พ่อหนูเป็นซุปเปอร์สตาร์..

9.6

เขียนโดย TKRLov€lวoร์

วันที่ 14 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 00.02 น.

  30 chapter
  486 วิจารณ์
  40.94K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2558 13.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

26) ข่าวครั้งนี้มีความจริงอยู่ว่า…?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

                Kaew say
รพ. Kz เช้านี้ฉันก็มาทำงานตามปกติ แต่มันจะไม่ปกติก็ตอนที่ว่าฉันลงมาจากรถเท่านั้นและ ทำไมกันนะเขามองฉันแปลกๆละเนี่ย! ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรเดินเข้ามาที่ตึกต่อ แต่เอ๊ะวันนี้มันแปลกๆจริงๆด้วยทำไมหน้าฉันมีไรติดอยู่งั้นเหรอมองกันแปลกๆอ่ะ ไม่ๆ คงไม่ใช่หรอกมั้ง แต่ทุกสายตาจ้องมองฉันตลอดทาง จนฉันหลับสายตาทุกคนไป ก็ถึงห้องแล้วละ
“เฮ้อ! วันนี้มันวันอะไรกันเนี่ย!! ทำไมเขามองเราแปลกๆนะ” ฉันที่กำลังบ่นอุบกัยตัวเองก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา ฉันหยิบมาดูสายที่ดทรมามันคือ ฟาง! ฉันจึงกดรับแบบไม่ได้คิดอะไร “ ฮัลโหลฟางว่าไง?”
(ฮัลโหล แก้วเหรอ แย่แล้วๆๆๆ)
“อะไรแย่อะไรของแก ใจเย็นๆค่อยๆพูดนะ!” ฉันเตือนสติฟางเพราะว่าเมื่อสติหลุดจะพูดไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่
(แก้วแกดูข่าวเดียวนี้เลยนะ ดูเร็ว!! มันแย่แล้วนะ) อะไรมันจะแย่มากกว่าฉันในตอนนี้อีกเนี่ย ฉันก็ควานหน้ารีโมทต์เพื่อจะเปิดดูทีวี แต่ก็มีคนที่เปิดประตูมาด้วยความเร็วกว่า และมือฉันก็คว้ารีโมทต์ได้
“คุณแก้ว!! เกิดเรื่องใหญ่แล้วนะค่ะ ดูนี้สิ!!” นี้มันอะไรอีกละเนี่ย!! ฉันจึงหยิบหนังสือพิมพ์จากมือเกลมาดูถึงกับอึ้งกับข่าวตรงหน้า
“นะ นี้มันอะไรกัน” และฉันก็เปิดทีวีดูอีก แทบทรุดเลยข่าวเลวร้ายมากสำหรับฉัน
(แก้ว! แก้ว! แกเป็นไรเงียบทำไมดูหรือยัง?)
“นี้มันอะไรกันเนี่ย? มันเกิดอะไรขึ้น”
(พวกฉันก็ไม่รู้แต่ตอนนี้แกรีบมาที่ร้านพี่สาวแกเดี๋ยวนี้เลยนะ)
“OK ฉันจะรีบไปเกล! ฉันวี้ฉันคงไม่เข้ามาถ้ามีงานไรเอาไปให้ฉันที่บ้านด้วยนะ”
“ค่ะได้ค่ะ คุณแก้วก็อย่าพึ่งเคลียดนะค่ะ มันจะไม่ดีต่อร่างกาย”
“ขอบใจนะ ^^” แต่ฉันจะออกไปทั้งชุดขาวนี้ไม่ได้ใช่ๆถอดออก พร้อมกับสวมแว่นตาแล้วเดินออกจากห้องไปทันที
 
“นั้นๆแก้วมาแล้ว! แก้ว!!” เมื่อฉันมาถึงร้านของเจ๊หวายคนแรกที่เรียกฉันก็คือเฟย์
“นี้มันเกิดอะไรขึ้น?” คำถามแรกที่ฉันเอ่ยถามทุกคนที่นั่งอยู่ตรงนั้น
“พวกฉันก็ไม่รู้ แล้วก็นี้อ่ะ” ฉันรับของมาจากมือของฟางนั้นคือรูปถ่ายของฉันตอนที่อยู่กับโทโมะทั้งหมด
“นะนี้มันอะไรกันรูปพวกนี้!!”
“ฉันสิต้องถามเธอกับไอ้โทโมะทำอะไรกันอยู่เนี่ย!!! ห๊ะ!” พายุสถบเสียงดังขึ้นทำให้ฉันที่มาใหม่ถึงกับสะดุ้ง
“ฉันไม่ได้ทำ มันไม่ใช่แบบนี้ซธหน่อยนึงจริงๆนะ!” ฉันพยายามอธิบายให้คนตรงหน้าฟัง
“ไอ้โมะมันพูดเหมือนที่แก้วพูดเลยนะ! ไอ้พายุ!” เขื่อนที่นั่งเงียบอยู่ก็เอ่ยขึ้น
“แล้วไอ้พวกเนี่ยมันคือไรเล่า แล้วฉันจะแก้ไขข่าวให้พวกแกยังไงเนี่ย!! ปวดหัวเว้ย!”
“แล้วจะแหกปากโว้ยวายทำไมไม่ทราบใจเย็นๆไม่เป็นหรือไง ห๊ะ ไอ้ทอนาโดคลั่ง!!”  หวายบ่นอุบขึ้นทันที
“มันก็ไม่เกี่ยวกับเธอนิยัยไม้หวาย!!”
“นี้นาย!!”
“เห้ย! พอ!! หยุด” ป๊อปที่นั่งเคลียดอยู่แล้วเมื่อได้ยินเสียงทะเลาะกันอีกก็ยิ่งเคลียดยิ่งเคลียดก็ยิ่งโมโห
ฝากไปเตือนเขา ฝากไปเตือนเขา ทั้งที่ได้เธอไปไม่แคร์ แล้วยังได้แต่รังแกหัวใจ ฝากไปเตือนเขา แค่ไปบอกให้จำไว้ หากคนที่ฉันรัก ต้องเป็นอะไรไป....ฉันไม่ยอมปล่อย!
“ฮัลโหลครับ? ครับๆ ผมจะรับไป!” จู่ๆคนที่นั่งเงียบอยู่นานก็ลุกมาและดึงกุญแจรถจากมือฉันไปโดยไม่ฟังเสียงเรียกของเพื่อนๆเขาสักนิด อะไรของเขานะ
“ไอ้โมะ เห้ยจะไปไหนว่ะนั้น!!” เขื่อนวิ่งตามออกไปแต่ก็ไร้เสียงตอบรับ
“มันไปไหน?” เคนตะเอ่ยถามหลังจากที่เขื่อนคนกลับเขามา
“อยากรู้ม๊ะ อยากรู้ก็ไปถามมันเองดิว่ะเด๊ะโบก!!”
“ถามแค่เนี่ยทำเป็นขึ้น! โด่!!”
“มันไม่บอกเหรอ เขื่อน?” ป๊อปที่นั่งอยู่ก็เอ่ยถาม
“อื้มจู่ๆก็ขับรถและออกไปเลย งงมันอยู่เนี่ย”
 
                บริษัท RS
                ชายหนุ่มที่ขับรถมาก็จอดรถที่ลานจอดของบริษัท หลังจากที่เขาจอดรถเขาก็มุ่งตรงไปยังห้องประธานทันที
“อนุญาตครับเฮียผมโทโมะเองครับ!”
“เข้ามาสิ! ไหนละพ่อตัวทำเรื่องมีไรจะแก้ตัวไหม เล่ามาสิ ^-^” ชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ประทานก็เอ่ยขึ้นทักทายชายที่เข้ามา
“ครับ! คือว่าเรื่องทั้งหมดผมไม่เถียงครับเฮีย มันก็มีส่วนที่จริงอยู่บ้างนั่นคือ แก้วเธอเป็นแฟนผมตอนประถมครับซึ่งผมก็เลิกกับเธอไปเพราะเธอย้ายไปอยู่ที่ญี่ปุ่นและก็ไม่ทราบด้วยว่าเธอท้องครับ และส่วนเรามาเจอกันได้ยังไงก็ต้องเป็นเพราะงานเดินแบบแฟชั่นครั้งล่าสุดของลูกสาวนีระสิงห์ที่พวกเราไปเป็นแขกรับเชิญครับ!”
“เอาละๆ เฮียเข้าใจเรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นเป็นแล้ว แล้วเธอจะเอายังไงจะแก้ข่าวไหม?” ชายวัยกลางคนถามต่อ
“ไม่ครับผมจะยอมรับความจริงและความผิดทั้งหมดและผมไม่อยาก….” เขาค่อยๆก้มหน้าลงเรื่อยๆ
“ให้เธอคนนั้นเสียหายสินะ” ชายวัยกลางคนกระแทรกเสียงดังใส่โทโมะที่ยืนก้มหน้าอยู่
“ครับ” โทโมะตอบด้วยความกลัว
“ดีมาก!! เฮียชอบนะคนแบบโทโมะเนี่ยเฮียสนับสนุนนะเธอคนนั้นก็ไม่ได้มีประวัติเสียหายอะไรแถมยังเป็นหมอด้วยนะเห็นว่าเก่งมากๆเลยไม่ใช่เหรอ^^ ดีแล้วละที่แกพูดแบบนี้ ทางบริษัทจะช่วยเต็มที่นะ และแกก็ต้องยอมรับนะถ้าเปิดเรทติ้งจะตกลง?”
“ครับเฮีย ^_^”
“อีก 2 วันบริษัทจะจัดแถงข่าวให้ เคลียเรื่องคู่หมั้นของแกด้วยละไปได้แล้ว ^^”
“ครับขอบคุณครับ ^^” ชายหนุ่มยิ้มปริออกมาอย่างดีใจ ชายวัยกลางคนก็อมยิ้มเพราะคนคนนี้ไม่เคยที่จะยิ้มแบบนี้ต่อหน้าเขามาก่อน
“ฉันคิดว่ามันต้องเป็นคู่แข็งของนักร้องเราและบริษัทไปสืบมาให้ได้ว่ามันเป็นใคร!!”
“คะ/ครับ”
 
                ร้าน Waii แฟชั่น
“นั้นๆ ป๊ามาแล้วคะ!”  ฐิสากระโดดชี้ไปทางชายหนุ่มที่จอดรถและกำลังเดินเข้ามา
“ไปไหนมาว่ะ?” เขื่อนเอ่ยถามเมื่อชายหนุ่มเดินเข้ามาถึง
“ไปหาเฮีย” เพื่อนๆต่างตกใจมาก
“ทำไมไปคนเดียว! แล้วเฮียว่าไงมั้ง!!” พายุที่ตกใจที่สุดก็เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง
“ก็ไม่ได้ว่าอะไร แล้วจะจัดแถลงข่าวให้เรา” ดีจังนึกว่าป๊อปจะตกงานซะแล้วสิ คริคริ ^^
“ฟางอ่ะ!!”
“ส่วนเธอ!! แก้ววันแถลงข่าวต้องไปกับพวกฉันด้วย! ตอนนี้กลับบ้าน!!” โทโมะหันมาพูดกับหญิงสาวที่ยืนกอดอกอยู่และกระชากเธอออกจากร้านไปทันที
“อ้าวเห้ย! ไอ้โมะทำไมแก้วต้อง…” พายุที่กำลังตะโกนถามแต่ก็ไม่ทันซะแล้ว
“ไม่ทันแล้ว เขาไปแล้ว!!” หวายชะโงกหน้ามาบอกพายุ
“ฉันรู้แล้ว หึ้ย!! กลับบ้านและอยู่นี้ก็เสียอารมณ์!!” พายุเมื่อเห็นหน้าหวายก็หงุดหงิดและเดินกลับไปทันที
 
“ค่ะโมะไม่เป็นไรแบมเข้าใจ ^^ ยังไงก็ดูแลตัวเองดีๆนะคะ แบมขอกอดเป็นครั้งสุดท้ายนะ”
“ครับ ^^” จากนั้นทั้งคู่ก็โผล่เข้ากอดกัน (อีกแล้วเหรอเนี่ย!! ยัยคนนี้ตลอดเลยหึ้ย!!)
 
                วันแถลงข่าว!! (ไรเตอร์ขี้เกลียดแต่งนั้นเองถึงไวหน่อยฮ่าๆๆๆ!!) นักข่าวมากมายจากหลายสถานีก็แห่กันมารอสัมภาษณ์เหล่าบอยแบรนด์อันดับ 1 ของเมืองไทยในตอนนี้ที่กำลังเป็นข่าวดัง!! ขึ้นหน้าหนึ่งทุกฉบับ
“แกดูสิแฟนโทโมะนะสวยยังไม่ได้ครึ่งของคุณแบมเลยเนอะ” นักข่าวหญิง1
“อื้ม!” นักข่าวหญิง 2
“แต่ฉันว่าเขาก็สวยนะ เห็นว่าเป็นหมอด้วยแถมยังรับรักษาคนจนไม่คิดเงินสักบาทเดียว”
“มันก็จริงนะ ยังไงก็นะ ^^” นักข่าวสองคนที่ยืนฟังก็ยืมในน้ำใจของแก้ว
 
                เวลาสัมภาษณ์
“มาแล้วแก! พวก K-otic มาแล้ว!”
“สวัสดีครับ ^^” ทั้ง  5 คน ออกมากนั่งเก้าอี้ที่เตรียมไว้และยกมือไว้สวัสดีนักข่าวและเหล่าแฟนคลับที่มาค่อยยืนให้กำลังใจ
“คะน้องๆได้ข่าวว่าจะออกซิงเกิ้ลใหม่ใช่ไหมคะ ^^”
“ครับ ตอนนี้พวกเราก็กำลังอัดเสียงกันอยู่ครับ แล้วจะปล่อยให้ฟังเร็วๆนี้ ^^” ป๊อปตอบคำถามนักข่าว
“ครับตอนนี้พวกเราและแฟนคลับทั่วประเทศอยากรู้แล้วละสิเรื่องข่าวที่เป็นอยู่ตอนนี้มันจริงเหรอป่าวครับน้องโทโมะ?”
“ครับ ผมยอมรับผิดทุกประการเรื่องนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบริษัทและวงของผมครับ”
“แล้วเรื่องลูก? เอ่อ…” นักข่าวที่กำลังจะเอ่ยถามแต่โทโมะก็เอ่ยแทรกขึ้นมาก่อน
“ครับ เธอคือลูกของผมกับแก้วจริงๆครับผมไม่ขอให้ข่าวโทษไปที่เธอและลูกครับผมไม่รู้จริงๆครับว่าเธอท้องก่อนหน้าที่จะเลิกกันและตอนนี้ผมขอยอมรับผิดทุกอย่างขอทุกฝ่ายโปรดเข้าใจ ผมรักเธอครับ ^^ แก้ว!” โทโมะหันไปเรียกแก้วที่ยืนอุบไม่ยอมออกมาอยู่กับเฟย์ฟางจนเฟย์และฟางต้องลากออกมา
“ไปสิ! อื้ม ^^” เฟย์ฟางผลักแก้วออกไป
“ทำไรอยู่ช้าจริง!” โทโมะกระซิบพอให้ได้ยินกันสองคน
“แล้วทำไมฉันต้องมาออกข่าวกับพวกนายด้วย ^-^”
“เพื่อนสาวเราคงเขินนะครับ แต่พวกเราจะไม่ทิ้งกันถ้าจะเป็นนักร้องก็ขออยู่กันให้คบ 5 คน ถ้าไม่ใช่ 5 คนก็คงไม่ใช่ K-otic ครับ ถึงแฟนคลับจะลดถอยลงพวกเราก็จะสู้ไปด้วยกันครับ เพราะพวกเราคือ K-otic”
“น่ารักจังเลยนะค่ะมีกอดไหล่ด้วยน่ารักเชียวนะคะน้องโทโมะกับน้องแก้วเนี่ย^^”
“ขอบคุณครับ/คะ”
“งั้นพวกเราขอตัวนะครับ ^^”
“ขอบคุณสำหรับข่าวต่างๆนะคะ”
 
“เอาหล่ะคะข่าวต่างๆก็เห็นกันแล้วนะคะมันไม่ได้เลวอย่างที่ออกเลยแถมแฟนคลับของทั้ง 5 หนุ่มยังให้การตอนรับอย่างอบอุ่นและไม่โกรธไม่เกลียดแถมยังจะติดตาม น้องฐิสาอีกด้วยนะเนี่ย ดังๆกันใหญ่แล้ว พ่อลูกคู่นี้ ^^”
 
“นี้มันอะไรกันทำไมเรทติ้งมันไม่ตกแถมยังมากขึ้นเป็นเท่าทวีคูณอีก แก!!! ฝากไว้ก่อนเถอะ”
 

ตอนนี้มันแม้งๆยังไงไม่รู้ติชมทีสิเค้าว่ามันแปลกๆนะว่าเหมือนกันไหม?

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา