K-OTIC 5คุณชายวายร้ายกับยัยขาซ่าจอมกวน

โต๊ะหินอ่อนสีขาวที่ตั้งตะหง่านอยู่ใต้ต้นพญาเสือโคร่งที่กำลังออกดอกสีชมพูดูสดลมหนาวที่พัดมาเอื่ยๆทำให้ดูคล้ายกับต่างประเทศก็ไม่ปานประกอบกับมีสี่หนุ่มหน้าตาดีที่ไม่ว่าใครๆที่เห็นต่างต้องเหลียวมองด้วยความสนใจ
"พี่ คือหนู"สาวน้อยหน้าหวานใส่แว่นหนาๆเดินมาถามสี่หนุ่มที่นั้งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่
"มีไรครับ"เขื่อนเอ๋ยขึ้น
"คือว่าหนูจะถามว่า อาคาร39 นี่อยู่ตรงไหนค่ะ"หญิงสาวเงอยหน้าขึ้นไปพบกับหน้าใสๆของเขื่อน
"เฮ้ยหล่ออะ"เฟย์อุทานออกมาพร้อมกับทำหน้าเขิน
"น้องเป็นไรครับ"เขื่อนถาม
"คือพี่หล่อมากเลยค่ะ อะหนูให้ค่ะ"เฟย์พูดอายๆพร้อมกับยื่นเค้กให้เขื่อน
"เออน้องครับ  น้องไม่ใช่เสป๊กของพี่"ชายหนุ่มเลือกที่จปฎิเสธหญิงสาวอย่างไม่ใยดี
"คือ หนูไม่ได้ให้พี่ชอบนะค่ะแค่มาบอกพี่เฉยๆค่ะ"
"พี่ไม่อยากให้ความหวังน้องนะ"ชายหนุ่มลุกขึ้นพร้อมกับยื่นเค้กให้หญิงสาวคืน
"ค่ะ"หญิงสาวตอบสั้นๆก่อนจะวิ่งน้ำตารื่นไป
"เฮ้ย พวกลิงนี้ไปทำอะไรให้สาวน้อยร้องไห้อีกละ"หญิงสาวผมแดงสดเดินหอบของพะรุงพระรังเต็มไม้เต็มมือมาพร้อมชายหนุ่มอีกหนึ่งคนที่หน้างอเหมือนคนเป็นหนี้
"แหม๋ๆคู่นี้หวานตลอดเลยนะ"หนุ่มตี๋ใส่แหว่นพูดไปไม่ชัดแซวหญิงสาวกับชายหนุ่มที่เดินตามกันมา
"ไอ้บ้าจองเบหยุดพูดเลย"แอปเปิ้นไวท์โยนโค้กกระป๋องใส่จองเบแต่เจ้าตัวรับทันพร้อมกับเปินดื่มทันที
"เฮ้ยทำไงได้อะ แอบเปิ้นไวท์ก็คนมันหล่อนิ  แล้วหอบอะไรมาเยอะเยะละ"เขื่อนถามอยางอารมณ์ดีพร้อมทั้งหันไปยิ้มให้สาว ๆ ที่แอบมองเขาอยู่
"ก็บรรดาแฟนคลับพวกแกนะสิ  อะนี้เค้กหมีพูของป๊อปี้ นี้ไอติมของจองเบ นี่ซ๊อโกแล๊กของเขื่อน และนี่ซูชิของเคนตะ
"เย้ขอบคุณคราบ"สีหนุ่มหยิมของตัวเองขึ้นมากินยกเว้นป๊อปปี้ที่ทำหน้างงเพราะถึงเขาชอบหมีพูแต่ก้ไม่ชอบเค้กที่มีครีมเยอะๆแบบนี้
"เฮ้ย"หญิงสาวถอนหายใจออกมาด้วยเสียง
"เอ้ยแอปเปิ้นไวท์เป็นไร"เคตะถามด้วยความเป็นห่วง
"ก็แค่คิดถึงสมัยก่อน  ฉันไม่หน้าไปเป็นเพื่อนกับพวกนายจริง๊จริงเลย"แอปเปิ้ลไรท์นึกถึงตอนครั้งแรกที่เจอกัน
"เฮ้ยเธอยัยผมแดงทำไมถึงชอบเงาะเหมือนพวกเราห๊ะ"หนุ่มหน้าหวานถามแอปบเปิ้ลด้วยน้ำเสียงดุดันซึ่งเขาคนนั้นไม่ใช่ใครคือโทโมะเจ้าชายผู้เย็นชาคนนี้นี้เอง
"เออนั้นดิทำไม"ชายตัวเล็กถามด้วยความสงสัยเขาคือเคนตะเจ้าชายผู้สดใส
"จะพากันอยากรู้ไปทำไมมันก็แค่ผลไม้"แอบเปิ้ลไวท์บอก
"ก็นั้นแหละ ผลไม้มีตั้งเยอะ แอปเปิ้ล องุ่น ส้ม ทำไมไม่เลือก"ชายผิวขาวถามขึ้นด้วยอาการอยากรู้เขาคือเจ้าชายแห่งความเป็นสุภาพบุษป๊อปปี้
"เออนั้นดิ บอกมาเถอะผมอากรุ้"ชายใส่แหว่นดูท่าทางใจดีถามขึ้นเขาคือเจ้าชายแห่งความอบอุ่น
"เออบอกก็ได้ เงาะมันมีขนมันเฟี้ยวดีจบไหม"แอปเปิ้ลไวท์ตอบ
"เฮ้ยเหตุผลเจ๋งอะ  ถ้างั้นมาเป็นเพื่อนกับพวกเรานะ"ชายผมขาวพูดข้นด้วยความสดใสเขาคือเขื่นเขื่อนเจ้าชายแห่งรอยยิ้ม
"ตอนนั้นฉันไม่น่าไปเป้นเพื่อนกับแกเลย"แอปเปิ้ลตอบเคืองๆ
"เอาน่า  เรื่องมันตั้ง 3 ปีมาแล้วตั้งแต่ม.4"ป๊อปปี้ตอบแอปเปิ้ลไวท์
"เออ   ฮึยไม่น่าเลยฉัน"แอปเปิ้ลไวท์สบดออกมา