SORRY กลับมาได้ไหมที่รัก

                                  SORRY กลับมาได้ไหมที่รัก...
 
 
ลองมองย้อนไปในวันที่มีความสุขลองคิดทบทวนเรื่องราวที่เราเคยผ่านเก็บวันเวลา เก็บความทรงจำเก็บเรื่องราวเหล่านั้นเอาไว้ในใจดอกไม่ได้ที่เราสองคนเคยร่วมกันปลูกถนนเส้นนั้นที่เราสองคนเคยผ่านกล่องของขวัญกล่องนั้น ตุ๊กตาตัวนั้นที่เธอให้ฉันยังจำมันได้ไหมวันเวลาที่แสนมีความสุขวันที่เราซาบซึ้งและตรึงใจอ้อมกอดที่เธอเคยให้ รอยจูบหวานหวานรอยยิ้มของเธอยังจำมาจนถึงวันนี้ปลอกหมอนที่น้ำลายเธอยืดใส่ช่อดอกไม้ที่เธอให้ฉันเก็บไว้ทุกทุกสิ่งและทุกทุกอย่างมีไว้เพื่อคอยเตือนใจฉันว่าฉันจะรักใครไม่ได้อีกวันนี้ฉันพร้อมจะหยุดหัวใจอ้อมกอดของฉัน รอยจูบของฉันมันมีไว้เพื่อเธอ..เพียงคนเดียวแต่แล้วโชคชะตาก็เล่นตลกความรักที่เราสองคนเคยร่วมกันสร้างความทรงจำดีดี ฉันก็ทำมันพังเหลือเพียงความหลังตอกย้ำหัวใจวันเวลาที่แสนมีความสุขฉันก็ทำมันหล่นหายไปอ้อมกอดที่เธอเคยให้ รอยจูบหวานหวานรอยยิ้มของเธอ ฉันคงไม่มีวันได้เจออีกแล้วสุดท้ายวันนี้คงทำได้เพียงกอดหมอนใบเดิมที่เธอเคยหนุนกอดทุกทุกสิ่งและทุกทุกอย่างกอดมันให้เหมือนที่กอดเธอเพิ่งรู้วันนี้เมื่อเธอไม่อยู่ว่าเตียงของฉันมันกว้างแค่ไหนอ้อมกอดของฉัน อยากกอดเธออีกครั้งและจะพูดดังดังว่าฉันรักเธอวันเวลาที่แสนมีความสุขฉันก็ทำมันหล่นหายไปอ้อมกอดที่เธอเคยให้ รอยจูบหวานหวานรอยยิ้มของเธอ ฉันคงไม่มีวันได้เจออีกแล้วปลอกหมอนที่น้ำลายเธอยืดใส่ช่อดอกไม้ที่เธอให้ฉันเก็บไว้ทุกทุกสิ่งและทุกทุกอย่างมีไว้เพื่อคอยเตือนใจฉันว่าฉันจะรักใครไม่ได้อีกวันนี้ฉันพร้อมจะหยุดหัวใจอ้อมกอดของฉัน รอยจูบของฉันมันมีไว้เพื่อเธอสุดท้ายวันนี้คงทำได้เพียงกอดหมอนใบเดิมที่เธอเคยหนุนกอดทุกทุกสิ่งและทุกทุกอย่างกอดมันให้เหมือนที่กอดเธอพึ่งรู้ว่านนี้เมื่อเธอไม่อยู่ว่าเตียงของฉันมันกว้างแค่ไหน...ฉันจะพูดดังดังว่าฉันรักเธอคำขอร้องสุดท้าย ความหวังสุดท้ายคือขอร้องให้เธอ෥กลับมาเหมือนเดิม
 
        
 
 
 
      "พี่ป็อป ตื่นได้แล้ว"เสียงหวานๆของฟางดังเข้ามาในโซนประสาททำให้ชายหนุ่มสะดุ้งตื่นทันที เธอคงไม่กลับมาอีกแล้ว....
 
 
 
      .....ลองมองย้อนไปในวันที่มีความสุข ลองคิดทบทวนเรื่องราวที่เราเคยผ่าน เก็บวันเวลา เก็บความทรงจำ เก็บภาพเล่านั้นเอาไว้ในใจ.....
 
 
 
     "ฟาง"เสียงป็อปปี้ครางออกมาเบาๆ เค้าคิดถึงเธอเหลือเกิน...เค้าไม่น่าเจ้าชู้จนปล่อยฟางไปจากใจ
 
 
 
     'นี่พี่ป็อป ประชุมดึกจังดูสิฟางต้องทำแบบนี้เลย กินข้าวหรือยังให้ฟางทำเผื่อไหมอย่าหักโหมล่ะค่ะ เมื่อเช้าฟางนอนน้ำลายยืดด้วย แต่ฟางซักแล้วน้าาพี่ป็อปหายห่วง พี่ไปทำงานต่อเถอะ สู้ๆนะค่ะหมีพูว์'
 
 
 
     ป็อปปี้ดูคลิปนั้นซ้ำไปซ้ำมาแล้วน้ำตาคลอฟางส่งรูปที่เธอกินข้าวพร้อมรุปเค้านั่งตรงข้ามกับเธอ เธอยังคอยห่วงเค้าเสมอ เค้าโกหกเธอว่าประชุมแต่ที่จริงแล้วเค้าอยู่ที่ผับต่างหาก  ป็อปปี้คิดแล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง เจอต้นไม้ที่ฟางคอยปลุกคอยดูแลให้.....ดอกกุหลาบสีขาว
 
 
 
     ...ดอกไม้ที่เราสองคนเคยร่วมกันปลูก ถนนเส้นนั้นที่เราเคยผ่านกล่องของขวัญตุ๊กตาตัวนั้นที่เธอให้ฉันยังจำมันได้ไหม...
 
 
 
      "เราหมั้นกันแล้วนะฟาง....ไหนบอกจะอดทนไงทำไมเธอทิ้งฉันล่ะฟาง"ป็อปปี้พูดเมื่อฟางหมั้นกับเค้าแล้ว.....เค้าเป็นคนเห็นแก่ตัวเค้ายอมรับ เป็นใครใครก็ไม่ชอบทั้งนั้นคู่หมั้นตัวเองไปนอนกับคนอื่น...
 
 
 
     เพี๊ยะ เพี๊ยะ
 
 
 
     'เลิกบ้าได้แล้วฟางไปตบเนยเค้าทำไม'เสียงของสูงตะคอกร่างบางแล้วผลักฟางทำให้หัวไปชนกับเหลี่ยมโต๊ะ...หัวแตก
 
 
 
     'ก็มันยืนจูบกับพี่ป็อปที่เป็นคุ่หมั้นฟาง จะให้ฟางยืนยิ้มอยุ่หรือไงล่ะฟางเป็นคู่หมั้นพี่ป็อปนะพี่ป็อปไม่ห่วงฟางแต่ไปยุ่งกับคนอื่นเนี่ยนะ'ฟางพูดพร้อมน้ำตาไหลไม่ขาดสาย เลือดหยดลงมาแต่ร่างเล็กไม่มีที่ทาว่าจะเจ็บเลย
 
 
 
     'ฟางพี่ขอโทษ.....พี่ขอโทษนะ ไปได้แล้วเนยออกไป"เมื่อป็อปปี้เห็นฟางร้องไห้พร้อมกับหัวแตกทำให้ป็อปปี้อ่อนลงแล้วไปกอดฟางแน่นแล้วหันมาสั่งเนยให้ออกจากห้องไป
 
 
 
     "พี่ขอโทษ...."ป็อปปี้มองรุปฟางที่ถ่ายด้วยกันแล้วพร่ำขอโทษคนตัวเล็ก...ทั้งที่ไม่มีทางเป็นไปได้ที่ร่างเล็กจะได้ยิน
 
 
 
     'ห้าววว ง่วงแล้วพ่อหมี'ร่างเล้กบอกพร้อมล้มตัวลงนอนทันทีหลังจากที่วันนี้ไปงานแต่งของแก้ว-โทโมะมา
 
 
 
     'ไปอาบน้ำก่อนสิค่ะ'ร่างสูงบอกร่างเล้กที่นอนคุ้ดคู่อยุ่บนเตียง
 
 
 
     'ค่าๆไปแล้วค่า จุ้บ ไนท์คิสนะค่ะ'ฟางพูดพร้อมลุกจากเตียงมาจุ๊บปากคู่หมั้นแล้วเดินไปอาบน้ำ
 
 
 
     ...ปลอกหมอนที่น้ำลายเธอยืดใส่ ช่อดอกไม้ที่เธอให้ฉันเก็บไว้ทุกๆสิ่งและทุกๆอย่างมีไว้เพื่อค่อยเตือนใจฉัน ว่าฉันจะรักใครไม่ได้อีก วันนี้ฉันพร้อมจะหยุดหัวใจอ้อมกอดของฉันรอยจุบของฉัน...มันมีไว้เพื่อเธอเพื่องคนเดียว...
 
 
 
     "ฉันขอโทษกลับมาได้ไหม"ป็อปปี้ดูรูป ที่ฟางหอมแก้วเค้าตอนกดชัตเตอร์พอดี
 
 
  ติ๊งๆ
 
 
     เสียงการแจ้งเตือนดังขึ้นแสดงว่าคนสำคัญของเค้าอัพสเตตัสขึ้นสักอย่าง
 
 
 
     'แล้วมันจะผ่านไปด้วยดี....แล้ววันหนึ่งเค้าจะหายไป'ฟางโพสรุปที่นั่งเท้าคางในร้านกาแฟนแล้วโพสเนื้อเพลงของเพลงปล่อย.....
 
 
 
     ป็อปปี้ได้แต่ยิ้มกับรูปนั้นฟางหน้าหวานยังไงตอนยิ้มหวานยิ่งกว่า....ริมฝีปากสีอมชมพูของเธอมันหวานมากเท่าที่เค้าเคยได้รับจากผู้หญิงคนไหน...เค้าอยากเป็นผู้ครอบครองริมฝีปากเล้กๆของเธออีก....แต่คิดภาพที่เค้าเผลอไปมีอะไรกับพิมที่ห้องนี้...ห้องนอนนี้...ตอนที่ฟางไปสัมมนาแต่กลับมาเร็วก่อนกำหนด1วันทำให้ฟางที่เห็นภาพบาดตาบาดใจนั้นถึงกับทนไม่ไหว ฟางเคยบอกเค้าแล้ว มีแค่สามข้อที่ฟางรับไม่ได้ 1.คือห้ามพาผู้หญิงเข้าห้องนี้เด็ดขาด 2.ห้ามให้ผู้หญิงมาระรานเธอ 3.ห้ามไปควงหรือทำอะไรให้เธอเห็น....และผมก็ทำไม่ได้...
 
 
 
     ...แต่แล้วโชคชะตาก็เล่นตลกความรักที่เราสองคนเคยร่วมกันสร้างความทรงจำดีๆฉันก็ทำมันพังเหลือเพียงความหลังตอกย้ำหัวใจ วันเวลาที่เเสนมีความสุขฉันก็ทำมันหล่นหายไปอ้อมกอดที่เธอเคยให้รอยจุบหวานๆรอยยิ้มของเธอ ฉันคงไม่มีวันได้เจออีกแล้ว...
 
 
 
     "ฟาง กลับมาได้ไหมผมนอนกอดหมอนของฟางมันไม่อุ่นเท่ากอดฟางนะ"ป็อปปี้บอกแล้วน้ำตาหล่นลงบนหมอน ภาพที่เค้าเคยจูบ...เคยหอม เคยกอดเคยยีหัวฟางผุดขึ้นมา...
 
 
 
 
 
 
 
 
     "ร้านฟาง เบเกอร์รี่ยินดีตอนรับค่ะ"ฟางวุ่นแต่จัดของไม่ได้ดูคนที่เข้ามาใหม่เลย แต่กลิ่นน้ำหอมที่คุ้นเคย โชยมา....
 
 
 
     ...เพิ่งรู้วันนี้เมื่อเธอไม่อยุ่ว่าเตียงของฉันไม่กว้างแค่ไหน อ้อมกอดของแันอยากกอดเธออีกครั้งและจะพูดดังๆว่า....ฉันรักเธอ...
 
 
 
     "กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหมฟางผมคิดถึงคุณ..."เสียงทุ้มเอ่ยอย่างคุ้นเคยวันนี้ร้านไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่เลยไม่มีคนสนใจเท่าไหร่นัก
 
 
 
     "ฉัน....ฉันไม่อยากเจ้บแล้วฉันเคยไว้ใจคุณมากแต่คุณก็บั่นทอนความรักฉันลงเรื่อยๆฉันไม่มั่นใจในตัวคุณแล้ว....ถ้ามาแค่นี้เชิญค่ะ...ลาก่อนนะค่ะ"ฟางหันมาพูดน้ำตาเธอไม่มีสักแอะ ไม่รุ้ว่าเธอไม่อยากอ่อนแอหรือเธอเจ็บจนชินและชาไปแล้ว.... ชายหนุ่มจึงหันหลังเดินกลับไปแล้วมองคนที่รักเป็นครั้งสุดท้าย....
 
 
 
     ....คำขอร้องสุดท้าย คือขอร้องให้เธอกลับมาเหมือนเดิม...
 
 
 
----------------------------------------------------------------------------------
เย้ๆ เอาไปอ่านแก้ขัดกันเน้อตอนนี้อึนมากไม่รุ้จะทำไงดีกะเขื่อนเฟย์ อย่าลืมเม้นนะค่ะ^ ^