Oh my Thief จับหัวใจนายจอมโจร

9.6

เขียนโดย Chapond

วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.50 น.

  37 ตอน
  378 วิจารณ์
  98.00K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 00.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

37) 37 บทส่งท้ายPart2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ้า เจ้าบ่าวกับเจ้าสาวยิ้มหน่อยครับ”เขื่อนพูดกลางกดชัตเตอร์รัวๆให้โทโมะและแก้วที่ซุ้ม
ดอกไม้บริเวณหน้างานแต่งงาน วันนี้คืองานแต่งงานของแก้วและโทโมะซึ่งโทโมะเองได้จัดงาน
เล็กๆเชิญแค่คนสนิทมาเท่านั้น
 
 
 
 
 
 
 
“เอ ชั้นแต่งแล้วเมื่อไหร่แกจะแต่งงานวะเขื่อน”โทโมะกระแซะแซวเขื่อน
 
 
 
 
 
 
 
 
“คงต้องรอไปก่อนน่ะค่ะพี่โทโมะ เพราะพ่อบอกว่าถ้าพี่ไม่แต่งน้องก็อดแต่ง”เฟย์พูดถึงคู่ฟางและ
ป๊อปปี้ที่ หลังจากที่ฟางตามไปหาป๊อปปี้ที่หัวหินแล้วกลับมาบอกพ่อของเธอว่าฟางกับเต้ยได้ถอน
หมั้นกันแล้ว พ่อของฟางอึ้งและตกใจอยู่พักใหญ่ก่อนจะยอมให้ทั้งคู่คบกัน ส่วนเต้ยก็บังเอิญได้ไป
ประจำการที่สำนักงานตำรวจที่บอสตัน
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นแก้วว่าพวกเราต้องถามเจ้าตัวทางโน้นดีกว่านะคะ”แก้วพูดแล้วชี้ไปทางป๊อปปี้ที่ควงคู่มากับ
ฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ยินดีด้วยนะโทโมะ แก้ว มีความสุขมากๆนะจ้ะ”ฟางพูดและยิ้มให้กับโทโมะแก้ว
 
 
 
 
 
“แก้วแต่งแล้วเมื่อไหร่ฟางกับป๊อปปี้จะแต่งงานล่ะ”แก้วถามฟางทันที
 
 
 
 
 
“มีแต่คนถามถึงงานแต่งของชั้นกับฟางนั่นล่ะ เอางี้ถ้าวันนี้นะฟางได้ช่อดอกไม้ ชั้นขอฟางแต่งงาน
เลยอ่ะ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
“พูดแล้วนะ ป่ะทุกคนคะเข้าไปในงานกันเถอะค่ะ”แก้วยิ้มก่อนจะควงโทโมะนำทุกคนเช้างานไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ในวันนี้ก็ถือเป็นวันดีอีกวันหนึ่งที่เกิดขึ้นกับคู่รักคู่นี้นะครับ เจ้าบ่าวเจ้าสาวอยากจะพูดอะไรถึงกัน
และกันรึเปล่าเอ่ย”เขื่อนและเฟย์ที่ทำหน้าที่เป็นพิธีกรในงานก็ถามโทโมะกับแก้วบนเวที
 
 
 
 
 
 
“ผมอยากจะบอกกับแก้วว่า เมื่อก่อนเคยดูแล ใส่ใจยังไง นับจากวันนี้ เวลานี้เป็นต้นไป มันจะยิ่ง
เพิ่มพูนมากขึ้นไม่มีวันลดลง ชั้นจะรักเธอให้มากขึ้นๆทุกวันนะแก้ว”โทโมะพูดทำให้แก้วน้ำตาคลอ
ออกมาอย่างตื่นตัน
 
 
 
 
 
“แก้วเองอยากจะบอกคุณโทโมะนะคะว่าแก้วขอบคุณ ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณโทโมะ
ทำให้กับแก้ว คุณและพ่อของคุณช่วยแก้วให้มีอนาคตที่ดีได้ ไม่มีใครดีกับแก้วได้เท่าคุณ แก้วจะ
รักและซื่อสัตย์กับคุณแค่คนเดียว แก้วรักคุณนะคะคุณโทโมะ”แก้วเช็ดน้ำตาแล้วพูดออกมาจากใจ
ทำให้ชายหนุ่มยิ้มอย่างมีความสุขก่อนจะบรรจงจูบเจ้าสาวของเขาอย่างอ่อนโยน ท่ามกลางเสียง
โห่แซวของแขกในงาน
 
 
 
 
 
 
 
“เอาล่ะค่ะๆ ก่อนที่จะหวานจนน้ำตาลเกลื่อนงานไปมากกว่านี้นะคะ ถึงเวลาที่สาวๆทุกคนรอคอย
แล้วนะคะ ขอเชิญสาวโสดและไม่โสดแต่ยังไม่แต่งงานทางหน้าเวทีเลยค่า”เฟย์พูดจบก็รีบวิ่งลงมา
จากเวทีอย่างรวดเร็ว
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ล่ะครับแฟนผม ไวมาก สู้ๆนะจ้ะที่รัก”เขื่อนอึ้งปนขำเฟย์ก่อนจะพูดใส่ไมค์เชียร์แฟนสาว
 
 
 
 
 
 
 
“ไปสิฟาง ไปเลยๆ”ป๊อปปี้รีบดันคนรักไปที่หน้าเวทีเพื่อเตรียมตัวรับช่อดอกไม้ทันที
 
 
 
 
 
 
“เอาละนะคะ 1 2 3”แก้วพูดก่อนจะหันหลังโยนช่อดอกไม้ของเจ้าสาวทันที ช่อดอกไม้ถูกโยน
ลอยผ่านสาวๆที่ยื้อแย่งแช่งดอกไม้ไป ก่อนจะผ่านเฟย์ แล้วตรงลงไปที่มือของฟาง
 
 
 
 
 
 
“ว้าย”ฟางที่เอื้อมจับไม่ทันทำให้ช่อดอกไม้กระเด็นปัดไปอยู่ในมือจินนี่และใครคนหนึ่ง
 
 
 
 
 
 
 
“ว้าว พี่จงเบ กลับมาจากเกาหลีเมื่อไหร่ครับเนี่ย”เขื่อนพูดใส่ไมค์เมื่อเห็นคนที่รับช่อดอกไม้พร้อม
จินนี่คือจงเบ
 
 
 
 
 
 
“แบบนี้สิครับถึงจะเรียกพรหมลิขิต ยินดีด้วยนะจินนี่ มีคู่กับเค้าสักที”โทโมะพูดแซวจินนี่ที่หน้าแดง
อายม้วนเมื่อจงเบยิ้มและยื่นช่อดอกไม้ให้กับหญิงสาว ก่อนที่ทั้งคู่จะเริ่มทำความรู้จักกันและกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห้อ เสียดายพี่ฟางไม่ได้ช่อดอกไม้อ่ะ อีกนิดเดียวแท้ๆ”เมื่อเลิกงานเฟย์ก็พูดขึ้น
 
 
 
 
“นั่นสิคะ อดเห็นคุณป๊อปขอฟางแต่งงานเลย”แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
“แล้วแบบนี้เมื่อไหร่คู่นี้จะแต่งงานกันละเนี่ย นี่ว่าทำผิดพิธีนะ ไม่แต่งงานแต่งดันแอบเข้าหอกัน
ก่อน ไอ้ป๊อป ชั้นจะฟ้องคุณพ่อธียุท โอ้ย”เขื่อนแซวฟางและป๊อปปี้ก่อนจะโดนลูกเตะของป๊อปปี้
ไปที
 
 
 
 
 
“พอเลยไอ้เขื่อน แหม ตั้งแต่เปิดตัวแล้วเข้าออกบ้านเฟย์บ่อยนี่เข้าขากับว่าที่พ่อตาเลยนะ”ป๊อปปี้
พูด
 
 
 
 
 
 
 
“ถึงแม้พี่จะยังไม่แต่งงานกับป๊อปตอนนี้แต่พี่ว่าเขื่อนเค้าก็มีอะไรจะให้เฟย์ล่ะ”ฟางยิ้มแล้วพยักหน้า
กับเขื่อน
 
 
 
 
 
 
 
“นี่มัน ใบสมัครเรียนต่อด้านแฟชั่นที่อิตาลีนี่นา”เฟย์อึ้งเมื่อเขื่อนกางในสมัครที่พกาด้วยให้เฟย์
 
 
 
 
 
 
 
 
“คุณพ่อธียุทบอกว่า ยังไม่ให้แต่งงานเพราะไม่ใช่ว่ารอคู่ฟาง แต่เพราะเขื่อนเห็นว่านี่คือความฝัน
ของเฟย์มาก่อนนี่ เลยขอคุณพ่อธียุทให้เราไปเรียนต่อด้วยกันก่อนแล้วค่อยกลับมาแต่งก็ได้”เขื่อน
พูด
 
 
 
 
 
 
 
“เขื่อน น่ารักที่สุดในโลกเลย”เฟย์ยิ้มออกมาก่อนจะกระโดดกอดและหอมแก้มแฟนหนุ่มทันที
 
 
 
 
 
 
 
“เมื่อมีเรื่องดีๆแบบนี้แล้ว ทุกคนคงพร้อมที่จะไปส่งชั้นกับแก้วเข้าหอแล้วล่ะสิ ไปเถอะ ถึงฤกษ์
ส่งตัวพอดี”โทโมะพูดแล้วโอบเอวแก้วเดินนำเพื่อนๆทุกคนเข้าไปในบ้านตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
“เห้อ”ฟางที่ส่งแก้วและโทโมะเข้าหอแล้วก็แยกกับเฟย์เขื่อนที่ไปหาอะไรกินด้วยกันก่อนกลับบ้าน
แล้วเดินมากับป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
“อยากได้ช่อดอกไม้แต่งงานบ้างหรอฟาง”ป๊อปปี้ถามเมื่อสตาร์ทรถยนต์
 
 
 
 
 
 
“บ้า ยังไม่อยากได้หรอก อยากใช้ชีวิตแบบยังไม่แต่งงานแบบนี้ไปก่อน”ฟางพูดแล้วยักคิ้วกวนๆใส่
ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
“ฟางไม่อยากแต่ป๊อปอยากแต่งแล้วนะ”ป๊อปปี้พูดจบก็จอดรถตรงหน้าสวนสาธารณะแห่งหนึ่งก่อน
จะเดินจูงมือฟางลงจากรถแล้วพาไปตรงกลางสวนที่มีน้ำพุ
 
 
 
 
 
 
แปะๆ ป๊อปปี้ตบมือ2ทีก่อนที่ไฟจะเปิดทั่วสวน
 
 
 
 
 
 
 
“สวยจัง”ฟางมองไปรอบๆแล้วอึ้งเมื่อรอบๆสวนถูกประดับประดาไปด้วยดอกกุหลาบและไฟประดับ
ระยับระยับ
 
 
 
 
 
 
 
“คุณฟางครับ คุณพร้อมที่จะเป็นเจ้าสาวของผมแล้วรึยังครับ”ป๊อปปี้สวมหน้ากากจอมโจรซูสแล้ว
ถาม
 
 
 
 
 
 
 
“แหม พกมาด้วยนะ ไหนว่าจะไม่เป็นแล้วไง”ฟางยิ้มขำแล้วถามชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
“ก็ป๊อปรักฟางก็มีจุดเริ่มต้นมาจากจอมโจรซูสนี่ล่ะ ถ้าไม่มีคนแถวนี้ตามจับ แล้วเราจะรักกัน
หรอ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
“งั้นก็ จับเลยแล้วกัน”ฟางพูดแล้วยิ้มออกมาก่อนจะหยิบกุญแจมือที่พกมาด้วยใส่ข้อมือของป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“โห ว่าแต่เค้า ตัวเองล่ะพกกุญแจมือมาด้วย มันน่าจับแล้วก็กด”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มกรุ้มกริ่ม
 
 
 
 
 
 
 
“กด อะไรพูดดีๆ เข้าเรื่องต่อ ฟางตกลง ที่จะเป็นเจ้าสาวของป๊อปค่ะ”ฟางพูดจบก็เอามือตัวเองใส่
กุญแจมืออีกข้างทันที
 
 
 
 
 
 
“งั้นเราไปเข้าหอกันเลยมั้ย รอช้าอะไรล่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มออกมา
 
 
 
 
 
 
“บ้า”ฟางยิ้มด้วยความเขินก่อนจะเขย่งตัวจูบชายหนุ่มอย่างอ่อนโยนแล้วจูงมือกันเดินกลับไปที่รถ
ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
2ปีต่อมา
 
 
 
 
 
โครม
 
 
 
 
เสียงของการกระแทกตัวลงเบาะในโรงยิมแห่งหนึ่งทำให้เด็กชายที่นอนอยู่ร้องโอยโอย
 
 
 
 
 
 
“โอย พอแล้วๆ พักก่อนเถอะ ไม่ไหวแล้ว เจ็บไปหมดแล้วนะพี่ปลื้ม”ชายคนนั้นร้องโวยวาย
 
 
 
 
 
“เงียบไปเลยปีเตอร์ มัวแต่ซ้อมเหยาะแหยะแบบนี้ถ้าซ้อฟางกลับมาพี่จะฟ้องซ้อฟาง”ปลื้มบ่น
 
 
 
 
 
 
 
“โหย ไม่เป็นไรหรอกน่าพี่ปลื้ม ไอ้เช่มันถามเฮียป๊อปแล้ว เจ้แกกลับมาเย็นโน่น โดดซ้อมยังได้”ปี
เตอร์พูด
 
 
 
 
 
“ถูก นี่ซ้อมกันเหนื่อยๆเราไปหาอะไรเย็นๆกินกันดีกว่าน่า”ปอร์เช่พูดแล้วรีบเดินเข้ามาด้านใน
 
 
 
 
 
“พอเลยพวกนายน่ะ โดดซ้อมกันแล้วเมื่อไหร่เราจะเก่งแบบเฮียป๊อป เฮียโทโมะแล้วก็เฮียเขื่อน
ล่ะ”ปลื้มพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“พูดได้ดีมากปลื้ม ถ้าไม่ขยันซ้อมการต่อสู้แล้วเมื่อไหร่จะเก่ง”ฟางเดินเข้ามาทำให้ปีเตอร์และ
ปอร์เช่รีบหลบหลังปลื้ม
 
 
 
 
 
 
“ไหนว่าจะกลับมาเย็นๆโน่นไงเจ้”ปีเตอร์รีบถาม
 
 
 
 
 
 
“พอดีเสร็จธุระวะ ปีเตอร์ปอร์เช่ โดดซ้อมอีกแล้วนะ แล้วเมื่อไหร่จะเก่งสักที นี่พ่อแม่พวกเราฝากพี่
มาดูแลเพื่อจะได้เป็นสายลับอันดับต้นๆของตำรวจนะ ห้ามเหยาะแหยะ”ฟางดุ
 
 
 
 
 
 
 
“แต่เฮียป๊อปแกบอกพวกเราว่าพักก่อนก็ได้วันนี้ยังไม่ต้องซ้อมนาน เพราะสมัยที่พวกเฮียแกฝึกการ
ต่อสู้พวกเฮียแกซ้อมๆแล้วก็พักไม่ได้เครียดนี่เจ้”ปอร์เช่รีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ อู้ซ้อมเพราะมีตัวพ่อ แล้วนี่ตัวพ่อไปอยู่ไหนแล้วล่ะ”ฟางพูด 3หนุ่มรีบชี้ไปชั้นบนของยิมที่
ซ้อมทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรนะโทโมะ วันนี้ที่ร้านเดิมแถวทองหล่อ เอาสิ วันนี้ศุกร์แห่งชาติซะด้วย”ฟางเดินขึ้นมาชั้นบน
ที่เป็นห้องทำงานของป๊อปปี้แล้วชะงักเมื่อได้ยินการนัดเที่ยวของสามี
 
 
 
 
 
 
 
“วันนี้ป๊อปมีทานข้าวกับครอบครัวฟางอ่ะโทโมะ โทษทีนะคงไปไม่ได้ บาย”ฟางดึงมือถือป๊อปปี้ไป
แล้วพูดทันที
 
 
 
 
 
 
 
“โห ฟางได้ไงอ่ะ วันนี้พ่อฟางบอกว่าจะไปทำธุระต่างจังหวัดเราจะไปกินข้าวด้วยได้ไง”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
“ป๊อปบอกว่ายังไง วันศุกร์คือวันของฟาง ดังนั้นวันนี้อยู่กินข้าวกับฟาง”ฟางดุ
 
 
 
 
 
 
“ฟางจ๋า นี่โทโมะมันกลับมาจากฮันนีมูนที่ญี่ปุ่นกับแก้วมานะ มันเลยอยากไปปาร์ตี้ เราไปกัน
นะๆ”ป๊อปปี้อ้อน
 
 
 
 
 
 
“อยากเที่ยวน่ะเที่ยวได้ แต่ทำไมต้องยุน้องๆด้วย ปลื้ม ปาร์เช่และก็ปีเตอร์เค้าต้องถูกฝึกเป็นสาย
ลัยให้พ่อฟางนะ นี่ช่วยสอนน้องให้ดีๆหน่อยสิ ไม่ใช่เอะอะพากันโดดซ้อมแบบนี้น่ะห้ะ”ฟางยิ้มก่อน
จะบิดหูป๊อปปี้แล้วรีบว่า
 
 
 
 
 
 
 
“โอ้ย พอแล้วจ้ะเมียจ๋า ป๊อปแค่เห็นน้องๆซ้อมกันเหนื่อยแล้วเฉยๆ ต้องได้รับการพักสิ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
“แหม พัก ครั้งก่อนที่ฟางกับแก้วจับได้ว่าโทโมะกับป๊อปพาปลื้ม ปอร์เช่และก็ปีเตอร์หนีเที่ยวกลาง
คืนแทนที่จะสอนภาคสนามตอนกลางคืนน่ะ จำได้มั้ยว่าโดนฟางลงโทษยังไง”ฟางว่า
 
 
 
 
 
 
 
“ก็เกือบทั้งคืนเลยนะคืนนั้น จำได้ป๊อปนี่แทบเพลีย”ป๊อปปี้พูดตามตรงทำให้ฟางหน้าแดงจัด ฟาด
ใส่สามีทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปบ้า พอเลยนะๆไม่พูดแล้ว”ฟางเขินแล้วรีบดุใส่ป๊อปปี้อีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
 
“เอ้า ถ้าไม่พูดงั้นทำเลยแล้วกันดีมั้ยจ้ะเมียจ๋า”ป๊อปปี้พูดแล้วกอดฟางทันที
 
 
 
 
 
 
“จะบ้าหรอนี่มันห้องทำงานนะมาทำตรงนี้ได้ไงเล่า น้องอยู่ด้านล่างอีก”ฟางรีบว่าแล้วดันอกสามี
 
 
 
 
 
“ก็ให้น้องๆซ้อมไปก่อนไง ไม่นานหรอกน่า”ป๊อปปี้พูดแล้วคลอเคลียฟางไม่ปล่อย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นั่นแน่ กะแล้วว่าหายขึ้นไปนานต้องแอบจู๋จี๋กันนี่เอง”ปอร์เช่เปิดประตูออกมาแล้วแซว
 
 
 
 
 
“โหเจ้ อยากจู๋จี๋กับเฮียป๊อปก็บอก เดี๋ยวพวกเรากลับบ้านแล้วก็ได้”ปีเตอร์พูดแล้วอมยิ้ม
 
 
 
 
“ถ้าพวกเราออกไปแล้วพวกเราสัญญาเราจะล๊อกประตูครับ”ปลื้มพูดแล้วแอบยิ้ม
 
 
 
 
 
 
“ดีมากเด็กๆ”ป๊อปปี้หัวเราะชอบใจกับความกวนของ3หนุ่มก็รีบพูด
 
 
 
 
 
 
“อ๊าย พอเลยย่ะ ไปวิ่งรอบสนาม10รอบเดี๋ยวนี้เลยนะ ป๊อปก็อีกคน ไปคุมน้องๆวิ่งเดี๋ยวนี้”ฟางหน้า
แดงจัดรีบสั่งหนุ่มๆเสียงเข้มก่อนที่ป๊อปปี้จะนำปอร์เช่ ปลื้มและปีเตอร์วิ่งรอบสนามด้านนอกทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“วิ่งให้มันแข็งขันเท่ากับตอนที่แอบอู้กันหน่อยหนุ่มๆ”ฟางตะโกนใส่โทรโข่งให้หนุ่มๆได้ยิน
 
 
 
 
“5รอบพอแล้วสำหรับคนสอนนะจ้ะเมียจ๋า”ป๊อปปี้วิ่งมานั่งพักข้างฟางแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
“อะไรกัน เดี๋ยวนี้แก่เป็นคุณลุงแล้วรึไง ดูน้องสิ ยังวิ่งได้ต่อเลย”ฟางดุ
 
 
 
 
 
“เอ้าก็ไม่ให้เหนื่อยไวได้ไง ต้องออมแรงให้เมียจ๋าคืนนี้นินา”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มกรุ้มกริ่ม
 
 
 
 
 
“บ้า พอเลยคืนนี้นอนค่ะเพราะพรุ่งนี้ต้องไปทำธุระแต่เช้า”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
“แหม เดี๋ยวป๊อปปลุกเมียจ๋าเองไม่ต้องห่วง”ป๊อปปี้พูดแล้วขยับไปใกล้แล้วโอบไหล่ฟาง
 
 
 
 
 
“บ้า เหม็นเหงื่อไปอาบน้ำก่อน”ฟางเขินเมื่อถูกป๊อปปี้แอบหอมแก้มหลายที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นั่นแน่ เผลอไม่ได้เลยนะ สวีทกันอีกแล้ว”ปอร์เช่หยุดวิ่งแล้วตะโกนเสียงดังก่อน3หนุ่มจะโห่แซว
ฟางและป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“พอเลยๆ วิ่งอีกรอบแล้วไปพักได้”ป๊อปปี้พูดทำให้3หนุ่มร้องดีใจแล้ววิ่งกันอีกรอบก่อนจะแยกย้าย
ไปพัก
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ถ้าเรามีลูกแล้วเป็นลูกชายไม่รู้ว่าจะแสบเท่าเจ้า3คนนี้มั้ยเนาะฟาง”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
“หา นี่จะมี3คนเลยหรอ ฟางเลี้ยงไม่ไหวหรอก”ฟางเหวอแล้วรีบพูด
 
 
 
 
“เอาน่าฟางเดี๋ยวป๊อปช่วยเลี้ยง นี่ก็แต่งมา2ปีแล้วเรามามีลูกกันเถอะ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
“ไม่เอาอ่ะ ฟางอยากได้ลูกสาว”ฟางพูดแล้วย่นจมูกใส่ป๊อปปี้
 
 
 
 
“ได้คนแรกลูกสาวงั้นคนที่2กับ3ป๊อปขอลูกชายละกัน”ป๊อปปี้รีบพูด
 
 
 
 
“พอๆ อยากมีลูกเยอะๆงั้นช่วยกันเลี้ยงด้วยนะถ้ามีจริงๆ”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
“คร้าบผม ป๊อปรักฟางนะครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วกอดฟางแน่น
 
 
 
 
 
 
“จ้า ฟางก็รักป๊อปเหมือนกัน รักที่สุดเลยด้วย ดังนั้นถ้าคิดจะมีกิ๊กละก็ ตาย”ฟางพูดแล้วทำท่าเจี๋ยน
น้องชายของป๊อปปี้เล่นเอาชายหนุ่มสะดุ้งแทบหุบขาไม่ทันก่อนที่ฟางจะหลุดหัวเราะออกมา แล้ว
จูบป๊อปปี้อย่างอ่อนโยนและด้วยความรักที่ทั้งคู่มีให้กันตลอดไป
 
 
 
 
 
จบละจ้าาาาาาา  มาสั้นๆหน่อยเพราะตอนแรกกะจะทำเรื่งนี้เบาสมองจากเรื่องที่แล้วก่อนจะลงเรื่องใหม่
 
แต่เรื่องใหม่ลงไปแล้วคือเรื่องของซาตานนะ
 
 
ยังไงก็อย่าลืมอ่านเรื่องนั้นด้วยน้าาา
 
 
ที่สำคัญต้องขอขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนนะที่อยู่อ่านฟิคของไรเตอร์มาโดยตลอด
 
 
และทำให้ไรเตอร์มีกำลังใจแต่งฟิคมาให้อ่าน ขอบคุณจริงๆ
 
 
 
 

 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา