แฝดริษยา

9.4

เขียนโดย Chapond

วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 02.51 น.

  62 ตอน
  931 วิจารณ์
  142.57K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 23.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

52) 52 รู้เมื่อสาย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห้อ นี่โชคดีนะที่นายไม่ได้ชนสาวน้อยคนนั้นจริงๆน่เต้ย”ชายหนุ่มหน้าตี๋พูดกับเต้ยขณะที่อยู่หน้า
ห้องตรวจ
 
 
 
 
 
 
 
“เงียบไปเลยเวฟถ้านายไม่ชวนชั้นคุยแล้วแกล้งชั้นชั้นก็คงเบรกทันตั้งแต่เนิ่นๆ”เต้ยรีบบ่นกับเพื่อน
ชาย
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย นี่พวกนายจะพูดอีกนานมั้ย ตอนนี้สาวน้อยของพวกนายฟื้นแล้ว”ว่าแล้วนางพยาบาลคนหนึ่ง
เดินเข้ามาพูดกับทุกคน
 
 
 
 
 
 
“ขอบนะเวนดี้ ดีจริงๆที่มีเพื่อนเป็นพยาบาลแล้วคอยลัดคิวให้กลางดึกแบบนี้”เต้ยพูดแล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
 
 
“เพราะไม่มีคนไข้หรอกย่ะ ดีนะที่ชั้นประจำอยู่ที่นี่ถึงเดือนนี้พอดียังไม่กลับเชียงราย”เวนดี้พูดก่อน
จะเดินนำทุกคนเข้ามาหาฟางที่นั่งอยู่บนเตียงนิ่งๆไม่ยอมพูดจากับใครเอาแต่เหม่อลอยจนทุกคน
แปลกใจ
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ เธอฟื้นแล้ว ดีจังที่ไม่เจ็บตรงไหนมาก ชั้นโทรหาญาติให้นะ”เต้ยพูดแล้วยิ้มให้ฟาง
 
 
 
 
 
 
“บางทีสาวน้อยคนนี้อาจจะกำลังงงๆ เอ่อ ชั้นชื่อเวฟนะ ส่วนนี่เต้ยและนี่เวนดี้”เวฟรีบแนะนำตัวไม่
ให้ฟางเกร็งกับพวกเขา
 
 
 
 
 
 
“นี่พวกเราถามทำไมยังเงียบๆ หรือว่าสมองกระทบกระเทือนน่ะ”เวนดี้รีบถาม
 
 
 
 
 
“เวนดี้พูดอะไรแบบนั้น สอมงกระทบกระเทือนอะไรล่ะ”เวฟรีบว่าเวนดี้ก่อนจะหันไปยิ้มให้ฟาง
 
 
 
 
 
 
“ชั้นเป็นใครหรอคะ ที่นี่ที่ไหน แล้วพวกคุณคือใคร”ฟางรีบพูดทำให้ทุกคนตกใจ
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ชั้นว่า ชั้นตามหมอมาตรวจอีกรอบดีกว่า”เวนดี้พูดก่อนจะพาฟางไปตรวจอีกรอบ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“หมอครับ ตกลงคนไข้เป็นยังไงบ้างครับ”เมื่อหมอออกมาจากห้องตรวจเต้ยก็รีบลุกไปถาม
 
 
 
 
 
 
 
“เท่าที่หมอตรวจดูอาการนะครับอาจจะเป็นเพราะว่าคนไข้ถูกกระทบกระเทือนทางจิตใจแล้วทำให้
คนไข้ช้อคจากตอนเกือบถูกรถคุณชนเข้า เลยทำให้สูญเสียความทรงจำไปชั่วขณะน่ะครับ ส่วน
เรื่องการรื้อฟื้นความจำ ต้องขึ้นอยู่ว่าคนไข้นั้นสภาพจิตใจอยากรื้อฟื้นรึเปล่า ส่วนการตรวจร่างกาย
อย่างอื่นหมอพบว่าคนไข้กำลังตั้งครรภ์ครับ”หมอพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“โธ่ ทำไมเธอน่าสงสารแบบนี้นะ จำอะไรไม่ได้แถมต้องมาท้องแบบนี้อีก”เวนดี้เดินเข้าไปจับมือให้
กำลังใจฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทั้งสวยทั้งน่ารักแบบนี้ ใครกันนะใจร้ายทิ้งกันได้ลงคอแบบนั้น”เวฟนึกโมโหทันที
 
 
 
 
 
 
“เอาอย่างงี้แล้วกันถ้าสมมุติว่าเธอไม่มีที่ไป งั้นไปอยู่เชียงรายกับพวกเรามั้ย จนกว่าเธอจะหายดี
เดี๋ยวพวกเราจะช่วยเธอดูแลลูกเอง”เต้ยนิ่งสักพักก่อนจะพูดขึ้น ฟางยิ้มก่อนพยักหน้าออกมา
 
 
 
 
 
 
 
“ให้มันเป็นแบบนี้ก็ดีแล้วล่ะ”เมื่อเต้ย เวฟและเวนดี้เดินออกไปจัดการทุกอย่างฟางก็พูดขึ้นก่อนจะ
เอามือลูบท้องตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“โธ่ โว้ย หาทั่วในเมืองก็หาไม่เจอ โทรไปก็รับสาย”ป๊อปปี้แทบหมดแรงหลังจากที่ขับรถออกไป
ตามหาฟางกับพวกโทโมะและพวกเฟย์ข้างในตัวเมืองจนถึงรุ่งสางก็ยังตามหาฟางไม่เจอ
 
 
 
 
 
 
 
“ตามหามาทั้งคืนแบบนี้ เฟย์ว่าพี่ป๊อปไปพักเถอะค่ะแล้วค่อยตามหาใหม่”เฟย์พูด
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เฟย์ พี่จะไม่ยอมพลาดโอกาสที่มีอยู่ไปไหนเด็ดขาด พี่จะต้องรีบตามหาฟางให้เจอ”ป๊อปปี้รีบ
พูด
 
 
 
 
 
 
“แต่นายไม่ควรจะฝืนตัวเองแบบนี้นะเดี๋ยวจะเป็นอะไรเข้า นายลองนึกดูสิถ้านายเป็นอะไรขึ้นมา
แล้วแม่นาย แล้วกิจการที่นี่อีก น่ะครบ24ชั่วโมงแล้วชั้นว่าเราไปแจ่งความยังทันนะ”เขื่อนรีบออก
ความเห็น
 
 
 
 
 
 
 
 
“แต่จะว่าไป มีอีกที่ คือคอนโดส่วนตัวของฟางที่กรุงเทพที่ไม่ค่อยมีใครรู้หรอกนอกจากคนที่สนิท
กัน”โทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
“งั้นจะรอช้าอะไรล่ะ รีบไปกันเถอะค่ะ”เฟย์รีบพูดก่อนจะรีบเดินนำทุกคนไปแต่แล้วคุณหญิงเตือน
ใจก็เดินเข้ามาขวาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันทำไมพวกเธอถึงต้องตามหานังแพศยานั่นทำไม ป๊อป แก้วนี่เราจะต้อง
แต่งงานกันนะ ทำไมถึงต้องสนใครที่ไหนก็ไม่รู้ที่จะทำลายชีวิตคู่พวกเราด้วย”คุณหญิงว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“ก็เพราะว่าแก้วกับพี่ป๊อปเรารู้แล้วไงคะว่าพวกเราต่างมีคนในใจอยู่แล้ว คุณหญิงป้าคะ แก้วไม่ใช่ผู้
หญิงที่ดีพร้อมจะเป็นสะใภ้ของจิระคุณได้หรอกค่ะ เพราะแก้วเองก็มีคนที่แก้วรักและแก้วก็เป็นของ
เค้าไปแล้ว นี่ค่ะแฟนแก้ว”แก้วพูดก่อนจะจับมือกับโทโมะแน่นทำให้คุณหญิงเตือนใจอึ้ง
 
 
 
 
 
 
 
 
“และอีกอย่างผู้หญิงแพศยาที่คุณหญิงแม่พูดถึงเค้าคือเมียและแม่ของลูกในท้องของป๊อปปี้นะ
ครับ”เขื่อนว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรนะ นี่มันหมายความว่ายังไง ป๊อปอธิบายเรื่องต่างๆมาให้แม่เดี๋ยวนี้”คุณหญิงตกใจก็รีบว่า
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่มีเวลาแล้วครับแม่ ผมขอไปตามฟางกลับมาก่อนแล้วผมจะอธิบายเรื่องทุกอย่างให้แม่
เอง”ป๊อปปี้พูดก่อนจะรีบนำเพื่อนๆทุกคนขึ้นรถไปแล้วขับรถมม่งหน้าไปที่คอนโดส่วนตัวของฟางที่
อยู่ที่กรุงเทพทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ฟาง เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะฟาง”ทันทีที่มาถึงหน้าห้องป๊อปปี้ก็รีบเคาะประตูแล้วร้องเรียกฟางทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ทำไงดี กุญแจห้องตอนนั้นชั้นก็เอาไปคืนฟางแลวด้วยสิ”โทโมะคิดหนักไม่รู้ว่าทำยังไงต่อไป
 
 
 
 
 
 
“นี่พ่อหนุ่มจะมาเสียงดังอะไรกันตรงนี้เจ้าของห้องนี้เค้าไม่ได้กลับเข้ามาที่นี่นานแล้วนะ เค้าทำงาน
อยู่เมืองนอกนานๆทีเค้าถึงจะกลับมา”ขณะที่ทุกคนกำลังว้าวุ่นกับเรื่องฟาง แม่บ้านคนหนึ่งก็เดินมา
พูด
 
 
 
 
 
 
“ถ้าฟางไม่อยู่ที่ห้องนี้แล้วฟางจะไปไหนกัน”แก้วครุ่นคิดแล้วพยายามกดเบอร์โทรศัพท์เพื่อนที่
ทำงาน
 
 
 
 
 
 
 
 
“ครับ อะไรนะครับ ครับ เอ่อ ทุกคนตอนนี้ชั้นรู้แล้วล่ะว่าฟางอยู่ที่ไหน คือเจ้านายชั้นที่สาขา
อเมริกาเค้าโทรมาบอกว่าฟางเค้าจะย้ายกลับไปทำงานที่อเมริกาแต่ว่าพวกเค้าติดต่อฟางไม่ได้เลย
โทรมาหาชั้นตอนนี้ฟางอาจจะไปเตรียมไปอเมิริกาแล้วก็ได้นะ”โทโมะรีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ดี งั้นชั้นจะไปตามฟางที่อเมริกา”ป๊อปปี้รีบพูดทันที
 
 
 
 
 
 
ฉับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
 
 
 
บอกเลยว่าที่เลือกเต้ยเพราะเห็นว่าทุกคนอยากเอาคืนป๊อปปี้ ก็เลยเลือกเต้ยมาทำให้ป๊อปปี้กระอักเลือดกับการเอาคืนครั้งนี้  แต่ว่าคู่นี้จะตามหากันรึเปล่าต้องมาดูกัน
 
 
 

 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา