เหมือนจะรัก

-

เขียนโดย chadaapp

วันที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 09.01 น.

  44 ตอน
  0 วิจารณ์
  53.24K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 10.41 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

26) ประชดรัก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"พี่ไวท์...โอ๊ตละ่?"
"นอนแล้ว...น้องไม่ค่อยสบาย..."
"ห๊ะ!!!..ไม่สบาย..แล้วเป็นไรมากไหม..." แปลกใจที่วันนี้โอ๊ตไม่สบาย... ทั้งๆ ที่วันนี้ก็เห็นสบายดี..ก็ตั้งแต่ที่ผมขึ้นไปหาเงินที่ห้อง...โอ๊ตก็หายไปไหนไม่รู้...ผมโทรไปตอนจะกลับก็ยังเห็นโอ๊ตร่าเริง อารมณ์ ปกติ...
"'งั้น.....กัสไปนอนก่อนละกัน...อิ่มมากกกก"
"อืม...ฝันดีนะ" เสียงพี่ไวท์ที่ตอบกลับมา มันสั่นแปลก ๆ เหมือนพยายามระงับอารมณ์ไว้...มันเกิดอะไรขึ้น?...คนที่ให้คำตอบผมคงเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก...
"โอ๊ต...หลับแล้วเหรอ...เห็นพี่ไวท์บอกว่าไม่สบาย..ไหนดูหน่อยสิ.." โอ๊ตหันกลับมากอดผมพร้อมกับร้องไห้...ผมจึงกอดตอบเพื่อปลอบโยน...
"วันนี้พี่คนที่ชื่อ...กัปตันมาหาพี่ไวท์ที่นี่ เค้าเข้าใจผิดว่าผมกับพี่ไวท์เป็นแฟนกัน...ผมทำให้พี่ไวท์ต้องทะเลาะกับแฟนอ่ะ...ผมมันไม่ได้เรื่องจริง ๆ ใช่ไหม..."
"โอ๊ต...หยุดร้องไห้แล้วเล่าทุกอย่างให้พี่ฟังสิ...เกิดอะไรขึ้น"
หลังจากฟังโอ๊ตเล่าจบ...กัปตันคงเครียดและเสียใจมาก...ซึ่งก็คงไม่ต่างจากพี่ไวท์...รักครั้งนี้มันกลับมาแล้ว...แต่จะสามารถทำให้หัวใจสองดวงกลับมาเหมือนเดิมไหม...ผมไม่อยากรู้คำตอบ......เสียงโทรศัพท์ของผม...ดังท่ามกลางความคิด
"กัส...ไอ้กัปเป็นไรว่ะ..แม่งมาก็สั่งเหล้ามาแดก...แถมอารมณ์เสียใส่กู...เรื่องพี่ไวท์อีก...มึงรู้ไหมว่าเค้าทะเลาะไรกัน..."
ผมเล่่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้เงินฟัง...เงินตกใจมากที่รู้ว่ากัปตันเข้าใจผิดเรื่องพี่ไวท์ และเสียใจที่โอ๊ตยังต้องเข้ามาเกี่ยวกับเรื่องนี้อีก...ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย...ผมกับเงินจึงตกลงกันว่าพรุ่งนี้จะพาพี่ไวท์ไปปรับความเข้าใจกับกัปตัน...เพื่อเคลีย์เรื่องทั้งหมด...
"กัป...มึงต้องฟังกูนะ..มึงกำลังเข้าใจผิด..." ผมเข้ามาหาหากัปตันเพื่อมาดูว่ามันเป็นไงบ้าง...แต่ภาพที่มันเอาแต่แดกเหล้า...อยู่ท่ามกลางข้าวของที่กระจัดกระจาย.....ทำให้ผมนึกสมเพสมัน... ดีนะที่ผมกับมันพักคนละห้อง..ไม่งั้น...ห้องผมคงเลาะเป็นโจ๊กแน่ ๆ
"ใช่....กูเข้าใจผิด...เข้าใจผิดว่าเค้ายังรอกู...ยังรักกู...ทั้ง ๆ ที่..." กัปตันพูดพร้อมหันไปกอดคนข้าง ๆ ที่อยู่บนเตียง...ทำให้ผมถึงกับตกใจ..
"กัป..มะ...มึง...หิ้วเด็กขึ้นเตียงเหรอว่ะ...แม่งเลว!!!" ผมรู้ดีว่ากัปตันต้องการประชดเพราะเข้าใจผิดว่าโอ๊ตเป็นแฟนพี่ไวท์.... แต่วิธีการประชดของมันทำเอาผมพูดไม่ออก...
"ใช่กูมันเลว.เพรา่ะ...กูดีมาเยอะ....จนกูไม่รู้ว่าจะดีไปเพื่อใคร....และเพื่ออะไร"
"มึงจะทำอะไรกูไม่ว่า...แต่มึงไม่น่าทำแบบนี้เลย...ถ้าพี่ไวท์รู้เค้าจะรู้สึกไงว่ะ"
"รุ้สึกไง...ก็คงดีใจที่เห็นกูมีความสุขแบบนี้ไง" กัปตันพูดพร้อมกับทำกิจกรรมอย่างว่าต่อหน้าผม...จนผมทนดูไม่ได้...และออกไปในที่สุด
....ณ. คอนโดเงิน...
"อ้าว!!!!!เฮ้ยไอ้กัส...มึงเข้ามาได้ไงว่ะ"
"ก็มึง...ให้กุญเจสำรองกู..."
"พี่ไวท์...โอ๊ต...นั่งก่อนสิ..." ผมพูดพร้อมลุกไปเอาน้ำและของว่างมาให้....ผมไม่อยากให้พี่ไวท์มาในสถานการณ์ตอนนี้เลย...เพราะไอ้กัปมันอยู่กับเด็ก...ยังไม่ออกไปเลย...ผมกลัวว่า...
" กัส...เมื่อคืนไอ้กัปมันโกรธพี่ไวท์มาก...มะ...มันหิ้วเด็กขึ้นคอนโดว่ะ..." ผมตัดสินใจปรึกษากับกัสเพื่อจะได้ช่วยกัน...ถ้ามันเกิดอะไรขึ้น...
"ห๊ะ!!!...แม่งเหี๊ย...แล้วจะเอาไงให้.....พี่ไวท์กลับไปก่อนดีไหม...กูไม่อยากให้เรื่องมันร้ายแรงกว่านี้" กัปตันต้องทำขนาดนี้เพราะอะไรผมรู้และเข้าใจดี...แต่พี่ไวท์จะเข้าใจเหมือนผมไหม...
"เงิน...นี้กุญแจห้องกัปใช่ป่ะ...พี่ขอเข้าไปหากัปก่อนนะ...แล้วกัสกับเงินค่อยตามไป" เสียงพี่ไวท์ตะโกนถาม...พร้อมกับเดินออกไปยังห้องกัปตัน...
"ชิบหายแล้ว!!!! ... ผมกับกัสวิ่งตามพี่ไวท์ไปเพราะอยากจะถ่วงเวลาไว้...แต่มันช้าไป...
"กัป...ตื่นรึยัง...พี่..." ภาพตรงหน้าผมตอนนี้มันทำให้หัวใจผมหล่นลงเหว...และกระตุกอย่างแรง...ร่างที่เกยทับกันอย่างนั้นเป็นคำตอบที่ยืนยันได้ดีว่ามันคืออะไร....ผมกลายเป็นคนโง่ที่รอความรักจากคนที่หมดใจ...ความรู้สึกเดิม ๆ ความเจ็บปวดเดิม ๆ มันกลับมาทำร้ายผมอีกครั้ง...
"พี่ไวท์!!!" เสียงใครบางคนที่ตะโกนเสียงดังจนผมตกใจ...และยิ่งตกใจมากเมื่อเห็นว่า...
"ขะ...ขอโทษที่เข้ามาขัดจังหวะ..." ผมคงไม่มีสิทธิ์อะไรแล้ว...เมื่อคนที่เค้าต้องการไม่ใช่ผม...ไม่ว่าคำความรักของผมจะดังมากแค่ไหน...แต่มันก็คงยังไม่ดังพอที่จะเข้าไปในหัวใจเค้าสินะ...
ภาพพี่ไวท์ที่เดินจากผมไปทั้งน้ำตา...ร่องรอยความเสียใจนั้นทำให้ผมรู้ตัวว่า...ผมทำอะไรลงไป...ทำไมผมถึงต้องกลายเป็นคนที่ทำร้ายคนที่ผมรักได้ขนาดนี้...ผมควรทำยังไงดี...
"ไง...สะใจมากไหม..." ผมเข้าไปกระชากพร้อมกับพลักมันลงอย่างแรง...เพราะตอนนี้....ความอดทนของผมมันหมดแล้วจริง ๆ เมื่อเห็นพี่ไวท์จากไปพร้อมคราบนำตา...และความความเสียใจขนาดนั้น...
"พอเถอะไอ้เงิน...ส่วนมึงกูหวังว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่มึงจะยุ่งกับพี่ไวท์...มึงรู้ไหมกูกับไอ้เงินหาทางช่วยมึงมาตลอดแต่...มึงกลับทำมันพัง...ด้วยการกระทำโง่  ๆ ของมึง...กูผิดหวังจริงๆ"
จบตอนแล้ว...ความรักของไวท์กับกัปตัน จะลงเอยกันแบบไหน ติดตามกันได้เร็ว ๆนี้นะค่ะ 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา