รุ่นพี่..รักฉันสักทีสิค่ะ[Yandere]

10.0

เขียนโดย ขนมปังงง

วันที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 11.39 น.

7 ตอน

21 วิจารณ์

11.04K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 20.34 น. โดย เจ้าของนิยาย

7) โอกาศ2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

"เจอแล้ว!!" น๊อตตะโกนดังลั่นทันทีที่พบกุณแจ

"ชู่วววว เบาๆหน่อยสิ"ไอซ์บอก

"ทีนี้ก็เหลือแค่ออกไปข้างนอกโดยที่รอดปลอดภัย"นาธานบอก

"พร้อมกันหรือยัง?" ไอซ์ถาม พลางมองสีหน้านาธานและน๊อต ทั้ง2สื่อสายตาตอบมาว่าพร้อม
จากนั้นเขาทั้ง3ก็เดินหน้าออกจากตึก

"รุ่นพี่คะ..อยู่แถวนี้หรือเปล่า" ออยเดินส่องไปตามห้องต่างๆพร้อมกันส่งเสียงเรียก

"เลิกหนีฉันเสียที ฉันน่ะรักรุ่นพี่มากเลยนะคะ"ออยพูดคนเดียว

ฮึก..เฮ่อ..

เสียงถอนหายใจของใครแถวๆนี้แรงขึ้น ทำให้ออยรีบเดินตามหาตัวต้นเสียงทันที

"รุ่นพี่คะ รุ่นพี่!"ออยวิ่งตามหาต้นเสียงด้วยความดีใจ

"ฮึก..เฮ่อ! อึก อ..อะฮือ.."ยิ่งวิ่งใกล้เท่าไรก็ได้ยินเสียงชัดขึ้นเท่านั้น ในที่สุดเธอก็ค้นพบต้นเสียงซะที...

"รุ่นพี่...อยู่ในตู้ล็อคเกอร์หรือเปล่าคะ?"ออยยิ้มสยองก่อนจะเดินวนไปวนมาแถวนั้นเพื่อหาวุธ

"อะ...ฮึก..ฮือ! ฮ..ฮือ "เสียงของเนยร้องไห้สะอึกสะอื้นเริ่มดังขึ้นเมื่อรู้ว่าออยอยู่ใกล้ๆ

"เสียงสะอื้นไม่เหมือนรุ่นพี่เลยนะคะ อยากรู้จังว่าข้างในใครซ่อนอยู่น๊า?"ออยยิ้ม

"รู้ไหมคะว่าเลื่อยไฟฟ้าเนี่ยมันใช้ยังไง"ออยถาม

"ฮึก..."เนยเงียบไม่ยอมตอบ

"อยากมีชีวิตรอดไหมคะ?"ออยถามในคำถามที่เปลี่ยนไป

"......"เนยยังคงเงียบไม่ตอบ

ครืน ครืน~

ออยเปิดเลื่อยไฟฟ้าแล้วจ่อมันที่ตู้ล็อคเกอร์ที่วางเรียงกันเป็นแถบยาว

"อยากมีชีวิตไหมคะ"ออยถามอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่จริงจังและน่ากลัวกว่าเดิม

"อ..อยาก!"เนยเผลอตอบโดยไม่ทันคิด

"หึหึ.."ออยยิ้มสยอง

"งั้นฉันจะให้โอกาศคุณคะ^^"ออยพูด ในขณะเดียวกันเนยก็ตั้งใจฟังในสิ่งที่ออยกำลังจะเอ่ย ตู้ล็อคเกอร์ยาวหลายตู้ เนยซ่อนในตู้ที่5

ครืกกกก กึก!

ออยเลื่อนตู้ล็อคเกอร์ตู้แรกทิ้งไป แล้วจ่อตู้ที่สองก่อนจะพูดคำว่า

"ฉันจะปล่อยให้คุณรอดนะคะ โอเคไหม"ออยบอก

"โอเค โอเคสิ ฉั..ฉันโอเค"เนยรีบตอบด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว

ครืกกกกกก กึก!!!

ออยเลื่อยตู้ล็อคเกอร์ตู้ที่สอง แล้วจ่อเลื่อยที่ตู้ที่สาม

"ปล่อยก็ต่อเมื่อคุณตอบคำถามของฉันให้ถูกต้องและห้ามโกหกนะคะ"ออยบอกแล้วเลื่อยตู้ล็อคเกอร์ใบที่สามทิ้งเช่นเคย และจ่อที่ตู้ที่สี่

"....ได้..ฮึก.."เสียงสะอื้นของเนยกลับมาเมื่อเสียงเลื่อยใกล้เข้ามา สื่อถึงความตายที่ใกล้เข้ามาเช้นกัน

"รุุ่นพี่อยู่ที่ไหนคะ?"ออยถามแล้วรอฟังคำตอบของเนย

"..."

"ฉัน..ฉันวิ่งหนีเ..เธอจนหลงกับพวกนั้น..ฉันไม่ได้โกหกจริงๆนะ อึก"เนยพูดความจริงโดยที่ไม่โกหกออย

"เธอตอบไม่ตรงคำถาม"ออยบอก

ครืกกกก กึก

ในที่สุดก็เลื่อยมาจ่อที่ตู้ล็อคเกอร์ของเนย

"แต่..แต่ฉันไม่ได้โกหก"เนยบอก

"ขอบคุณนะคะที่ไม่โกหก งั้นฉันให้โอกาสคุณคะ เชิญหนีออกไปได้"ออยมุมปากราวกับมีแผนอะไร
เสียงเลื่อยยังคงดังพร้อมที่จะผ่าตู้ล็อคเกอร์ได้ทุกเมื่อ ความกดดันทำให้เนยตัดสินใจเปิดตู้แล้ววิ่ง
ออกมา

ครืดดดดดดดด

"กริ๊ดดดด"เนยร้องกริ๊ดด้วยความทรมาน เมื่อวิ่งออกมาชนเข้ากับเลื่อยไฟฟ้าที่ดักเธออยู่หน้าประตู
ออยเปลี่ยนทิศทางของเลื่อยจากที่เลื่อยด้านข้างของตู้ เธอหันมาเลื่อยด้านหน้าของตู้แทน เนยที่
ติดกับของออยถูกใบเลื่อย เลื่อยจนตัวขาดเป็นสองท่อน เครื่องในและลำไส้กระเด็นกระจายตกหล่น
ลงพื้นมากมาย

"โทษทีคะ ยังพูดไม่จบ ฉันให้โอกาศแกตายไวขึ้นยังไงล่ะ หึๆ"ออยแสยะยิ้มร้ายแล้วละเลงย่ำยีศพ
ของเนยจนไม่เหลือชิ้นดี

ตายแล้วจะห้าทุ่มแล้วหรอเนี่ยยยย~ ขอโทษที่มาอัพช้า จะตั้งใจอัพให้จบแล้วจริงๆคะ #อัพสดอีกแล้วก่ะพี่น้อง

ขอบคุณที่แวะมาอ่าน ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงตอนนี้ ขอบคุณที่ติดตาม ขอบคุณที่ให้กำลังใจ ขอบคุณค่ะ

HNY
ปีใหม่ปีนี้สิ่งดีเก็บไว้ สิ่งใดเลวร้ายทิ้งไป มีความสุขมากนะค่ะ ร่างกายแข็งแรง คิดสิ่งใดสมดั่งใจ

ตอน 6

สารบัญ