โอม ตอนที่ 1 แรงอาฆาต(เวอร์ชั่น 70 เปอร์เซ็นต์)

9.3

เขียนโดย Jalando

วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2561 เวลา 10.48 น.

  111 บท
  20 วิจารณ์
  112.36K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 เมษายน พ.ศ. 2566 00.44 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

14) มรณภัย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

เครดิตภาพจาก  https://pixabay.com

 

         บรรยากาศที่ชวนผวาหายไปพร้อมกับตัวตนของปีศาจ หนุ่มโอมยืนปักหลักอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนถอนหายใจเฮือกใหญ่ จากนั้นก็หันไปมองหญิงสาวที่ยืนตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว

 

“ เออ…….เมื่อกี้นี้คือ…..” หญิงสาวถามถึงสิ่งประหลาดที่เกิด แต่เด็กหนุ่มไม่ตอบคำ สีหน้าส่อแววกังวล

        

 

          ระหว่างนั้นเอง หญิงสาวก็อุทานดัง พร้อมชี้มือชี้ไม้ให้เด็กหนุ่มหันกลับไปดูบางอย่างที่ด้านหลัง

 

“ โอม…..นั่น! ” 

         

 

          เด็กหนุ่มหันไปมองโดยเร็ว ทันใดนั้นเขาก็ต้องตกตะลึงจนตาค้าง เมื่อพบว่ามีหญิงสาวนางหนึ่งยืนอยู่ตรงระเบียงรับลมอันอยู่ไม่ห่างจากจุดที่ทั้งสองประจำ มีเพียงกระจกบานเลื่อนและผ้าม่านสีขาวบางๆกั้นระหว่างทั้งสองฝ่าย 

 

“ แรงจริงๆ ขนาดนี้แล้วยัง…....” หนุ่มโอมกัดฟันกรอดใหญ่

 

“ โอม! เราจะทำยังไงกันดี ” หญิงสาวเขย่าแขนของเด็กหนุ่ม ปากก็ร้องถามรัวเร็ว 

 

“ เดี๋ยวผมจะเข้าไปดูเอง พี่รออยู่ที่นี่แหละ ” เด็กหนุ่มกล่าวเรียบๆ น้ำเสียงไม่บ่งบอกถึงอารมณ์ใดๆ 

 

“ อย่าเข้าไปเลย มันอันตราย…” หญิงสาวร้องค้าน พร้อมเกาะแขนเอาไว้แน่น แต่เด็กหนุ่มหันกลับมามองหน้า รอยยิ้มอบอุ่นเริ่มปรากฏที่มุมปาก พร้อมกล่าวปลอบประโลมเบาๆ เพื่อคลายความตระหนก

 

“ ผมไม่เป็นไรหรอกครับ เขาทำอะไรไม่ได้แน่ เมื่อกี้พี่ก็เห็นแล้วว่าผมเอาอยู่ เดี๋ยวขอลองไปเจรจาอีกที ถ้าตกลงกันได้ ปัญหาทุกอย่างก็จะจบ ” 

 

“ ทะ……เธอไม่เป็นไรแน่นะ ” หญิงสาวถามย้ำอีกครั้ง สีหน้าส่อแววตาวิตกกังวล 

 

“ แน่นอนครับ ปล่อยผมเถอะ ” หนุ่มโอมยิ้มรับดุจเดิม ท่าทางไม่เหมือนกับคนที่จะไปเผชิญภัย 

 

“ เอ่อ…….จ๊ะ ” หญิงสาวเห็นท่าทางของโอม เธอจึงเบาใจจนยอมปล่อยตัว 

       

 

          โอมมองไปที่ระเบียงรับลมอันเป็นจุดสถิตของเงาปีศาจ อมุนษย์ตนนั้นยังคงยืนสงบ มองผาดๆเหมือนรูปปั้นไม่มีผิด 

         

 

          เด็กหนุ่มนิ่วหน้าอันแสดงออกถึงความตึงเครียด จากนั้นก็เดินตรงเข้าไปหาอมุนษย์อย่างไม่หวาดหวั่น มือซ้ายหยิบบางสิ่งในกระเป๋ากางเกงออกมา เพื่อเตรียมรับภัยจากสิ่งที่ไร้ตัวตน 

         

 

         เด็กหนุ่มก้าวเข้าไปอย่างช้าๆ สายตาจับจ้องไปที่เป้าหมายไม่วางวาย พอถึงประตูบานเลื่อน เขาก็จัดการเปิดมันออกและสาวเท้าเข้าสู่ระเบียงรับลม ทว่า….. เงาปีศาจที่ปรากฏเมื่อครู่ กลับหายไปอย่างไร้ร่องรอย

 

“ เอ๊ะ หายไปไหน ” คิ้วบางของหนุ่มโอมขมวดนิ่ว สีหน้าฉายแววฉงน เขาเหลือบมองไปรอบตัว เพื่อหาปีศาจสาว แต่ก็พบเพียงระเบียงกว้างขนาดสองเมตรที่ปูด้วยหินอ่อนสีฟ้าหรูหรา 

         

 

         เด็กหนุ่มหยุดยืนที่ขอบกำแพงปูนซึ่งสูงประมาณราวนม ลมเย็นยะเยือกพัดกระพือจนร่างบางแทบปลิว ดวงตากลมโตภายใต้แว่นทรงกลมสาดส่องไปทุกทิศทาง กระนั้นก็พบแต่ความว่างเปล่า 

        

 

          เมื่อคิดได้ว่าปีศาจสาวน่าจะไปแล้ว โอมก็ใจชื้นขึ้นมาเล็กน้อย เขาชะโงกหน้าลงมองไปยังพื้นเบื้องล่าง ก่อนจะพูดกับตนเอง 

 

“โห! สูงชะมัดเลย ตกลงไป จะเหลืออะไร ” 

         

 

           ระหว่างที่เด็กหนุ่มกำลังจะหันหลังกลับ เขาก็ต้องตกตะลึงอย่างรุนแรง เมื่อปีศาจสาวปรากฏตรงหน้าอย่างฉับพลัน 

 

“ เฮ้ย! ” โอมอุทานได้คำเดียว ก่อนเตรียมขว้างเจ้าสิ่งที่อยู่ในมือ แต่ก็ช้าเกินไป อมนุษย์พุ่งเข้าหาเด็กหนุ่มอย่างรวดเร็ว 

       

 

          พริบตาต่อมา มือผอมๆของอมุนษย์ก็จับหมับไปที่ข้อมือซ้ายอันเป็นข้างที่เด็กหนุ่มกำของวิเศษเอาไว้ จากนั้นก็ดันกายให้ตรึงติดกับกำแพงปูน

 

“ หน็อยแน่ ” โอมรู้สึกเจ็บปวดบริเวณข้อมือที่ถูกตรึง ราวกับถูกบีบด้วยคีมเหล็กที่แสนแกร่ง เขารีบใช้มือขวาล้วงกระเป๋ากางเกง เพื่อหยิบของวิเศษในนั้นอีกครั้ง แต่ปีศาจร้ายก็แก้ลำด้วยการเอื้อมมาบีบคอ

 

" อุ้ก....."

       

 

         เด็กหนุ่มหายใจไม่ออก เป็นผลให้เขาต้องเปลี่ยนมาเกาะกุมที่แขนอันเน่าเฟะ เพื่อหวังให้มือข้างนั้นบีบคอไม่ถนัด 

 

“ ว้าย! อะไรกันนี่ ” จิตหราร้องเสียงดัง เมื่อเห็นเหตุสยองเบื้องหน้า     

         

 

          โอมถูกตรึงกับขอบกำแพง เขาไม่สามารถขยับกาย ปากก็เอ่ยคำใดออกมาไม่ได้ เพราะถูกมือแห้งกรังบีบคออยู่ พอได้ประสานตากับปีศาจร้าย เด็กหนุ่มก็เห็นมันอย่างแจ่มชัด

         

 

         ใบหน้าของปีศาจสาวตนนั้นดูซีดเผือดไร้สีเลือด กลิ่นเหม็นเน่าของซากศพฟุ้งกระจายจนแทบทำให้สำรอกด้วยความสะอิดสะเอียน ร่างเพรียวบางที่ช้ำเลือดช้ำหนองถูกซ่อนอยู่ในเสื้อเชิ้ตขาว กระโปรงสั้นสีดำอันเป็นยูนิฟอร์มของสาวออฟฟิศทั่วไป  

         

(อ่านต่อได้ที่ลิงค์ด้านล่าง)

 

ลิงค์นิยาย โอม แรงอาฆาต (เวอร์ชั่น 100 เปอร์เซ็นต์)

เว็บ MEB

เล่มที่ 1  https://www.mebmarket.com/ebook-160354-โอม-แรงอาฆาต-เล่มที่-1

เล่มที่ 2  https://www.mebmarket.com/ebook-160355-โอม-แรงอาฆาต-เล่มที่-2

เล่มที่ 3  https://www.mebmarket.com/ebook-160356-โอม-แรงอาฆาต-เล่มที่-3

 

เว็บ PINTOBOOK

เล่มที่ 1  https://pintobook.com/ebooks/60f6b8d7073b71001bbe8acb

เล่มที่ 2  https://pintobook.com/ebooks/60e4115f1c4428001c2ada2c

เล่มที่ 3  https://pintobook.com/ebooks/60f6c444cceb70001babd0b6

 

 

เว็บ HONGSAMUT

เล่มที่ 1  https://www.hongsamut.com/ebook/view?id=3140

เล่มที่ 2  https://www.hongsamut.com/ebook/view?id=3141

เล่มที่ 3  https://www.hongsamut.com/ebook/view?id=3142

 

ลิงค์นิยาย โอม แรงอาฆาต (เวอร์ชั่น 70 เปอร์เซ็นต์)

https://fictionlog.co/c/597561466c4ee9490c9ff96f

http://www.tunwalai.com/chapter/1117450/บทที่-14-มรณะภัย

https://writer.dek-d.com/jalando/writer/viewlongc.php?id=1628975&chapter=14

https://www.readawrite.com/c/fb7ac64c73919175d399953d7186f5b0?page_no=1

https://www.kawebook.com/story/850/25697/อ่านนิยาย/โอม-ตอนที่-1-แรงอาฆาต-จบไม่บริบูรณ์/บทที่-14-มรณภัย

https://www.hongsamut.com/fiction/chapter?id=50670

 

 

สามารถติดตามงานเขียน  ณ.ปัจจุบันและในอนาคตของผมได้ที่เพจ Jalando นักเขียนดาร์คไซด์ได้ที่ลิงค์ด้านล่างครับ

https://www.facebook.com/jalando.darksidewriter.version2

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณอ่านเรื่องนี้แล้วฟินมากแค่ไหน

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา