ความทรงจำในคำสัญญา

9.0

เขียนโดย lovefp

วันที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 01.38 น.

  6 บท
  9 วิจารณ์
  9,422 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2558 19.22 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) หรือเราเคยรู้จักกัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 "ตลกเนอะ เธอกับฉันไม่เคยรู้จักกันแต่ดันมีความรู้สึกเหมือนๆ และคำสัญญาที่เธอและฉันพูด
พร้อมกันเมื่อกี้ มันน่าแปลกนะที่ทุกครั้งฉันมานี้เมื่อไหร่ความรู้สึกนี้มันก็เข้ามาในสมองทุกครั้ง
พยายามนึกก็นึกไม่ออกแต่พอมาเจอเธอฉันดันนึกออก และเธอว่าคำสัญญานั้นมันคืออะไร"
ชายหนุ่มเป็นคนเปิดประเด็นหลังจากทั้งสองเงียบไปนาน
   "นั้นสิ นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออกจนมาถึงวันนี้ แต่ฉันไม่รู้หรอกนะว่าคำสัญญานั้นมันคืออะไรบาง
ทีโลกของเราอาจจะสร้างเรามาให้หาคำตอบที่เราต้องการก็ได้ใครจะไปรู้แต่อีกใจหนึ่งของฉัน  
บอกว่ามันก็ดูไร้สาระนะ ไอ้เรื่องแบบนี้ฉันกับนายแค่บังเอิญรู้สึกเหมือนกันเท่านั้นเอง"
   "เรื่องทุกเรื่องมันก็ต้องมีจุดกำเนินเริ่มต้นสิ บางทีถ้าเราคิดในอีกแบบหนึ่งเราสองคนอาจจะเคย
ผูกพันกันมาก่อนก็ได้ใครจะไปรู้ หรือชาติที่แล้ว ฉันอาจเคยรักและสัญญากับเธอไว้ก็ได้"
   "เพ้อเจ้อน้า ฉันกับนายเนี้ยนะเป็นไปไม่ได้หรอก"ฟางตอบทั้งๆที่ในใจก็คิดเหมือนกัน
   "แล้วถ้ามันเป็นจริงล้ะ เคยได้ยินมั้ยว่าถ้าเรารักใครมากๆ เราจะรักเขาไปทุกๆชาติ บางทีครั้ง
ก่อนฉันรักเธอ แล้วถ้าเกิดมาตอนนี้ฉันก็มารักเธออีกล้ะเธอคิดว่าไง"
  "บ้านายพูดอะไรเนี้ยไร้สาระฉันกับนายเพิ่งรู้จักกันไม่กี่นาทีนี้เองนะ  เอ่อ ฉันว่าฉันไปที่งานดีกว่า
  "ฟางลุกขึ้นจะเดินไปจากตรงนี้ก็เพราะไอ้หัวใจบ้าที่เต้นจนจะทะลุออกมาเพราะไอ้คำพูดของนาย
แท้ๆป๊อปปี้
   
    ชายหนุ่มยื่นมือไปจับแขนเรียวก่อนที่เธอจะเดินไป
  
"เดี๋ยว  เธอไม่สงสัยบางหรอว่าทำไมเราสองคนถึงรู้สึกเหมือนกัน บางทีเราอาจจะเคยเจอกันมา
ก่อนจริงๆก็ได้"
 
 "บ้าน่า ไร้สาระตั้งแต่เกิดมาที่ฉันจำความได้ฉันไม่เคยเห็นหรือรู้จักเลย อาจจะเพราะเราคิดไปเอง
ก็ได้"ใช่เธออาจจะคิดไม่เองก็ได้ เรื่องนี้แบบมันเป็นธรรมดาของคนเราอยู่แล้วนี้
 
  "อาจจะเป็นอย่างที่เธอบอกก็ได้ งั้นยินดีที่ได้รู้จักนะฟาง ถ้าเธอว่างๆก็ชวนฉันมาที่นี้ด้วยนะจะได้
มีเพื่อนคุย"พูดแค่นี้ทำไมยัยนี้ต้องหน้าแดงด้วยวะ
   
"บ้าใครอยากคุยกับนาย เอ่อ ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกัน นายปล่อยมือฉันได้แล้ว"เธอรู้สึกไม่เป้ฯตัว
ของตัวเองความรู้สึกแปลกๆที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับชายคนไหนแต่กลับมาเป็นกับเขา แล้วฉันจะเขิน
ทำไมเนี้ย
   
"ไม่ปล่อยเพราะยังพูดไม่จบ ฟางฉันขอทำสิ่งๆหนึ่งได้มั้ย"ชายหนุ่มยืนขึ้นแล้วเดินมาตรงหน้าเธอ
 
"อะไรล้ะ"เธอตอบอย่างงงๆ  กับความถามที่เขาถามมา
 
ชายหนุ่มไม่ตอบแต่เขากับยื่นมือทั้งสองมาจับใบหน้าสวยไว้ก่อนจะก้มหน้าลงไปจูบริมฝีปากอวบ
อิ่มของเธอ  หญิงสาวพยายามดิ้นแต่ดิ้นเท่าไหร่เขาก็ไม่ปล่อยจึงยอมให้ชายหนุ่มจูบเธออย่างเนิ่น
นาน  ป๊อปปี้จูบเธออย่างดูดดื่มและลึกซึ้งยากที่จะถอดถอนตัวออกจากจูบนี้ ความรู้สึกมากมายเข้า
มาที่หัวใจของทั้งสองอีกครั้ง ทำให้ทั้งสองจูบกันอย่างโหยหายและคิดถึง    
 
 
 
สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างป๊อปกับฟางมันเป็นเพราะอะไรน้าาาา อย่าลืมติดตามกันนะคะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา