เพื่อนกูรักมึงว่ะ

-

เขียนโดย akakira

วันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 03.15 น.

  4 ตอน
  0 วิจารณ์
  5,575 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2558 03.36 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

  หลังจากนันผมพาปีเตอร์ขืนห้อง 
ผมบอกปีเตอร์หัยไปอาบน้ำกอนแลวผมก็จัดเสื่อพาให้ปีเตอร์ เพื่อจะออกไปทานข้าวครับ
ปีเตอร์อาบเสดผมบอกว่าชุดยุวบนเตียง เปียนดายเลย แลวผมก็ไปอาวน้ำครับ ผมก็แตงตัวเสด ก็ บอกป่าอ่อมให้คนเตรียมรถ..
 
ป่าอ่อม:คุณนู่ค่ะ คุณอาติฟบอกว่าตองไปเจอกอน 1ทุมนะค่ะ
ผม:อ่อคับ ปีเตอร์ไปกันเทอะ
ปีเตอร์: อื่มไปๆๆ
หลังจากนันเราก็นังรถมุงน่าสู่โรงแรม พี่อาติฟก็กำลังรอทีลอบบี้ 
พีอาติฟ:งัยตัวเล็ก มีทุระอะรัย
ผม:อ่อป่าวคับแค่อยากเจอพี่เองตังแต่ยายมายูทีนีผมไม่ดายเจอเลย ก็เลยมาหางัย อื่ม นันตัยเรอ อากี้ แฟนเรอ?
ผม: อ่อไม่ไช้คับ นีเพื่อนผมเองชื่อ ปีเตอร์ คับ
ผม:ปีเตอร์นี พีอาติฟ พีชายผมเอง 
ปีเตอร์: อ่อคับ พี่อาติฟ ตัวจริงหล่อกว่านัยรูปอีกนะคับ
พี่อาติฟ:เอาคนไทยรอกเรอ ไม่รอกเราอ่าหล่อกว่าพีอีก
หิวยัง ไปเราไปทานข้าวกัน 
ผม:สุดๆๆเลยคับ ไป ๆๆๆ พอไปถึงทีร้านอาหารปีเตอร์ถึงกับตะลุง......
ปีเตอร์ โห๋สวยจัง ไม่น่าเชื่อโรงแรมก็มีร้านอาหารที่ตกแต่งสวยมากแบบนีดวย ไครอป็นเจาของร้านนีอ่า
ผม: อย่ากรู่ป่าวละใครเป็นเจ้าของร้านนี่ คุณคงรูจักแลวละว่าไครเป็นเจ้าของร้านอ่า 
 
ปีเตอร์: ใครละคงรวยน่าดู เอ่....!อย่าบอกนะว่า..........เป็นขอวแม่เธอ 
ผม: อื่ม ไช่ๆๆ แม่เราเป็นเจ้าของร้านเอง และยังเป็นเจ้าของโรงแรมนีดวย 
ปีเตอร์: เอาเรอ 
ผม:อื่ม แต่ตอนนีโรงแรมนีแม่ยกให้พีอาติฟ บริหารแลวละ แต่ยังยูภายใต้ ดูแลใน้เครื่อบริศัตทีแมเป็นเจ้าของ 
ปีเตอร์ :ทามอีกว่า ยังมีโรงแรมทีนัยอีกทีแม่เธอเป็นเจ้าของ
ท่าตางประเทศก็ ไทยกับ ออสเตเรียอ่า 
ปีเตอร์:อื่ม ว่าแต่ โรงแรมที่ไปตังยุวทีนัยเรอ
ผม: อ่อ ภูเก็ต,กระบี่และ สเม็ด อ่า
ปีเตอร์ :อื่ม....
ผม: งันเรากลับเทอะ ......
กลับกอนะคับพีชาย 
พี่อาติฟ:จะไปนัยอีกป่าววว
ผม:จะไปบ้าน ปีเตอร์คับ
พี่อาติฟ: อ่อ งันพีไปกอนนะ เอาใววันลังพี่จะกลับทานข้าวทีบ้านนะ 
ผม: อื่มคับ สันญานะ พี่อาติฟก็ยิกแกมผม
พี่อาติฟ:  คับน้องชาย.....พี่รักน้ายนะ
ผม:ก็รักพี่นะ บาย ผมกับพีอาติฟเรารักกันมากผมอยากด้ายอะไรก็ ก็ตามใจผมตลอด งันเราไปกันดทอะ 
ผมนังรถ พอไปถึงน่าบ้านปีเตอร์ ลุงยามก็ทามว่า มาห้าไครคับปีเตอร์ ก็สังให้เปิดประตู่ 
ลุงยาม:คับๆๆ คุณชาย
ผม:โห๋ แน่ใจนะว่าบ้าน นะปีเตอร์
ปีเตอร์:ไม่ตองมาพูดเลย บ้านเธอใหญ่กว่าอีก
ผอปีเตอร์เอาของเสดเรากลับ ถึงบ้านสักที่ อาบน้ำกันเทอะ ปีเตอร์ไปกอบกอน ผอผมอาบเสดปีเตอร์เปิดห้องอีกห้องสืงเป็นห้องแต่งตัวของผม แน่ใจนะว่าเป็นห้องแตงตัว เมื่อน สตูดีโอ เสื่อพาเลยอ่า มีครบทุกอยาง ทังทังนาฬิกา แว้นกันแดด แสทน้ำหอม กระเป๋า ร้องเท้า นี่อากี้ นี่ยังมีคอเล็กชันนัยบางทียังม่สัย ผมตอบก็มีนันละแต่ไม่รูตัวนัยอ่าสวนมากเราไม่ด้ายซื่อรอกแต่เป็นพี่ชายเราสื่ออ่า นียังน้อยนะของพีชายเรา เยอะกว่าอีจนตองขยายห้องทำเป็นห้องแตงตัวอ่า 
เรานอนเทอะ พรุงนีมีเรียนอ่า
เช่าวันตอมาเราก็ไปโรงเรียนกัน 
พอถึงนาโรงเรียน เราทักทายเพื่อนๆกันเ บอกตรงๆๆเด็กนักเรียนทีโรงเรียนนีท่าไม่เป็นลูกคนรวยม่มีทางจะเขาด้ายรอก เพราะค่าเทอมแพงมากท่าคิดเป็นเงินไทยก็ รวมๆแลว ก็...ลายแสนอยู โรงเรียนนีสวนมากจะเป็นลูกครึง และ ลูกรัฐมนตรีอ่า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา