เมื่อฉันมีเพื่อนเป็นผี

9.2

วันที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2560 เวลา 20.35 น.

  14 ตอน
  4 วิจารณ์
  15.64K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2562 23.15 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) อะไรในห้อง?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เมื่อหันหลังไปกลับพบแค่เพียงยันต์สีแดงที่ติดอยู่หน้าห้องวางบนหนังสือพิมพ์ซึ่งมันไม่เคยอยู่ในห้องนี้เลยแน่ๆ แต่กลายเป็นว่ามันวางงอยู่บนโต๊ะหนังสือ

ฉันจำใจเดินไปหยิบหนังสือพิมพ์ทิ้งแต่สายตามันดันไปสะดุดกับหัวข้อข่าว...

'นักศึกษาสาววิทยาลัยดังถูกฆ่าข่มขืนภายในห้องพักซอยxxx อ่านต่อหน้า14'

เห้ย!! นี่มันหอที่ฉันพักอยู่นี่!!! 

"พรึ่บๆๆ!!"

ฉันรีบเปิดหนังสือพิมพ์ไปหน้าสิบสี่อย่างเร็ว

'นักศึกษาถูกฆ่าข่มขืนปริศนาในห้องพักย่านxxxไม่พบร่องรอยการต่อสู้ไม่พบคราบอสุจิหรือร่องรอยของผู้ต้องหาเพียงเชือกที่รัดคอนักศึกษาสาวไว้เบื้องต้นตำรวจจึงสันนิษฐานว่าเป็นการฆ่าข่มขืนเพราะมีรอยชีกขาดที่อวัยวะเพศไม่มีทรัพย์สินสูญหายอย่างใดและคนร้ายยังเป็นปริศนาเพราะไม่ทิ้งร่องรอยอะไรไว้เลยและที่เกิดเหตุยังกล้องวงจปิดเสียพอดีด้วย...'

"......."

ฉันถึงกับพูดอะไรไม่ออก ทำไมฉันไม่ศึกษาให้ดีก่อนจะเข้ามาพักที่นี่กันนะ! ภายในข่าวไม่ได้บอกด้วยว่าเสียชีวิตชั้นในห้องไหนแต่ฉันชักเริ่มกลัวๆแล้วสิและหนังสือพิมพ์นี้เป็นหนังสือของ2ปีก่อนด้วยสงสัยแม่บ้านคงเอามาอ่าละลืมเก็บไปด้วยล่ะมั้ง

แต่เดี๋ยวนะ! ฉันจำได้ว่าฉันได้ยินเสียงคนพูดนี่นา! 

จากนั้นฉันจึงมองรอบๆห้องตัวเอง

ข้างตัวฉันมีเพียง เตียงที่ติดกับผนังของห้องและโต๊ะหนังสือที่วางข้างๆกันพร้อมกับพัดลมที่วางอยู่ริมห้อง1ตัวและมีเพียงตู้เสื้อผ้าเล็กๆที่เป็นของหอนี้วางไว้ติดกับกำแพงอีกฟากนึง

แล้วตะกี้เสียงใคร?

ใช่แล้ว! มันคือเสียงของใคร!

จากนั้นฉันจึงรีบจัดข้าวของโดยเร็วฉันหยิบไม้แขวนเสื้อพร้อมเปิดกระเป๋าหยิบผ้าละแขวนใส่ตู้เสื้อผ้าทันทีหนังสือนิยายตลาดนัดจำนวนหลายeaและหนังสือเรียนนั้นฉันหยิบมันวางเรียงกันบนโต๊ะหนังสือเพียงแปปเดียวทุกอย่างจึงเรียบร้อย

ฉันรู้สึกตะหงิดใจเกี่ยวกับที่นี้แล้วสิทั้งเรื่องเสียงคนและของเคลื่อนย้ายเองหึ่ยยย!! พูดไปแล้วขนฉันมันยิ่งลุก! นี่ขนาดอยู่ยังไม่ถึงวันเลยฉันก็เจอเรื่องแปลกๆแล้ว 

"เห้อออ"

ฉันถอนหายใจพร้อยล้มตัวลงนอนบนเตียงพร้อมหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเล่นfacebook

'สอบเข้ามหาลยได้แล้วเกือบไม่รอดแล้วสิได้เกรด3.85เอง'

จ้าาาา อิตอแหล

ฉันเลื่อนอ่านหน้าฟีดข่าวละมาสดุดตรงสเตตัสของยัยเตยศัตรูแสนรักที่บาดหมางกันอย่างยาวนานเพียงเพราะนางพยามทำตัวใสตลอดเวลาแต่พอมาอยู่กับฉันมันคืออีกคนนึงไปเลย คิดละก็หมั่นไส้

'กระทู้ผีพันทิป'

อ่าห้ะลองเข้าไปดูสักหน่อย

'ค่ายลุกเสือสยองขวัญ'

'โรงแรมเก่า'

'ผีในห้องพัก'

ฉันคลิกเรื่องที่สามทันที

'สวัสดีผนะคะเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเราคือเรื่องมีอยู่ว่าเมื่อปีก่อนเราเช่าหออยู่ย่าน...(ไม่ขอบอกนะคะ)ที่นั่นเราอยู่ชั้นสามเราจำได้ว่าเราขนของขึ้นไปตอนเกือบเที่ยงคืนที่นั่นจะมี4ชั้นค่ะแต่เราอยู่ชั้น3เราเอาของไปยังไม่เยอะเพราะว่ามีของที่กำลังจะขนมาอีกเราหยิบข้าวหยิบของและขึ้นลิฟท์มาชั้นสามค่ะบรรยากาศวังเวงมากเงียบสุดๆแถมทางเดินก็น่ากลัวอีกด้วยแต่ด้วยค่าห้องที่ถูกแถมห้องก็ใหญ่พอควรเราจึงตกลงว่าจะพักที่นี่ ทีนี้เราก็วางข้าวของละอาบน้ำเลยทันทีแต่พอเราอาบน้ำเสร็จกระเป๋าที่วางไว้บนเตียงกลายเป็นกระจัดกระจายเต็มเตียงเลยค่ะตอนนั้นเาคิดทันทีว่าต้องเป็นฝีมือโจ(เพราะเรายังไม่ได้เอาของออกจากกระเป๋าเลยกะอาบน้ำออกโทงๆไปเลยอ่ะค่ะ)เราเลยหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาใส่ก่อนละเงียบรอฟังเสียงโจค่ะ แต่กลับไม่มีเสียงอะไรเลยได้ยินแต่เสียงหายใจของเราค่ะแต่สักพักนึงก้เหมือนมีเสียงคนพุฃูดขึ้นมาว่า'ช่วยด้วย'ตอนนั้นสติเรากระเจิงเลยค่ะเก็บข้าของออกจากห้องบทั้งผ้าขนหนูละก็ไม่คิดกลับไปอีกเลยพอมาเจอข่าวว่ที่หอนั้นห้องที่เราอยู่เกิดการฆ่าข่มขืนขึ้นค่ะสงสัยเขาคงอยากให้เราช่วยทำบุญมั้งคะเราเลยไปทำบุญในวันต่อมาเรื่องก็มีอยู่แค่นี้ค่ะ...'

ค่ะมีแค่นี้.....

กรี๊ด!!!! นี่มันหอที่ฉันอยู่แน่ๆ!! ฉันล่ะขออย่าให้ห้องทีฉันอยู่เป็นห้องเดียวกับกระทู้นั้นเลย พลีสสสสสส

"กลัวหรอจ๊ะ!"

"....."

เสียงมันชัดมากดั่งมีคนมาพูดข้างหูฉันแค่นี้แค่นี้ฉันก็รู้แล้วว่าฉันเจอกับอะไร!

"ตอบสิ!"

"ฮึก...."

เสียงมันมาอีกรอบทำให้น้ำตาของฉันไหลอาบแก้มด้วยคความหวาดกลัว

"ฉันมาดีนะ!"

มะ...ไม่ไหวแล้ว

"ฟุ่บบบ"

จากนั้นฉันจึงไม่รู้สึกตัวอีกเลย...

........

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา