จ้าวยุทธภพเหนือฟ้าออนไลน์

"การ์ดอัญเชิญเนี่ย ดียังไงวะ? " หยิงฉางถามอย่างสงสัย เพราะเขาหาข้อมูลไม่เจอเลยสักอัน ถึงแม้จะเจอ แต่ก็เป็นกระทู้ที่ว่างเปล่า
"มันเป็นการ์ดอัญเชิญที่สามารถเอาสัตว์อสูรที่เราฆ่าออกมาได้อย่างไงละ ซึ่งมันมีโอกาสดรอปแค่ 1 ใน 1,000 เลยนะวุ้ย ตอนนี้ก็ประกาศรับซื้ออยู่ ซึ่งราคาตกใบละ 350,000 บาทในโลกจริงนู้น แต่ราคาในเกมฉันไม่รู้เหมือนกันว่าเท่าไหร่" หลินปิงพูดขึ้นก่อนจะพักหายใจเล็กน้อย และพูดต่อ
"การ์ดนี้เมื่อใช้แล้ว จะอัญเชิญตัวที่เราได้การ์ดนี้มา ไม่พอแค่นั้นมันยังอมตะอีกด้วย! อ่าเป็นไงละ ชักน่าสนใจแล้วสินะ" หยิงฉางพยักหน้าตอบ ก่อนจะพูดขึ้นถาม
"ดี! แต่ของแบบนี้ก็ต้องมีข้อจำกัดใช่ไหม ถ้าไม่มีสมดุลเกมนี้คงจะแหลกเหลว" หลินปิงพยักหน้า หงึก! หงึก!
"เมื่อถูกอัญเชิญออกมา มันจะสามารถอยู่ได้เพียง 30 นาทีเท่านั้น หลังจากนั้นมันก็จะคูลดาว 1 สัปดาห์ในเกม แน่นอนเมื่ออัญเชิญแล้ว...ระดับพื้นฐานของมันจะเท่ากับผู้อัญเชิญด้วย" หยิงฉางพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะพูดขึ้น
"เอาละ! ตอนนี้เอาทำไงต่อละหลินปิง"
"ตอนนี้น่ะเหรอ...ก็! นอนไง" ว่าแล้วหลินปิงก็เดินนำห่างจากจุดปะทะ 200 เมตร เพราะเขากลัวว่าผู้เล่น 10 คนก่อนหน้านี้จะมาทำร้ายเขา ข้อหาฆ่าบอสตัดหน้าผู้อื่น
เมื่อหลินปิงมาถึง ก็นำเปลสองอันออกมาและปีนขึ้นไปมัดบนต้นไม้ ซึ่งเปลของเขากับหลินปิงห่างกันเพียง 2 เมตรเท่านั้น และสูงจากพื้น 3.5 เมตร หยิงฉางมองอย่างสนใจก่อนจะถาม
"มัดไว้ตรงนี้ไม่กลัวสัตว์อสูรมาทำร้ายเหรอ"
หลินปิงหันไปมองหยิงฉางข้างล่าง ก่อนจะส่ายหน้า
"จากจุดนี้ห่างจากเมืองแค่ 300 เมตรเอง ซึ่งแถวนี้ก็ไม่มีคนและสัตว์อสูรด้วย"
หยิงฉางทำหน้างงทันที
"ฉันไม่รู้เหมือนกันว่าจะบอกอย่างไงดี แต่เอาเป็นว่า...ไม่มีอะไรอันตรายละกัน ฉันใช้พื้นที่นี้มานานแล้ว...ตั้งแต่เล่นเกมนี้ได้ 5 วันของโลกจริง" หลินปิงพูดเสร็จก็ยักไหล่ล้มตัวลงนอน หยิงฉางพยักหน้าให้กูรู ก่อนจะปีนขึ้นไปต้นไม้ และล้มตัวลงนอนที่เปลของตัวเอง ก่อนจะหลับไป
 
 
 
 
เช้าวันใหม่
"ตื่นแล้วเหรอหยิงฉาง" เสียงของหลินปิงทำให้เขาหันไปมองด้านขวาทันที พบว่าอีกฝ่ายกำลังอ่านคัมภีร์วงแหวนแห่งไฟอยู่ หยิงฉางลุกขึ้นอย่างช้าๆ ก่อนจะเลื่อนตัวขึ้นบนเล็กน้อย
"เป็นไงบ้าง"
หยิงฉางชี้ไปทางทักษะคัมภีร์ยุทธ หลินปิงที่ได้ยินก็ยกยิ้มให้
"ดีมากเลยแหละ มันบอกว่าสามารถทำให้รอบตัวในระยะ 10 เมตรเกิดวงแหวนแห่งไฟได้ด้วยละ"
หยิงฉางพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะหันกลับไปถาม
"ฉันว่ามันคงไม่มีแค่นั้นหรอกมั้ง"
หลินปิงพยักหน้าตอบ
"มันจะทำให้คนที่อยู่ในวงแหวนแห่งไฟ ติดสถานะเผาไหม้ และทำให้เกิดอาการพร่ามัว 1 วินาที ซึ่งระดับ 10 จะมีวงแหวนแห่งไฟ 10 เมตรพร่ามัว 1 วิ คนที่มีระดับต่ำกว่า 2 ตายทันที ต่อมาก็ระดับ 20 วงแหวนไฟ 20 เมตรพร่ามัว 2 วิ คนที่ระดับต่ำกว่า 11 ตายทันที...ไปจนถึงระดับที่ 50 " หยิงฉางพยักหน้าเข้าใจ หลินปิงเห็นก็กล่าวต่อ
"อีกอย่างนะ...วงแหวนแห่งไฟจะอยู่ตลอดเวลาด้วยล่ะ ถ้าฉันออกจากวงแหวนแห่งไฟนั้นเมื่อไหร่มันจะดับทันที และก็จุดไม่ได้ด้วย จนกว่าจะคูลดาวทักษะเสร็จ ซึ่งทักษะนี้คูลดาวตั้ง 40 นาทีนู้น" หลินปิงพูดอธิบายไปตีหน้าเศร้าไป
"ได้แค่นี้ก็บุญนักหนาแล้ว"
หยิงฉางตอบกลับ ก่อนจะกล่าวขึ้นอีกรอบ
"วันนี้เอาไงต่อ"
หลินปิงเรียนรู้คัมภีร์เสร็จก็หันมาตอบ
"เราจะไปเก็บระดับกัน ตอนนี้นายยังระดับ 2 อยู่ไม่ใช่เหรอ"
หยิงฉางพยักหน้าตอบ ก่อนจะพูดขึ้น
"อือ! ไปคุยกันข้างล่างดีกว่า"
ว่าจบหยิงฉางก็จัดการเปลทั้งสองอันให้หลินปิง และลงจากต้นไม้
"นำเลยเพื่อน" หลินปิงพยักหน้าเดินนำไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือทันที หลังจากที่เดินมาได้สักพักหยิงฉางก็สะกิดไหล่เพื่อนตัวดีของเขา
"แล้วข้าวเช้าอะ" หลินปิงที่ได้ยินก็หัวเราะออกมาในลำคอเล็กน้อย หยิงฉางมองอย่างสงสัย
'คนจะกินข้าวผิดด้วยเหรอ' หลินปิงเหมือนได้ยินคำพูดในใจของหยิงฉาง ก็โบกมือไปมา
"ในเกมนี้ไม่มีอาการหิวอะไรหรอก และอีกอย่างนะ...ถ้ากินไปก็ไม่ได้อะไรนอกจากเสียเงินและได้รสชาติ ซึ่งต่อให้นาย ฉัน อยู่ที่นี่อีก 10 ปี 20 ปีแบบไม่กินอะไร ก็ไม่เป็นไรหรอกเว้ย" หยิงฉางที่ได้ยินก็บางอ้อทันที
"เอาละไปกันต่อ" หลินปิงว่าจบก็เดินนำทันที หยิงฉางไม่รอช้าเดินตามเพื่อนไปติดๆ ติ๊ง! เสียงระบบทักษะระวังภัยทำงาน ทำให้หยิงฉางคว้าคอหลินปิงดีดตัวไปข้างหลังทันที ตูมๆ ๆ ๆ! ก๊าซๆ ๆ ๆ!
"สัตว์อสูรต้นไม้กินคน ระดับ 20 เตรียมโจมตี! "
"สัตว์อสูรต้นไม้กินคน ระดับ 20 เตรียมโจมตี! "
"สัตว์อสูรต้นไม้กินคน ระดับ 20 เตรียมโจมตี! "
"สัตว์อสูรต้นไม้กินคน ระดับ 20 เตรียมโจมตี! "
"กูว่าแล้วทำให้ไม่มีใครเข้ามาได้" หยิงฉางพูดขึ้น ก่อนจะมองต้นไม้กินคนขนาด 1.5 เมตรอย่างเข้าใจ มันไม่รอช้ากัดเข้าที่หยิงฉางทันที ตูมม!