รักมากมาย นายบอยแบนด์

หลังเลิกเรียน......
(แก้ว)
สวัสดีค่าคุณพ่อ คุณแม่ แล้วก็คุณน้า คุณลุง ทุกคนเลยนะคะ ทำไมวันนี้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาล่ะ // แก้วพูด
นั่นะสิมีอะไรเป็นพิเศษรึป่าวคะ // ฟางกับเฟย์พูด
เอาล่ะเด็กๆ รู้ใช่มั้ยว่าพวกเราเป็นแม่มดสายขาวซึ่งอีก 3 วันคาถาพวกเราจะออกฤทธิ์แรงส์จะทำให้แวมไพร์ได้กลิ่น และเราก็จะได้กลิ่นคาวเลือดของแวมไพร์ //แม่ฟางพูด
ค่ะ แล้วพวกเราต้องทำยังไง // แก้วถาม
เราก็ต้องระวังตัว อย่าเสกคาถา และที่สำคัญถ้าได้กลิ่นคาวเลือดต้องออกห่างอย่างเร่งด่วน // แม่เฟย์พูด
ได้ค่ะ พวกเราขอตัวนะคะ // เฟย์พูด
นี่มันอะไรกันคาถาพวกฉันแรง เหล่าแวมไพร์ก็จะรู้ เราก็จะโดนล้างเผ่าพันธ์ไม่ได้หรอกนะ พวกเราเป็นแม่มดดีไม่ใช่แม่มดร้าย
แก้ว แก้ว แก้ว // ฟางเรียกแก้ว
ห้ะๆ ห้ะ อะไรหรอ // แก้วพูด
คิดอะไรอยู่ // ฟางถาม
ป่าวหรอก // แก้วพูด
 
พวกเราถ้าเกิดแวมไพร์พวกนั้นคือคู่กัดของพวกเรา ต่อไปพวกเราจะเป็นยังไงนะ // ฟางพูด แต่ทำไมในใจเธอรู็สึกเศร้า
บ้าหน่า ฟางคิดมาไปได้ // เฟย์ปลอบใจฟางแต่เธอก็ยังคงคิดอยู่
พวกเธอ 2 คนรู้ใช่มั้ยว่าแม่มดไม่ว่าจะสายไหน ก็รักกับแวมไพร์ไม่ได้ เพราะมันผิดกฏที่ตั้งขึ้นมา ถ้าหาก 2 ฝ่ายรักกันจะต้องโดนเนรเทศออกไป และโดนเหล่า มนุษย์หมาป่าตามล่า ถ้าหากไม่สามารถฆ่ามนุษย์หมาป่าได้ พวกเราตายหมด แต่ถ้าพวกเรารอด เราก็พ้นคำเนรเทศ แต่มนุษย์หมาป่าระดับท็อปจะตามไปก็ต่อเมื่อ แวมไรพ์ กับ แม่มด ผูกจิตกันและช่วยกันต่อสู้ แต่มนุษย์หมาป่าไม่ได้มาตัวเดียวแน่ๆ อย่างน้อย 15 อย่ามาก 25 เฮ้ออออ // ฟางร่ายยาว
นี่ฟาง ถ้าฟางไม่อยากเป็นแบบนั้นฟางก็อย่าทำผิดกฏสิ และที่สำคัญ ทำไมต้องเศร้าเรื่องนาย 3 คนนั้นด้วยล่ะ // แก้วพูดแต่เธอพยายามปลงขออย่าให้เป็นพวกนี้เลย
จบแย้ว จะอัพอีก ตอนเดียวนะ ถึงจะไม่ค่อยมีคนอ่านแต่ก็ดีที่ยังมีอยู่55