รักเราต่างกัน

9.6

เขียนโดย putthathida

วันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 07.43 น.

  17 ตอน
  26 วิจารณ์
  22.27K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2557 09.03 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) เข้าเรียนวันแรก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
     
     "เอาล่ะทุกคนวันนี้เรามีเด็กใหม่มาแนะนำให้รู้จักกัน"อาจารย์หน้าชั้นบอกนักศึกษา
 
 
     "สวัสดี ฉันชื่อจริญญา เรียกสั้นๆว่าแก้วก็ได้"หญิงสาวแนะนำตัวโดยไม่มีคำลงท้ายเลย ทำให้เพื่อนๆในชั้นต่างซุบซิบกันยกใหญ่ 
 
 
     "เอาล่ะๆหยุดพูดกันได้แล้ว แก้วเธอเป็นเด็กใหม่ ไปนั่งตรงนั้นเลย"อาจารย์ประจำชั้นชี้ไปที่ที่เธอต้องนั่ง
 
 
     "ดูซิ่ เหมือนทองเลยอ่ะแกว่าม่ะ"กลุ่มสาวๆที่นั่งอยู่รอบๆต่างเม้ามอยเธอ ยกเว้นเขา
 
 
    "เหมือนทอมไปหน่อย แต่ก็น่ารักล่ะว้ะ ใช่ไมว้ะไอโมะ"เพื่อนซี้ของเขาพูดขึ้น
 
 
       "ไปอะไรไม๊ครับ"โทโมะยื่นมือเพื่อช่วยเหลือเธอ
 
       "ไม่เป็นไร"แต่เธอกลับปัดมือของเขาทิ้งแล้ววิ่งหนีไป
 
 
    "ใช่เธอจริงๆด้วยสินะ"โทโมะพูดขึ้นแล้วมองหน้าแก้วไม่ขาดสาย
 
 
 พักเที่ยง
 
 
     "นี่เธอ เธอมาจากที่ไหนหรอ"หญิงสาวคนนึงถามเธอ
 
 
     "ทำไมฉันต้องบอกเธอ"แก้วบอกกับหญิงสาวคนนั้น
 
 
     "ก็ไม่ทำไมหรอก ฉันแค่สงสัยเพราะคนที่จะเข้ามาในมหาลัยนี้ได้ต้องผ่านการสอบและฐานะต้องดี แต่เธอมาจากไหนก็ไม่รู้ ดูจากหน้าตาทรงผม ของเธอแล้วเนี่ยเป็นเด็กสะลัมรึเปล่าก็ไม่รู้"หญิงสาวคนนั้นพูดแล้วมองแก้วด้วยสายตาที่เหยียดหยาม
 
 
    "พวกเธอมากกว่าไม๊ที่เป็นคนพวกนั้น"โทโมะพูดขึ้น ทำให้แก้วรู้สึกเอะใจ
 
 
    "นายพูดอะไรของนาย"เด็กสาวถาม
 
 
     "เด็กสะลัมที่เธอพูดหน่ะ เค้ายังมีมารยาทมากกว่าเธอที่มาด่าคนอื่นอีกนะฉันว่า.."โทโมะพูด ก่อนที่หญิงสาวคนนั้นจะสะบัดบ๊อบแล้วเดินจากไปอย่างหงุดหงิด
 
 
     "นาย..."แก้วรู้สึกคุ้นหน้าเขา
 
 
     "จำหน้าฉันไม่ได้จริงๆหรอ"โทโมะถามขึ้น
 
 
     "อะไรเนี่ยพวกเธอรู้จักกันมาก่อนหรอว้ะ"กั้งถามอย่างสงสัย
 
 
    "ไปเว้ยไอกั้ง ฉันหิวแล้ว"โทโมะลุกขึ้นจากที่นั่ง ก่อนจะเดินออกไป
 
 
     "นายคนนั้น.."แก้วเริ่มนึกขึ้นได้
 
 
 
      "เป็นอะไรไม๊ครับ"เขายื่นมาเพื่อช่วยเธอ
 
 
 
     "นี่นายรู้จักแก้วมาก่อนหรอวะไอโทโมะ แล้วนายกับแก้วรู้จักันนานแล้วยังว้ะ เมื่อไหร่ทำไมฉันไม่รู้ว้ะไอโมะ"กั้งถามคำถามไม่หยุดทำให้โทโมะเริ่มรำคาญ
 
 
     "ไอกั้ง นายจะถามอะไรฉันเยอะว้ะห้ะ แค่เคยเห็นหน้าก็เท่านั้นเว้ย"โทโมะพูดขึ้น
 
 
     "โอ้ย!"แก้วสะดุดขาของกลุ่มผู้หญิงที่ไม่ชอบหน้าเธอแกล้ง
 
 
     "ว้ายตายแล้ว!!!!เดินไม่ดูเลยนะเธอ ดูเท้าฉันสิสกปรกหมดแล้วอ่ะ"
 
 
     "โถ่เว้ย!"แก้วไม่ยอมแล้วเดินเข้าไปหากลุ่มผู้หญิงพวกนั้น
 
 
     "จะทำอะไรย้ะ! อย่าเข้าใกล้ฉันนะไอเด็กสลัม"กลุ่มผู้หญิงพวกนั้นเริ่มถอยห่างจากแก้ว
 
 
     "คำก็เด็กสะลัม สองคำก็เด็กสะลัม เป็นเด็กสะลัมแล้วทำไมว้ะ"แก้วพูดขึ้น แล้วกำหมัดแน่น
 
 
     "อ้ายยย ถอยไปนะไอเด็กสะลัม"กลุ่มเด็กสาวพวกนั้นเริ่มกลัวเธอ
 
 
     "เห้ยไอโมะ นั้นใช่แก้วป่ะว้ะ"กั้งบอกโทโมะแล้วชี้ไปที่แก้ว โทโมะเห็นเช่นนั้นจึงรีบตามไปทันที
 
 
    "ยัยทอม!ออกไปนะย้ะ ถ้าแกเข้ามาอีกก้าวเดียวล่ะก็..."หญิงสาวพูดไม่จบ ร่างของแก้วก็ถูกดึงไปโดยผู้ชายคนนึง
 
 
    "นี่เธอยังไม่หยุดอีกหรอห้ะ คำพูดของเธอมากกว่าเด็กสลัมที่เค้าทำกันอีกนะ"โทโมะว่ากลุ่มนักเรียนพวกนั้น
 
 
    "อย่างน้อยฉันก็ดีกว่ายัยทอมนี่ก็แล้วกัน ไม่มีมารยาท แถมชอบใช้กำลังเข้ามาที่นี่ได้ไงก็ไม่รู้"หญิงสาวอีกคนพูดดูถูกแก้วอีกครั้ง
 
 
     "โถ่เว้ย"แก้วทนไม่ไหวพยายามดิ้นเพื่อจะไปเอาเรื่องแต่ก็ถูกโทโฒะจับไว้แน่น
 
 
    "พูดเสร็จแล้วใช่ไม๊ พูดจบก็ไปดิ้"กั้งช่วยอีกแรง ก่อนที่นักศึกษาสาวพวกนั้นจะไป
 
 
    "ส่วนเธอมานี่เลย"โทโมะลากแก้วไป
 
 
    "นายปล่อยฉันได้แล้วนะ"แก้วพยายามดิ้น จนโทโมะต้องปล่อยเธอ
 
 
    "ทีหลังเธออย่าทำแบบนี้อีก"โทโมะบอกแก้ว
 
 
     "แล้วนายเกี่ยวอะไรด้วยห้ะ!เรื่องนี้มันเกี่ยวกับฉันไม่เกี่ยวกับนาย"แก้วบอก
 
 
     "ก็เธอเป็นเด็กใหม่มาก่อเรื่องแบบนี้เดี๋ยวเธอก็โดนไล่ออกหรอก!อยากออกมากรึไง!"โทโมะอกแก้ว ทำให้เธอเงียบ
 
 
     "ก็พวกนั้นมาหาเรื่องฉันก่อน จะให้ฉํนยอมรึไง!"แก้วพูด
 
 
      "ต่อจากนี้เธอก็มาอยู่กับฉํนและไอกั้ง ไม่อย่างนั้นเธอได้โดนไล่ออกแน่ "
 
 
      "ไม่ต้อง.."
 
 
     "เธอไม่มีสิทธปฎิเสธ การเข้ามหาลัยที่นี่มันยาก เธอเข้ามาได้ยังไงฉันไม่รู้ฉันไม่สน แต่ถ้าเธอไม่อยากถูกไล่ออกก็ต้องทนพวกนั้น"โทโมะอธิบาย ทำให้แก้วใจอ่อนลง
 
 
 ตกเย็น
 
     "แก้วกลับยังไงหรอครับ"
    
 
     "ทำไม"แก้วถามกลับ
 
  
      "เดี๋ยวฉันไปส่งได้นะ"กั้งพูด
 
 
     "ไม่ต้อง ฉันมาได้ก็ต้องกลับได้นายไม่ต้องยุ่ง"แก้วพูดจบแล้วเดินออกไป
 
 
     "หึ หึ"โทโมะขำกับคำพูดของแก้ว
 
 
    "หัวเราะอะไรว้ะไอโมะห้ะ นายนี่ตลอกเห็นฉันเสียใจแล้วขำตลอด กลับบ้านดีกว่าเว้ย"กั้งพูดจบก่อนจะเดินออกไป
 
 
 
   ติ้ด ติ้ดดด
 
 
    "ฮัลโหล"โทโมะรับโทรศัพท์
 
     "ได้แล้วหรอ ขอบใจมากไอเขื่อน เดี๋ยวพี่กลับไปนะ"โทโมะพูดจบ ก็รีบเดินออกไปทันที
 

จบไปอีกตอน โทโมะให้เขื่อทำอะไรน้าาาาขอเม้นนน และโหวตตตต ให้ไรเตอด้วยสิ คู่ป๊อปฟาง เขื่อนเฟย์เจอกันตอนหน้านะครัช
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา