แฝดริษยา

9.4

เขียนโดย Chapond

วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 02.51 น.

  62 ตอน
  931 วิจารณ์
  142.58K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 23.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

51) 51 ถึงเวลาที่ต้องไป2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางมานอนที่นี่ก็ได้นะคืนนี้”นายธีร์พูดขึ้นเมื่อกลับมาถึงที่บ้านแล้วเห็นฟางเอาแต่ซึม
 
 
 
 
 
“แต่ฟางว่าฟางนอนที่บ้านตัวเองดีกว่าค่ะพ่อ”ฟางยิ้มแทนคำขอบคุณของพ่อก่อนจะพูดออกมา
 
 
 
 
 
“นี่ ฟังๆพ่อเธอหน่อยสิ อย่าใจจืดใจดำไปหน่อยเลย”ป๊อปปี้ที่เดินมากับแม่ของเขาก็พูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
“นี่เธอจะต่อต้านไปทำไมกัน อยู่ที่นี่กับพ่อกับพวกเราเถอะ”เฟย์เดินเข้ามาพูดอีกแรง
 
 
 
 
 
 
 
“หนูฟาง น้าว่าคืนนี้หนูนอนที่นี่กับพวกเราเถอะนะจ้ะ พวกเราเองก็เสียใจเช่นเดียวกับหนู แต่การที่
หนูแยกตัวไปอยู่คนเดียวมันไม่ใช่สิ่งที่ดีสักเท่าไหร่นะ”กานดาเดินมาแตะมือด้วยความเข้าฟางดี
 
 
 
 
 
 
 
 
“ก็ได้ค่ะ คืนนี้ฟางจะนอนที่นี่ก็ได้”เมื่อเห็นว่าทุกคนอยากให้เธออยู่ที่นี่เธอจึงตกลงก่อนจะเดินขึ้น
มาที่ห้องพักชั้นบน
 
 
 
 
 
 
 
“นายโอเคนะ”ฟางที่เดินผ่านห้องหนึ่งป๊อปปี้นั่งมองรูปที่เขาถ่ายกับฝ้ายในวันแต่งงานก็เดินเข้ามา
หา
 
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นโอเคแล้วล่ะ ว่าแต่เธอล่ะโอเครึยัง”ป๊อปปี้หันไปยิ้มเศร้าๆให้กับฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“มันไม่โอเคเลยสำหรับชั้น เพราะคนอย่างชั้นน่าจะตายๆไปซะแทนฝ้ายดีกว่า”ฟางพูดแล้วน้ำตา
ไหลออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าพูดอะไรแบบนี้สิ อย่าคิดว่าเรื่องทั้งหมดคือความผิดเธอ”ป๊อปปี้พูดแล้วสบตาฟางนิ่ง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วนายจะเอายังไงต่อไป จะแต่งงานกบแก้วงั้นหรอ”ฟางปาดน้ำตาก่อนจะถามป๊อปปี้ต่อ
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วเธออยากให้ชั้นแต่งงานกับแก้วมั้ยล่ะ”ป๊อปปี้เงียบสักพักก่อนจะพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
“นะ นายหมายความว่ายังไง”ฟางที่ได้ยินเช่นนั้นก็ตกใจก่อนจะรีบถาม
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นถามเธอว่าเธออยากให้ชั้นแต่งงานกับแก้วรึเปล่าล่ะ”ป๊อปปี้เงยหน้าสบตากับฟางก่อนจะพูด
ออกมาอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วนายมาถามชั้นทำไมกัน นั่มันชีวิตของนายนะ สิทธิ์ของนายไม่เกี่ยวกับชั้นสักหน่อย”ฟาง
อึกอักก่อนจะพูดออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทำไม ถ้าชั้นแต่งงานกับแก้วเธอก็จะแต่งงานกับโทโมะบ้างสินะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะขยับมาใกล้ฟาง
มากขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
“หรือไม่ก็ไม่แต่ง”ฟางที่นึกถึงแก้วกับโทโมะที่กำลังคบหาดูใจกับอยุ่ก็พูดเบาๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ว่ายังไงล่ะ ที่ชั้นถามเธอ”ป๊อปปี้ดันฟางลงไปนอนกับเตียงแล้วถามฟาง ทั้งคู่สบตากันนิ่ง
 
 
 
 
 
 
“เราไม่ควรจะทำแบบนี้อีกแล้วนะ”ฟางที่หน้าแดงจัดก็พยายามขืนตัวออกจากป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“เธอไม่แต่งงานกับโทโมะไม่ได้หรอ”ป๊อปปี้พูดออกมาทำให้ฟางไม่เข้าใจว่าป๊อปปี้ต้องการอะไร
กับเธออีกกันแน่
 
 
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
 
แต่งก่อนที่ป๊อปปี้และฟางจะโน้มหน้าเข้าหากันคุณหญิงเตือนใจเปิดประตูเข้ามาแล้วกระชากฟาง
ไปตบทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“คุณแม่พอแล้วครับ อย่าทำฟาง”ป๊อปปี้ตกใจที่เห็นแม่ตัวเองทำร้ายฟางก็รีบห้าม
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
 
แต่แล้วคุณหญิงเตือนใจก็หันกลับมาตบหน้าป๊อปปี้หันเช่นกัน
 
 
 
 
 
 
 
“พึ่งเผาเมียตัวเองไปแท้ๆ ยังกล้าทำเรื่องบัดสีแบบนี้อีกงั้นหรอ เธอนี่มันมักมากไม่รู้จักเวร่ำเวลา
จริงๆ นี่คงะหลอกลูกชายชั้นให้หลงหัวปักหัวปำล่ะสิใช่มั้ย”คุณหญิงเตือนใจชีหน้าด่าฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“คุณแม่พอเถอะครับ อย่าว่าฟางอีกเลย”ป๊อปปี้พูดเป็นจังหวะเดียวกับที่เขื่อนและเฟย์เดินเข้ามา
ตามทั้งคู่ในห้องก็ตกใจ
 
 
 
 
 
 
 
“ทำไมป๊อปถึงปกป้องมัน หรือว่าป๊อปรักมันงั้นหรอ แล้วฝ้ายล่ะทำไมไม่เห็นหัวเมียตัวเองที่ตายไป
ล่ะ”คุณหญิงรีบพูดทำให้ฟางนิ่งในใจเต้นรัว ใจหนึ่งก็รู้สึกผิด อีกใจหนึ่งก็อยากรู้เหลือเกินว่าป๊อปปี้
คิดยังไง
 
 
 
 
 
 
 
 
“เปล่าครับ ผมไม่ได้รักเธอ ผมรักฝ้าย”ป๊อปปี้อึกอักก่อนจะพูดออกมา
 
 
 
 
 
 
 
“ไอ้ป๊อป”เขื่อนจะเดินเข้าไปเอาเรื่องแต่ฟางห้ามไว้
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไดด้ยินชัดแล้วนะคะคุณหญิง ว่าลูกคุณหฐิงไม่ได้คิดอะไรกับชั้น ชั้นก็แค่กะจะเล่นๆสนุกๆไป
เท่านั้นล่ะค่ะ ไม่ได้คิดะมาเกาะตระกูลคุณหญิงเลยด้วยซ้ำ ทีนี้ก็เลิกทำร้ายลูกตัวเองสักที”ฟางปรับ
น้ำเสียงเป็นปกติก่อนจะพูดแล้วรีบเดินออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวนั่นเธอจะไปไหนน่ะฟาง”เฟย์ตกใจก็รีบเดินตามฟางมา
 
 
 
 
 
 
 
 
“ได้ข่าวว่าความจำกลับมาแล้วนิ น่ะมาตบชั้นใช่มั้ย’ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
 
“จะบ้ารึไง ชั้นจะทำแบบนั้นอีกทำไม นี่ชั้นขอถามหน่อยสิ เธอคิดอะไรกับพี่ป๊อปรึเปล่า เพราะว่า
ถ้าเธอคิด ชั้นก็จะช่วยเธอพูดกับคุณหญิงป้าไม่ให้เค้าเกลียดเธอแล้วก็ช่วยเคีลยร์กับพี่ป๊อปให้”เฟย์
พูด
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วทำไมถึงอยากมาช่วยชั้น ทั้งๆที่เมื่อก่อนเธอเกลียดชั้น”ฟางถาม
 
 
 
 
 
 
 
“เพราะชั้นรู้ไงว่าคนที่ร้ายที่สุดคือใคร แล้วเธอก็ไม่ใช่คนที่เลวร้ายอะไรนี่”เฟย์พูดต่อ
 
 
 
 
 
 
 
“แต่เธอก็ได้ยินแล้วนิ ว่าป๊อปปี้เค้าไม่ด้รักชั้น เค้ารักยัยฝ้าย และแม่เค้าก็เกลียดชั้นดังนั้นไม่มีความ
จำเป็นอะไรที่ชั้นจะต้องกลับไปง้อคนบ้านนั้นอีก ชั้นก็จะของชั้นแบบนี้นี่ล่ะ”ฟางพูดก่อนจะเดินกลับ
เข้าไปในบ้านพักตัวเองแล้วโทรศัพท์ติดต่อกับยริษัทงานของเธอที่สาขาอเมริกา ก่อนจะเดินไป
เก็บกระเป๋าตัวเองทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ถามจริงนายจะปากแข็งแบบนั้นไปได้อะไรขึ้นมา”เขื่อนพูดเมื่อคุณหญิงเตือนใจออกไปจากห้อง
แล้ว
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นรักฝ้ายมันก็ถูกแล้วนิ”ป๊อปปี้อึกอักก่อนจะพูดออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
“แต่เท่าที่เฟย์เห็นมันไม่ใช่อย่างที่บอกนะคะ”เฟย์พูดจากการสังเกตท่าทางที่ผ่านมาของป๊อปปี้
และฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าเพ้อเจ้อน่าเฟย์ พี่น่ะรักฝ้ายนะ”ป๊อปปี้ยังยืนยันคำเดิม
 
 
 
 
 
 
 
 
“โว้ย ทนไม่ไหวแล้วนายรักฝ้ายแต่นายกลับไปนอนกับยัยฟางจนท้องเนี่ยนะ”เขื่อนเหลืออดก็
โพล่งออกมา
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรนะ”ป๊อปปี้และเฟย์ได้ยินเรื่องก็ตกใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
“กะแล้วว่าที่พวกเราสงสัยต้องเป็นจริง”โทโมะและแก้วที่เดินเข้ามาได้ยินก็พูด
 
 
 
 
 
 
“นี่มันเรื่องอะไรกัน ทำไมทุกคนรู้เรื่องกันหมดเลยแต่ทำไมเฟย์กับพี่ป๊อปถึงไม่รู้”เฟย์อึ้ง
 
 
 
 
 
 
 
“ความจริงแล้ว ฟางตั้งท้องได้เดือนเศษแล้ว แต่ว่าฟางเค้ารู้ดีว่านายมีฝ้ายเป็นเมีย ฟางเลยเลือกที่
จะปิดความลับนี้ไว้กับตัวเอง”เขื่อนพูดทำให้ป๊อปปี้อึ้งก่อนจะทรุดลงนั่ง นี่เขาทำฟางท้องงั้นหรอ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ใช่ เพราะวันนั้นแก้วกับโทโมะเจอยาบำรุงครรภ์หล่อนมาจากกระเป๋าฟาง ตอนแรกพวกเราก็ไม่
ปักใจเชื่อ จนเมื่อกี้ แก้วกับโทโมะเอาชาชนิดนี้ไปให้มาเช้คดูที่โรงพยาบาล จนทำให้รู้ว่ายานี่น่ะ
ของจริง”แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“และที่ชั้นมาเนี่ยเพราะชั้นกะจะมาคุยกับฟางเรื่องนี้ให้รู้เรื่องน่ะสิ”โทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
“ยัยนั่นเอาแต่ปิดตัวเองอยู่ในบ้านตั้งแต่เย็นแล้วล่ะทุกคน”เฟย์พูด ป๊อปปี้ไม่รอช้าก็รีบวิ่งออกจาก
บ้านไปที่บ้านพักของฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟาง เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะฟาง”ป๊อปปี้พยายามเคาะประตูเรียกฟาง
 
 
 
 
“ถ้าไม่เปิดก็เอากุญแจไขไปเลย”เขื่อนพูดก่อนจะไขกุญแจเข้าไปในบ้านได้สำเร็จ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟาง เธออยู่ไหนน่ะฟาง เรามีเรื่องต้องเคลียร์กันให้รู้เรื่องนะ”ป๊อปปี้เดินเข้ามาในบ้านก็ตะโกนหา
ฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทุกคน เสื้อผ้าของฟางในห้องนี้หายไป”แก้วพูดอย่างตกใจเมื่อเข้าไปในห้องนอนแล้วเปิดประตูตู้
เสื้อผ้าออกมา
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าบอกนะว่ายัยนั่นหนีออกจากบ้านไปแล้วน่ะ”เฟย์พูดอย่างตกใจ
 
 
 
 
 
 
 
“โธ่ โว้ย ฟางไม่รับสายน่ะ”โทโมะพยายามโทรหาฟางแต่กลับไม่มีใครรับสายก็หงุดหงิดเมื่อฟาง
ปิดเครื่องใส่
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าโทรไม่ติดงั้นเราก็ออกไปตามหาฟางตอนนี้กันเถอะค่ะ แก้วว่าฟางคงออกไปได้ไม่ไกลเท่า
ไหร่”แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่คือผลจากการปากเข็งของนายนะป๊อป รีบไปตามฟางซะ แล้วรีบเคลียร์ทุกอย่างให้เรียบร้อย
ก่อนที่อะไรมันจะสายไปกว่านี้”เขื่อนเดินเข้าไปว่าป๊อปปี้ด้วยความโกรธก่อนที่ทุกคนจะรีบขับรถไป
ตามหาฟางทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ขอโทษนะโทโมะ”ทางด้านฟางที่ตัดสินใจปิดมือถือแล้วเดินมาตามทางเรื่อยๆในตอนเย็นใกล้มืด
ก็พลางปาดน้ำตา
 
 
 
 
 
 
“บ้าจริง เราจะมาร้องไห้เพราะเรื่องบ้าๆนี่ทำไม เดี๋ยวก็เราก็จะไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่อเมริกาแล้ว ไม่
ต้องห่วงนะลูกต่อไปนี้แม่จะดูแลหนูเองไม่ต้องพึ่งพ่อหรือใครทั้งนั้น”ฟางพูดแล้วลูบที่ท้องน้อยตัว
เอง ก่อนที่จะรีบวิ่งข้ามถนนไปเมื่อเห็นรถ2แถวที่จอดฝั่งตรงข้ามถนนเพื่อมุ่งเข้าสู่ตัวเมือง ปี้น
ระหว่างที่ฟางรีบวิ่งข้ามถนนก็มีรถยนต์คันหนึ่งขับมาด้วยความเร็ว
 
 
 
 
 
 
 
 
“กรี๊ดดดดด”ฟางกรี๊ดร้องสุดเสียงเมื่อเห็นรถยนต์พุ่งเข้ามาชนเธอก่อนสติทุกอย่างจะดับวูบไป
 
 
 
 
 
 
 
“เห้ย เต้ย นายขับรถชนคนตายงั้นหรอ”เสียงคนชายในรถพูดขึ้นอย่างตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
ฉับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
 
 
 
 
อยากเห็นพระเอกของเราทรมานมั้ย ต่อจากนี้ล่ะ งานเอาคืนของฟางมาแล้ว
 
 
 
บอกเลย ว่าทุกคนอาจจะอยากกลับไปอยู่ทีมพระเอกก็ได้ หึหึ
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา