Oh my Thief จับหัวใจนายจอมโจร

9.6

เขียนโดย Chapond

วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.50 น.

  37 ตอน
  378 วิจารณ์
  97.99K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 00.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

17) 17 หนุ่มนักเขียนกับสาวสุดติสท์ Koen&Faye Part II

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เฟย์ถามจริงเถอะ จะมานอนบ้านพี่แบบนี้จริงๆหรอ พวกพี่น่ะเป็นผู้ชายนะ”จงเบถามเฟย์ที่สะพาย

เป้มานอนบ้านพวกเขาที่มีไปป์ มาก่อน และจงเบ ล้วนแต่ผู้ชายทั้งนั้น

 

 

 

 

 

 

 

“แน่นอน เบื่อ พรุ่งนี้พ่อจะให้เฟยืไปดูตัวกับลูกเพื่อนตำรวจด้วยกัน เรื่องอะไรจะไป เชอะ”เฟย์พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“เจ้ เจ๋งดีออกมีแฟนเป็นตำรวเหมือนพี่ฟางไง”ไปป์รีบพูด เฟย์จึงผลักหัวไปป์ไปทีนึง

 

 

 

 

 

 

“พอเลย เฟย์ไม่มีทางเอาตำรวจเป็นแฟน”เฟย์พูด

 

 

 

 

 

“แต่อยากได้โจรเป็นแฟนมากกว่าน่ะสิ”มาก่อนแซว

 

 

 

 

 

 

 

 

“เงียบไปเลยมาก่อน เออ นี่วันนี้เรากินหม้อไฟกันทำไมไม่ชวนคุณเขื่อนมากินด้วยล่ะ”เฟย์ถาม

 

 

 

 

 

 

“นั่นแน่ๆ เดี๋ยวนี้เค้าเลิกเป็นติ่งโจรแล้วมาตามจีบนักเขียนแล้วหรอ”ไปป์แกล้งแซว

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวเหอะ ก็พวกเราต้องทำตัวเป็นเพื่อนบ้านที่ดีสิ ไปชวนคุณเขื่อนเดี๋ยวนี้เลย”เฟย์ไล่

 

 

 

 

 

 

 

“เจ้ วันนี้พี่เขื่อนไปยิงปืนกับเพื่อน ดึกโน่นคงกลับอ่ะ ทำไมคิดถึงเค้าอ่ะดิ๊”ไปป์แซว

 

 

 

 

 

 

 

 

“พอเลยย่ะ ชั้นจะคิดถึงเค้าทำไม เค้าน่ะเพื่อนบ้านพวกแกนะ พอๆ กินข้าวๆ”เฟย์พูดก่อนจะชวนทุก

คนกินหม้อไฟที่อยู่ในหม้อก่อนจะเดินปลีกแยกออกมาเพื่อเดินย่อย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โฮ่งๆ”เสียงกาก้าดังมาจากฝั่งบ้านเขื่อนทำให้เฟย์ชะงัก

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ้า กาก้า พ่อหนูยังไม่กลับมาอีกหรอลูก ตายล่ะ”เฟย์ส่องลอดผ่านรั้วบ้านก็เห็นกาก้าหมาของ

เขื่อนครางหงิงๆ และเห่าไปมาก็ตัดสินใจปีนข้ามรั้วไปที่บ้านของเขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

“โถ เหงาล่ะสิกาก้า มาม้ะเดี๋ยวพี่เฟย์คนสวยจะพาไปอาบน้ำแล้วเอาข้าวให้กินนะ”เฟย์พูดแล้วอุ้ม

กาก้าไปอาบน้ำแล้วกาก้าก็วิ่งไปที่กระถางต้นไม้แล้วคุ้ยเอากุญแจบ้านคาบมาให้เฟย์

 

 

 

 

 

 

 

 

“กาก้า เอามาให้กันแบบนี้เดี๋ยวพ่อเราก็ว่าหรอก”เฟย์พูดแต่เมื่อเห็นสายตากาก้าอ้อนและครางไป

มาทำให้เฟยือดใจอ่อนไม่ได้ก่อนจะตัดสินใจไขกุญแจเข้าไปในบ้านเขื่อนทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่หนูหิวใช่มั้ยลูกมิน่าล่ะ แต่หนูก็แสนรุ้มากเลยรู้มั้ย”เฟย์พูดเมื่อเห็นกาก้าวิ่งไปที่ถุงอาหารสุนัขที่

เขื่อนวางประจำก่อนจะเอาอาหารให้กาก้ากิน พลางมองไปรอบๆบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“น่ะว่าไปแล้วมาสังเกตดีๆ บ้านคุณเขื่อนนี่ก็น่าอยู่จัง อ๊ะ รางวัลแม่นปืน อุ้ย รางวัลชนะเลิศยิงธนู 

โห ประกาศนีย์บัตรนักเรียนดีเด่น ประกาศนีย์บัตรจบหลักสูตรโปรแกรมคอมพิวเตอร์ กาก้า ทำไม

พ่อหนูเก่งแบบนี้เนี่ย”เฟย์พูดแล้วมองพวกถ้วยรางวัลและประกาศนีย์บัตรต่างๆของเขื่อนอย่างทึ่ง

ไม่คิดเลยว่าเขื่อนจะเก่งแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

ปี้นๆ เสียงรถยนต์ของเขื่อนขับเข้ามาจอดในบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

“กาก้า พ่อมาแล้วลูก ขอโทษน้าที่ทิ้งหนูไว้นานเดี๋ยวพ่อหาอะไรให้กิน อ้าว คุณเฟย์”เขื่อนเดินเข้า

มาในบ้านแล้วชะงัก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษนะคะที่เฟย์เข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาตแบบนี้ พอดีว่าเฟยืได้ยินเสียงกาก้าเห่าน่ะค่ะ สงสัย

จะหิว เห็นกาก้าวิ่งไปคุ้ยกระถางต้นไม้แล้วเอากุญแจมาให้เฟย์ แล้วก็จริง เจ้ากาก้าหิวจริงๆด้วยค่ะ

เพราะเฟยืเอาอาหารให้กินนะคะ กินจนหมดเกลี้ยงเลย”เฟย์พูดเจื้อยแจ้วเล่าเรื่องของกาก้าให้เขื่อน

ฟังแล้วพลางยื่นกุญแจคืนให้เฟย์

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณครับที่ดูกาก้าให้”เขื่อนที่กลัวว่าเฟย์จะรู้ความลับตัวเองก็เผลอดึงกุญแจมากเฟย์อย่างแรง

จนกุญแจหล่นพื้น

 

 

 

 

 

 

 

“นี่คุณคงจะไม่พอใจสินะคะที่เฟย์มายุ่งย่ามบ้านคุณ จริงสิ เล่นปีนเข้ามาบ้านคนอื่นไม่พอ มาไข

กุญแจบ้านถือวิสาสะเข้ามาอีก ขอโทษด้วย”เฟย์เข้าใจผิดคิดว่าเขื่อนไม่พอใจก็รีบพูดแล้วเดินไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวก่อนครับเฟย์”เขื่อนตกใจรีบวิ่งตามเฟย์ไปแล้วคว้าแขนร่างบางไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าย/เห้ย”แต่บริเวณนั้นเฟย์ที่เฟย์ยืนอยู่เดิมเคยอาบน้ำให้กาก้าทำให้มีคราบฟองสบู่และถังน้ำอยู่

เขื่อนที่รีบวิ่งมาคว้าแขนเฟย์แล้วล้มลงไปใส่กะละมังอาบน้ำของกาก้าทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณเขื่อนเฟย์ขอโทษที่ไม่เก็บของให้ดีๆ เฟย์ขอโทษค่ะ”เฟย์ตกใจที่เห็นเขื่อนหัวโขกและตัวเปียก

ก็รีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรครับๆ เฟย์ไปอาบน้ำเถอะครับ เปียกหมดแล้ว”เขื่อนพูดแล้วเดินไปส่งเฟย์ที่บ้านจงเบ

ก่อนจะกลับมาทำความสะอาดแล้วจัดการกับตัวเองและกาก้าต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เพราะเราแท้ๆเลย คุณเขื่อนจะกินอะไรรึยังนะ”เฟย์พูดแล้วชะเง้อมองที่บ้านเขื่อนเมื่ออาบน้ำเสร็จ

 

 

 

 

 

 

 

 

“นั่นแน่ ปากบอกไม่สนใจเค้าแต่แอบปีนไปบ้านเค้า แล้วตอนนี้ยังจะชะเง้อหาเค้า ไปนอนบ้านเค้า

เลยมั้ยจ้ะ”ไปป์ มาก่อนและจงเบที่เห็นท่าทางลุกลี้ลุกลนชะเง้อไปทางบ้านเขื่อนของเฟย์ก็ร้องแซว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใครว่าล่ะ เออ จริงสิ ขนมๆ เดี๋ยวเอาขนมไปขอโทษคุณเขื่อนก่อนนะเดี๋ยวมา”เฟย์รีบพูดก่อนจะนึก

ขึ้นได้ว่าตัวเองซื้อขนมเจ้าอร่อยที่ตัวเองเป็นลูกค้าประจำมาก็รีบข้ามเอาไปแบ่งให้เขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

“กาก้าหลับแบบนี้ถ้าเราเป็นโจรนี่คงปล้นบ้านแล้วล่ะเนี่ย”เฟย์พูดเมื่อเห็นกาก้าหลับ ก่อนจะเอาขนม

วางไว้แล้วเดินสำรวจในบ้านของเขื่อนต่อจากเมื่อกี้

 

 

 

โครม

 

 

 

 

 

เสียงข้าวของชั้นบนหล่นลงมาเฟย์รีบชึ้นไปตามเสียงชั้นบน

 

 

 

 

 

 

 

“เสียงเหมือนของหล่นแล้วเจ้าตัวไปไหนแล้วล่ะเนี่ย”เฟย์พูดแล้วเดินเข้ามาในห้องนอนชายหนุ่ม

ก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อเห็นต้นฉบับนิยายที่เขื่อนเตรียมไปส่งสำนักพิมพ์ที่ครั้งหนึ่งเขื่อนเคยบอกจะ

เอามาให้เฟย์อ่าน

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ๋ โปรแกรมแชทเหมือนกับที่เราคุยกับนายกบเลย”เฟย์พูดเหมือนเห็นโปรแกรมแชทที่เปิดอยู่ใน

คอมของเขื่อนก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าวันนี้เธอยังไม่ได้ทักแชทนายกบเลย

 

 

 

 

 

 

ตึง

 

 

 

 

เสียงแชทที่เครื่องเขื่อนดังขึ้นทำให้เฟย์ชะงัก

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวนะ”เฟย์ส่งข้อความไปอีกประมาณ2ข้อความปรากฏว่ามันเด้งขึ้นที่คอมของเขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์”เขื่อนที่ออกมาจากห้องน้ำตกใจเมื่อเห็นเฟย์ยืนอยู่หน้าคอม

 

 

 

 

 

 

 

“คุณเขื่อนมีอะไรจะบอกเฟย์มั้ย”เฟย์มองหน้าเขื่อนิ่งแล้วถาม ชายหนุ่มมองเห็นโปรแกรมแชทที่

หน้าต่างแชทของเฟย์เด้งขึ้นมากับมือถือในมือของเฟย์ก็หลบสายตา นี่เฟย์คงจะรู้แล้วสินะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตลอดเวลาที่เฟย์อยากเจอหน้านายกบ แต่นายกบกลับบอกว่าอยู่เมืองนอกไม่สามารถคุย มาเจอ

ตัวเป็นๆกับเฟย์ได้ เขื่อนโกหกเฟย์ล่ะ”เฟย์เดินเข้าไปถามอย่างเอาเรื่องชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษที่ไม่กล้าสู้หน้า คือผมแค่กลัวว่าผมอาจจะไม่ใช่โปรแกรมเมอร์ที่เพอเฟ็ก ไม่ได้ดีพร้อม

อย่างที่เฟย์หวังไว้ ผมรู้ตัวดีว่าผมเป็นแค่นักเขียนธรรมดาถ้าเฟย์ไปเจอพ่อของเฟยืมีหวังโดนสั่ง

ห้ามคบเฟย์แน่ๆ”เจื่อนพูดทุกอย่างออกมาจากใจ ใช่ ถ้าเขาไม่ใช่จอมโจรเฮเดส เขาก็คือนักเขียน

ธรรมดาเท่านั้น พ่อของเฟยืฟางคือนายตำรวชั้นสูงที่ต้องวางอนาคตที่ดีพร้อมให้กับลูกๆ จืนรู้ว่าคบ

กับนักเขียนธรรมดามีหวังต้องโดนสั่งห้ามไม่ให้คบแน่

 

 

 

 

 

 

 

 

“เขื่อนเห็นเฟย์เชื่อฟังพ่อมั้ยล่ะ ใช่ เรื่องอื่นเฟย์อาจเชื่อ แต่เรื่องความฝัน ความคิดของเฟย์ เฟย์มี

อิสระที่จะเลือกว่าเฟย์ชอบอะไรไม่ชอบอะไร พ่อมาบังคับเฟย์ไม่ได้ เขื่อนก็รู้ไม่ใช่หรอ ทำไมถึงยัง

คิดแบบนี้ เป็นคนใกล้ตัวกันแท้ๆทำไมไม่บอกความจริงกับเฟย์มาล่ะ”เฟย์ถามชายหนุ่มรัวแล้วจ้อง

หน้าชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษนะที่ทำให้เฟย์โกรธ ขอโทษที่โกหก”เขื่อนพูดแล้วไม่กล้าสบตาร่างบาง

 

 

 

 

 

 

“ความจริงตอนที่รู้ถ้าเป็นผู้หญิงทั่วไปเค้าจะโกรธมากใช่มั้ย ที่ถูกคนที่คุยมาด้วยหลายปีหลอกเรา

ไม่บอกความจริง แต่ผู้หญิงอย่างเฟย์มันไม่ใช่ ถ้าเฟย์โกรธจริงอยากให้เฟย์ยกโทษให้มั้ยล่ะ”เฟย์

กอดอกแล้วถามชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าทำแล้วมันทำให้เฟย์ไม่โกรธเขื่อนก็ยอม ยอมหมดทุกอย่างเลย”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นก็มาคบกันเป็นแฟนจริงๆไปเลย เรื่องพ่อไม่ต้องกลัว เฟย์ซะอย่าง ห้ามโกหกเฟย์อีก เข้าใจ๊”เฟย์

พูดแล้วดึงชายหนุ่มไปจูบอย่างอ่อนโยน แล้วกอดร่างสูงไว้แน่น

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณครับ คุณแฟน”เขื่อนพูดแล้วอุ้มเฟย์ไปที่เตียง ก่อนจะถูกเฟย์จัดการเขื่อนให้อยู่หมัดฉลอง

การเปิดตัวของเขื่อนทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

พอเค้าเปิดตัวเค้าก็ฉลองกันเป็นแฟนนิเนาะ

 

55555ชอบคู่นี้อย่าลืมเม้นโหวตนะจ้ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา