ไฟแค้นซ่อนรัก

8.3

เขียนโดย Kzlovepf

วันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 เวลา 05.14 น.

  42 ตอน
  38 วิจารณ์
  43.65K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 03.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

27) ถึงเค้าจะรู้...เค้าก็ทำอะไรไม่ได้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

                           เวลาเกือบ 2 ทุ่ม ป๊อบปี้อยู่บนเครื่องกำลังมุ่งหน้าจะไปกรุงเทพ ด้านเฟย์ก็กำลังเก็บเสื้อผ้า ส่วนฟางเก็บเสื้อผ้าและทุกอย่างเสร็จก่อนก็เดินไปหยิบรูปของพ่อกับโกศฐ์ที่ใส่อัฐิของพ่อมาเก็บไว้ในกล่องเพื่อที่จะนำไปที่อเมริกาด้วย 

 

 

 

 

 

 

                            ด้านป๊อบปี้ก็กระวนกระวายใจเรื่องของฟางมาก เค้ามองหน้าต่างและได้แต่ภาวนาในใจขอให้ฟางยอมยกโทษให้ และในเวลาประมาณ 21:00 น. ป๊อบปี้ก็ลงเครื่องและรีบไปเอากระเป๋าทันที 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ไอป๊อบ 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: อ้าว โทโมะ 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ไปแท็กซี่มันจะไปทันได้ไงว่ะ 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เออขอบใจมึงมากนะ ว่าแต่ มึงรู้แล้วใช่มั้ยว่าเค้าอยู่ไหน 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: เออรู้แล้ว พักอยู่โรงแรมเพื่อนกูเองอ่ะ 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: งั้นรีบไปกันเถอะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                      ฟางกับเฟย์เก็บของและลงมารอรถของโรงแรมที่ด้านล่างจากนั้นก็จัดการ และเช็คเอ้าท์ออก 

 

 

 

 

 

 

พนักงาน: คงต้องรอรถประมาณ 30 นาทีนะค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: ได้ค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

                            ฟางกับเฟย์ก็นั่งรอรถที่ล็อบบี้ของโรงแรม เฟย์ที่เปิดเครื่องโทรศัพท์ก็ตกใจที่ป๊อบปี้โทรมา เฟย์บอกฟางแต่ฟางกลับไม่สนและนั่งรอรถต่อ ฟางไม่แม้แต่จะเปิดโทรศัพท์ของตัวเอง และคิดว่าจะไม่เปิดมันอีกเพราะตั้งใจจะเปลี่ยนเบอร์ใหม่เมื่อถึงอเมริกา 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ใกล้ถึงยังว่ะ 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: มึงก็เห็นว่ารถมันติด แถวสุขุมวิทรถติดจะตาย ใจเย็นดิว่ะ กูก็เร่งสุดๆแล้วเนี้ย

 

 

 

 

 

 

 

 

                        ไม่นานป๊อบปี้กับโทโมะก็มาถึงที่โรงแรมและเป็นจังหวะเดียวกันฟางและเฟย์ขึ้นรถไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: อยู่ห้องไหนว่ะ

 

 

 

 

 

โทโมะ: ถามพนักงานดู 

 

 

 

 

 

พนักงาน: สวัสดีค่ะ 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ครับคือผมอยากทราบว่า คุณธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์ พักอยู่ชั้นไหน ห้องไหนอ่ะครับ 

 

 

 

 

 

พนักงาน: คุณธนันต์ธรญ์ เพิ่งเช็คเอ้าท์ออกค่ะ แล้วก็เพิ่งนั่งรถออกไปเมื่อกี้เองค่ะ 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: อะไรนะครับ ออกไปเมื่อกี้ !!!

 

 

 

 

 

 

พนักงาน: ค่ะ 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไป ไปไหนครับ เธอไปไหน

 

 

 

 

 

พนักงาน: เธอให้รถของโรงแรมไปส่งที่สนามบินสุวรรณภูมิค่ะ 

 

 

 

 

 

 

                        ป๊อบปี้กับโทโมะไม่รอช้ารีบไปที่สุวรรณภูมิทันที ระหว่างที่นั่งในรถป๊อบปี้ก็โทรหาฟางแต่ก็ไม่ติดเหมือนเดิม เลยลองโทรหาเฟย์อีกครั้ง 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: พี่ฟาง เค้าโทรมา 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: เฟย์มาบอกพี่ทำไมล่ะ ถ้าเฟย์อยากรับก็รับ ถ้าไม่อยากก็ไม่ต้องรับ 

 

 

 

 

 

                    เฟย์ตัดสินใจกดรับ ส่วนฟางก็หันหน้ามองนอกหน้าต่าง 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ฮโหล ฮโหลเฟย์ ได้ยินรึเปล่า เฟย์ 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: มีอะไร 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ขอผมคุยกับฟางหน่อย ผมขอร้อง ให้ผมคุยกับฟางหน่อยนะ ผมขอร้อง

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: แล้วทำไมชั้นต้องให้คุณคุยกับพี่สาวชั้น คุณโทรมาจะมาหาเรื่องอะไรพวกเราอีก

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ผมไม่ได้จะหาเรื่องอะไรทั้งนั้น ผมต้องการคุยกับฟาง เรื่องที่เค้าท้อง 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: คุณ !! คุณรู้ !!

 

 

 

 

 

 

 

                  ฟางรีบหันมามองหน้าเฟย์ ส่วนเฟย์ก็ส่งสายตามองไปที่ท้องของฟาง ฟางรีบเอาโทรศัพท์เฟย์มาปิดเครื่องทันที 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: เค้ารู้แล้วนะว่าพี่ท้อง 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ถึงเค้าจะรู้ เค้าก็ทำอะไรไม่ได้ เค้าไม่มีทางได้ทำหน้าที่พ่อหรอก พี่จะไม่ให้เค้าเข้ามาในชีวิตพี่กับลูกอีกเด็ดขาด 

 

 

 

 

 

เฟย์: เฟย์ไม่ได้จะเข้าข้างอะไรเค้าหรอกนะ แต่น้ำเสียงของเค้าเมื่อกี้ มันดูแปลกไป มันดูร้อนรนเหมือนเป็นห่วงพี่เลยนะพี่ฟาง 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ไม่มีทาง ไม่มีทาง

 

 

 

 

 

 

            

 

 

 

 

 

โทโมะ: เป็นไงว่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ตัดสายทิ้งว่ะ มึงขับเร็วๆเลย 

 

 

 

 

 

โทโมะ: เออๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                         เมื่อมาถึงสนามบินฟางก็รีบเดินไปเช็คอินทันที เฟย์มองฟางจากด้านหลังก็รู้สึกสงสารฟางกับหลานในท้องเหลือเกิน ถ้าต่อไปท้องฟางโตขึ้นเรื่อยจะลำบากแค่ไหน และถ้าต่อไปหลานของเค้าโตขึ้นมาและถามถึงพ่อจะทำยังไง ฟางเห็นเฟย์หยุดอยู่ก็รีบเดินกลับไปหา 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: เฟย์ เป็นอะไรรึเปล่า 

 

 

 

 

 

เฟย์: คือ เปล่าหรอกพี่ฟาง ไปเช็คอินกันเถอะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                         

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา