นักเรียนหน้าใหม่กับนายเย็นชา[EXO]

10.0

เขียนโดย Pimnalita

วันที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.38 น.

  12 ตอน
  4 วิจารณ์
  17.50K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 มกราคม พ.ศ. 2557 19.07 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

9)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ฟุ่บ

 

เคร้ง

 

โครม~

 

เสียงของหล่นแตกกระจายสาเหตุมาจากร่างผู้ชายคนนหนึ่งที่เขาเพิ่งจะหมดฤทธิ์หมาป่า แต่กลับมาทรมานเพราะเป็นน้องใหม่ ในห้องตอนนี้ถ้าใครเข้ามาคงจะคิดว่าเป็นห้องเก็บของ ซึ่งมันแตกต่างกับก่อนหน้านี้ที่ทุกอย่างถูกจัดเป็นระเบียบ

 

"โอ๊ยยยย"

 

เสียงร้องเพราะความทรมานดังไม่เคยหยุด เขาทรมานมากซะจนน้ำตาไหล 

 

"อึก"

 

ปัง

 

"จจะ...จงอิน"เสียงหญิงสาวเสียงนี้เปรียบดังเสียงสวรรค์สำหรับเขา

 

"โอ๊ย...อึก"

 

"นนะ..นายเป็นอะไร ดีนะที่ฉันเอะใจ"

 

"..."

 

"ไปโรงพยาบาลเถอะ"

 

"อย่า...ไม่ไป"

 

"แล้วนายจะหายยังไงเล่า"

 

"ไม่ไป.."

 

"นายอย่าดื้อสิ"ซินพยายามดึงแขนจงอิน แต่จงอินใช้แรงที่แทบจะไม่มีรั้งไว้

 

"ขอร้อง...ไม่ไป"

 

".....งั้นนายไปนอนก่อน ฉันจะโทรไปบอกคริส"

 

"...."

 

 

 

ตื้ด ตื้ด

 

[ฮัลโหล]

 

"คริสๆๆๆๆ จงอินแย่แล้วอ่ะ ฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไร นายรีบมาดูหน่อยสิ"

 

[โอเคๆ ฉันจะรีีบไป]

 

 

 

 

 

 

ฉันนั่งรอคริสอยู่หน้าบ้านจงอินและไม่นานเขาก็มา

 

"จงอินแกเป็นอะไร"คริสถามด้วยความเป็นห่วง

 

"เดี๋ยวก็หาย.."น้ำเสียงของจงอินดีขึ้นเรื่อยๆ เขาเริ่มปรับตัวได้เรื่อยๆ เพราะใกล้แล้วที่เขาจะเป็นหมาป่าอย่างเต็มตัว

 

"แกนอนพักเถอะ มีอะไรก็เรียกได้"เมื่อคริสพูดจบเขาก็เดินออกมาหาซินที่นั่งอยู่ที่ห้องโถง

 

 

 

 

"ทำไมเธอถึงไม่พามันไปโรงพยาบาลล่ะ"

 

"ก็เขาขอร้องว่าไม่ไป จะให้ฉันทำไง"

 

"ให้มันนอนพักก่อนดีกว่า"

 

"อื้ม...ฉันว่าฉันไปทำข้าวต้มให้จงอินดีกว่า นายจะเอาด้วยมั้ย"

 

"ไม่หล่ะ เธอไปทำเถอะ"

 

"อืม"

 

 

 

ซินใช้เวลาไม่นานในการทำข้าวต้ม แต่ขณะที่ซินหยิบจานนั้น

 

เพล้งง~

 

"ซิน.."สองเสียงเรียกชื่อเดียวกันดังมาจากสองที่ ที่แรกไม่ต้องก็ก็รู้ว่าต้องเป็นคริส แต่อีกที่น่ะ....เขาฟื้นตัวแล้ว

 

 

 

ฉึก!

"โอ๊ย"

 

"ซิน.."

 

"จงอิน!! นายไม่เป็นไรแล้วหรอ"

 

"เธอน่ะแหละ.. เลือดไหลแล้วนั่น"พูดจบจงอินก็เดินมาพร้อมจับที่นิ้วซินดูอย่างอ่อนโยน แบบนี้มันทำให้เธอหวั่นไหวได้ไม่น้อย

 

"อ่าว..จงอินแกไม่เป็นไรแล้วหรอ"เสียงคริสพูดแทรก

 

"คริส นายมาก็ดีและเก็บเศษจานหน่อย เดี๋ยวฉันจะพาซินไปทำแผล"

 

"โหๆๆ มาถึงก็โดนใช้เลย"

 

 

 

 

จงอินพาซินเดินมาที่ห้องโถงพร้อมหยิบกล่องยามาด้วย

 

"นายเอาทิชชู่มาสิฉันจะเช็ดเล...โอ๊ะ"ไม่ทันที่ซินจะพูดจบจงอินก็ก้มลงดูดเลือดที่นิ้วซิน สำหรับซินมันดูเป็นการทำแผล แต่จงอินมันเป็นอาหารที่อร่อยสำหรับเขา "เอ่อ..นายเลือดหมดแล้วมั้ง"

 

"อ่อ..เลือดเธออร่อยไปหน่อย"

 

"ห๊ะ?"

 

"ฮ่าๆ ล้อเล่น"

 

 

 

เมื่อทำแผลเสร็จจงอินก็เดินมาส่งซินที่หน้าบ้านเพราะจงอินบอกว่าหายดแล้ว

 

 

ระหว่างทางเดิน

 

"หวัดดีจ้ะน้องงงง"

"น่ากิน.."

"กลิ่นหอมจังนะ"กลุ่มแขกที่ไม่ได้รับเชิญ4-5คนเดินเข้ามาทักทายซิน

 

"เฮ้ย พอแล้ว เดี๋ยวเหยื่อตกใจหมด"

 

"พพะ..พวกนาย ต้องการอะไร"

 

"ถามอย่างนี้ไม่กลัวคำตอบหรอ"

 

"ลล..แล้วต้องการอะไรเล่า"

 

"ฉันอยากให้เธอมากับฉัน"

 

"ฉันไม่ไป!"

 

"หรือจะให้ไอ้จงอินมันตาย!!!"

 

"นนะ..นาย หมายความว่าไง"

 

"เธอนี่ซื่อจังนะ"บุคคลนิรนามเดินมาใกล้ซินพลางเอามือไล้แก้มอย่างน่าขนลุก

 

"ฉันไม่เชื่อนายหรอก"

 

"ก็แล้วแต่ถ้าเธออยากให้จงอินมันตาย ถ้าฉันเป็นมันฉันคงเสียใจเอามากๆเลยหล่ะ"

 

"แล้วนายจะพาฉันไปไหน"

 

"มากับฉันสิแล้วเธอจะรู้..."

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา