ฤทธิ์รัก

.....วันเปิดงาน....
เสียงเพลงที่บรรเลงพร้อมกับบรรยากาศการแข่งกีฬาสีของมหาลัย...เป็นไปด้วยความ
เรียบร้อย...ความสนุกสนาน...ความสามัคคี...ความรักกันระหว่างคณะ...ทำให้งานผ่านไปได้ด้วย
ดี..แต่...มีสิ่งหนึ่งที่กำลังกำลังความสัมพันธ์บางอย่างเปลี่ยนไป...
"ไวท์...มีคนมาหาอะ...รออยู่โรงยิม..." เสียงรุ่นพี่คนหนึ่งบอกผมเมื่อผมออกมาจากห้องแต่งตัว
"อ่อ...ใครเหรอครับ..."
"ไม่รู้เหมือนกันไวท์...เค้าฝากบอกแต่ว่าให้มาตาม"
"ครับ...งั้นไวท์...ไปก่อนนะปาย..."
"ปาย....ไปด้วยก็ได้นะไวท์...เราจะได้ไปหา....กริชกับกัปตัน....ด้วยกันเลยไง"
"อืม...ขอบใจนะ"
"ไหนอะไวท์...ไม่เห็นมีคนเลย..." เสียงปายเอ่ยขึ้นเมื่อมาถึงโรงยิมแต่กลับไม่พบใครเลย...
"นั้นนะสิ...ไวท์ว่าเรากลับกันดีกว่า...สงสัยคงเป็นเรื่องเข้าใจผิดกันมากกว่ามั้ง..."
"เดี๋ยวดิว่ะ!!!!..." เสียงที่ดังขึ้นข้างหลัง...ทำเอาผมกับปายตกใจ...
"ปลิว!!!"
"เออ!!!...กูเอง...ไง...มึง...กูแค่ขอให้มึงออกจากทีมแค่เนี่ย...มึงถึงกับต้องบอกไอ้เหี้ยกริช
เลยเหรอว่ะ"
"ปลิว...เรื่องนั้น...ไวท์ยังไม่ได้บอกใครเลยนะ...กับกริชไวท์ก็ยังไม่ได้บอก" ผมพยายามพูด
หว่านล้อมเมื่อเห็นว่าปลิวกำลังจะลากปายกับผมเข้าไปในห้องพัสดุ...
"มึงไม่ต้องมาโกหก...ถ้ามึงไม่บอกมัน....แล้วทุกคนในทีมจะเขม่งกูทำไมว่ะ...ตั้งแต่ที่มึงถอนตัว
ออกไป...เพื่อน ๆ ในทีมก็ไม่มีใครคบกู..ยิ่งคณะเราแข่งแพ้...ทุกคนก็โทษว่าเป็นเพราะ
กูที่บีบให้มึงออก.....ถ้าไม่มีมึงสักคน...ทุกคนคงไม่มีใครเกลียดกู..!!!"
"ไวท์...ปายกลัว...." ปายเอื้อมมือมาคลุมมือผมด้วยความกลัว...
"ปาย...ไม่ต้องกลัวนะ...ใจเย็น ๆ" ผมไม่อยากให้ปายต้องการเจ็บตัวเพราะผม...ผมจึง
"ปลิว...ปลิวจะโกรธ...จะเกลียดไวท์...หรือจะทำอะไรไวท์ก็ได้...แต่ปายเค้าไม่รู้เรื่องด้วย...ปล่อย
เค้าไปเถอะนะ"
"หึ...หึ...กูจะปล่อยมันไปทำห่าไรว่ะ...ถ้ากูจะปล่อย...คงต้องหลังจาก..."
"ปาย!!!!"
"ปึก!!...ปึก..." ปลิวเอ่ยเสียงดังพร้อมกับเดินเข้ามากระชายปายออกไปแล้วใช้มือดึงหัวปายให้
โขกกับโต๊ะ...แรงกระแทกนั้นทำให้หัวปายแตก...เลือดไหลเป็นทาง...ผมคงต้องทำอะไรสัก
อย่างหลังจากที่เห็นปายล้มลง...ผมจึงทำทีเป็นก้มดูปาย...แล้ว...
"ตุ๊บ!!!..." ผมคว้าไม้เบสบอลแล้วพุ่งไปยังท้องของปลิวอย่างแรงจนมันจุกล้มลง...ผมจึงวิ่งไป
ประคองปาย...พลักประตูออกไปพร้อมกับตะโกนให้คนมาช่วยประคองปาย...
"ใครอยูู่ทางนี้บ้าง...ช่วยเพื่อนผมหน่่อย....." มีผู้หญิงสองคนเดินเข้ามาประคองปายไปยังห้อง
พยาบาล...ผมกำลังจะเดินกลับไป...แต่...มือของปลิวกลับกระชากผมให้เข้าไปอีกครั้ง....พร้อม
กับล็อกประตู...
"เพี๊ยะ...!!...." 
"ซ่า.....นักนะมึง...หึ...หึ...ทำเป็นอวยดี...ช่วยเพื่อน...กูจะรอดู...ว่าคราวนี้จะมีใครหน้าไหน...มาช่วยบ้าง...ถ้าโชคดี...มึงอาจจะรอด" ปลิว...ตบหน้าผมอย่างแรงจนรู้สึกได้ถึงเลือดอุ่น
ๆ ที่รินไหลตรงริมฝีปาก...กริช...กริชช่วยไวท์ด้วย...
.................ห้องพยาบาล............
"ปาย...ปาย...เป็นไรบ้าง....เจ็บตรงไหนไม่" เสียงกัปตันเอ่ยถามผมทันทีที่ผมลืมตาขึ้น...
" พี่ไวท์!!!!...กัป...กริชอยู่ไหน...กัปต้องรีบไปตามกริชให้ไปช่วยพี่ไวท์นะ...พี่ไวท์กำลังตก
อยู่ในอันตราย..."
"ปาย.....ใจเย็นๆ......ตอนนี้ไอ้กริชมัน.....ก็กำลังคลุัมใจเรื่องนี้อยู่...เรากำลังหาทางช่วยไวท์
...ปาย...จำได้ไหมว่าใครที่มันทำร้ายปาย..แล้วจับตัวพี่ไวท์ไป...
"ปาย....จำได้....เค้าชื่อปลิว...น่าจะเป็นคนที่มีเรื่อง.....กับกริชตอนซ้อมบอลอะ..."
"ไอ้ปลิว!!!"
เสียงกริชที่คำรามชื่อตัวต้นเรื่อง.....อย่างโกรธแค้น...ผมเองก็อยากจะเจอมัน...และอัดมันให้
น่วมโทษฐานที่มันทำร้ายปาย....ผมต้องเอาคืน...อย่างสาสม!!!
.................จบตอนแล้ว.............เนื้อเรื่องกำลังเข้มข้นเลย....อย่าลืมมาลุ้นกันต่อนะค่ะ^^