แฝดริษยา

9.4

เขียนโดย Chapond

วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 02.51 น.

  62 ตอน
  931 วิจารณ์
  142.58K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 23.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

21) 21 หาทางปิดปาก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หมอคะหมอ พ่อพวกเราเป็นยังไงบ้างคะ”ฝ้ายรีบวิ่งไปถามหมอที่ออกมาจากห้องฉุกเฉินทันที

 

 

 

 

 

 

“คนไข้ถูกแรงระเบิดกระแทกเข้าที่ท้ายทอยทำให้เลือดคั่งในนั้น แต่ทางหมอได้ผ่าเอาเลือกคั่ง

ออกมาแล้วนะครับ ตอนนี้ก็ให้คนไข้ไปพักผ่อนก่อน ญาติคนไข้สบายใจได้แล้วนะครับ”หมอพูด

ก่อนจะเดินไป

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฟางขอตัวนะคะ”ฟางเมื่อทราบข่าวพ่อตัวเองแล้วก็รีบเดินหนีไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นิสัยแย่จัง พ่อเจ็บขนาดนี้ยังไม่คิดจะดูดำดูดีอีก”เฟย์ว่าฟางไล่หลังก่อนจะเดินไปปลอบฝ้ายตรง

นั้น

 

 

 

 

 

 

 

“หลีกทางแก้วจะกลับ”อีกด้านของห้องทำแผลแก้วพูดเมื่อเห็นโทโมะเดินเอาตัวเองเข้ามาขวาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้ว จะกลับบ้านใช่มั้ย เดี๋ยวโทโมะไปส่งที่บ้านนะ”โทโมะเห็นสภาพเพื่อนตัวเองก็รีบอาสาจะ

ดูแล

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่จำเป็น เอาเวลาที่มีค่าของโทโมะไปดูแลฟางเค้าเถอะ”แก้วพูดแล้วเดินหนีไป

 

 

 

 

 

 

“แต่แก้วควรจะให้โทโมะดูแลดีกว่านะเผื่อเป็นอะไรมากไปกว่านี้”ฟางเดินเข้ามาพูดกับเพื่อนสาว

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

แก้วเมื่อเห็นหน้าฟางก็ตรงดิ่งมาตบหน้าฟางจนหัน

 

 

 

 

 

“แก้วทำอะไรน่ะ”โทโมะกระชากแขนแก้วแล้วว่า

 

 

 

 

 

 

“ทำไม จะมาดูงั้นสิว่าชั้นตายรึยัง โทษทีนะที่ชั้นยังไม่ตาย ที่กระดูกชั้นยังแข็ง คราวนี้จะปิดปาก

อะไรอีกล่ะหลอกไปฆ่ามั้ย เอาสิ และชั้นก็จะจำไว้ว่าคนที่ได้ชื่อเป็นเพื่อนตัวเองกลับวางแผนฆ่า

เพื่อน”แก้วตวาดเสียงดังออกมาด้วยความเสียใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็เธออยากจะเอาเรื่องชั้นไปบอกทำไมล่ะ เอ่อ ชั้นไม่ได้ตั้งใจ”ฟางรีบว่าอย่างไม่ยอมแพ้แล้ว

ค่อยๆพูดคำว่าขอโทษ

 

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

แก้วตบหน้าฟางอีกครั้งแล้วร้องไห้ออกมา

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษงั้นหรอ ถ้าชั้นกับพ่อเธอเกิดเป็นอะไรขึ้นมาหนักกว่านี้ เธอคงจะมีความสุขมากสินะที่ฆ่า

คนที่จะบอกความลับเธอไปแบบนี้ ไหนจะได้สมบัติจากพ่อเธอไวๆอีก ฟางต่อจากนี้เรา

ขาดกัน”แก้วพูดออกมาทั้งน้ำตาก่อนจะเดินหนีทั้งโทโมและฟางทันทีที่เห็นโทโมะประคองดูแล

ฟางอย่างนั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เรื่องมันเป็นอย่างนี้เองงั้นหรอ”ป๊อปปี้ที่สงสัยกับท่าทางของฟางก็เดินตามมาและได้ยินทุกอย่างก็

พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“จะไปไหนน่ะ กลับมาเดี๋ยวนี้นะ”ฟางตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้กำสร้อยล็อกเก็ตตัวเองแล้วเดินไปก็รีบ

เข้ามาห้าม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำร้ายแม้กระทั่งเพื่อนและพ่อตัวเอง นี่เธอยังมีความเป็นคนอยู่รึเปล่าเนี่ย”ป๊อปปี้หันกลับมาว่า

ฟาง

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่รู้นิ ใครจะไปรู้ว่าในนั้นจะมีพ่อกับยัยแก้วอยู่ตรงนั้น”ฟางรีบว่า เพราะเธอกะจะสร้าง

สถานการณ์ป่วนรีสอร์ตเหมือนครั้งที่แล้ว แต่ใครจะไปรู้ว่าคราวนี้จะมีคนเจ็บตัวซึ่งก็คือพ่อกับเพื่อน

สนิทเธอเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นจะทำยังไงกับเธอดีฟาง เธอนี่ร้ายกาจกว่าที่ชั้นคิดอีก จับเธอส่งตำรวจดีมั้ย”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ลองจับหลานชั้นส่งตำรวจดูสิ รับรองว่าชั้นก็ไม่เอานายไว้เหมือนกัน”ป้าฝนเดินเข้ามาปกป้อง

หลานสาวทันที

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ดูก็รู้ว่าฟางเป็นคนอยู่เบื้องหลังนี้ สร้อยเส้นนี้ก็ชี้ตัวไปแล้วนิว่าฟางทำ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

“สร้อยเส้นนี้มันหายไปตั้งแต่ก่อนเกิดเหตุแล้วแค่สร้อยเส้นเดียวจะมาเอาผิดอะไรไม่ได้นะ เพราะ

มันต้องมีหลักฐานมากกว่านั้นไหนล่ะรอยนิ้วมือ ไหนล่ะร่องรอยการวางเพลิง”ป้าฝนรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“โธ่โว้ย”ป๊อปปี้ที่รู้ว่าฟางเป็นคนทำแต่หาหลักฐานเอาผิดกับฟางมากกว่านั้นไม่ได้ก็สบถออกมา

ก่อนจะปาสร้อยเส้นนั้นใส่ฟางแล้วเดินออกไปจากตรงนั้นทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทีหลังก็ระวังเรื่องสร้อยมากกว่านี้หน่อยนะฟาง นี่โชคดีแค่ไหนที่ป้ากับโทโมะช่วยกันทำลายหลัก

ฐานพวกนั้นไปหมดแล้วน่ะ แต่จะว่าไปไอ้ป๊อปปี้นั่นก็รู้เรื่องเรามากไปแล้วนะ”ป้าฝนว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าป้าอยากจะจัดการอะไรก็จัดการไปเถอะค่ะ วันนี้ฟางเหนื่อยมามากแล้ว”ฟางพูดแล้วเดินตามหา

แก้วและโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง โทโมะคงไม่ได้กลับมาที่นี่นานเพราะต้องดูแลแก้ว ฟางดูแลตัวเองดีๆด้วยนะ”โทโมะพูดเมื่อ

ฟางเดินมาหาตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“อือ ฟางดูแลตัวเองได้ แต่ฟางฝากขอโทษแก้วหน่อยสิ ฟางไม่ได้ตั้งใจ”ฟางมองแก้วที่เมินเฉย

ตัวเองในรถก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“โทโมะรู้ว่าฟางไม่ได้คิดร้ายอะไรกับแก้ว เดี๋ยวโทโมะจะบอกให้นะ”โทโมะพูดก่อนจะดึงฟางไป

กอดปลอบใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮึก ฮือๆ”แก้วที่มองภาพนั้นจากในรถแล้วร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไปพักเถอะนะฝ้าย เฟย์ตอนนี้พ่อเราก็พ้นขีดอันตรายแล้ว”ป๊อปปี้เดินเข้ามาหาเฟย์และฝ้ายในวัน

ต่อมาด้วยความเป็นห่วง

 

 

 

 

 

 

 

“นี่พี่เขื่อนคงจะไปหาแบมสินะคะ”เฟย์ชะเง้อหาเขื่อนก็เศร้าลงไปเมื่อไม่เห็นก่อนจะเดินออกไป

 

 

 

 

 

“ฝ้ายเชื่อว่ามันต้องไม่ใช่อุบัติเหตุแน่ๆ มันอาจจะมีคนวางเพลิงก็ได้”ฝ้ายพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“ฝ้าย ถ้าสมมุติคนที่ทำร้ายพ่อฝ้าย คือคนที่ฝ้ายรักที่สุดอย่างฟาง ฝ้ายจะรู้สึกยังไงหรอ”ป๊อปปี้

ถามขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ใช่หรอกค่ะ พี่ฟางไม่มีวันทำร้ายพ่อตัวเองได้หรอก เพราะตอนเด็กๆพี่ฟางรักพ่อกับแม่มาก พี่

ฟางไม่มีวันที่คิดจะทำร้ายใครได้ ฝ้ายเชื่อพี่สาวฝ้าย”ฝ้ายพูดเป็นจังหวะเดียวกับฟางเดินเข้ามา

ได้ยินเข้าก็อึ้งไม่คิดว่าฝ้ายจะมองเธอในแง่ดีแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่ พี่ไม่มีวันทำร้ายพ่อของเราหรอกฝ้าย”ฟางเปิดประตูเข้ามาแล้วพูดขึ้นพร้อมกับวางดอกไม้ลง

ข้างพ่อตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟาง”ฝ้ายเมื่อเห็นฟางเอาดอกไม้มาเยี่ยมพ่อก็กอดฟางแน่นแล้วปล่อยโฮออกมา

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรนะฝ้าย พ่อจะต้องหาย”ฟางพูแล้วลูบผมฝ้ายขณะที่กอดปลอบอยู่

 

 

 

 

 

 

 

“หึ”ป๊อปปี้มองภาพที่ฟางทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็รับไม่ได้ก่อนจะเดินหนีออกมา

 

 

 

 

 

 

“ออกมาแบบนี้ทำไมล่ะป๊อปปี้”ฟางที่ปลีกตัวออกมาจากฝ้ายก็เริ่มปรี่เข้าไปแตะไหล่ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องตัวผม เอามือเปื้อนเลือดสกปรกนั่นออกไปซะ”ป๊อปปี้พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาและขืนตัวเอง

ออกจากฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่ได้ตั้งใจ นายก็รู้นิ”ฟางเดินเข้ามาใกล้ป๊อปปี้แล้วพยายามพูด

 

 

 

 

 

 

 

“หึ ไม่ได้ตั้งใจงั้นหรอแล้วที่นอนเจ็บอยู่ในนั้นล่ะ มันควรแล้วหรอที่เกิดจากความไม่ได้ตั้งใจของ

เธอ”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

 

 

“ชะ ชั้นขอโทษ”ฟางสะอึกแล้วคิดถึงพ่อตัวเองก่อนจะพูด

 

 

 

 

 

 

 

“เก็บคำนั้นเอาไว้ขอโทษพ่อตัวเองเมื่อฟื้นดีกว่ามั้ย”ป๊อปปี้พูดแล้วเดินไป

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ นายจะไปไหนน่ะ หรือว่าจะเอาเรื่องของชั้นไปบอกตำรวจห้ะ”ฟางตกใจก็รีบวิ่งไปหาป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“ก็ไม่แน่นะ ร้ายๆอย่างเธอควรไปสงบสติในคุกบ้างก็ดี”ป๊อปปี้พูดแล้วเดินไปแต่ฟางกอดรั้งตัวเขา

ไว้

 

 

 

 

 

 

 

ผลัก

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้เหลืออดผลักฟางล้มลงไปกองกับพื้นแล้วรีบเดินหนีไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หน้าด้านหน้าทนไม่มีใครเกินจริงๆนะเธอน่ะ”เฟย์ที่เห็นฟางกอดป๊อปปี้และถูกผลักก็เดินเข้ามา

เยาะเย้ย

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าไม่รู้อะไรก็หุบปากไปซะ”ฟางหันขวับไปแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“คิดหรอว่าจะขู่ชั้นได้ชั้นจะเอาเรื่องนี้ไปบอกพี่ฝ้าย”เฟย์ว่า

 

 

 

 

 

 

“ก็ลองดูสิ แล้วจะได้รู้ว่าคนอย่างชั้นมันร้ายได้อีก”ฟางเอามือบีบคอเฟย์แล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“แค่กๆ นังแม่มด”เฟย์ที่ถูกปล่อยเป็นอิสระก็ไอออกมาแล้วว่าก่อนจะรีบวิ่งหนีไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เราจะต้องไม่มีความเห็นใจพวกมัน”ฟางที่มองเฟย์วิ่งไปและนึกถึงฝ้ายที่ร้องไห้ในห้องก็สะบัด

ความคิดนั้นออกไปก่อนจะหยิบมือถืออีกเครื่องในกระเป๋ากดโทรศัพท์โทรหาแบงค์ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรน่ะ”ป๊อปปี้ที่เดินมาที่ลานจอดรถคนเดียวก็ชะงักเมื่อมีนักเลง5-6คนยืนล้อมตัวเองก่อน

 

 

 

 

 

 

“ได้ข่าวว่าชอบทำตัวรักความยุติธรรมงั้นหรอ”หนึ่งในกลุ่มนักเลงพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“มันก็ต้องเป็นอย่างงั้นไม่ใช่หรอ คนผิดต้องโดนลงโทษ”ป๊อปปี้พูดแล้วมองไปรอบๆกลุ่มนักเลง

อย่างระแวง

 

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นพวกเราก็มีรางวัลให้คนดีอย่างแกหน่อยแล้วกัน”หัวหน้านักเลงพูดก่อนจะซัดเข้าใส่ป๊อปปี้ ก่อน

จะรุมกระทืบป๊อปปี้ทันที แม้ป๊อปปี้จะพยายามสู้แต่เพราะนักเลงที่มีมากกว่าทำให้ชายหนุ่มกลาย

เป็นคนไม่มีทางสู้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นายกูฝากมาบอกว่า ขืนยังปากดีจะเอาเรื่องหนูฟางไปบอกคนอื่นหรือตำรวจล่ะก็ ทั้งแกทั้งคนที่

แกรักต้องเจอหนักกว่านี้”นักเลงคนนั้นพูดก่อนจะกระทืบป๊อปปี้อีกครั้งแล้วเดินจากไป

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ทำกันถึงขนาดนี้เลยหรอ”ป๊อปปี้กระอีกเลือดไม่คิดว่าฟางจะร้ายแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

ยังๆ ยังไม่หมด ฟางยังร้ายกว่านี้ได้อีกกกกกกก

 

 

 

ต้องติดตาม เพราะตอนนี้ใกล้ถึงขีดสุดของความร้ายของฟางละจ้าาา

 

 

ส่วนที่ถามมาว่าฟิคเรื่องนี้กี่ตอนจะจบ บอกเลยว่าไม่ยาวมากประมาณสัก 40 ตอนนี้ล่ะจ้า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา