่มีสมาธิเกี่ยวตัวหนังสือพวกนี้เลย ในหัวมีแต่เรื่องเมื่อคืนเต็มไปหมด.. และฉันก็ไม่เข้าใจว่าโทโมะทำแบบนั้นเพื่ออะไร ? ทั้งๆที่ในใจของเขาก็มีฟางอยู่แล้ว ถ้าฟางรู้เรื่องนี้คง...

 

         "อ้าว  ! แก้ว เฟย์.. ! " เสียงหวานอันคุ้นเคยดังขึ้นมา ซึ่งเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก...

 

         "ยัยฟาง แกมาได้ไงเนี่ย แล้วแฟนแกอ่ะ ไม่มาด้วยเหรอ?" ยัยเฟย์ถามไป

 

         "โทโมะน่ะเหรอ เขาหายไปไหนก็ไม่รู้ โทรไปก็ไม่รับ ส่งเมสเสจไปก็ไม่ตอบ เฮ้อออ ทำตัวเหลวไหลแน่ๆเลย" ยัยฟางบ่นออกมา ก่อนจะนั่งลงตรงข้ามกับฉัน...

 

         เธอจะรู้ไหมนะ.. ว่าเมื่อคืนแฟนของเธอทำอะไรไว้กับฉัน.. ถ้าเธอรู้ เธอจะโกธรจะเกลียดเพื่อนคนนี้ขนาดไหนกัน... 

 

         "นั่นไง ! เฟย์จ๋าาาา ! ><" 

 

         "พี่เขื่อนนน >< ! "

 

         จุ๊บบบ !!

 

         - -' แล้วยัยเฟย์จะรู้สึกยังไง เมื่อรู้ว่าเมื่อคืนแฟนตัวเองขี้แตกขี้แตนขนาดไหนน่ะ 

 

         แต่เดี๋ยวนะ.. พี่เขื่อน ! พี่เขื่อนมา เฮียป๊อบก็ต้องมา.. และถ้าหากเฮียป๊อบมา...

 

         โทโมะก็ต้องมาด้วยสิ !!!!

 

         "ไอ้โมะ มึงเดินไวๆหน่อยดิวะ กูจะไปหาน้องแก้วว ><' " เสียงพี่เคนตะดังขึ้นมา เรียกความสนใจจากฉันได้อย่างดี

 

         ร่างสูงโปร่งเด่นเป็นสง่าในสายตาของฉัน... โทโมะเดินควบคู่มากับพี่เคนตะ โดยที่สายตาของเขา... จับจ้องมาที่...

 

         ยัยฟาง...

 

       "โทโมะ ! ฟางโทรไปทำไมไม่รับ เมสเสจไปก็ไม่ตอบ ทำตัวเหลวไหลใช่มั้ย !" ยัยฟางหันไปโวยใส่โทโมะทันทีที่เดินมาถึง

 

    "โมะขอโทษครับ โมะ...กินเลี้ยงดึกไปหน่อย" โทโมะว่า พรางลากสายตามาที่ฉัน

 

        "หนักล่ะสิท่า... ดูสิ แก้มยังแดงๆอยู่เลย..." ยัยฟางพูด สองมือลูบไล้แก้มของแฟนหนุ่ม

 

         เธอจะรู้ไหมว่าฉันแอบตบหน้าแฟนเธอก่อนกลับบ้านน่ะ T^T

 

         "เอ่อ...ครับ" โทโมะรับคำแค่นั้น ก่อนจะนั่งลงข้างๆยัยฟาง ตามด้วยพวกเฮียที่นั่งลงตามๆกัน

 

          ทุกคนพูดคุยกันตามปกติ เหมือนจะมีเพียงแต่ฉันเท่านั้นที่นั่งนิ่งไม่พูดไม่จา ทำอะไรไม่ถูก เมื่อมีสายตาของโทโมะมองมาตลอดเวลาทำเอาฉันตัวเกร็งถึงกับหายใจลำบาก

 

          ให้ตายเถอะ... มองมากไปแล้วนะ

 

          ~ นี่คือเสียงจากประชาสัมพันธ์ เนื่องจากอาทิตย์หน้าโรงเรียนเราจะจัดนิทรรศการ ขอเชิญนักเรียนชั้นม.5 ม.6 ทุกคนเข้าประชุมที่หอประชุมด้วยค่ะ ~

 

          เสียงเลขานุการอย่างพี่จินนี่ พูดขึ้นตามเสียงกระจายข่าว ซึ่งดังไปทั่วโรงเรียน ทำให้พวกเราที่นั่งคุยกันลุกขึ้น แล้วพากันไปเดินที่หอประชุมตามเสียงประกาศ 

 

        "แล้วเราจะจัดซุ้มอะไรดีอ่ะ ฟางว่านะ จัดซุ้มขนมหวานดีกว่า ฟางชอบทำขนมหวานมากๆเลยอ่ะ ^^" ฟางพูดขึ้น

 

          "ป๊อบว่าก็ดีนะ ป๊อบพอชงชาเป็น..."

 

          "โห ไม่พอหรอกป๊อบ ป๊อบน่ะ ชงชาอร่อยสุดๆเลยต่างหาก ! อย่ามาถ่อมตัวเลย ฟางชอบชาป๊อบมาเลยนะ" ฟางพูดขัดขึ้น พร้อมยิ้มหวานให้กับเฮียแก

 

         "ฮ่ะ ๆ ฟางก็ชมเกินไป เกิดป๊อบหลงในคำพูดฟาง.. มันจะแย่เอาน่ะ" 

 

          "แย่ยังไงอ่ะ ? " 

 

          "ป๊อบกลัวว่าจะไม่หลงแค่คำพูดน่ะสิ ^^ "

 

          "-////-"

 

          ถ้าไม่ติดว่าฟางเป็นแฟนของโทโมะล่ะก็... ฉันคงคิดว่าเฮียป๊อบแกจีบฟางอยู่แน่ๆ - -' แล้วดูยัยฟางก็ยังหน้าแดงไปกับคำพูดเฮียแกอีกต่างหาก เหอะ ! โทโมะต้องไม่พอใจแน่ๆเลย

 

          แต่ผิดคาด ! โทโมะไม่สนใจแม้จะมองสองคนนั้นเลยสักนิด เพราะแค่ฉันเงยหน้ามองโทโมะ ก็พบกับสายตานิ่งๆนั่นมองมาก่อนอยู่แล้ว.. อะไรกันเนี่ย !! นี่เขามองฉันมาตลอดตั้งแต่นั่งอยู่เลยอย่างนั้นน่ะเหรอ -[]- !!

 

          "น้องแก้วอยากจัดซุ้มอะไรเหรอครับ ^^" อยู่ๆหน้าของพี่เคนตะก็ลอยเข้ามาซะนี่ - -' !

 

          "เอ่อ... ไม่รู้สิคะ คงแล้วแต่ยัยเฟย์" ฉันว่า

 

       "ถ้าแกแล้วแต่ฉัน ฉันก็จะจัดซุ้มบ้านขนมม >< แกเคยดูการ์ตูนเรื่องบ้านขนมหวานไหม แบบว่าจัดได้ดีมากเลย...." 

 

     ฉันคงไม่ว่างมากจนขนาดฟังยัยเฟย์บรรยายเรื่องบ้านขนมอะไรนั่นมากมายหรอกนะ - - 

 

          พรึบ !

 

          อยู่ๆฉันกลับรู้สึกอุ่นๆที่มือซ้ายของตัวเอง... และเมื่อมองลงไป พบว่าโทโมะเดินเข้ามาแนบชิดกับตัวฉัน โดยที่แอบกุมมือของฉันไว้อย่างไม่ให้ใครเห็น แถมเขายังทำหน้าแบบไม่รู้เรื่องอีกต่างหาก..

 

          ให้ตายเถอะ ! เขาทำเหมือนเราลักลอบคบกันงั้นแแหละ -o-' 

 

          แต่... พอคิดดีๆแล้ว มันก็ให้ความรู้สึกดีนะ... ♥ ..

 

 


 

คอมเม้นท์สิ ^^ ไม่น่านะ.. อาจจะมีตัวละครเพิ่มขึ้นมาก็ได้ ใครจะไปรู้ >< ไม่แน่นะ... ป๊อบปีกับฟาง อาจจะเริ่มมีความรู้สึกดีๆต่อกันแล้วก็ได้ ♥

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา