Say! I love u พูดว่ารักกับผมสิ

3.3

เขียนโดย เฟี๊ยว

วันที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 09.43 น.

  2 chapter
  0 วิจารณ์
  5,747 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
C             H             A             P             T             E             R             ::             2
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ้าว เอี๊ยยุกับห่าลมเป็นเกย์เหรอ?”
 
ประโยคคำถามที่แสนจะธรรมดาแต่ชื่อที่อยู่ในประโยคนั้นมันไม่ธรรมดาแน่นอน!!
 
ผมมองผู้ที่มาเจอผมกับลมในสภาพนี้ (ถ้าจำไม่ได้กลับไปอ่านตอนที่ 1 ใหม่นะ) แถมยังถูกมองว่าเป็นเกย์อีก โฮก!! O{}O ชีวิตผมจะบัดซบไปถึงไหน ผมลุกขึ้นวิ่งเอาหัวไปโขกกับกำแพงหลังโรงยิม!!
 
“สัสยุ ทำเอี๊ยอะไร - -“”
“กูสมเพช เวทนา น่าสงสารตัวเองว่ะ กูถูกคนมองว่าเป็นเกย์ ก็เพราะมึง! ย๊ากก!” ผมพล่ามจบก็ลงมือเอาหัวโขกกำแพงต่อ = =;;
“ตามใจ กูไม่ห้ามนะ”
 
อะไรฟะ เพื่อนประชดมันตัดเยื่อใยกันเลยเหรอ O{}O กลับมาก๊อนน ไอ้ห่าลม!! แล้วมันก็เดินจากผมไปโดยไม่หันกลับมามองผม ผมถูกทิ้งอีกครั้งแล้ว ไอ้เพื่อนสนิทใจร้าย T_T
 
“ท่าจะเพี้ยน”
 
ฮะ? อ้าว ยังเหลือตรงนี้อีกคน ผมมองคนที่พูดพึมพำเมื่อกี้ อ๋อ คนที่เห็นผมกับไอ้ลมนั้นเอง อะเฮ้ย!
 
หมับ
 
ผมคว้าแขนผู้ชายคนนั้นไว้เขาหันกลับมามอง โอ้! หน้าสวยเป๊ะสุด ๆ ผู้ชายจริง ๆ เหรอเนี่ย? งามแต๊ ๆ แน่ หน้านวล ๆ ขาว ๆ ปากนิด จมูกหน่อย ผมซอยรากไซ โฮะ โฮะ โฮะ งามไส้ สวยไม่บันยะบันยัง
 
“ชื่ออะไร”
“ห๊ะ?”
“ชื่อนะ มีชื่อมั้ย?”
“ชื่อ? อ้อ ชื่อ...”
“ไอ้ยุ! กลับบ้านได้แล้ว”
 
โว้ย! กำลังจะรู้เลยว่าชื่ออะไรเป็นใครอยู่ห้องไหนมีแฟนรึยัง? (<< ไม่เกี่ยว) ไอ้ลมดันเดินกลับมาขัดจังหวะ ตะลิดติ๊ดชึ่ง? อีกแหน่ะ -*- ไอ้ลม? ไอ้ลม!! ผมวิ่งไปหามันพร้อมกับแหกปากลั่น
 
“แงแง มึงกลับมา ~” TOT
“ปัญญาอ่อนจริง ๆ เพื่อนกู - -“”
 
แล้วผมก็ลืมผู้ชายคนนั้นไปเลย ...
 
 
 
วันต่อมา....
บรรยากาศแปลก ๆ ทุกคนในโรงเรียนต่างจ้องมองมาทางผมแล้วก็พากันซุบซิบนินทาผมใหญ่เลย = =? เรื่องอะไรอีกล่ะ ถ้าเรื่องที่ผมเลิกกับน้องนุ่มนิ่ม มันคงไม่พากันมองผมด้วยสายตาทึ่ง ๆ อย่างนี้หรอก >>> O[]O อ๊ะ ที่บอร์ดข่าวสาร ทำไมมีผู้คนเยอะแยะมากมายกายกองบานตะไทยืนอยู่เต็มไปหมดเลยละ  ผมเดินเข้าไป ทุกคนที่ยืนมุงอยู่ก็แตกฮือออก ชักแหม่ง ๆ แล้วสิ  = =;;
 
‘ข่าวใหญ่ ข่าวเด็ด 2 หนุ่มเพลย์บอยยอดชายชาตรี แท้จริงเป็นคู่เกย์’
แล้วก็ ‘ช็อค! 2 คู่หู เป็นเกย์กินกันเอง!’ แล้วก็มีภาพของผมกับไอ้ลมที่ล้มทับกันอยู่ หน้าตางี้ได้อารมณ์จริง ๆ เอ...แต่ผมว่าภาพที่ถ่ายออกมามันยังสวยใช้ไม่ได้นะ...
 
นี่ผมลืมอะไรไปรึเปล่า? ผมอ่านที่บอร์ดอีกครั้งก็แหกปากลั่น
 
“เฮ้ยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!”
 
O{}O! ทำไมรูปผมถึงได้โชว์หราอย่างนี้!! เดี๋ยวนะ ใครมันเอามาแปะละเนี่ย? ผมคิดทบทวนเรื่องเมื่อวาน...
ผมอยู่กับไอ้ลม 2 คนแล้วทำไม..อ๊า!
 
“อ๊า!!” ผมร้องออกมาตามที่ผมคิด แล้วเกาะบอร์ดไว้ = =;;
 
ต้องเป็นไอ้หนุ่มหน้าสวยนั่นแน่ ๆ เลย!! ฮึ่ม! มันชื่ออะไร เป็นใคร ทำไมต้องเอารูปผมกับไอ้ลม (ที่ไม่ได้มีลับลมคมในกันเล้ย) มาประจานด้วย ฟะ -*-
 
ป๊าบ!
 
“อ๊ากกกก!”
“เอี๊ยยุ ร้องหมือนหมาถูกเชือดเลยว่ะ” ไอ้สายลม....มันตีหลังผมแล้วกอดคอผมไว้ ทำให้คนที่ยืนอยู่รอบ ๆ พากันซุบซิบหนักกว่าเก่าอีก = =;;;
“มึงมานี่เลย!” ผมลากมันออกมาจากไทยมุง
 
หลังโรงยิมเป็นที่ที่ปลอดคนที่สุด เพราะมันเปลี่ยวแล้วก็น่ากลัว แต่เมื่อวานก็ดันมีคนทะเล่อทะล่าเข้ามาเห็นจนได้
 
“อะไรของมึงเนี่ยยุ ลากกูมาที่นี่ทำไม”
“ลม มึงสังเกตรอบ ๆ ตัวมึงบ้างรึเปล่า”
“มันมีอะไรล่ะ”
 
เสียงเรียกเข้าสุดคลาสสิคของไอ้ลมก็ดังขึ้น
“แป๊บนะ”
ปิ๊บ
“ครับ น้องจูน~”
น้องจูนเด็กไอ้ลมครับ - -;;
“ครับ พี่อยู่ที่โรงเรียนแล้ว น้องจูนอยู่ไหนล่ะ”
หมั่นไส้คนมีความรัก -*-
“ไอ้ลมคุยเสร็จรึยัง”
“เฮ้ย เดี๋ยวดิยุ กูยังหยอดไม่เสร็จเลย จ้า จ้า...”
“ -*- ” เริ่มมีน้ำโห (อิจฉาด้วย) ผมเลยดึงหูมันมาตะโกนใส่เสียงดัง
“ไอ้ลม! มึงสนใจน้องจูนมากกว่ากูเหรอ!!”
 
แล้วผมก็เพิ่งจะเก็ท ว่าไม่ควรตะโกนประโยคแปลก ๆ นั่นออกไป เพราะว่า
 
“กลายเป็นรักสามเศร้าแล้วเหรอ?”
 
โอ้! เจ้าอาวาสช่วยผมด้วย! เจ้าเก่าครับ มันมาเจอตอนจังหวะเด็ด ๆ ทุกทีเลย T_T
 
 
 
 
 
ช่วยกันวิจารณ์หน่อยน้า สำหรับคนที่ยังไม่เคยอ่าน
เพราะเรื่องนี้มีลงอีกเว็บหนึ่งคะ ถ้าเคยอ่านแล้วอ่านอีกก็ได้ค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา