รักร้าย...ของนายจอมกวน

เช้าวันต่อมา
.
จีมิน:กุกป่ะ
จองกุก:ป่ะเก็บเสร็จพอดีเลย
.
ทั้ง2คนเดินลงมาข้าง แล้วก็นั่งที่โต๊ะวีที่เดินมาเห็นพอดีจึงสงสัยว่าทั้ง2คนจะไปไหนกัน ทำไมต้องค้นของไปเยอะแยะ
.
วี:จะไปไหนกัน??
จองกุก:ไปอยู่หอครับ
วี:ใครให้ไป
จิน:พี่เองและ
วี:โฮ่!!แล้วที่ผมขอไม่เห็นจะให้ไปเลย
จิน:ก็พวกเขางานยุ่งกว่าแกตอนปี1นะ
วี:ชิ!!(งอลหนักมากกก)
จีมิน:งั้นพวกผมไปก่อนนะครับ พวกผมรีบ
จิน:อ้าว!!แล้วไม่กินข้าวก่อนหรอ
จีมิน:ไม่เป็นไรครับเดียวผมไปกินที่มหาลัยเอา ไปแล้วนะครับ
จองกุก:ถอยดิพี่เกะกะว่ะ
วี:เอ้า!ไอเด็กนี้นิ
.
ณ มหาลัย
.
ด้านเจโฮป
เจโฮป:เพื่อนรักจ้าาาา
ม่อน:จ้าาาา สัสกูไม่ให้ลอก
เจโฮป:รู้ทัรกูอีกอีห่า ก้าจ้าาาา
ชูก้า:เหม่อลอยคิดถึงจีมิน
เจโฮป:ก้า ก้า! ก้า!! ไอเชี้ยก้า!!
ชูก้า:ตะโกนทำห่าไรอยู่ใกล้ๆแคนี้เอง(อุดหู)
เจโฮป:กูเรียกดีๆแล้วไดยินไหมล่ะ
ชูก้า:เอาไปได้ยินว่าอยากลอก ลอกเสร็จส่งให้กูด้วย
เจโฮป:เพื่อนรักกกก (จุ๊บแก้มชูก้า)
ชูก้า:สัสออกไปไกลๆกู(ทำท่าขนลุก)
.
ด้านจีมิน
จีมิน:กุกๆๆทำงานเสร็จยัง
จองกุก:อืมเสร็จแล้ว
จีมิน:งั้นเอาไปส่งกัน
จองกุก:ป่ะ
ระหว่างทั้ง2คนกำลังไปส่งก็เป็นจังหวะเดียวที่เจโฮปไปส่งงานเช่นเดียวกัน
เจโฮป:อ้าว น้องจีมินนี้สวัสดีครับคนสวย
จีมิน:สวยพ่อง(คิดในใจ)
จองกุก:มินป่ะไปส่งงานกัน
เจโฮป:เดียวก่อนสิ ไม่คิดจะทักพี่หน่อยหรอครับ
จองกุก:ไม่จำเป็น
จีมิน:ทำไมต้องมาเจอกันด้วยนะ(ซุบซิบกับจองกุก)
จองกุก:จริง
แล้วทั้ง2คนก็ได้ไปโดยไม่ลาเจโฮป
.
ตอนเย็น
.
รุ่นพี่ที่คณะ:น้องๆครับวันี้จะมีการจับพี่รหัสนะครับ
รุ่นน้อง:คราบบบ/ค้าาาาา
รุ่นพี่ที่คณะ:งั้นค่อยๆมาที่ละคนนะคับ
จีมิน:กุกป่ะ
จองกุก:ขอให้ได้คนที่หล่อๆด้วยเถอะ สาธุ
จีมิน:ส่ายหัวให้กับเพื่อนของตนเอง
.
ระหว่างที่ทุกนจับกันไปหมดแล้ว
.
จีมิน:ได้ใครอ่ะ
จองกุก:ไอพี่วีโครดเกลียดอ่ะ
จีมิน:โบราณว่าเกลียดสิ่งใดมักได้สิ่งนั้นนะ
จองกุก:แล้วมินได้ใครละไหนๆเอามาดูสิ(หยิบกระดาษมาจากจีมิน)
จีมิน:นี้!!เอาคืนมานะ
จองกุก:ให้ก็โง่สิ แบร่ แบร่ (วิ่งหนี)
จีมิน:ย่า!! (วิ่งตามจองกุก)
ผู้ญ.1:แก แก ฉันว่าสองคนนั้นเป็นแฟนกันแน่เลยอ่ะ
ผู้ญ.2:ใช่ๆฉันก็ว่างั้นแหละเหมาะกันจริงๆเลยคู่นี้
แล้วผู้ญ.ทั้งสองก็เริ่มจิ้นคู่นี้
จีมิน:แฮ่กๆๆ วู้บ(เป็นลมไป)
จองกุก:เฮ้ย!!มิน
รุ่นพี่ที่คณะ:เฮ้ย! มึงพาไปห้องพยาบาลเร็ว
จองกุก:มิน กุกขอโทษอย่าเป็นไรเลยนะมิน
.
ณ ห้องพยาบาล
.
จีมินหลับแบบไม่ได้สติ ซึ่งจองกุกก็ค่อยเฝ้าอยู่ข้างๆก็เอ่ยขึ้นว่า
จองกุก:มิน ฮึก กุกขอโทษ ฮึกๆๆ
จีมิน:ค่อยๆลืมตาขึ้น
จองกุก:พุ่งเข้ากอดจีมิน
จีมิน:จองกุกปล่อยเราก่อนเราอึดอัดนะ
จองกุก:จีมินอ่ะ ฮึกๆ
จีมิน:โอ๋ๆ ไม่ร้องนะ(กลั่นขำเพราะว่าตอนที่จองกุกร้องไห้เป็นอะไรที่ตลกสำหรับจีมินมาก)
จองกุก:จีมินไม่เป็นแล้วนะ
จีมิน:อืม ว่าแต่เปิดดูยัง
จองกุก:ห้ะ!! อ่อออยังอ่ะ
จีมิน:งั้นเปิดดูสิ
จองกุก:ค่อยๆเปิดดูแต่ต้องตกใจเพราะว่าเป็นรคนที่เขาไม่อยากให้จีมินเข้าใกล้มาที่สุด
จีมิน:ใครหรอ??
จองกุก:พี่โฮป!!
จีมิน:อ่ออ ห้ะ!!
.
ในขนาดที่ทั้งสองคนพูดคุยกันอยู่นั้นโดยที่ไม่รูว่ามีคนแอบฟังอยู่
??:หึๆ เสร็จแน่คราวนี้
.
.
ใครกันนะที่มาฟังทั้งสองคนคุยกันเรื่องราวจะเป็นยังไงต่อ
โปรดติดตามตอนต่ไป.
#กลับมาอัพแล้วนะเยอะกว่าเดิมด้วย
#เม้นได้แต้ช่อย่าแรงเดียวแอทเสียใจ