หัวใจของมาเฟีย

9.3

เขียนโดย Chapond

วันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 เวลา 01.06 น.

  46 ตอน
  268 วิจารณ์
  104.24K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 01.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) 3 เตรียมตัวเข้าพิธี

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ยัยนั่นเป็นยังไงบ้างครับน้าทับทิม”หลายชั่วโมงต่อมา ป๊อปปี้ที่อาบน้ำและทานอาหารเย็น
เสร็จก็แอบเดินไปถามทับทิมและเฟย์ที่ไปดูอาการของฟางในห้องพักหลังจากทราบว่าฟางไม่ได้
ออกมาทานข้าวเย็น เมื่อทั้งคู่เดินออกมาจากห้องพักที่คืนนี้ฟางจะต้องมานอนค้างที่นี่เพราะหลัง
จากที่ฟางตกน้ำเจ้าสัวหลี่จางก็สั่งให้คนพาฟางมาพักผ่อนที่ห้องนี้ก็รีบถามทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ทานข้าวต้มแล้วทานยาแล้วค่ะ พี่ป๊อปจะเข้าไปดูว่าที่เจ้าสาวก็ได้นะคะ/เหลวไหลน่ายัยเฟย์ ที่พี่
ป๊อปแวะมาเนี่ยก็เพราะไม่อยากให้ใครมาตายในบ้านต่างหากล่ะ”เฟย์ยิ้มแป้นแล้วตอบก่อนที่แก้ว
ที่ผ่านมาและได้ยินเข้าก็ปรี่เข้ามาว่าอย่างไม่ยอมแพ้
 
 
 
 
 
 
 
“พี่แก้วก็พูดเข้า ยังไงซะพี่ป๊อปปี้พี่ฟางก็ต้องแต่งงานกันอยู่ดี ไม่พูดกับพี่แก้วด้วยแล้ว ไปหาพี่
โทโมะข้างล่างดีกว่า เห็นว่าจะต้องตามคุณพ่อไปรับน้องไปป์นี่นา”เฟย์ถอนหายใจพร้อมกับ
เปลี่ยนเรื่องพูดทันที
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรนะ ไอ้ขยะนั่นคงจะหาทางประจบป๊าล่ะสิ ไม่ได้การณ์ ไปป์ยิ่งติดหมอนั่นอยู่ด้วย ชั้นไม่ยอม
ให้น้องชายชั้นไปเกลือกกลั้วกับไอ้ขยะแน่ๆ”แก้วนึกถึงน้องชายคนเล็กที่เป็นลูกบุญธรรมที่แม่
ของตนรับมาเลี้ยงแทนพี่สาวที่เสียไปกำลังบินมาจากเมืองไทยกับตาของตนเองที่อาศัยอยู่ที่นั่นก็
โวยวายไม่พอใจเพราะรู้ว่าไปป์ติดโทโมะมากกว่าป๊อปปี้และตัวเองรีบปรี่วิ่งลงไปหาพ่อของเธอ
บ้านทันที
 
 
 
 
 
แอ้ด
 
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้ที่เห็นว่าทางสะดวกและทุกคนออกไปหมดแล้วตัดสินใจเปิดประตูห้องพักของฟางเข้าไป
ทันที
 
 
 
 
 
“แค่กๆ”เสียงๆอของฟางดังขึ้นทำให้ป๊อปปี้ที่กำลังสาดส่องสายตามองหาฟางเห็นร่างบางเดิน
ออกมาจากห้องน้ำ ทันทีที่ฟางเห็นหน้าป๊อปปี้ ร่างบางก็ชักสีหน้าแล้วเดินหนี ป๊อปปี้ไม่รอช้า รีบ
เดินเข้าไปดักร่างบางไม่ให้หนีตนเอง
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวจะไปไหน ไม่สบายไม่ใช่หรอทำไมจะออกไปไหนอีก”ป๊อปปี้รีบดุคนตัวเล็กที่พยายามหนี
ตนเองไป
 
 
 
 
 
 
“ก็ไปให้พ้นๆคนที่คิดจะฆ่าชั้นยังไงล่ะ เกลียดชั้นมากแต่ไม่อยากแต่งงานด้วยก็คิดจะฆ่ากันขนาด
นี้ถ้าแต่งไปชั้นคงตกนรกทั้งเป็นสิ ไอ้บ้า ไอ้คนโรคจิต ชั้นยังมีความฝันอีกตั้งเยอะแยะ ชั้นจะไม่
ยอมมาจบชีวิตเพราะเด็กนิสัยอย่างนายหรอก”ฟางไม่พอใจโวยวายพลางเดินเข้าไปผลักอกชาย
หนุ่มแล้งร้องไห้ออกมาอย่างอัดอั้น ไม่ใช่แค่เขาที่ไม่อยากแต่งเธอเองก็ไม่อยากแต่งงานกับเขา
เหมือนกัน
 
 
 
 
 
 
“เลิกโวยวายได้แล้วจะเสียงดังให้ป๊าชั้นเข้ามาด้วยรึไง เงียบเดี๋ยวนี้นะ เงียบ”ป๊อปปี้โวยวายก่อน
ที่จะรีบปิดปากฟางโดยที่ฟางดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดก่อนที่ทั้งคู่จะเซตกลงไปบนเตียงด้วย
กัน
 
 
 
 
 
“ว้าย ทำอะไรกันน่ะ”มาดามหลี่และอุษาเดินเข้ามาแล้วต้องตกใจเมื่อเห็นภาพป๊อปปี้และฟาง
นอนอยู่ด้วยกันบนเตียงนอน “ตอนแรกพ่อเราให้แม่มาคุยกับหนูฟางเรื่องจะยกเลิกงานแต่งงาน
แต่มาตอนนี้แม่ว่าคงไม่ต้องแล้วล่ะมั้ง ไปกันเถอะค่ะคุณแม่เราไปบอกหลี่จางกันดีกว่า”อุษาพูด
ก่อนที่จะเดินพามาดามหลี่ออกไปจากห้องทิ้งให้ป๊อปปี้กับฟางที่รีบผละออกจากกันมองหน้ากัน
อย่างไม่มีใครยอมใคร
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าทำหน้าแบบนั้นสิฟาง เจ้าหญิงของพ่อ ช่วงแรกหนูอาจจะรับไม่ได้กับเรื่องนี้ แต่อีกเดี๋ยวหนุ
ก็จะรับเรื่องนี้ได้เอง”พ่อของฟางพูดขณะนั่งรถมากับฟางเพื่อไหว้บรรพบุรุษของแก๊งค์มังกรทอง
ที่ศาลเจ้าประจำแก๊งค์แล้วเห็นหน้าของฟางหงิกมาตลอดทาง
 
 
 
 
 
“รับไม่ได้ค่ะ ทั้งคลุมถุงชนแล้วยังจะต้องมาแต่งงานกันภายใน3วันแบบนี้อีก นี่จะไม่ให้ฟางอยู่
เพื่อทำใจกับเรื่องนี้เลยรึไงคะ ฟางยังเด็กอยู่นะแถมยังไม่บรรลุนิติภาวะอีก ต้องมาใช้คำว่านาง
ทั้งๆที่ยังใช้คำว่านางสาวไม่กี่ปีเอง”ฟางโวยวายเมื่อถูกพูดจี้ใจดำเกี่ยวกับเรื่องแต่งงานเข้า
 
 
 
 
 
 
“เอาน่าฟาง คำสั่งของหัวหน้าแก๊งค์มังกรทอง มันคือคำพูดเด็ดขาดไม่มีใครขัดได้หรอก ดีซะอีก
เพราะถ้าเกิดป๊าเป็นอะไรไปอย่างน้อยป๊าก็สบายใจแล้วที่มีคนดูแลเราอย่างนายน้อยป๊อปปี้”พ่อ
ของฟางพูดพลางลูบผมลูกสาวแผ่วเบา
 
 
 
 
 
 
“แต่ฟางไม่ต้องให้ใครมาอยู่กับฟางนี่คะ เรามีกันแค่2คนพ่อลูกเท่านี้ก็เพียงพอแล้ว”ฟางพูดแล้ว
สวมกอดพ่อแน่น
 
 
 
 
 
“ทำเป็นพูดดีไปนั่น ใครจะไปรู้ที่จริงแล้วเธออาจจะดีใจที่ตำแหน่งผู้หญิงของคุณป๊อปเป็นของ
เธอ ชิ ปากทำเป็นเกลียดเค้าแต่เอาเข้าจริงก็กลับมาหาใกล้ชิดนายน้อยลอด ยัยตัวตุ่นหน้าไม่
อาย”ขนมจีนที่ได้ยินฟางพูดระบายเรื่องราวต่างๆให้พ่อตนเองฟังก็ไม่รอช้ารีบตรงดิ่งเข้าเข้าไปว่า
ให้ฟางทันที
 
 
 
 
 
“อย่าเสียมารยาทกับครอบครัวว่าที่สตรีหมายเลข1ในอนาคตของมังกรแบบนั้นสิขนมจีน เกริกชั้น
ต้องของโทษแทนลูกสาวชั้นด้วยนะ/ช่างเถอะดนัย เราเข้าไปข้างในกันเถอะ”ดนัยพ่อของ
ขนมจีนเดินมาพร้อมภรรยาแล้วดุลูกสาวก่อนที่จะขอโทษพ่อของฟางแล้วทั้งหมดก็เดินเข้าไปข้าง
ในศาลเจ้าเพื่อทำพิธี ก่อนที่จะมาทานอาหารเที่ยงด้วยกันด้านในห้องรับรองโดยที่ป๊อปปี้และฟาง
ต้องถูกจับนั่งด้วยกันและพูดคุยกับผู้อาวุโสในแก๊งค์ตลอดเวลา
 
 
 
 
 
 
“เห้อ เสร็จสักที ทำไมมันเหนื่อยแบบนี้/เมื่อยมั้ยครับคุณฟางเห็นใส่ส้นสูงเดินทั่วงานแบบนี้
เปลี่ยนใส่รองเท้าแตะมั้ยครับเดี๋ยวผมให้พี่จงเบไปเอามาเปลี่ยนให้”ฟางเดินมาพักเหนื่อยด้าน
นอกเมื่อถึงเวลาที่คนในแก๊งค์และผู้อาวุโสต้องแยกย้ายกันกลับไปโทโมะจึงเดินเข้ามาถามไถ่
ด้วยความเป็นห่วง
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรหรอกโทโมะ บอกแล้วไงว่าไม่ต้องเรียกคุณ มันดูตลกเรียกฟางเฉยๆก็ได้”ฟางพูดแล้ว
ยิ้มให้โทโมะอย่างเป็นมิตร
 
 
 
 
 
 
“แหมๆอยู่เป็นนี่ไอ้ขยะ พอรู้ว่าใครจะมีอำนาจเข้ามาหน่อยก็รีบส่ายหางไปเลียแข้งเลียขาเจ้านาย
ใหม่เลยล่ะสิ”แก้วที่เดินมากับป๊อปปี้ก็รีบว่าโทโมะด้วยความดูถูก
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ทำไมพูดแบบนั้นล่ะแก้ว มันไม่เกินไปหน่อยหรอ/ช่างเถอะครับ ผมโดนคุณแก้วว่าผมแบบนั้นน
ชินแล้วล่ะครับ”ฟางโวยวายกลับไปไม่พอใจที่แก้วว่าโทโมะแต่ชายหนุ่มกลับนิ่งและไม่ถือโทษ
 
 
 
 
 
 
 
“เป็นห่วงเป็นใยเหลือเกิน หรือว่าคู่นี้จะมีอะไรในกอไผ่กันล่ะ หึ ก็ดีนะเจตนาของพ่อเธอที่ตั้งใจไว้
ว่าอยากให้ลูกมาเป็นผู้หญิงของมังกรทองก็เป็นจริง แต่ไม่ใช่สตรีหมายเลขหนึ่งนะแต่เป็นเมีย
ขี้ข้า5555”ป๊อปปี้หมั่นไส้ที่ฟางออกรับเป็นห่วงโทโมะก็รีบว่าแต่ทันใดนั้นเองฟางที่ไม่พอใจ
ป๊อปปี้ตรงดิ่งเข้าไปชกหน้าป๊อปปี้จนชายหนุ่มเซเกือบล้มจนเซแก้วและขนมจีนแทบออกรับไม่ทัน
 
 
 
 
 
 
 
“อย่ามาทำปากดีไปหน่อยเลย นายนี่เป็นอย่างที่พ่อนายว่าจริงๆ พวกมีแต่เปลือก ถ้ามีแต่ตัวไม่
ได้มีคำว่าลูกของเจ้าสัวหลี่จางแห่งมังกรทองผู้ยิ่งใหญ่คอยค้ำไว้ล่ะก็ นายโดนลากไปฆ่าทิ้ง
ที่ไหนก็ไม่รู้เพราะความปากดีของนาย”ฟางชี้หน้าว่าป๊อปปี้อย่างไม่พอใจที่ถูกชายหนุ่มดูถูก
 
 
 
 
 
“นี่กล้ามากนะที่มาชกหน้าชั้นยัยขยะเป็นขยะดีๆไม่พอยังทำตัวเป็นปลิงดูดเลือดอีก”
 
 
 
 
 
ซ่า
 
 
 
 
 
 
แต่ก่อนที่ป๊อปปี้จะว่าอะไรฟางอีกโทโมะที่เห็นฟางจะถูกป๊อปปี้ที่พาเพื่อนๆตัวเองมาเอาเรื่องก็
คว้าถังน้ำสาดใส่กลุ่มป๊อปปี้รวมถึงแก้วด้วยแล้วพาฟางวิ่งหนีออกมาด้วยกัน
 
 
 
 
 
 
“พอเถอะโทโมะ พวกเรามาพ้นจากพวกบ้าอำนาจพวกนั้นแล้วล่ะ แต่นายไม่น่าทำแบบนี้เลย มัน
จะทำให้นายเดือดร้อนนะ’ฟางที่ถูกโทโมะวิ่งขึ้นรถรางท่องเที่ยวออกมาด้วยกันเพื่อหนีพวกป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
“ช่างเถอะครับ พวกเค้าเห็นผมเป็นแค่เด็กเก็บมาเลี้ยงอยากจะทำอะไรก็ทำอยากให้เป็นอะไรก็
เป็นแต่คุณฟางไม่ควรจะต้องถูกว่าแบบนั้นผมไม่มีวันยอมให้สตรีหมายเลข1ของมังกรทองคนต่อ
ไปต้องถูกทำร้ายหรอกครับ”โทโมะพูดก่อนที่ฟางจะเปลี่ยนเรื่องคุยแล้วให้โทโมะพาเธอเที่ยว
รอบๆระหว่างนั่งรถรางเพื่อไม่ให้ชายหนุ่มเครียดจนเวลาล่วงเลย ทั้งคู่กลับเข้ามาที่คฤหาสน์ริม
ทะเลของเจ้าสัวหลี่จาง
 
 
 
 
 
 
“นั่นไงมันมาแล้วค่ะป๊า มานี่เลยนะไอ้ขยะสารเลวแกกล้ามากนะที่ทำร้ายชั้น/ว้ายพี่แก้วพอเถอะ
ค่ะ”เมื่อโทโมะและฟางเดินเข้าไปในตัวบ้านแก้วที่เห็นโทโมะเข้าก็สั่งลูกน้องไปจับตัวฟางและโท
โมะแยกออกจากกันก่อนที่จะตรงดิ่งไปตบหน้าโทโมะหันจนเฟย์ที่ยืนข้างๆร้องออกมาด้วยความ
ตกใจ
 
 
 
 
 
 
 
“พอเถอะยัยแก้วเรื่องนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ผู้ใหญ่จัดการกันดีกว่า โทโมะ รู้ใช่มั้ยว่าตัวเองมีความ
ผิดที่ทำร้ายลูกๆของชั้นน่ะ”เจ้าสัวหลี่จางเดินเข้ามาห้ามปรามแก้วก่อนที่จะหันไปพูดใส่โทโมะ
ด้วยความเสียงนิ่งสุขุมแต่แฝงไปด้วยความน่ากลัว
 
 
 
 
 
 
“ครับ ผมรู้ว่าที่ผมทำมันผิด แต่คุณฟางไม่สมควรที่จะถูกพวกของนายน้อยดูถูกเพราะนายน้อยกับ
คุณฟางจะต้องแต่งงานกันไม่กี่วันข้างหน้านายน้อยควรจะให้เกียรติคุณฟางมากกว่านี้”โทโมะ
ตอบไปตามตรงทำให้แก้วไม่พอตบหน้าโทโมะที่ถูกจับหันอีกครั้งทำให้ชายหนุ่มกำมือแน่นมอง
แก้วด้วยสายตาเย็นชา
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นรู้ว่าเจ้าป๊อปควรจะต้องดูแลหนูฟาง แต่ครั้งนี้นายพาหนูฟางออกไปข้างนอกด้วยโดยไม่มี
บอดี้การ์ดนี่มันเป็นเรื่องร้ายแรงถึงอันตราย เอาเป็นว่าชั้นจะส่งให้คุณดันยจัดการลงโทษตาม
ความเหมาะสม ส่วนหนูฟางชั้นขอเถอะนะ ก่อนถึงงานแต่งงานต้องเข้ารับการดูแลตัวเองและห้าม
พบป๊อปปี้นกระทั่งถึงงานแต่งงานและยัยแก้วทำร้ายโทโมะไปแบบนั้นโดยไม่ปรึกษาคนอื่น ป๊าว่า
เราควรขอโทษเค้าเพราะอย่างน้อยโทโมะก็อายุมากกว่าเรา”เจ้าสัวหลี่จางสรุป
 
 
 
 
 
 
“ไม่มีวัน แก้วเกลียดมันเกลียดไอ้ขยะ เกลียด”แก้วแผดเสียงว่าก่อนที่จะรีบวิ่งหนีกลับขึ้นไปบน
ห้องโทโมะมองตามแก้วแล้วนิ่งก่อนที่จะเดินตามพ่อของขนมจีนเพื่อไปรับโทษฟางมองตามโท
โมะด้วยความสงสารหมายจะเดินตามแต่ป๊อปปี้เดินเข้ามาขวางเอาไว้ ฟางหน้างอโกรธป๊อปปี้
ก่อนที่จะหนีป๊อปปี้กลับเข้าห้องไป ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบอาศัยจังหวะเฟย์ไม่อยู่พุ่งตัวเข้าไปใน
ห้องของฟางทันที
 
 
 
 
 
 
“หลบไปเลยนะไอ้คนเลว ด่าคนอื่นไม่พอยังทำให้โทโมะต้องถูกลงโทษ โอ๊ย”ฟางด่าว่าป๊อปปี้
ไปตามอารมณ์โกรธของตัวเองทำให้ป๊อปปี้โมโหจัดผลักฟางชนกับกำแพงอย่างแรงจะร่างบาง
เอามือกุมที่ไหล่ตัวเองที่ถูกกระแทกแล้วมองหน้าป๊อปปี้ด้วยสายตาโกรธจัด “
 
 
 
 
 
 
ไอ้หน้าตัวเมียรังแกผู้หญิง มาเฟียโรคจิต/เธอว่ายังไงนะ”ฟางไม่ยอมแพ้ว่าป๊อปปี้อีกครั้งก่อนที่
ชายหนุ่มจะตรงดิ่งมาบีบแก้มเนียนของคนตัวเล็กจนฟางร้องก่อนที่จเตะเข้าที่หว่างขาของชาย
หนุ่มจนป๊อปปี้จุกจนตัวงอและปล่อยฟางเป็นอิสระแต่ป๊อปปี้ที่ไหวตัวทันกระชาคนตัวเล็กที่
พยายามหนีมาแนบอกก่อนที่จะดันฟางชิดกับกำแพงไม่ให้หนีไปได้อีก
 
 
 
 
 
 
“ด่าชั้นอีกสิ เอาเลย แต่บอกไว้เลยนะว่าชั้นไม่มีวันก้มหัวให้คนโรคจิตบ้าอำนาจแบบนายไอ้หน้า
ตัวเมีย อื้อออ”ฟางดิ้นไปมาไม่ยอมแพ้ได้แต่ด่าว่าป๊อปปี้ก่อนที่เสียงของเธอจะหายเข้าไปในลำ
คอเมื่อถูกชายหนุ่มปิดปากของเธอด้วยปากของเขา
 
 
 
 
 
 
“จำเอาไว้ว่าชั้นเองก็ไม่ได้พิศวาสคนอย่างเธอเหมือนกันและคนอย่างชั้นทำได้ทุกอย่างเพื่อที่จะ
อยู่เหนือเธอยัยเตี้ย”ป๊อปปี้ผละออกมาจากฟางก่อนที่จะคาดโทษแล้วเดินออกไปจากห้องทิ้งให้
ฟางตัวชายืนช้อคกับสิ่งที่พึ่งเกิดขึ้นไปสดๆร้อนๆเมื่อกี้นี้
 
 
 
 
ตอนนี้สุมไฟให้โทโมะหนักๆหน่อย จะได้เอาคืนยัยตัวร้ายอย่างแก้วให้สาสม
 
ส่วนป๊อปฟางตอนหน้าแต่งงานแล้วจ้าาาา
 
 
 
อย่าลืมติดตามเรื่องนี้กันน้า หนุกไม่หนุกยังไงบอกที
 
 

 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา