You are mine

9.9

เขียนโดย Chapond

วันที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 18.24 น.

  52 ตอน
  457 วิจารณ์
  99.01K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 10.24 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

38) 37 หลบมุมอยู่กัน2คน Poppy&Fang Part

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ความจริงคุณป๊อปอยู่เซ็นเอกสารที่บริษัทก็ได้นะคะ ไม่ต้องพาฟางออกมาแบบนี้หรอก”ฟางพูด

เมื่ออยู่ในรถ ที่ป๊อปปี้ขับพาเธอออกมาในช่วงสายของวันเสาร์ ฟางหันไปมองกองเอกสารทางหลัง

รถแล้วนึกห่วง

 

 

 

 

 

 

“ก็แค่อ่านแล้วก็เซ็นว่าอนุมัติไม่อนุมัติเองที่รัก อย่านิ่วหน้าแบบนั้นสิ วันนี้ผมสัญญาแล้วไงว่าผมจะ

พาคุณไปล่องเรือ ผมก็ต้องทำตามสัญญาสิครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มก่อนจะเลี้ยวรถไปที่ท่าเรือที่เป็น

ที่พื้นที่ส่วนตัวของจิระคุณ

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าว มากันแล้ว พอดีเลย ชั้นกำลังเช็คเครื่องยนต์เรือเสร็จพอดี”เมื่อลงจากรถป๊อปปี้ก็จูงมือฟาง

พาเข้าไปในอู่เรือ

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง นี่คือเคนตะเพื่อนของชั้น เคนตะนี่ฟางแฟนชั้น”ป๊อปปี้แนะฟางให้เคนตะรู้จัก

 

 

 

 

 

“ว้าว นี่สินะฟาง คนที่มาเปลี่ยนเสือยิ้มยากอย่างป๊อปปี้กลายเป็นแมวเชื่องได้”เคนตะแซว

 

 

 

 

 

 

“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ ฟางไม่ได้ทำอะไรเลย”ฟางยิ้มด้วยความเขินแล้วตอบอย่างถ่อมตัว

 

 

 

 

 

“น้อยๆหน่อยๆ ฟางวันนี้เราะไปล่องเรือกันนะป่ะ เอาของไปไว้บนเรือกัน”ป๊อปปี้พูดก่อนที่ฟางจะ

ช่วยเอาเสบียงสำหรับปิคนิคและงานของป๊อปปี้ไปปที่เรือ แล้วเธอต้องอึ้งเมื่อเห็นเรือใบขนาดยักษ์

สีขาวเทียบท่าเด่นตระหง่านตรงหน้า ข้างๆเรือใบมีเชื่อเขียนไว้ว่า เดอะ เกรซ ฟางเอาของขึ้นไป

เก็บซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่ป๊อปปี้และเคนตะขึ้นมา ฟางยืนมองป๊อปปี้ที่กำลังติดต่อและตรวจ

สภาพอากาศของลมทะเลอย่างคล่องแคล่วจนฟางอดทึ่งกับความสามารถของชายหนุ่มไม่ได้

 

 

 

 

 

 

“ชื่อเรือนี่คุณตั้งตามชื่อคุณแม่คุณสินะคะ”ฟางถาม “ใช่ครับ เพราะผมรักแม่ของผมมาก เข้าไป

ข้างในกันเถอะ”ป๊อปปี้ตอบแล้วพาเธอมาที่ห้องด้านในที่มีทั้งครัว และเครื่องอำนวยความสะดวก

สุดหรูมากมาย ก่อนที่ป๊อปปี้จะพาฟางเข้าไปที่ห้องนอนสุดหรูที่อยู่อีกห้อง

 

 

 

 

 

“เตียงสวยจัง สงสัยวันนี้ต้องเมเตียงหน่อยซะละ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มกรุ้มกริ่ม

 

 

 

 

 

“คนบ้า”ฟางหน้าแดงจัดด้วยความเขิน นี่มันกลางทะเลเลยนะคุณภาณุ!

 

 

 

 

 

 

“ใส่เสื้อชูชีพก่อนเนาะฟางเดี๋ยวผมใส่ให้ เพราะผมชอบเวลาที่คุณถูกมัด”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มอย่าง

เจ้าเล่ห์

 

 

 

 

 

“คุณป๊อป คุณน่ะโรคจิต”ฟางยิ้มแล้วพลางส่ายหน้าทำให้ป๊อปปี้ที่ใส่เสื้อชูชีให้ฟางเสร็จแอบหอม

แก้มเธอทีนึง

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะ อยากลองขับเรือมั้ย เดี๋ยวผมจะสอน”ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะจูงมือฟางขึ้นมาชั้นบนของเรือ

แล้วไปที่บังคับเรือ

 

 

 

 

 

 

 

“มันง่ายมากฟาง แค่จับพวงมาลัยแล้วมองขอบฟ้าเหนือหัวเรือ พอเรือใบกางคุณจะรู้สึกถึงแรงต้าน

คุณก็ค่อยๆบังคับเรือให้นิ่งๆแล้วผมจะส่งสัญญาณให้”ป๊อปปี้ทำท่าปาดคอ

 

 

 

 

 

 

“จากนั้นคุณก็ดับเครื่องตรงปุ่มนี้ เอาล่ะ ผมไปช่วยเคนตะกางใบเรือก่อนนะ”ป๊อปปี้ชี้ไปทางปุ่มสีดำ

ใหญ่ๆแล้วออกไปช่วยเคนตะกางใบเรือด้านนอก ฟางมองที่พวงมาลัยและแป้นหน้าปัดมากมาย

แล้วสูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนที่จะเริ่มเปิดเครื่องแล้วค่อยๆสตาร์ทเรือ ขับออกไปตามแรงและคำ

บอกของป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะ ตั้งลำดีๆนะ ผมกำลังกางใบแล้ว”เสียงป๊อปปี้ตะโกน ทำให้ฟางค่อยๆตั้งลำเรือก่อนที่จะกด

ปุ่มดับเครื่องทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้โห นี่ไม่บอกไม่รู้เลยนะครับเนี่ยว่าฟางพึ่งขับเรือครั้งแรก เก่งมากอ่ะ”เคนตะเข้ามาด้านในกับ

ป๊อปปี้ก็ชมฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“เก่งที่สุดเลยที่รักของผม”ป๊อปปี้พูดแล้วอมยิ้มก่อนะลูบผมฟางอย่างอ่อนโยนทำให้ฟางหน้าแดง

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวขอรับโทรศัพท์แฟนก่อนนะทุกคน อ้อ มีไวน์ในตู้แช่ดื่มกันก่อนเลยนะ”เคนตะเดินออกไปที่

ดาดฟ้าเรือเพื่อคุยโทรศัพท์กับแฟนแล้วบอกให้ป๊อปปี้นำไวน์ไปดื่มกันก่อน เมื่อเคนตะไปป๊อปปี้ไม่

รอช้ารีบดึงฟางกลับเข้าห้องนอนทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ดะ เดี๋ยวก่นค่ะคุณป๊อป คุณเคนตะเค้าอยู่ด้านบนอยู่เลยนะคะ”ฟางร้องเมื่อถูกป๊อปปี้ซุกไซร้ตาม

ตัว

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรน่าฟาง วันนี้คุณเก่งมากผมก็ต้องให้รางวัลน่า แล้วอีกอย่างผมก็บอกคุณเองไม่ใช่หรอว่า

เตียงนี้น่านอน เราควรจะต้องเจิมเตียงกันสักหน่อย”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนจะถอดเสื้อยืดที่

สวมออก ฟางจะค่อยๆปลดชุดเดรสสีหวานออก ป๊อปปี้มองฟางในสภาพกึ่งเปลือยก็ใจเต้นรัวก่อน

จะพุ่งเข้าไปบดจูบฟางอย่างร้อนแรงเช่นเดียวกับฟางที่จูบตอบชายหนุ่มเช่นกัน และไม่นานร่างกาย

ของทั้งคู่ก็อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าทั้งคู่ ป๊อปปี้ดันฟางลงไปนอนกับเตียงทันที

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกัน ที่ขีดก็หลายวันแล้วทำไมยังมีรอยอยู่ล่ะคะ”ฟางสำรวจร่างกายของป๊อปปี้ก็ถามเมื่อยัง

เห็นรอยแดงจางๆตามตัวป๊อปปี้ที่ขีดเส้นหวงห้าม

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็อยากให้ฟางรู้นี้ว่าตรงไหนคือแผลในใจของผม และผมกำลังรักษามันอยู่โดยที่คุณคือคนรักษา

ผมฟาง”ป๊อปปี้พูดแล้วพลิกตัวฟางมานั่งทับบนตัวเขาก่อนที่ฟางจะค่อยๆสอดใส่แกนกลางเข้ามา

ในตัวเธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องห่วงนะคะ ฟางจะรักษาคุณเอง ฟางอยู่กับคุณนะคะ”ฟางพูดแล้วเริ่มขยับสะโพกตัวเองขึ้น

ลง

 

 

 

 

 

 

 

“คุณสวยมากฟางรู้มั้ย ผมรักคุณนะฟาง”ป๊อปปี้พูดแล้วเอามือลูบไล้แล้วขยำสะโพกกลมมนของ

เธอ

 

 

 

 

 

 

“สักวันคุณจะลืมความเจ็บนี้ค่ะคุณป๊อป อ๊ะ”ฟางร้องครางแล้วค่อยๆพูดออกมาแล้วก็ถูกป๊อปปี้ดึงลง

มานอนทัตัวแล้วจูบฟางอีกครั้งโดยที่ฟางเองก็จูบไปทั่วใบหน้าขอป๊อปปี้ ก่อนที่ป๊อปปี้จะกอดฟาง

แน่น

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง ผมรักคุณผมต้องการแค่คุณเท่านั้นอย่าจากผมไปไหนนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วพลิกตัวมาอยู่เหนือ

ร่างบาง

 

 

 

 

 

 

“ไม่ค่ะ ฟางไม่หนีไปไหนอีกแล้ว”ฟางพูดก่อนที่ป๊อปปี้จะเร่งสะโพกให้เร็วและแรงขึ้นจนเมื่อถึงฝั่ง

ฝันชายหนุ่มก็ถอดแกนกายออกมากตัวฟางแล้วถึงฟางไปกอดแน่น ก่อนที่จะจูบแล้วคลอเคลียร่าง

บาง

 

 

 

 

 

 

 

“อยากจะกอดคุณแบบนี้ทั้งวันจัง”ป๊อปปี้พูดแล้วอ้อนฟาง“พอเลยค่ะเดี๋ยวคุณเคนตะตามหา ไปใส่

เสื้อผ้าได้แล้ว”ฟางรีบดุป๊อปปี้ก่นทั้งค่ะแยกย้ายกันใส่เสื้อผ้าโดยที่ทั้งคู่ไม่รู้เลยว่ามือถือป๊อปปี้นั้นมี

สายของโฟร์โทรเข้าเกือบ20สาย

 

 

 

 

 

สเปเชี่ยลครบทั้ง3คู่แล้วน้า โทษทีที่หายไปนานอ่า กลับมาแล้วจ้าาาา

 

 

 

แล้วแต่ละคู่จะเป็นไงต้องติดตามมมม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา