Fic Naruto พันธสัญญาสีดำ ความเศร้า ความรัก ภาค1

9.3

เขียนโดย นิกซ์

วันที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 07.27 น.

  71 ตอน
  68 วิจารณ์
  80.01K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2564 21.50 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

29) บทที่ 25 สัตว์เลี้ยง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
หลังจากซากุระได้คุยกับพ่อ ท่ามกลางสายตาของซึบารุ ตัวเค้าเองนั้นก็นึกไม่ถึงว่าเด็กหนุ่มที่เค้าเคยต่อสู้ร่วมกันนั้นจะสามารถแบ่งจิตและสร้างมิติเพื่อที่จะซ่อนสิ่งที่ตระกูลฮารุโนะทำมาโดยตลอดและแล้วตอนนี้ภาระทั้งหมดกลับตกอยู่บนบ่าเล็กๆของเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆผู้เป็นเหลนของเค้าเสียแล้ว
ซากุระเอ่ยกับผู้เป็นพ่อ"งั้นพ่อกลับโคโนฮะเถอะ ป้าต้องดีใจแน่ๆ"
ฮารุชิส่ายหน้า"ไม่ พ่อสามารถมีตัวตนได้แค่ที่นี่ พ่อออกจากที่นี่ไม่ได้หากออกจากมิตินี้ตัวตนของพ่อก็จะสลายไป เพราะนี่คือจิตวิญญาณ วิญญาณของพ่อนั้นได้ไปอยู่ที่ปรโลกแล้ว"
สีหน้าของซากุระสลดลง ผู้เป็นพ่อจึงลูบหัวอย่างอ่อนโยน"แต่พ่อก็ดีใจนะที่พี่ฮารุยเลี้ยงลูกออกมาจนโตเป็นสาวและสวยขนาดนี้"
"พ่อ..ก็"
เสียงๆหนึ่งดังแทรกขึ้น"ถ้าชั้นไม่เอาผลนิมิตรไปให้ยัยเด็กนี่กินล่ะก็ สามเดือนจะอ่านหนังสือจบรึเปล่าเฮอะ"
สองพ่อลูกและคุณทวด?หันไปมอง ฮารุชิทัก"อย่าบ่นไปหน่อยเลยทามะ บ่นมากเดี๋ยวก็ตายไวหรอก"ที่มาของเสียงคือแมวตัวอ้วนสีขาวดำตาซ้ายบอดหนึ่งข้างแถมมีหางถึงห้าหาง
"เจ้านี่คือแมวนินจาเหรอค่ะ"ซากุระหันไปถามผู้เป็นพ่อ
"ก็ไม่เชิงนะลูก มันเคยเป็นแมวนินจา สัตว์เลี้ยงของพ่อ ตอนนี้มันกลายมาเป็นเนโกมาตะไปแล้วเพราะอายุมันก็ปาเข้าไปจะยี่สิบปีแล้ว"
เจ้าแมวทามะถือวิสาสะนั่งบนตักของเด็กสาว"ยัยหนูน้อย ช่วยลูบชั้นหน่อยสิ ได้นอนตักสาวสวยอย่างนี้มันชื่นใจจริงๆ"
ฮารุชิจับหลังคอแมวตัวแสบออกจากตักลูกสาวทันที"แกนี่มันเจ้าชู้จริงๆ"แล้วเขวี่ยงเจ้าแมวไปอีกทาง
ทามะโวยทันที"ไอ้บ้าเดี๋ยวข้าก็ตายหรอก ข้าแกแล้วนะ"
ซึบารุพูดขึ้น"ขนาดตายไปตั้งสิบกว่าปีแล้วนิสัยซาดิสต์กับสัตว์เลี้ยงไม่เปลี่ยนเลยนะ แกน่ะ"
ฮารุชิเกาหัวแลบลิ้นแกเขิน"ก็..แหม เห็นเจ้าทามะมันแล้วน่าแกล้งดีนี่ครับ"
ซึบารุสถบ"ท่าทางยัยหนูจะเจออันตรายขนาดหนักแน่ ลูกแกโดนตามล่าอยู่นะรู้รึเปล่า"
"จะไปรู้ได้ไงครับ ผมก็อยู่แต่ในนี้นี่นา มีแต่เจ้าทามะที่ออกไปนู่นไปนี่มาตลอด"
ซึบารุกอดอก"คนที่ตามล่ายัยหนูเป็นคนจากตระกูลอุจิวะนะ ถ้ามันได้ตัวยัยหนูไปโดนเนตรวงแหวนเข้าไปมีหวังความลับแตกแน่ไหนจะพวกที่ปรึกษาโคโนฮะอีก เจ้าเด็กอุจิวะนั่นก็ร้ายกาจมากถึงขนาดใช้เทวีสุริยาได้"
ฮารุชิยิ้ม"เคยปะทะกันใช่ไหม"
ซากุระเป็นฝ่ายตอบเอง"ค่ะ พ่อตัวเค้าน่าจจะต้องพักฟื้นร่างกายพอสมควร"
"อืม...พ่อว่าพ่อคงต้องสอนวิชาสกัดใจให้ลูกซะแล้ว"
"วิชาสกัดใจ"
ผู้เป็นพ่ออธิบาย"วิชานี้ต้องอาศัยสมาธิขั้นสูง ต่อให้โดนเนตรวงแหวนของอุจิวะก็ไม่สามารถล่วงรู้ความคิดเราได้"
ซากุระถามขึ้น"แน่ใจเหรอค่ะ"
"อื้ม แน่ใจเพราะพ่อเคยโดนมาแล้ว พ่อเคยปะทะกับคนในตระกูลอุจิวะมาบ้างน่าจะช่วยได้"
สำหรับซากุระชักไม่แน่ใจเพราะเท่าที่ดูพลังเนตรของซาสึเกะแข็งกล้าแต่มันก็ส่งผลต่อร่างกายเค้าไม่ใช่น้อย "พ่อช่วยสอนหนูหน่อยนะค่ะ"
"อื้ม ไม่บอกก็ต้องสอนอยู่แล้ว ลูกไม่ต้องกังวลหรอกถ้าคนจากอุจิวะต้องการเค้นเอาความลับจากลูกมันไม่ใช้คาถาลวงตาเเรงๆแน่ เพราะถ้าขืนมันใช้ระบบประสาทของลูกอาจจะถูกทำลายได้พวกมันก็จะเสียประโยชน การใช้วิชาสกัดใจเป็นการใช้สมาธิป้องกันถูกจิตแทรกแซงได้ ถึงล้วงเข้ามาในความคิดมันก็ไม่รู้อะไร เพราะไม่สามารถเข้าถึงจิตใจของลูกได้"
"อ่าค่ะ หนูว่าตอนนี้หนูกลับไปที่หอก่อนดีกว่าเดี๋ยวจะผิดสังเกต แถมเสื้อผ้าก็เป็นอย่างนี้อีก มันไม่สะดวก"
"นั่นสินะ พ่อขอบอกอะไรหน่อยนะลูกมิตินี้ถ้าอยู่ในนี้1เดือนก็เท่ากับ1วันในโลกความเป็นจริงนะ"
"สะดวกจังเลยอ่ะพ่อ"
"พ่อเก่งมั้ยล่ะลูก"
"พ่อหนูเก่งที่ซู้ด"
ซึบารุกับทามะส่ายหัว...โอเวอร์มากพ่อลูกคู่นี้...
หลังจากที่ซากุระออกจากมิติแล้วก็นำไวท์มอบให้เจ้าโครงกระดูก ทำให้เจ้าโครงกระดูกหยุดโวยวาย
ซากุระและซึบารุก็รีบกลับหอพักของหน่วยแพทย์ โดยที่ซึบารุได้คืนร่างเป็นดาบคู่ตามเดิม งานนี้ทามะดันตามมาด้วย
วันต่อมาซากุระออกมาเดินเล่นตามปกติ และแล้วนารุโตะก็วิ่งเข้ามาหา"ซากุระจางงงงงงงงงงง"
ซากุระเอี่ยวตัวหลบทันทีส่งผลให้นารุโตะหน้าทิ่มเสาไฟฟ้าในทันใด"อ๋อย ซากุระจังหลบทำไมอ่ะ"
"พุ่งมายังกะจรวดมีธุระอะไรยะ"
"คือมานี่หน่อย"ว่าแล้วหนุ่มหน้าแมวก็ลากเด็กสาวไปยังสวนสาธารณะ
นารุโตะพนมมือขอร้อง"ขอร้องล่ะซากุระจังช่วยกันเจ้าเนจิทีเถอะ แต่สองร้อยได้ไหม"
"สองพัน"ซากุระเอ่ยขึ้นพลางยิ้ม หากแต่รอยยิ้มนั้นสำหรับนารุโตะช่างงเหมือนนางมารร้าย เจ๊หน้าเลือด
"โถ่ ชั้นก็กระเป๋าแฟ้บน่ะเซ่"
"ที่จริงนายมีเงินเยอะออกนะแต่นายดันเอาเงินจะไปซื้อบะหมี่ถ้วยในตำนานที่กำลังจะประมูลขายในวันพรุ่งนี้ไม่ใช่เรอะ ระหว่างฮินาตะกับบะหมี่ถ้วยในตำนานนายจะเลือกอันไหนล่ะ^^"
นารูโตะนั้นกลุ้มใจเหลือเกิน หนึ่งคือฮินาตะ สองคือ บะหมี่ถ้วยในตำนาน ...ทำไงดีโตะเลือกไม่ถูกอ่ะ...
ซากุระจึงงัดไม้ตาย"ได้ยินว่าที่ร้านอิจิคุราเม็งมีบะหมี่ถ้วยในตำนานขายอยู่นะ"
"ได้!งานนี้ชั้นใจปล้ำ ซากุระจังฝากด้วยนะ"ว่าแล้วนารูโตะก็ควักเงินออกมาสองพันทันที
"ดีใจที่ได้ทำธุรกิจกับนายนะ"เด็กสาวนับเงินพลางยิ้มหวาน"เดี๋ยวจะจัดการเนจิให้ นายไปชวนฮินาตะเดทได้เลย"
พอนารูโตะวิ่งไปชวนฮินาตะทันที ส่วนซากุระก็โทรศัพท์ไปหาเท็นเท็นเพื่อนซี้ทันที
หลังจากที่ตกลงกับเท็นเท็นแล้วซากุระก็แอบตามนารูโตะไป ในตอนนี้นารูโตะกำลังจะเข้าไปชวนฮินาตะแต่ทันใดนั้นเนจิก็เข้ามาขวาง
"เนจิ!"และแล้วเท็นเท็นก็เข้าไปหา
"มีอะไรเท็นเท็น"
สาวหมวยทำหน้าอ้อน"เลี้ยงติมหน่อยจิ อยากกินอ่ะ"ว่าและก็เข้าควงแขนเนจิซะแน่น
"เท็นเท็นเอาไว้ครั้งหน้าเถอะ"
"ไม่อ่ะ ชั้นอยากกินตอนนี้ เลี้ยงชั้นเดี๋ยวนี้"ว่าแล้วสาวหมวยก็ทำการลากแขนเพื่อนชายไปทันทีงานนี้สบายนารูโตะล่ะ
"ฮินาตะ ปะ..ปะ..ไปเดทกันนะ"
คนถูกชวนเขินจนล้มตึงทันที ดีที่นารูโตะรับไว้ทัน"ทำไงดีล่ะเนี่ย"
ซากุระจึงออกจากที่ซ่อน"นายนี่มันแย่จริงๆ"
"ซากุระจังมาได้ไงเนี่ย"
"ก็แอบตามมาไงอุส่าห์กันเนจิออกไปแล้วนะ"
"ทำไงดีอ่ะ"
"พอฮินาตะฟื้นนายก็ชวนไปร้านชขนมหรืออะไรก็ได้และพาไปเดินที่สวนสาธารณะไงยะ"
"ซากุระจัง เธอคือนางฟ้าที่มาโปรด"
"แหวะ ไปล่ะชั้นไปซื้ออาหารให้สัตว์เลี้ยงของชั้น"
"จ้า ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะ"
"อื้ม ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับฝีมือของนายนะ อย่าไปปะเจอกับเนจิล่ะ"
"จ้าๆ"
ร้านขายอาหารสัตว์เลี้ยง
ในตอนนี้ซากุระกำลังเลือกซื้ออาหารเเมวโดยมีทามะเดินตามมา เจ้าเหมียวทามะเอ่ยถามเบาๆ"ยัยหนู เธอมาทำไมเนี่ย"
"มาซื้อของให้สัตว์เลี้ยงไง"
"ใครสัตว์เลี้ยงเธอ"
"ก็แกไง"
"ขออาหารดีๆนะ"
" จ้าๆ แกชอบอันไหนก็บอกนะ"เด็กสาวอุ้มเจ้าเหมียวขนฟูสีขาวดำตาบอดซ้ายขึ้นมาพาดบ่าในตอนนี้มันอยู่ในร่างของแมวนินจาธรรมดาเท่านั้น 
"ซากุระซังมาซื้อของเหรอครับ"
"อ้าว คุณลี คะ ชั้นมาซื้อของให้สัตว์เลี้ยงของชั้น"
"คุณเลี้ยงแมวเหรอครับ"
"คะ เมื่อวานชั้นเจอมันที่แถวหอพัก รู้สึกถูกชะตาเลยเอามันมาเลี้ยงซะเลย มันชื่อทามะ น่ารักไหมค่ะ"
"ก็..น่ารักดีนะครับ ทำไมมันดู"นินจาผมบ๊อบมีสีหน้าปั้นยาก
"ขนยุ่งใช่ไหมค่ะ วันนี้ชั้นกะจะจับมันอาบน้ำ ตัดขนซะหน่อย"
พอเด็กสาวพูคำว่าอาบน้ำเท่านั้นแหละเจ้าเหมียวทามะสะดุ้งโหยงทันใด

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา