แฝดริษยา

9.4

เขียนโดย Chapond

วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 02.51 น.

  62 ตอน
  931 วิจารณ์
  142.57K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 23.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) 5 ฝ้ายกับฟาง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“555 โถ เพื่อน ดูผู้หญิงแค่นี้ยังดูไม่เป็น แยกไม่ออกอีก”เมื่อถึงบ้านพักของป๊อปปี้ เขื่อนก็หัวเราะ
ลั่นเมื่อฟังเรื่องทั้งหมด
 
 
 
 
 
 
 
“ใครจะไปดุสาวๆเก่งอย่างนายล่ะเขื่อน แถมใครจะไปรู้ว่าคุณฝ้ายมีฝาแฝด”ป๊อปปี้พูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
“น่ะว่าไปชั้นเองก็พึ่งรู้นะเนี่ยว่าคุณฝ้ายเธอมีฝาแฝด แบบชนิดเหมือนกันกับแกะแยกแทบไม่
ออกแบบนี้”เขื่อนพูด
 
 
 
 
 
 
“มิน่า วันนั้นที่ผับ เค้าถึงทำท่าทางแปลกๆเมื่อคุยกับชั้น”ป๊อปปี้พูดขึ้นแล้วนึกถึงเรื่องที่ผับ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้างั้น คนที่แกเจอที่สนามบินก็คือคุณฟาง ไม่ใช่คุณฝ้ายน่ะสิ โอ้ย ปวดหัวแบกไม่ออกแฮะ ใคร
เป็นใคร”เขื่อนว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ล่ะ คุณฝ้ายกับคุณฟาง ไม่เหมือนกัน แยกกันออกแค่นิดเดียว”ป๊อปปี้พูดแล้วนึกถึงฟางที่มี
ท่าทีนิ่งเงียบ หยิ่งและเย็นชาเมื่อถ้าเทียบกับฝ้าย ที่ดูเป็นคนสดใสร่าเริงและยิ้มง่ายตลอดเวลา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วเพื่อนผมชอบแบบไหนล่ะครับ แบบสดใสน่ารัก หรือลึกลับน่าค้นหา”เขื่อนรีบแซวป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย นี่ชั้นมาทำงานนะเขื่อน ไม่ได้มาหาคู่ ไปอาบน้ำแล้ว”ป๊อปปี้ส่ายหน้าก่อนจะเดินหนีเขื่อนไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ดีนะที่วันนี้เราไม่เป็นอะไรมาก ไม่อย่างงั้นคงยุ่งแน่ถ้ามาเจ็บตัวก่อนน่ะ”ป้าฝนพูดกับฟางที่อาบน้ำ
แล้วเดินออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางจะไปยอมเจ็บตัวหรอกค่ะป้าเพราะแผนของเรายังมีให้เล่นงานพวกนั้นอีกเยอะ”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
 
ก๊อกๆ
 
 
 
 
 
 
ฝ้ายเคาะประตูก่อนจะเดินเปิดประตูเข้ามาหาฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฝ้ายเห็นว่า ผ้าห่มห้องมีผืนเดียว ฝ้ายเลยเอามาให้พี่ฟางกับป้าฝนค่ะ”ฝ้ายพูดแล้วยิ้มหวานให้
ฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“ขอบใจ แล้วนี่ยืนยื้ออะไรล่ออกไปได้แล้ว”ฟางรีบว่าเมื่อเห็นฝ้ายยืนอยู่
 
 
 
 
 
 
 
“ก็ ฝ้ายคิดว่าฝ้ายอยากนอนกับพี่ฟางค่ะ เหมือนกับตอนเด็กๆที่เรานอนด้วยกันทุกคืนไง”ฝ้ายยิ้ม
 
 
 
 
 
 
 
“หรอ แต่ชั้นไม่ชอบนอนกับใคร ชั้นอยากนอนคนเดียว ไปนอนได้แล้ว”ฟางชะงักก่อนจะพูดนิ่งๆ
แล้วดันตัวฝ้ายออกไปจากห้องนอนตัวเองแล้วปิดประตูดังปัง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฝ้ายจะต้องทำให้พี่ฟางกลับมาเป็นเหมือนเดิมให้ได้”ฝ้ายพูดอย่างไม่ละความตั้งใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ดีมากฟาง ใจแข็งกับพวกมันไว้ อย่าได้ใจอ่อนเด็ดขาด”ป้าฝนรีบพูด ทำให้ฟางนิ่งเงียบไม่แสดง
ความรู้สึกอะไรออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ฝ้าย ไปในเมืองกับเฟย์เหอะนะๆๆๆ”เฟย์รีบอ้อนพี่สาวในวันต่อมาให้ไปเที่ยวด้วยกัน
 
 
 
 
 
 
“ไม่เอาอ่ะเฟย์ เราไปกับเพื่อนเถอะ พี่อยากลองทำขนมสูตรใหม่ๆที่เจอในเน็ตน่ะ”ฝ้ายพูด
 
 
 
 
 
 
 
“โห อะไรอ่ะ ทำขนมอีกละ น่าเบื่อจะตาย ก็ได้ค่ะเดี๋ยวเฟย์ไปเที่ยวกับเพื่อนแล้วเฟย์จะกลับมาชิม
ขนมฝีมือพี่สาวที่น่ารักคนนี้ของเฟย์ในตอนเย็นนะคะ บาย”เฟย์พูดก่อนจะสวมกอดฝ้ายแล้ววิ่งไป
ขึ้นรถของเพื่อนที่มารับทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“คุณฝ้ายกับคุณเฟย์นี่น่ารักดีนะครับ ดูรักกันดีจัง”ป๊อปปี้พูดเมื่อเดินเข้ามาในบ้านแล้วเห็นภาพที่
ฝ้ายและเฟย์กอดกัน
 
 
 
 
 
 
 
“ถึงแม้เราจะไม่ใช่พี่น้องกันแท้ๆแต่เพราะเราโตมาด้วยกันมั้งคะ เลยสนิทกัน”ฝ้ายพูดและยิ้มออก
มา
 
 
 
 
 
 
 
“อ้าว แล้วคุณฟางล่ะครับ ไม่ได้อยู่ด้วยกันตั้งแต่เด็กๆหรอครับ”ป๊อปปี้ถามด้วยความสงสัย
 
 
 
 
 
 
 
 
“พอดีว่าตอนเด็กๆพ่อแม่เราแยกทางน่ะค่ะ ฝ้ายมาอยู่กับพ่อ ส่วนพี่ฟางไปอยู่กับแม่เราเลยไม่ได้
เจอกันตั้งแต่นั้นมา แต่ก็ไม่มีวันไหนเลยนะคะที่ฝ้ายะไม่คิดถึงพี่ฟาง”ฝ้ายพูด
 
 
 
 
 
 
 
“คุณฝ้ายดูรักพี่สาวฝาแฝดตัวเองมากเลยสิครับ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“รักค่ะ รักมากเลยด้วย และอีกอย่างฝ้ายก็อยากให้พี่ฟางได้รับความรักความอบอุ่นจากฝ้ายและพ่อ
ด้วย”ฝ้ายพูด
 
 
 
 
 
 
 
“คุณนี่ เป็นคนที่มองโลกในแง่ดีมากจริงๆ ดูอ่อนโยนไม่ได้แข็งกร้าวเหมือนกับคุณฟาง”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วแข็งกร้าวอย่างชั้น มันดูแย่มากเลยรึไง”ฟางที่เดินมาได้ยินก็รีบพูดขึ้นอย่างไม่พอใจ
 
 
 
 
 
 
 
“ผมไม่ได้มีเจตนาจะว่าคุณนะคุณฟาง”ป๊อปปี้ชะงักแล้วมองไปทางฟางที่จ้องจะเอาเรื่องตัวเอง
 
 
 
 
 
 
“แล้วนี่สนุกมากรึไง ที่เอาเรื่องชั้นไปนินทาแบบนี้”ฟางกอดอกแล้วมองป๊อปปี้กับฝ้ายสลับกัน
 
 
 
 
 
 
“พวกเราไม่ได้เอาเรื่องพี่ฟางนินทานะคะ”ฝ้ายรีบพูดให้ฟางเข้าใจ
 
 
 
 
 
 
“ไม่พูดงั้นหรอ แต่เมื่อกี้ที่ชั้นได้ยินมันคืออะไร อย่ามาโกหกตอแหลแถวนี้เลย น่ารำคาญ”ฟางรีบ
ว่า
 
 
 
 
 
 
 
“นี่คุณ ไม่เห็นจะต้องว่าน้องคุณแรงๆแบบนี้เลย”ป๊อปปี้รีบพูด
 
 
 
 
 
 
“แล้วนี่นายเป็นใครถึงได้กล้ามาสั่งชั้นแบบนี้ เป็นแค่ลูกจ้างอย่าถือดี”ฟางย้อนป๊อปปี้กลับ
 
 
 
 
 
 
“พี่ฟาง คุณป๊อป อย่าทะเลาะกันเลยนะคะ ฝ้ายจะทำขนม พี่ฟางมาทำด้วยกันสิคะ”ฝ้ายรีบเปลี่ยน
เรื่องทันที
 
 
 
 
 
 
“ไม่ ชั้นไม่ชอบทำขนม ไร้สาระ”ฟางกอดอกและเชิดใส่ฝ้าย จนทำให้ฝ้ายแอบซึมลงไป
 
 
 
 
 
 
“ใครว่าไร้สาระ อย่างน้อยมันก็คือการทำเวลาว่างให้เป็นประโยชน์นะคุณ ดีกว่านั่งทำสวยไป
วันๆ”ป๊อปปี้ว่า
 
 
 
 
 
 
“นี่นายว่าชั้นงั้นหรอ กล้าดียังไงว่าชั้น”ฟางหันขวับไปว่าป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ฟาง คุณป๊อป อย่าทะเลาะกันเลยค่ะ ฝ้ายขอ”ฝ้ายตกใจก็รีบไปห้ามทั้งคู่ที่จะมีเรื่องกัน
 
 
 
 
 
“โอ๊ย นี่ก็มายุ่งจังเลย น่ารำคาญ”ฟางหันไปว่าใส่ฝ้ายแล้วปัดแป้งหล่นกระจายเต็มพื้น
 
 
 
 
 
 
“นี่คุณ มันจะมากไปแล้วนะ ถึงขั้นทำลายข้าวของแบบนี้เนี่ย”ป๊อปปี้รีบว่าฟางทันทีเมื่อเห็นฝ้ายซึม
ลงไป
 
 
 
 
 
 
“งั้นหรอของพังแล้วงั้นหรอ คิดเป็นเงินเท่าไหร่ล่ะ อ่ะเอาไปซื้อสิ ทำเป็นโวยวายกะจะเอาเงินล่ะ
สิ”ฟางพูดจบก็ควักแบงค์ร้อยในกระเป๋าปาใส่ป๊อปปี้ก่อนจะเดินเชิดออกไปจากบ้านไม่สนใจป๊อปปี้
และฝ้ายเลย
 
 
 
 
 
 
 
“ผู้หญิงอะไรกัน เอะอะเอาเงินฟาดหัวปิดปากงั้นหรอ ไร้หัวใจชะมัด”ป๊อปปี้บ่นอุบ
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าไปถือสาพี่ฟางเลยค่ะคุณป๊อป เรารีบเอาเงินไปซื้อแป้งมาใหม่ก็ได้ค่ะ แค่นี้เอง”ฝ้ายยิ้มให้
ป๊อปปี้เชิงบอกให้เขารับรู้ว่า เธอไม่เป็นอะไรก่อนที่จะช่วยกันเก็บแป้งที่หล่นแล้วรีบออกไปซื้อแป้ง
เพื่อกลับมาทำขนมทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“หอมจังเลยครับ นี่เป็นครั้งแรกนะเนี่ยที่ได้มานั่งทำขนมแบบนี้”ป๊อปปี้พูดพลางจ้องมองในเตาอบ
ขนมอย่างตื่นเต้น
 
 
 
 
 
 
 
“ค่า ฝ้ายรู้แล้วค่ะว่าคุณป๊อปเคยทำขนมครั้งแรกจริงๆ ดูสิ เลอะหมดแล้วมาค่ะเดี๋ยวฝ้ายเช็ด
ให้”ฝ้ายยิ้มขำก่อนจะเดินไปหยิบทิชชู่มาเช็ดหน้าให้ป๊อปปี้ที่มีคราบแป้งเลอะติดหน้าและจมูกของ
เขา
 
 
 
 
 
 
 
 
ตึกๆ
 
 
 
 
 
เมื่อป๊อปปี้และฝ้ายอยู่ใกล้กัน ทำให้สายตาของทั้งคู่จ้องมองกันและใจเต้นรัวทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“แหมๆ นี่ที่ไม่ไปกับเฟย์เพราะว่าจะแอบมาจู๋จี๋กันแบบนี้นี่เอง”เฟย์เข้ามาในบ้านแล้วเห็นป๊อปปี้กับ
ฝ้ายอยู่ด้วยกัน
 
 
 
 
 
 
 
“บ้าหรอเฟย์ แค่คุณป๊อปมาช่วยพี่ทำขนมเท่านั้นเองไม่มีอะไรหรอก”ฝ้ายผละออกจากป๊อปปี้แล้ว
พูดด้วยความเขิน
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ขนมสุกพอดีเลยครับเดี๋ยวผมเอาออกให้นะครับ”ป๊อปปี้รีบพูดเพื่อเปลี่ยนเรื่องด้วยเช่นกัน
 
 
 
 
 
 
 
“อื้อหือ ขนมพี่ฝ้ายนี่ห้อมหอมเลยนะคะ ว่ามั้ยคุณป๊อป”เฟย์แซวป๊อปปี้กับฝ้ายไม่เลิก
 
 
 
 
 
 
 
“พอได้แล้วเฟย์ ขนมสุกแล้ว เอาไปแบ่งพ่อกับแม่ในรีสอร์ตสิ เดี๋ยวพี่เอาขนมไปให้พี่ฟาง
ก่อน”ฝ้ายพูดแล้วรีบนำคัพเค้กที่ตัวเองแต่งหน้าเสร็จแล้วเดินเอาไปให้ฟางที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ที่
ชานบ้านทางด้านหลัง
 
 
 
 
 
 
“เชอะ ยัยนั่นไม่เห็นจะน่ารักจรงไหน ทำไมต้องสนใจขนาดนั้นด้วย”เฟย์บ่น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ฟางคะ ฝ้ายเอาคัพเค้กมาแบ่งให้พี่ฟางค่ะ พี่ฟางชอบฝีมือฝ้ายสิคะ”ฝ้ายเดินไปหาฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่กิน ชั้นไม่ชอบกินของหวาน”ฟางเหล่มองแล้วพูดห้วนๆ
 
 
 
 
 
 
“ลองชิมหน่อยเถอะค่ะ อร่อยนะ”ฝ้ายคะยั้นคะยอฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย ก็บอกแล้วไงว่าไม่กินๆ พูดไม่รู้เรื่องรึไงน่ารำคาญอยากกินก็กินเองสิ”ฟางปิดหนังสือแล้วว่า
ใส่ฝ้ายก่อนจะหยิบคัพเค้กในจากแล้วขยี้ใส่หัวฝ้ายทันที
 
 
 
 
 
 
“นี่คุณ มันจะมากไปแล้วนะ ทำไมต้องแบบนี้ด้วย”ป๊อปปี้ตกใจก็รีบว่าฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“สมน้ำหน้าอยากยุ่งไม่เข้าเรื่องดีนัก”ฟางยิ้มเยาะก่อนจะเดินเชิดออกไปไม่สนใจฝ้ายเลย
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฮึก ฮือๆ”ฝ้ายที่เสียใจก็ร้องไห้ออกมา ป๊อปปี้จึงโอบกอดปลอบฝ้ายด้วยความสงสารที่ถูกฟาง
รังแกแบบนั้น
 
 
 
 
 
ต้องเข้าใจหน่อย ฟางเค้าไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวาย555555555
 
 
งานนี้บอกเลยว่าฟางยังร้ายกว่านี้ได้อีกกกกก และมากขึ้นๆอีกแน่นอน
 
 
 
ฝากติดตามเรื่องนี้ด้วยน้าาาาา
 
 
 

 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา