แฝดริษยา

9.4

เขียนโดย Chapond

วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 02.51 น.

  62 ตอน
  931 วิจารณ์
  142.58K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 23.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

45) 45 ตัวละครลับ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์อย่าเป็นอะไรนะเฟย์”เขื่อนที่ประคองร่างบางที่ไม่ได้สติพาไปที่ห้องฉุกเฉินด้วยน้ำเสียง
ร้อนรนแล้วคิดถึงชั่วโมงก่อน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ปล่อยนะอย่าทำอะไรบ้านะแบมชั้นขอล่ะ”เฟย์พยายามขอร้องแบมที่พาเธอมาทำร้ายด้านนอก
บ้าน
 
 
 
 
 
 
“แกนี่มันเลวได้ใจจริงๆนะความจำเสื่อมก็ยังไม่วายทำให้เขื่อนหลงแก”แบมว่าก่อนจะตบเฟย์หัน
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นไม่ได้ทำให้เค้ามาหลงชั้นนะ เธอเป็นแฟนเค้าเธอก็น่าจะเชื่อใจเค้าสิ”เฟยืดิ้นไปมาแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
“รู้เอาไว้ว่าชั้นน่ะเบแค่ไหนที่ถึงแม้ว่าชั้นทำเป็นดีน่าสวสารแต่ในสายตาของพี่เขื่อนเค้ากลับมีแต่
แก แกมันมารหัวใจได้ยินมั้ย”แบมพูดก่อนจะจิกทั้งทึ้งผมของเฟย์ด้วยความโมโห
 
 
 
 
 
 
 
“พอได้แล้วแบมอย่าทำร้ายเฟย์เลยนะ”เขื่อนที่มากับเจ้าหน้าที่ตำรวจก็รีบร้องห้าม
 
 
 
 
 
“นี่มาช่วยมันงั้นหรอ นี่จะเอาพวกมันมาจับแบมงั้นหรอ”แบมโวยวายแล้วตบหน้าเฟย์อีกที
 
 
 
 
 
 
“พี่ไม่คิดเลยนะว่าแบมจะร้ายกาแบบนี้ พี่ว่าเราเลิกกันเถอะไม่ใช่ว่าพี่รักเฟยื แต่เพราะพี่ทนนิสัย
ร้ายกาจของแบมแบบนี้ไม่ได้”เขื่อนโพล่งออกมาทำให้แบมกรีดร้องออกมาด้วยความเสียใจ
 
 
 
 
 
 
“ดี ในเมื่อเลิกกับแบมเพื่อมันงั้นก็อย่าอยู่เลย”แบมพูดก่อนจะกระชากเฟย์มาจากลูกน้องแล้วผลัก
เฟย์ตกบันไดชั้นบนไป
 
 
 
 
 
 
“เฟย์ ไม่นะ”เขื่อนร้องสุดเสียงด้วยความตกใจเมื่อเห็นเฟย์ตกไปต่อหน้าต่อตาเขา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์อย่าเป็นอะไรไปนะเฟย์”เมื่อเตียงของเฟย์ถูกเข็นออกมาเขื่อนเดินตามเตียงแล้วกุมมือเฟย์ไว้
ไม่ปล่อย
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรนะ อย่างน้อยตอนนี้เฟย์ก็พ้นขีดอันตรายแล้วนายไปพักผ่อนเถอะนะ”ป๊อปปี้ออกจาก
ห้องทำแผลเดินมาหาเพื่อนชายที่นั่งเฝ้าดูแลเฟย์ที่นอนหลับไม่ได้สติอยู่ในห้องพัก
 
 
 
 
 
 
“ชั้นว่านายบอกตัวเองก่อนดีกว่าว่ะป๊อป ดูสิถูกยิงมาแบบนี้ยังไม่กลับไปอีก จะเฝ้าฟางล่ะสิ”เขื่อน
พูด
 
 
 
 
 
 
 
“ใครบอก ชั้นก็ตรวจดูความเรียบร้อยของเฟย์ต่างหากล่ะแล้วพรุ่งนี้จะได้ให้พ่อกับแม่มาเยี่ยม
ได้”ป๊อปปี้รีบพูด
 
 
 
 
 
 
“นี่ ชั้นพูดตรงๆนะ ถ้านายห่วงเค้านายก็ดูแลเค้าสิ นายจะเก็กไปทำไม”เขื่อนพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นไม่ได้เก็ก นายน่ะเฝ้าเฟย์ไปเลย ชั้นออกไปข้างนอกดีกว่า”ป๊อปปี้พูดก่อนจะรีบเดินออกไป
นอกห้อง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ปลอดภัยแล้วนะคะไม่เป็นไรแล้วนะ”ระหว่างที่ฟางนอนหลับไม่ได้สติอยู่ในห้องพักอยู่นั้นได้มีใคร
คนหนึ่งมานั่งเฝ้าเธอแล้วลูบผมเธออย่างแผ่วเบาก่อนจะพูดออกมาก่อนจะห่มผ้าให้เธอแล้วเดิน
ออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทำไมเราไม่กลับบ้านไปอย่างที่เขื่อนว่าวะมารออะไร”ป๊อปปี้เดินบ่นกับตัวเองระหว่างเดินมาที่ห้อง
พักของฟางแล้วชะงักเมื่อเห็นใครคนหนึ่งเดินออกมาจากห้องชายหนุ่มจึงรีบตามไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 “หยุดนะ”ป๊อปปี้ร้องเรียกที่บุคคลแปลกหน้านั้นไม่หยุดป๊อปปี้จึงต้องฝืนตัวเองรีบวิ่งตามไปก่อนจะ
ร้องออกมาเมื่อตัวเองล้มลงไปกองกับพื้น
 
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปปี้”บุลคลแปลกหน้าคนนั้นตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้ล้มลงไปก็รีบวิ่งกลับมาดูอาการ
 
 
 
 
 
 
 
 
“จะ จับได้แล้ว อย่าไปไหนอีกนะ”ป๊อปปี้เมื่อเห็นบุคคลแปลกหน้ามาประคองตัวเองก็กอดแน่นก่อน
จะร้องไห้ออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อืม ป้าเองหรอกหรอคะ”ฟางลืมตาตื่นมาในเช้าวันต่อมาก็ชะงักเมื่อเห็นป้าฝนนั่งเฝ้าเธออยู่
 
 
 
 
 
 
 
“ก็ป้าน่ะสิ คิดว่าจะเป็นใครอีก ป๊อปปี้งั้นหรอ”ป้าฝนพูด
 
 
 
 
 
 
“เปล่าสักหน่อยฟางไม่ได้คิดถึงเค้า”ฟางชะงักก่อนจะพูดเบาๆเมื่อคืนเธอรู้ได้ว่าเหมือนมีใครมา
ดูแลเธอแต่ก็นั่นน่ะสิเป็นป๊อปปี้ที่มาดูแลเธอได้ยังไง เขาเกลียดเธออย่างกับอะไรดี
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ป้าขอโทษนะลูก ฮึก ที่ป้าหลงผิดคิดว่าท่านเกริกน่ะอยากเลี้ยงดูเราไปตลอด ใครล่ะจะรู้ว่ามันจะ
ลวงแกไปทำมิดีมำร้ายแบบนี้ได้”ป้าฝนดึงฟางไปกอดแล้วร้องไห้ออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
“ช่างเถอะค่ะตอนนี้ยังไงซะคนชั่วก็คงจะไปชดใช้กรรมที่คุกแล้ว ว่าแต่ป้าเถอะค่ะพวกนายแบงค์กับ
ท่านเกริกทำร้ายอะไรป้ามั้ยคะ”ฟางถามป้าด้วยความเป็นห่วง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่จ้ะ พวกนั้นกะจะให้ป้ามาหาเราตอนที่ท่านเกริกแต่งงานใหม่กับเรา แต่ดันเกิดเรื่องซะก่อน
ตอนนี้ท่านเกริกก็ถูกตำรวจจับไปแล้ว ส่วนหนูแบมก็หายสาบสูญไปอย่างไร้ร่องรอย ส่วนคุณแบงค์
ก็เก็บตัวเงียบทันทีที่เกิดเรื่อง”ป้าฝนพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ป้า ฟางว่าเราพอกันเถอะนะ เราไม่ต้องมายุ่งเรื่องบ้าๆพวกนี้อีกแล้ว ป้าไปอยู่กับฟางที่อเมริกานะ
แล้วฟางจะเลี้ยงดูป้าเอง ไม่ต้องมายุ่งอะไรกับคนพวกนี้อีกแล้ว”ฟางเลื่อนมือไปกุมมือป้าฝนแล้ว
พูดเพราะเธอยังกลัวเหตุการณ์ต่างๆอยู่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ได้ เอ่อ ป้าหมายถึงตอนนี้เรายังกลับไปไม่ได้ ป้ารู้ว่าเราว่าทำไม่ดีกับครอบครัวนี้ไว้มาก แต่เรา
ไม่อยากทำดีชดเชยหรอ ตอนนี้พ่อเราก็ยังอาการไม่ดี ยัยฝ้ายก็มาตายจากไปแบบนี้ ป้าว่าเราดูแล
ธีร์ให้หายเป็นปกติก่อนแล้วค่อยไป”ป้าฝนพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ใช่ พูดอย่างที่ฝนว่า พอหมดเรื่องก็กะจะหนีกลับไปง่ายๆแล้วไม่รับผิดชอบอะไรเลยงั้นหรอ”นาย
ธีร์เดินเข้ามาพร้อมเขื่อนและกานดาแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
“แต่พ่อก็ไม่ได้ชอบอะไรฟางเวลาอยู่ที่นี่อยู่แล้วนิคะ”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ใครว่าพ่อเราไม่ชอบ พ่อเราน่ะรักเรามากไม่แพ้ฝ้ายเลยนะ เพียงแต่พ่อเราเห็นว่าเราแข็งใสพ่อ
ก่อน พ่อเราเลยแสดงออกให้เราเห็นแบบนี้ น้าว่าพวกเราลองเปิดใจคุยกันดีๆเถอะนะเพราะไหนๆก็
เหลือเราคนเดียวแล้ว”กานดาพูดทำให้ป้าฝนแอบเบ้ปากด้วยความหมั่นไส้กานดา
 
 
 
 
 
 
 
“จริงอย่างที่น้ากานาพูดนะฟาง และอีกอย่าง่วงนี้ฟางกับเฟน์ก็ไม่ทะเลาะกันแล้วนิ ถ้าเฟย์ฟื้นขึ้นมา
เฟย์ก็คงจะถามหาเธอแน่ๆ อย่าพึ่งไปไหนเลยนะ”เขื่อนช่วยพูดอีกแรง
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห็นมั้ยฟาง อย่าพึ่งด่วนตัดสินใจเรื่องนี้ ดูสิทุกคนยังอยากให้ฟางอยู่ที่นี่นะ”ป้าฝนยิ้มและพูดออก
มา
 
 
 
 
 
 
 
“แต่ นายป๊อปปี้นั่นคงไม่ชอบใจแน่”ฟางพูดแล้วเศร้าลงไปเมื่อนึกถึงป๊อปปี้ที่ร้ายกาจจกับเธอ
 
 
 
 
 
 
 
 
“เรื่องป๊อปปี้ ถ้าเธอกลับตัวกลับใจแล้วจริงๆป๊อปปี้น่ะก็เลิกยุ่งกับเธอเอง เพียงซะแต่ว่า พวก
เธอ2คนะรักกันจริงๆขึ้นมาซะก่อน”เขื่อนพูดก่อนจะแอบกระซิบประโยคหลังให้ฟางได้ยินแค่คน
เดียวฟางหน้าแดงก่อนจะตีเขื่อนทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอาล่ะค่ะเดี๋ยวหมอขอตรวจร่างกายคนไข้ก่อนนะคะ ส่วนนี่ก็ผลตรวจของคนไข้ค่ะ”ระหว่างที่ฟาง
และทุกคนกำลังพูดคุยกัน หมอและพยาบาลก็เดินเข้ามาเพื่อตรวจอาการของฟางก่อนจะผลตรวจ
ให้เขื่อนที่อยู่ใกล้สุด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ตรวจเสร็จแล้วใช่มั้ยครับ งั้นผมขอพาคนไข้ไปสูดอากาศข้างนอกก่อนนะครับ”เขื่อนที่อ่าน
ผลตรวจก็นิ่วหน้าก่อนจะรีบพาฟางที่ตรวจร่างกายเสร็นั่งรถเข็นออกมาด้วยกันแค่2คน
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวเขื่อนนี่จะพาฟางไปไหนน่ะหรือว่าจะพาไปหาเฟย์หรอ”ฟางรีบถามเขื่อนทันทีที่ออกมา
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องหาเฟย์หรอก อ่านนี่ก่อนดีกว่า”เขื่อนพูดแล้วยื่นผลตรวจให้กับฟางฟางเมื่ออ่านผลตรวจก็
อึ้งมือไม้อ่อนก่อนที่จะเลื่อนมือไปกุมที่ท้องแบนราบของเธอ นี่เธอกำลังตั้งท้องได้เดือนนึงงั้นหรอ
เธอกับป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นว่า เรื่องนี้เราต้องบอกป๊อปปี้ เพื่อให้ป๊อปปี้รับผิดชอบเธอ”เขื่อนที่สังเกตท่าทางของป๊อปปี้ฟาง
ที่ผ่านมาก็พูด
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ อย่าพึ่งบอก เขื่อน ชั้นขอร้อง นายก็เห็นไม่ใช่หรอ ที่หมอนั่นทำเค้าเกลียดชั้น ไม่ได้รักชั้น
เหมือนกับฝ้าย เค้าคงไม่ยินดียินร้ายอะไรหรอกถ้ารู้ว่าชั้นท้องแบบนี้ เผลอๆอาจจะไล่ให้ไปเอาเด็ก
ออก”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปปี้มันก็ได้ใจร้ายขนาดนั้น ฟางเธออย่าคิดมากแบบนี้สิ เธอท้องกับมันนะ เผลอๆคุณหญิงป้า
อาจจะดีใด้วยซ้ำที่ในที่สุดป๊อปปี้มันก็มีทายาทสืบทอดให้กับตระกูลมัน”เขื่อนพูดแล้วยิ้มกับเรื่อง
ราวที่จะเกิดขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ ขอร้องล่ะเขื่อน มันไม่ดีอะไรทั้งนั้นล่ะ ฮึก ชั้นไม่ใช่คนดีอะไร ชั้นไม่ใช่ยัยฝ้าย ป๊อปปี้เค้ารัก
ฝ้ายและเค้าเกลียดชั้น สิ่งที่เค้าทำมันคือการล้างแค้น มันคือการทรมานชั้น เขื่อนขอร้องอย่าบอก
ป๊อปปี้”ฟางพูดทั้งน้ำตาแห่งความอัดอั้น
 
 
 
 
 
 
 
“ก็ได้ ชั้นยังไม่บอกป๊อปปี้ตอนนี้ก็ได้ แต่ถ้าเธอไม่บอกแล้วถ้าท้องมันเริ่มโตๆขึ้นมาล่ะ”เขื่อนพูด
 
 
 
 
 
 
 
“เอาเป็นว่าตอนนี้อย่าพึ่งบอก แล้วส่วนเรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น ชั้นจะจัดการทุกอย่างเอง”ฟาง
พูดแล้วกำมือแน่น
 
 
 
 
 
 
 
“โธ่ ฟาง ชั้นสงสารเธอเหลือเกิน มันจะมีทางออกทางอื่นอีกมั้ย”เขื่อนสงสารฟางแล้วเลื่อนมือไป
กุมมือฟางไว้เพื่อให้กำลังใจฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นทำเลวกับทุกคนไว้มาก ช่างเถอะ นี่ก็คงเป็นกรรมเก่าของชั้นเองล่ะ”ฟางพูดแล้วฝืนยิ้มออกมา
 
 
 
 
 
 
 
“เอาเป็นว่าตอนนี้ถ้ามีอะไรก็ปรึกษาชั้นได้นะ ชั้นพร้อมจะเป็นเพื่อนให้คำปรึกษาเธอเอง ส่วนเรื่อง
ความร้ายกาของเธอน่ะ ชั้นเชื่อว่าเธอสำนึกผิดแล้ว เธอน่ะไม่ได้ใจร้ายใจดำอย่างที่ทุกคนเข้าใจ
หรอกใช่มั้ย”เขื่อนพูดแล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่พลาดจากท่านเกริกก็โร่มาหว่านเสน่ห์ให้เพื่อนชั้นเลยงั้นหรอ”ระหว่างที่เขื่อนจับมือเพื่ให้กำลัง
ใจฟางอยู่นั้น ป๊อปปี้ที่กลับเข้ามาในโรงพยาบาลแล้วตามหาฟางเห็นภาพนั้นก็ตรงเข้ามาว่าทั้งคู่
ทันที
 
 
 
 
 
 
ฉับบบบบบบบบบบบบบบบ
 
 
เห้ออออ ป้าฝนเค้ากลับเนื้อกลับตัวได้จริงมั้ยน้ออ
 
 
เรื่องยังไม่ทันเคลียร์ ฟางก็ดันท้อง แล้วใครกันที่ป๊อปปี้จับตัวได้น้ออออ
 
 
 
 
 
หลายคนอ่ะเดาถูกเเล้วนะแต่บอกเลยว่าถูกแค่เสี้ยว อยากรู้ตะเป็นไงต้องติดตามนะจ้ะ
 
 
 

 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา