อุบัติรัก ยัยความจำเสื่อม

9.7

เขียนโดย prettyice

วันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 08.30 น.

  9 ตอน
  22 วิจารณ์
  16.32K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 09.56 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6) เธอทั้งนั้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

เมื่อฟางพันแผลเสร็จ

 

"พันแผลเสร็จแล้วหรอ " ป๊อปปี้ถาม

 

"แล้วนี่เรียกว่าเสร็จแล้วยังล่ะค้ะ " ฟางพูดประชดประชันป๊อปปี้เธอแอบงอนเขานิดหน่อย

 

"นี่!  อย่ามากวนประสาทฉันนะ " ป๊อปปี้ขึ้นเสียงใส่ฟาง 

 

"แล้วทำไมต้องขึ้นเสียงด้วยห่ะ  ฉันมีหูฉันก็ได้ยินนะ " ฟางตะคอกกลับใส่ป๊อปปี้  ก่อนที่ฟางจะพลุ่งพลานกำลังจะลุกเดินหนี

 

"ระวัง! " ป๊อปปี้ตะโกนด้วยความตกใจ เขารีบดึงแขนฟางจน...ฟางล้มลงค่อมตัวของป๊อปปี้...

 

       ทั้งคู่ได้มองตากันด้วยความหวานหยาดเยิ้มมม   ป๊อปปี้มองฟางด้วยสายตากรุ้มกริ่ม มีเลศนัยย์

 

 

"คุณจะแต๊ะอั๋งผมอีกนานไม๊ " ป๊อปปี้แซวฟาง

 

"บ้า! แต๊งอั๋งอะไรฉันไม่อยากจะแตะเนื้อต้องัวคุณสักนิด..พูดเลยยยยย  " ฟางบอก แต่ก็ไม่สามารถโกหกป๊อปปี้ได้เพราะ หน้าของเธอแดงเป็นลูกตำลึงโดยไม่รู้ตัว

 

"หึ " ป๊อปปี้หลุดขำฟาง

 

"ขำอะไร "

 

"แฮ่มๆ  เปล่า "ป๊อปปี้รีบวางมาดเข้มอีกครั้ง

 

"ว่าแต่...คุณจะดึงแขนฉันทำไมไม่ทราบบบ " ฟางถาม

 

"โหหห  นี่คุณความจำเสื่อมแล้วยังความจำสั้นอีกรึไง....ก็เท้าคุณบาดเจ็บจะไปไหนต่อไหนได้อีกห่ะ " ป๊อปปี้พูด

 

"ก็ฉัน..."

 

"หรือคุณจะปฏิเสธ " 

 

   ฟางเงียบ...เพราะสิ่งที่ป๊อปปี้พูดเป็นความจริงทุกอย่าง

 

"ฉันแค่อยากเข้าห้องน้ำแค่นั้นเอง " ฟางบอก

 

"ว่าไงนะ  อยากเข้าห้องน้ำ? " ป๊อปปี้แอบขำๆ

 

"อื้ม  "ฟางตอบด้วยสีหน้าอ้อนวอน

 

 

"งั้นเดี๋ยวผมพยุงไปส่งแล้วกัน "ป๊อปปี้บอก 

    ฟางเองก็ไม่ได้ปฏิเสธเขาแม้แต่น้อย   ป๊อปปี้เริ่มโอบเอวฟางไว้ แล้วพยุงฟางเดินไปห้องน้ำช้าๆ

 

 

 

 

 

 

"ขอบคุณนะค่ะ  ที่พยุงมาส่งอ่ะ " ฟางบอก

 

"ไม่เป็นไร   อยากเข้าห้องน้ำไม่ใช่หรอ รีบเข้าเหอะ "ป๊อปปี้พูด  ก่อนที่ฟางจะพยักหน้าตอบแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป

 

ปัง!

 

"เฮ้อ!"  ฟางถอนหายใจเฮือกใหญ่เธอพิงประตูแล้วจับหัวใจของตัวเองที่เต้นแรงแทบไม่เป็นจังหวะฟางแอบยิ้มเธอแอบมีความสุขเล็กๆกับป๊อปปี้

 

"เฮ้อ!" ป๊อปปี้ถอนใจแล้วเอาหลังพิงประตูเขาเองก็จับหัวใจของเขาที่เต้นไม่เป็นจังหวะก่อนจะยิ้มกว้างออกมาแบบที่เขาไม่เคยทำกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน

 

เว็บขีดเขียน

 

 

 

 

กริ๊งๆๆ

 

"ฮัลโหล  "

 

"ฮัลโหล ไอป๊อปมาพบพวกกูหน่อยดิว่ะ " เสียงปลายสายจากเพื่อนแก๊งของป๊อปปี้

 

"มีไรว่ะ " ป๊อปปี้ถาม

 

"ทำไมต้องถามด้วยว่ะ  พวกกูขอพบหน้าหน่อยไม่ได้รึไง " เขื่อนบอก

 

"เออๆ ก็ได้  แค่นี้แหละ " ป๊อปปี้วางสายจากเขื่อน   ป๊อปปี้มองประตูห้องน้ำรอฟางเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่เขาจะตัดสินใจเดินออกไป

 

 

 

เป็นไงบ้างงง ชอบกันรึเปล่า  ถ้าชอบก็เม้นนะ ^^  ช่วงนี้ติดสอบอาจจะอัพช้าไปหน่อยนะ  ยังไงก็ติดตามกัยต่อๆไปนะ   ขอบคุณค่ะ

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา