ชมรม We will help you

--วันเปิดรับคนเข้าชมรมต่างๆ--
"อา..วันนี้สะที่นะไอริส"
"นั้นสิวันนี้ต้องหาสมาชิกเพิ่มให้ได้นะ"
จะทำได้ไหมนะฮันนี่คนอย่างเธอมันเป็นเรื่องยากที่จะให้ใครเชื่อใจแต่ฉันคนนึงล่ะที่เชื่อใจเธอพยายามเข้านะฉันเป็นกำลังใจให้เธอ
"ชมรมว่ายน้ำค่ะมีใครสนใจไหมค่ะ"
"ชมรมฟุตบอลครับมาออกกำลังก่ายกันนะครับ"
"ชมรมวาดรูปค่ะมีใครสนใจด้านศิลปะไหมค่ะ"
"ชมรมทำขนมเค้กค่ะเชิญได้นะค่ะ"
"ชมรมถ่ายหนังครับ"
อะไรกันเนี้ยคนเยอะชมรมก็เยอะอ่ะทำไงดีล่ะฮันนี่จะไหวไหมเนี้ยโธ่ดูหน้าเธอสิก้มสะไม่เห็นหน้าเธอเลยคงจะคิดว่าไม่ไหวแน่..ใช่แล้วเราต้องให้กำลังใจเธอ
"นี่ฮันนี่...."
"ชมรมWe will help you ค่ะยินดีต้อนรับค่ะ!"
อะไรกันที่แท้ก็คิดว่าจะพูดอะไรให้คนอื่นเค้าเข้าชมรมนี้เอง
"ฮันนี่เจ๋งไปเลยนะ"
"อะไรกันนั้นฮันนี่ยัยเด็กห้าวนี้น่าตั้งชมรมได้จิงๆเหรอเนี้ยไม่อยากเชื่อ"
"นั้นสิคงไปไม่รอด"
"ไอริสฉันจะทำไม่ได้จิงๆเหรอ"
"ไม่ใช่นะ..นี้พวกเธอทำไมถึงไม่เชื่อใจฮันนี่บ้างละฉันเชื่อว่าฮันนี่เก่งกว่าเธอเยอะและต้องทำได้แน่นอน!!!"
ไอริสนี้เธอเชื่อใจฉันขนาดนี้เลยสินะดีใจจังฉันน่ะต้องขอบคูณเธอจิงๆ
"ใช่แล้วล่ะฉันทำได้แน่ย่ะ"
เพี่ยงสิ่งที่สองคนนั้นพูดทำให้ทุกคนที่อยู่รอบๆเริ่มกลับความคิดใหม่ในทันที
"เหนื่อยจังเลยทั้งที่ตั้งใจขนาดนั้นตอนนี้ก็ยังไม่มีใครมาเลยอ่ะ"
"คงกลัวเธอล่ะมั้ง"
"จะบ้าเหรอฉันออกจะเหมือนแมวน่ารักๆ"
"ฉันว่าแมวป่ามากกว่า"
"ว่าไงน่ะพูดใหม่อีกทีสิย่ะ"
"ไม่ล่ะเดี๊ยวฉันได้ไปที่ยมโลกแน่เลยถ้าพูดอีกอ่ะ"
"อืมก้รู้ดีนิ"
"ขอโทษนะครับคือผมอยากเข้าชมรมนะครับ"
"นี้นายอีตาคนที่มาก่อกวนฉันนิ"
"ยัยบ้าใช่ที่ไหนเค้าคือคนที่มาช่วยเราไว้ในตอนนั้นต่างหาก"
"งั้นเอาเป็นว่าผมเข้าชมรมแล้วนะครับ"