The revenge แผนร้าย กลาย(รัก)ของนายตัวร้าย

 พนักงานพาฉันมาหยุดอยู่ที่บ้านพักหลังนั้น
.
.
.
.
" เดี๋ยวคุณพักที่นี่นะคะ"
"ได้ค่ะ...ขอบคุณนะคะที่นี่สวยมากคะ"
ที่นี่สวยจริงๆนะบ้านพักหลังนี้ข้างในตกแต่งแบบขาว ดำ ดูลึกลับแต่มีเสน่ห์
"ค่ะ...นายเป็นคนเลือกให้คุณเองเลยนะคะพร้อมกำชับว่าให้ดูแลคุณให้ดี ขาดเหลืออะไรก็บอก"
"ขอบคุณค่ะ...ว่าแต่นายของคุณพักที่ไหนหรอคะ?"
 
"พักที่นี่แหละคะ"
 .
 .
ห้ะ!พักที่เดียวกับฉันเนี่ยะนะ ไม่น่าทำไมดูบ้านตกแต่งแปลกๆ
 .
.
.
"ที่นี่มีหลายห้องนอนคะไม่ต้องกังวลนายไม่ทำอะไรคุณแน่ นายเป็นคนดีคะไว้ใจได้"
 
 
 
พนักงานตอบคำถามที่ฉันสงสัยหลังจากที่เงียบไปนาน
 
"คะ" จากนั้นพนักงานก็พาฉันไปที่ห้อง
 
     บ้านพักหลังนี้จกแต่งเป็นโทนขาวดำ แลดูหรูเลยหละ อีตา
เจ้าของนี่รสนิยมดีใช้ได้เลยหล่ะ
 "เดี๋ยวคุณพักห้องนี้นะคะ...นายบอกว่าเย็นนี้นายจะกลับมานายนัดคุณทานข้าวที่ระเบียงนะคะ ฉันขอตัวก่อน"
     พูดจบพนังงานคนนั้นก้เดินไป ฉันจึงเดินเข้าไปในห้องหลังจากที่สำรวจได้ซักพักนึงก้ออกมาเดินเล่นที่ไร่
.
.
.
.
"สวยแหะ..." ฉันพูดพร้อมทั้งเอามือไปจับองุ่นพวงโตต้นหน้า
"ชอบหรอครับ" เสียงผู้ชายคนนึงดังมาจากด้านหลังฉัน ทำให้ฉันตกใจจึงดึงมืออกจากผลองุ่นพร้อมทั้งหันไปมองที่มาของเสียง
 
ะ"นะ...นาย"อร๊ายยย!!!โลกมันจะกลมไปไหมเนี่ยะ ฉันอุตส่าห์มาถึงนี่ยังจะมาเจออีตาลีเทลอีก เวรกำจิงๆ!
 "ตกใจขนาดนั้นเลยหรอครับ...ยินดีที่ได้พบกันอีกนะคนสวย" เขาพูดพร้อมยิ้มอย่างเจ้าเลห์
 
"ใช่ตกใจ..ว่าทำไมฉันถึงซวยขนาดนี้ และก้เสียใจด้วยนะฉันไม่เคยดีใจที่ได้เจอนาย" ฉันพูดพร้อมทั้งพยายามเดินหนี
     แต่ลีเทลก็ดันมือไวมาคว้าข้อมือฉันพร้อมทั้งหมุนให้ฉันหันไปมองหน้สของเขาแล้วโอบเอวฉันไว้
"พูดแบบนี้สงสัยไม่เข็ดสิ่นะ"เขาพูดพร้อมทั้งมองริมฝีปากฉันแล้วโน้มหน้าลงมาเรื่อยๆ ฉันพยายามเบนหน้าหนี
 
 
  "ฮ่าๆๆๆ"ผู้ชายตัวสูงขำ ฉันจึงกระแทกเท้าใส่เขาอย่างแรง                
 
                              โอ๊ย!!!
 
คนตัวสูงโวย ฉันจึงรีบวิ่งหนีออกมา
 
 "นี่...ยัยตัวแสบฝากไว้ก่อนเถอะเราได้เจอกันอีกเยอะแน่"  แต่ฉันก้ไม่ได้สนใจเขายังคงเดินหนีต่อไป
 
 "บ๊าเอ๊ย!สงสัยฉันต้องไปทำบุญล้างซวยซะแระ" ฉันบ่น
 
                โอ๊ย!
 
ฉันเดินไปชนคนคนๆนึง
 
"ขอโทษค่ะ" ฉันขอโทดพร้อมโค้งตัว
 
"ไม่เป็นไรครับ" เขาตอบฉันจึงเงยหน้าไปมองเขา
 
      อร๊าย><เขินนนน ผู้ชายคนนี้เป็นคนหน้าตาดีมากน่าจะเป็นลูกครึ่งเอซีย หน้าตาของเขา เรือนผมสีน้ำตาลและร่างสูงที่ดูไม่เก้งก้าง รับกับหน้าตาที่เป็นมิตรทำใก้เขาเป็นผู้ชายที่หน้าตาดีมากคนนึงเลบหล่ะ เขาหล่อนะแต่ดูหล่อแบบเป็นคนดี ต่างกับอีตาลีเทลนั่นหล่อแบบป่าเถื่อน ฮึ่ย!พอพูดถึงตานั่นฉันก็หงุดหงิดขึ้นมา ฉันกำลีงจะเดินกลับบ้านพักแต่ผู้ชายหล่อคนนั้ยก้ดันมาจับมือฉันไว้ก่อน เขินนน>///<มีคนหล่อมาจับมือแต่ตอนนี้ฉันดันไม่มีอารมณ์มาบ้าผู้ชายยะสิ่เพราะเพิ่งทะเลาะกับอีตาลีเทลมา ถ้าเป็นเมื่อก่อนนะฉันละลายไปนานและ
 
 "มีไรหรอคะ"
 
"เอ่อ...คุณชื่อไรหรอครับ"
 
อุ๊ปส์!คนหล่อถามชื่ออ่ะทำไงดีตอบตามมารยาทและกัน
 
 "แซนดี้คะ""อ่อครับผมชื่อเคนตะนะครับยินดีที่ได้รู้จัก"
""อ่อ...เช่นกันคะ" ฉันพูดพร้อมทั้งเดินออกมา(บอกแล้วไงว่าตอนนี้ไม่มีอารมณ์บ้าผู้ชาย)
 
"หวังว่าเราคงได้พบกันอีกนะครับ"เคนตะพูดไล่หลังฉันมา
ฉันจึงหันไปยิ้มให้ แล้วก้เดินกลับไปที่ห้องพักเพื่อรอเวลานัดตอนเย็น