รักสุดฤทธิ์

แค่รัก (เก่า)
“ไวท์…มึงตื่นเช้าจัง…ไวท์…มึงเงียบทำไมว่ะ”
ผมตื่นขึ้นมาเมื่อแสงอาทิตย์ยามเช้า…ส่องเข้ามาริมหน้าต่าง…ผมเอ่ยอย่างชัดใจเมื่อไวท์…เปิดผ้าม่าน…
“อ่อ…เช้าแล้ว…ไวท์กลับห้องก่อนนะ…” น้ำเสียงที่เรียบ ๆ เบา ๆ ของมัน ทำให้ใจผมหวิวๆ
“ดะ…เดี๋ยว!!...ไอ้ไวท์…กูเรียกมึงไม่ได้ยินไงว่ะ…” กริชเรียกชื่อผม…แล้วเดินตามผมมา…เสียงที่ดังลั่น…ตอนนี้มันช่างกระทบกับหัวใจผมเหลือเกิน…ไลน์ของกริชที่ผมอ่านเมื่อคืน…ทำให้ผมนอนไม่หลับ…ความรักครั้งก่อนของกริชกำลังจะกลับมา…ผมควรจะทำยังไงดี…ผมควรถอยไหม…หรือเดินต่อไป…
“มึง!!!....เป็นเหี้ยไร….มีไรมึงก็พูดสิว่ะ…อย่าเงียบ!!!”
“เปล่าหรอก…ไวท์แค่เครียด ๆ เรื่องเรียนนิดหน่อย…”
“กู…ไม่เชื่อ….มึงหันมามองกูดิ…หันมา” ผมไม่เชื่อหรอกว่าไอไวท์มันเครียดเรื่องเรียน…เพราะเมื่อวานผมก็ถามจากปายแล้วว่าเรื่องเรียนเป็นไงบ้าง…ปายก็ไม่เห็นบอกอะไร…บอกแต่ว่าทุกอย่างเรียนร้อยดี…ผมอยากรู้ว่ามันเป็นอะไร…ผมกำลังจะคว้าร่างมัน…แต่…
“ไอ้กริช!!!...มีคนมาหามึงว่ะ…เค้าบอกว่ารออยู่ที่เดิม”
“ใครว่ะ…ไวท์…มึงรอกูอยู่ที่นี่นะ…เดี๋ยวกูมา”
“ถ้า…หนทางข้างหน้ามันดีกว่า…กริชก็ควรจะเลือกมันนะ”
“มึง!!!...พูดไรว่ะ….” คำพูดแปลก ๆ ของไวท์…ผมไม่รู้ว่ามันไปเจอเรื่องอะไรมา…แต่ผมยืนยันได้ว่า…ผมบริสุทธิ์ใจ…ไม่มีอะไรปิดบังมันแน่นอน…นอกจากเรื่อง…
………..ระเบียงทางเข้าห้องพยาบาล……….
“กริช!!!!.....”
“แนน!!”
“กริช!!...แนนคิดถึงจัง…เมื่อคืนส่งไลน์ไปก็ไม่ตอบ…”
“มะ…เมื่อคืน…แนน..ไลน์ไปเหรอ”
“ใช่ค่ะ…แนนคิดถึง…ก็เลยไลน์ไป…”
“อ่อ…แนนมาหากริช…มีอะไรรึเปล่า”
“ก็กริชเป็นคนบอกแนนเองไม่ใช่เหรอค่ะ…ว่า…ถ้ากริชกลับมาที่ห้องของเรา…ให้      แนนกลับมาหากริชได้”
“แนน…ตะ…ตอนนี้…ทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิมแล้วนะ”
“ไม่เหมือนเดิม…หมายความว่าไงค่ะ”
“ก็….อ่อ…คือ…” แนนคือคนรักเก่าของผม…เราสัญญากันไว้ว่าถ้าผมกลับมาที่ห้องนี้เมื่อไหร่…แนนจะกลับมา…มาทวงความรักของเราคืน…ผมควรจะจัดการกับความรักครั้งเก่าของผมยังไงดี…
“จริงด้วยสิ…วันนี้แนนต้องไปเตรียมเอกสารการประชุม…อ่อ…กริชเดินไปส่งแนนหน่อยได้ไหมค่ะ”
“ได้สิ…แต่ส่งแค่ปากทางเข้าห้องนะ…พอดีกริชมีธุระต้องรีบไป”
“ค่ะ…จุ๊บ…กริชน่ารักที่สุด…” ผมได้แต่ภาวนาว่าไม่ให้ไวท์กับแนนเจอกันตอนนี้…เพราะผมพอจะเดาออกแล้วว่าอาการแปลก ๆ คำพูดแปลก ๆ ของไวท์…มันเกิดจากอะไร…
“เดี๋ยวตอนเย็น…แนน…ไปหากริชที่ห้องนะค่ะ…จะเอาของของเราไปไว้ที่ห้องด้วย…”
“ตอนเย็น…กริช…ไม่ว่างอะ…มีนัดกับพวกเพื่อน ๆ แตะบอลกัน”
“เสียดายจัง…งั้นไว้วันหลังละกันนะค่ะ”
“ครับ…”
“หมับ!!!!...กริช…แนน…รอให้กริชทำตามสัญญาของเราอยู่นะค่ะ…นานแค่ไหนแนนก็จะรอ…”
แนนสวมกอดผม…ก่อนที่จะกลับเข้าห้องประชุมไป….ผมกลายเป็นคนเลวที่ทำร้ายความรักของคนสองคนได้ยังไง….ความรักที่มันเคยมีอยู่ในหัวใจผม…มันก็ยังไม่จางหายไป…แต่หัวใจของผมที่ฝากไว้กับไวท์…ผมก็ต้องการมัน…หากต้องเลือก…ผมต้องเลือกทางไหน…
“ทำยังไงดีว่ะเนี่ย…แม่งโครตเหี้ยเลย!!!” 
“ กริช….เลือกทางเดิมก็ได้นะ….ทางที่เราไม่รู้จักกัน”
“ไวท์!!!!”
.............จบตอนแล้วค่ะ...........กริชจะทำยังไงต่อไป...ไวท์จะถอยหรือเดินต่อ.....อย่าลืมลุ้นกันนะค่ะ^^