แฝดริษยา

9.4

เขียนโดย Chapond

วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 02.51 น.

  62 ตอน
  931 วิจารณ์
  142.59K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 23.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

38) 38 เรื่องพลิก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้ว”โทโมะลืมตาตื่นขึ้นมาบนเตียงแล้วคิดถึงเรื่องเมื่อคืนก็รีบลุกไปหาแก้วที่นั่งอยู่ที่ระเบียงห้อง

พัก

 

 

 

 

 

 

“อ้าว ตื่นแล้วหรอ ทำไมไม่ไปอาบน้ำล่ะ”แก้วมองโทโมะที่สวมผ้าคลุมอาบน้ำออกมาหาเธอ

 

 

 

 

 

 

“แก้ว คือว่าเรื่องเมื่อคืนนี้”โทโมะสบตากับแก้วก็รีบหลบสายตาก่อนจะพูดขึ้นมาอย่างตะขิดตะขวง

ใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“จริงสินะ เอ่อ แล้วต่อไปเรื่องของพวกเรา”แก้วหน้าแดงจัดก่อนจะเลียบๆเคียงๆถามโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ว่าเราไม่ได้รักแก้วนะ”โทโมะนิ่งสักพักก่อนจะพูดออกมา ทำให้แก้วซึมลงไป

 

 

 

 

 

 

 

“จริงสินะ 555 โทโมะไม่ได้รักแก้วนี่นา มันไม่สำคัญอะไรหรอกเนาะ ก็แค่อารมณ์ชั่ววูบของพวก

เรา จริงสิไปอาบน้ำเถอะโทโมะ นี่ก็สายมากแล้วเดี๋ยวตามหาฟางอยู่นิ”แก้วปรับเปลี่ยนทำเป็น

หัวเราะก่อนจะดันโทโมะเข้าห้องน้ำไป

 

 

 

 

 

 

 

 

ปัง

 

 

 

 

 

 

ทันทีที่โทโมะปิดประตูห้องน้ำแก้วก็ทรุดลงร้องไห้ตรงนั้นและใช้มือปิดปากไม่ให้โทโมะได้ยินเสียง

เธอร้อง

 

 

 

 

 

 

 

“มันถึงเวลาแล้วล่ะที่เราควรจะพอ”แก้วปาดน้ำตาก่อนจะลุกขึ้นไปเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเดินออก

จากห้องพักไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้ที่นั่งดื่มเหล้าตรงเก้าอี้หน้ากระท่อมคนเดียวตั้งแต่ออกมากห้องนอน นถึงตอนเช้า เขาเองก็

ยังไม่ได้นอนภาพที่เขารักกับฝ้าย แต่งงานกันและสัญญาจะอยู่ด้วยกันก็ฉายเข้ามา  ชายหนุ่ม

หลับตาลงก่อนที่ภาพที่เขาข่มขืนฟางผุดเข้ามา

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฝ้าย ผมขอโทษ”ป๊อปปี้พูดออกมาอีกครั้งแล้วเศร้า นี่เขาทำอะไรลงไป เขาทรยศเมียที่เขารักงั้นรึ

 

 

 

 

 

 

 

เพล้ง

 

 

 

 

 

 

ชายหนุ่มดื่มเหล้าในแก้วจนหมดปาแก้วที่ดื่มใบนั้นลงกับพื้นทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 “อ๊ะ”ฟางที่ลืมตาตื่นมาเพราะเสียงปาแก้วของป๊อปปี้ก็มองไปรอบๆห้องอย่างหวาดๆว่าป๊อปปี้ยังอยู่

ในห้องรึเปล่า เมื่อไม่มีหญิบสาวก็ค่อยๆลุกขึ้นแล้วมองสภาพตัวเองในกระจกตอนนี้ที่ผ่านการถูก

ข่มขืนจากป๊อปปี้ก็น้ำตาซึมออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นคงเลวมากสินะ เลยต้องเป็นแบบนี้”ฟางพูดกับตัวเองก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นมาแล้วเดินออกไป

เพื่อหาเสื้อผ้าตัวเองที่กระเป๋าด้านนอกด้วยความลำบาก เพราะพึ่งผ่านเรื่องราวพวกนี้มาครั้งแรก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮึก ฮือๆ ฝ้าย ผมขอโทษ”ฟางชะงักเมื่อได้ยินเสียงสะอื้นของป๊อปปี้ก็เดินไปที่หน้าบ้านก็พบว่า

ชายหนุ่มกำลังร้องไห้อยู่

 

 

 

 

 

 

 

“นายมากินเหล้าอะไรตรงนี้”ฟางมองป๊อปปี้ด้วยสายตาหลาดๆก่อนจะพูดออกมา

 

 

 

 

 

 

“ผมรักคุณฝ้าย อย่าทิ้งผมไป”ป๊อปปี้ที่หลับตาละเม้อเพ้อหาฝ้ายด้วยความเมาทำให้ฟางสะอึก

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าชั้นไม่ขับรถออกไปยัยฝ้ายคงไม่บ้าตามชั้นมาในวันนั้น ชั้นขอโทษนะ”ฟางพูดพึมพำด้วยความ

เศร้า

 

 

 

 

 

 

 

“ฝ้าย อย่าทิ้งผมไป/ว้าย”ฟางต้องร้องเมื่อป๊อปปี้พรวดพราดดึงเธอไปนั่งตัก

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย”ด้วยที่ว่าเนื้อตัวของฟางที่ผ่านพายุร้ายของป๊อปปี้มาก็ร้องเสียงดังเพราะเจ็บที่ท้องน้อย

 

 

 

 

 

 

 

“ธะ เธอ”ป๊อปปี้ปรือตามองแล้วตกใจเมื่อเห็นว่าฟางอยู่ในอ้อมกอดเขา ฟางรีบลุกออกจากตัว

ป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ชะ ชั้นจะมาเอาเสื้อผ้าเท่านั้นล่ะ พอดีว่าเห็นนายกินเหล้าเมาอยู่ก็เลยเข้ามาดู”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

“หึ ไม่ต้องมาเป็นห่วงชั้น นี่ในใจเธอคงจะสมเพชชั้นมากสินะ”ป๊อปปี้เยาะก่อนจะหยิบแก้วใบใหม่

ขึ้นมาแล้วดื่มเหล้าต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่ ชั้นสมเพชนายที่ทำตัวอ่อนแอแบบนี้ มิน่ายัยฝ้ายถึงทิ้งนายไป”ฟางที่แม้จะสงสารก็อดปาก

ร้ายกับป๊อปปี้ไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่ามาปากดีกับชั้น เพราะเธอไม่ใช่หรอที่ทำให้เมียชั้นต้องตาย นังฆาตกร เธอทำให้เมียชั้นตาย

เธอฆ่าฝ้ายฆ่าน้องตัวเองได้ยินมั้ย นังฆาตกร”ป๊อปปี้กระชากฟางเข้ามาใกล้แล้วเขย่าตัวฟางก่อน

จะตะคอกใส่ร่างบางเสียงดังก่อนจะผลักฟางล้มลงไปกองกับพื้น โดยที่มือของร่างบางโดนเข้าที่

เศษแก้วที่แตกเมื่อกี้นี้ป๊อปปี้มองร่างบางแล้วชะงัก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าชั้นมันเป็นฆาตกรชั้นมันเลวนายก็ฆ่าชั้นทิ้งไปเลยสิ”ฟางค่อยๆลุกขึ้นแล้วว่าป๊อปปี้อย่างเหลือ

อด

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีวัน ความตายมันง่ายไปสำหรับคนเลวอย่างเธอ เธอจะต้องตกนรกทั้งเป็นจากขุมนรกที่ชั้นเป็น

คนสร้างไว้ให้กับเธอ จำไว้เธอจะต้องเจ็บปวดร้อยเท่าพันเท่า”ป๊อปปี้ว่าใส่ฟางด้วยความแค้นทำให้

ฟางวิ่งหนีกลับเข้าไปในห้องนอนทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ฮึก ฮือๆ”เมื่อเข้ามาในห้องฟางก็ทรุดลงร้องไห้ที่บานประตูออกมาอย่างอัดอั้น

 

 

 

 

 

 

 

“ฝ้าย ทำไมคุณต้องจากผมไปด้วย”ป๊อปปี้ที่มองฟางวิ่งเข้าห้องไปแล้วก็ทรุดลงนั่งที่เดิมก่อนจะ

เพ้อหาฝ้ายและดื่มเหล้าต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่เขื่อนวันนี้แบมไม่มีนัดกับคุณหมอนี่คะ จะมาหาทำไมที่นี่”แบมถามเขื่อนเมื่อเดินเข้ามาในโรง

พยาบาลด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

“พี่รู้ครับแต่พี่อยากมาเยี่ยมเฟย์”เขื่อนพูดจบทำให้แบมหยุดเดินแล้วมองเขื่อนด้วยสายตาไม่พอใจ

 

 

 

 

 

 

“พี่เขื่อนจะไปเยี่ยมทำไม สมควรแล้วนี่คงปากพล่อยใส่ใครแค้นล่ะสิท่าเลยโดนแบบนั้น”แบมว่า

 

 

 

 

 

 

“แบท แต่นี่ก็เคยเป็นเพื่อนของเรานะ และตอนนี้ครอบครัวเค้าก็ลำบากมากด้วย”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ลำบากแล้วไงคะทำไมแบมต้องสนด้วย คำว่าเพื่อนมันจบไปตั้งแต่ที่พี่เขื่อนไปนอนกับมันแล้วล่ะ

ค่ะ”แบมว่าก่อนจะยิ้มเยาะในใจเมื่อวันก่อนที่แบงค์มาขอให้พ่อเธอสนับสนุนรีสอร์ตและธุรกิจของ

เขาและมอบเงินที่ได้จากธุรกิจให้30% ก่อนที่พ่อกับแบงค์จะร่วมมือกันหาทางปล่อยข่าวเสียๆ

หายๆให้รีสอร์ตของครอบครัวเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์ พี่บอกแล้วใช่มั้ยว่าเรื่องของพี่กับเฟย์มันจบไปแล้วเพราะพี่เลือกเรา ทำไมเราไม่เชื่อใจพี่บ้าง

ถ้าแบมพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้พี่ว่าแบมอยู่นี่ดีกว่าเดี๋ยวพี่มา”เขื่อนพูดก่อนจะถอนหายใจด้วยความ

เหนื่อยเบาๆก่อนที่จะเดินหนีแบมไปที่ห้องของเฟย์ แบมมองตามด้วยความไม่พอใจที่ทำอะไรเฟย์

ไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใครกันที่ใจร้ายกับเราคิดจะฆ่าเราได้แบบนี้เฟย์ พี่ไม่เชื่อหรอกนะที่จะมีแค่ป้าฝนแค่คน

เดียว”เขื่อนมองร่างบางที่นอนไม่ได้สติอยู่ในห้องพิเศษ แม้จะพ้นขีดอันตรายมาแล้วแต่ก็ยังต้องใช้

เครื่องช่วยหายใจอยู่ดี เขื่อนนั่งข้างๆเฟยืแล้วคิดถึงวันแรกที่เขาเจอกับเฟย์ รอยยิ้มที่สดใสทำให้

เขาเผลอยิ้มตาม แต่เพราะตอนนั้นเขามีแฟนแล้วเขาจึงต้องห้ามใจไว้ไม่ให้คิดเกินเลยกว่าน้องสาว

จนเมื่อเขาเลิกกับแฟนเฟย์ก็เริ่มคุยกับจงเบไปแล้ว เขาจึงเริ่มต้นใหม่กับแบมและขอแบมเป็นแฟน

เช่นเดียวกับเฟย์ที่คบกับจงเบที่อยู่ที่เกาหลี เขื่อนเอื้อมมือไปกุมมือเฟย์แล้วเอามาแนบหน้าของ

เขา

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่น่ะหรอไม่คิดอะไร หึ ถ้ายังมีแก สักวันพี่เขื่อนต้องมีใจให้แกแน่”แบมแอบมองเขื่อนและเฟย์

ผ่านทางช่องกระจกของประตูห้องแล้วกำมือแน่นจนเล็บจิกไปที่มือจนเลือดออกด้วยความแค้น

ก่อนจะคิดหาทางกำจัดเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

ครืน

 

 

 

ซ่า

 

 

 

 

 

 

ฟางที่อาบน้ำเสร็จแล้วนั่งทำแผลอยู่ในห้องก็ตกใจเมื่อเห็นฝนตกลงมาก็รีบไปปิดหน้าต่าง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เค้าจะเป็นจะตายยังไงเราจะนึกห่วงเค้าทำไมกัน”ฟางที่เดินไปประตูก็ชะงักและพยายามใจแข็ง

 

 

 

 

 

 

 

โครม

 

 

 

 

 

 

แต่แล้วข้างนอกห้องก็มีเสียงดังโครมทำให้ฟางต้องรีบออกไปข้างนอกห้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ออกไปทำบ้าอะไรของนายด้านนอกน่ะ”ฟางตกใจเมื่อป๊อปปี้นอนอยู่กลางสายฝนและเหมือนทำ

อะไรหล่นอยู่ข้างตัว ฟางถอนหายใจกับอาการของป๊อปปี้ก่อนจะหิ้วปีกชายหนุ่มเข้ามาในห้องน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ผมขอโทษฝ้าย ทำมันไม่ดี ผมรักคุณฝ้าย”ป๊อปปี้เพ้อหาฝ้ายอีกครั้งจนทำให้ฟางถอนหายใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นรู้ว่านายรักฝ้ายมาก แต่นายก็ไม่ควรจะทำแบบนี้ อยากจะทำอะไรระบายความแค้นอัดอั้นในใจ

ก็ระบายมาที่ชั้นแทนสิ”ฟางว่าป๊อปปี้อย่างอดไม่ได้ก่อนจะพยายามถอดเสื้อผ้าที่เปียกให้ป๊อปปี้

ที่นอนอยู่บนพื้นห้องน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าไปจากผมฝ้าย ผมอยากไปหาคุณเหลือเกิน”ป๊อปปี้ร้องไห้ออกมาแล้วละเมอทำให้ฟางส่าย

หน้า

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่ยอมให้นายตายหรอกนะ นายต้องอยู่เพื่อปกป้องครอบครัวที่เป็นที่รักของยัยฝ้าย ไปจะ

ธุรกิจรีสอร์ตอีก นายคือคนที่พ่อกับยัยฝ้ายไว้ใจนะป๊อปปี้”ฟางเอามือไปจับที่แก้มป๊อปปี้อย่างอ่อน

โยนและพลางเช็ดน้ำตาให้ชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฝะ ฝ้าย ฝ้ายจริงๆด้วย”ป๊อปปี้ลืมตามองฟางก่นจะเอามือคว้าตัวฟางมาแนบอก

 

 

 

 

 

 

“นายมองชั้นดีๆ ชั้นไม่ใช่เมียนายนะ อื้อ”ฟางพยายามเรียกสติป๊อปปี้แต่ก็ถูกชายหนุ่มบดจูบทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณมาหาผมแล้ว อย่าจากผมไปไหนอีนะฝ้าย ผมอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีคุณ”ป๊อปปี้เพ้อหาฝ้ายอีกครั้ง

แล้วร้องไห้ออกมาด้วยความรักและคิดถึงภรรยาเป็นอย่างมากจนทำให้ฟางสงสารและเลิกดิ้นหนี

ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“ฝ้ายอยู่นี่แล้วค่ะป๊อป ฝ้ายอยู่นี่แล้ว”ฟางที่มองป๊อปปี้ที่ร้องไห้ก็อดร้องไห้ตามไม่ได้ก่อนจะ

สวมรอยเป็นฝ้ายแล้วกอดป๊อปปี้ไว้เพื่อปลอบชายหนุ่ที่กำลังอ่อนแอทางด้านหัวใจอย่างเขา ก่อนที่

ป๊อปปี้จะพลิกตัวมาคร่อมร่างบางไว้แล้วจูบที่หน้าผากฟางก่อนจะไล้ลงมาตามเปลือกตา จมูกและ

ปาก ก่อนที่ทั้งคู่จะปลดปล่อยอารมณ์ไปตามความต้องการของหนุ่มสาวทันที

 

 

 

 

 

 

 

คนนึงเจ็บที่ตัว อีกคนเจ็บที่หัวใจ งานนี้จะเกิดอะไรขึ้น

 

 

ส่วนคู่อื่นจะเป็นยังไงต่อไป ต่อติดตามม

 

 

จากที่ดูเนื้อเรื่องแล้วมีหลายคู่เลยคิดว่า40ตอนจบที่บอกตอนแรกคงไม่พอ คงจะต้องเพิ่ม

 

 

คนอื่นว่ายังไง โอเคมั้ยอ่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา