Mischievous Love ปิ๊งรัก...นายจอมกวน

8.5

เขียนโดย ♥♫Hikaru♪♥

วันที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 09.06 น.

  14 chapter
  2 วิจารณ์
  14.13K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 มีนาคม พ.ศ. 2558 21.07 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

13) พวกหื่นทั้งหลาย!~♥

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
          T^T แงๆๆอีตาบ้าโคทาโร่ หมอนั่นชอบข่มขืนฉันอย่างทารุณ(?)ง่าา ถ้าเกิดฉันท้องขึ้นมา นายต้องรับผิดชอบด้วย -)3(- 
     "^^ เอาอีกสับรอบมั๊ย?" -0-! ตายยากจริง นึกถึงก็มาเลยแฮะตาบ้านี่  ฉันเดินไปทุบหน้ากเขาเบาๆก่อนจะเอ่ยขึ้นมา
"ตาบ้า! ถะ...ถ้าฉันท้องก่อนแต่งขึ้นมา...นายต้องรับผิดชอบด้วยล่ะ" ฉันพูดออกไปอย่างหน้าร้อนผ่าวด้วยความอาย แต่ก็ยังหน้าด้าน(?)พูดออกไป
"ฮ่าๆๆ รู้แล้วนะยัยแมวน้อย^^" งื้อ!~เขาลูบหูของฉันเบาๆก่อนจะก้มลงมาจูบฉันอีกแล้ว >//<  
"อื้อ!~" 
"..." 
"ง่า!~" หน้าของฉันเริ่มร้อนผ่าว ฉันจึงผละริมฝีปากตัวเองออกจากริมฝีปากของเขา "พะ...พอได้แล้ว!~" ฉันหน้าแดงขึ้นเมื่อสบตากับเขา 
"=w=! ก็ได้ๆ" ฮิๆ เขาทำสีหน้าผิดหวังที่ได้ยินคำพูดของฉันว่าให้พอ  
"อื้อ"  
"ยัยเคะ ฮ่าๆๆ^0^" =_=! คะ...เคะ!!! ใครเคะกันฟระ  ฉันหันไปมองหน้าหมอนั่นแล้วทำหน้าหื่น(?)ใส่เขา แล้วเดินเข้าไปใกล้ๆ
"หืม?" 
จุ๊บ!
"..." ฉันจุ๊บแก้มเขาเบาๆก่อนจะถอยออกมาห่างๆก่อนที่จะโดนหมอนี่รุกคืน
"แหม่ เล่นซะฉันตกใจเลยนะ ยัยนี่หนิ=w=" 
"นายแหละเคะ :P" 
"งั้นฉันจะให้ดูเองว่าใครแน่ที่เคะ" เขาพุ่งเข้ามาหาฉัน ผลักฉันจนหลังติดกำแพง แล้วเลียที่ต้นคอของฉัน "หึๆๆ" เขาเลียที่ต้นคอของฉัน จนทำให้ฉันรู้สึกเคลิ้มไปด้วย จนหน้าแดงออกมา
"ปล่อยฉันน้า!~" 
"..." เขาเลิกเลียคอฉัน แต่กลับดูดคอฉันแทน 
"ง่า!~" ฉันดิ้นสุดแรง แต่ก็ไม่มีผล เพราะใช้มือของฉันจับข้อมือฉันไว้ทั้ง 2 ข้าง 
"^^" เขาเลิกเลียต้นคอของฉัน แล้วเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้ แต่ก็ยังไม่ปล่อยข้อมือของฉันเสียที
"ปล่อยฉันได้แล้ว!~" ฉันทำหน้าตาน่าสงสารใส่เขา แต่เขากลับใช้ริมฝีปากของเขาประกบริมฝีปากเล็กๆของฉันที่เอาแต่พูดมาก "งื้อ!~เจ้าบ้า" ฉันหน้าแดงสุดๆเลยส่งเสียงออกมาว่าเขาจากลำคอ
"..." เอ๊ะ!! เขาล้วงมือเข้ามาใต้เสื้อฉันและบีบหน้าอกแสนน่ารักของฉันอย่างเย้ายวน ทำให้ฉันเผลอคล้อยตามอารมณ์เขาไปด้วย จึงเป็นฝ่ายสอดลิ้นใส่เขาบ้าง ทำให้เขาตกใจเล็กน้อย และหน้าแดงออกมา
"นะ...นายมันไอ้หื่น ที่ชอบฉวยโอกาสผู้หญิง!~"
"จริงเหรอที่รัก ♥" เขาถอนริมฝีปากของเขาออก แต่มือของเขายังคงบีบหน้าอกของฉันไปมาอย่างไม่ไยดี
"อะ...เอามือออกไปได้แล้ว -//-"
"หน้าอกที่รักมันนุ่มนี่นา สัมผัสแล้วทำให้ฉัน มีอารมณ์ทุกทีเลย^^" เขาเริ่มเอามือออกมา แล้วติดกระดุมให้ฉัน
"-//- หื่น..."
"หื่นแล้วรักป่ะ ♥" เขาพองแก้มข้างซ้าย แล้วทำมือ I love you ทำให้ฉันหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาอีกครั้ง
"ยะ...อย่ามาเล่นมุขเสี่ยวนะ -//-"
"อะจ้าๆ^^ ฮ่าๆๆ" อีตาบ้านี่  ชักจะหื่นขึ้นทุกวันแล้วนะ 
 
 
'โคทาโร่'  
     ผมเดินออกมาจากห้องชมรมกำลังจะเลี้ยวทางมุมกำแพง แต่ก็ดันได้ยินเสียงหนึ่งดังขึ้น 
"^^ไม่ต้องห่วงครับ ยัยเด็กเนโกะนั่นเสร็จผมแน่ ผมจะพยายามทำให้มันไปเจอลูกพี่ให้ได้ หลังจากนั้นเราก็ปลํ้ามันซะ มันจะได้เป็นของเรา" เนโกะ!! มะ...หมอนี่  ฉันคิดอยู่แล้ว! มันไว้ใจไม่ได้!  แต่ผมก็ยังไม่ใจร้อน แต่รอฟังต่อไป 
"แต่มันก็ติดปัญหาอยู่ที่แฟนของมันน่ะสิ ไอ้คนที่ชื่อโคทาโร่อะไรนั่นน่ะ..ผมเกรงว่ามันจะทำแผนเราเสีย" 
"..."
"แต่ไม่ต้องห่วงครับ ยังไงผมจะจัดการยัยนั่นให้ได้ เชื่อมือผมได้เลย แค่นี้ก่อนนะครับลูกพี่^^" ไอ้คาเอรุกดว่างสายแล้วกำลังจะเดินมาทางนี้  ผมจึงรีบวิ่งไปหลบในห้องชมรม แล้วทำเป็นเนียนนั่งอ่านหนังสือ  
"สวัสดีครับทุกคน^^" 
"ดีจ้า คาเอรุ^^" เนโกะส่งเสียงรับอย่างใจดี ต่างจากผมที่นั่งอยู่ข้างๆเนโกะด้วยสีหน้าหงุดหงิด และไม่ไว้ใจคาเอรุ 
"อ้าว นี่เย็นมากแล้วเหรอเนี่ย^^ ผมต้องไปละ มีธุระ บ๊ายบายครับ เนะโกะจัง" 
"บายค่ะ^^"  เนโกะโบกมือลาคาเอรุอย่างมีไมตรี ทำให้ผมหงุดหงิดหนักกว่าเก่า 
หมับ!
ผมดึงเนโกะมากอดพลางส่งสายตาว่าหวงใส่เนโกะ
"ว๊าย!คะ...โคทาโร่ ทำอะไรเนี่ย" 
"อย่าไปยุ่งกับคาเอรุนะ..." ผมกอดเนโกะแน่นขึ้น ด้วยสีหน้าจริงจัง
"ทำไม..." เนโกะหันตัวมามองหน้าผม ในอ้อมกอดของผม 
"คาเอรุมันคิดจะ...ปลํ้าเธอ" 
"=[]= นายพูดอะไรน่ะ!" เนโกะปรี๊ดขึ้นมา แล้วทำสีหน้าโมโหจัด 
"จริงๆนะ เมื่อกี้มันคุยโทรศัพท์ ฉันไปแอบฟังมันบอกกับลูกพี่มันว่า มันจะปลํ้าเธอ แล้วทำให้เธอเป็นของลูกพี่มัน" ผมมองหน้าเนโกะด้วยสีหน้าไม่สบายใจ 
"อย่าพูดบ้าๆนะ! คาเอรุเขาใจดีขนาดนั้น จะทำแบบนั้นได้ยังไง! นายหื่นคนเดียวก็อย่ามาใส่ร้ายคนอื่นเขาสิยะ!!" เนโกะค้านกลับมา แล้วผละตัวออกจากอ้อมกอดของผม
"ไม่เชื่อเหรอ?"
"ก็ใช่น่ะสิ! ใครจะไปเชื่อ"
"เฮ้อ...งั้นก็แล้วแต่เธอนะ แต่ถ้าโดนปลํ้าขึ้นมาจริงๆฉันไม่ปล่อยหมอนั่นไว้แน่..."
ผมพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกมาจากห้อง กำลังจะลงบันได แต่กลับนึกเป็นห่วงเนโกะขึ้นมา จึงเดินกลับไปที่ห้องชมรม
"ปล่อยนะ!~คาเอรุคุง!!" หน็อย!! ภาพตรงหน้าผมคือเนโกะกำลังโดนคาเอรุ มัดไว้กับเก้าอี้แล้วบีบหน้าอกเธออย่างหื่นกระหาย
"ฮ่าๆๆ" เจ้าคาเอรุหัวเราะออกมาด้วยความสะใจ ทำให้ผมทนไม่ไว้ จึงวิ่งเข้าไป และ!
พลั่ก!
ผมใช้ส้นteen ของผม หวดเข้าไปกลางหลังไอ้คาเอรุ จนมันหันมามองผม ด้วยสีหน้าเจ็บ 
"กะ!แก รู้มั๊ยว่าทำอะไร!" คาเอรุหันมาตะคอกใส่ผมแล้วกระชากคอเสื้อผม
"แกนั่นแหละ! ทำอะไรคู่หมั้นฉันวะ!"
"คู่หมั้นเหรอ...หึ ยัยนี่น่ะ ต้องมาเป็นของลูกพี่ฉันเท่านั้น ฮ่าๆๆ" คาเอรุหัวเราะอย่างสะใจ และดูเหมือนจะไม่กลัวผมเลยสักนิด
ตุ้บ!!
ผมใช้เก้าอี้เหล็กฟาดใส่คาเอรุเต็มแรงจนมันล้มลงไปสลบบนพื้นห้อง
"ฮึก...ฮือ! โคทาโร่" ยัยเนโกะร้องไห้ฟูมฟาย เพราะเสียตัวให้กับคาเอรุที่ตัวเองไว้ใจ โดยไม่ฟังคำเตือนของผมแม้แต่น้อย
"หึ...ไม่เชื่อฉัน! เป็นไงล่ะ ทีนี้จะเชื่อฉันรึเปล่า?"
"ชะ...เชื่อแล้ว! ฉันจะเชื่อทุกอย่างที่นายบอก T^T" ^^ ผมได้ยินแบบนั้นก็สบายใจ จึงเดินไปแก้เชือกให้เนโกะ
"เสื้อผ้าดูไม่ได้เลยแฮะ เธอเนี่ย!" ผมเห็นเธออยู่ในสภาพที่โดนคาเอรุถอดบราออก ผมจึงหยิบบราของเธอขึ้นมา หวังจะใส่ให้เธอ
"-//- นายจะทำอะไร"
"จะใส่ให้ไง" ผมเดินไปหาเธอ แล้วพยายามจะใส่บราให้เธอ
"-//- ผู้ชายอะไรใส่บราให้ผู้หญิง..."
"ก็ผู้ชายอย่างฉันนี่ไง^^" ผมใส่บราให้เธอจนเสร็จ แล้วค่อยๆติดกระดุมเสื้อให้เธอ
"กะ...กลับบ้านกันเถอะ" เนโกะบอกผม แล้วเอามือของเธอมาจับมือของผม
"^^ อื้ม"
พวกเราเดินจับมือกันออกจากห้องชมรม โดยปล่อยให้คาเอรุนอนสลบอยู่อย่างนั้น โดยไม่สนใจ...  
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา