คิไมระ
6.3
เขียนโดย 
หนึ่งตัวตน
วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2561 เวลา 03.15 น.
30 ตอน
1 วิจารณ์
21.57K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2561 03.18 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
21) การสูญเสีย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ คิเรียลองเชิงโดยการสัมผัสมือของโซระและแกล้งทำเป็นไม่ได้ตั้งใจ
" อุ๊ย! ขอโทษเจ้าค่ะ "
" ไม่เป็นไรขอรับ "
ขณะที่ความสัมพันธ์ของทั้งสองกำลังจะเริ่มก่อตัวขึ้น อยู่ๆ คิเรียเริ่มออกอาการผิดปกติเหมือนโดนบงการของใครบางคน
" คิเรีย! "
" อ๊ะ! "
นัยน์ตาของเธอกลายเป็นสีแดงและเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่ ทำให้รอบๆ ตัวเธอหนาวขึ้นจนทำให้ร่างกายของโซระเริ่มมีเกล็ดน้ำแข็งเกาะตามตัว
ดวงตาแห่งการหยั่งรู้เปิดออกทันที เมื่ออันตรายกำลังคืบคลาน
นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับคิเรีย และผมกำลังเป็นอะไร!
ยังไม่ทันจะได้คำตอบ มือของเขาก็คว้าที่ต้นคอของเธอและบีบจนแน่นโดยที่ตนเองก็ยังไม่ทันจะได้รู้ตัว
คิเรียดิ้นทุรนทุรายเพราะขาดอากาศหายใจ เธอคว้าข้อมือโซระที่จับต้นคอของเธออยู่และพยายามใช้แรงของตัวเองกระชากลงมา เพื่อให้หลุดจากพันธนาการ
แต่มันก็ไร้ผลเพราะแรงของเธอไม่สามารถต่อกรแรงของผู้ชายที่แข็งแกร่งอย่างโซระได้
" แฮ่กๆๆ "
เธอพยายามหายใจเป็นครั้งสุดท้ายและกระซิบเข้าไปในใบหูของเขา ด้วยความรู้สึกจากใจจริง
" ข้า...รัก...เจ้า......ขอบคุณ....ที่ช่วย...ปลด...ปล่อย...ข้า "
เธอพูดด้วยเสียงแหบพร่า ก่อนที่ดวงตาของเธอจะมืดสนิทพร้อมๆ กับร่างที่แตกสลายกลายเป็นหิมะสีขาว
ฟิ้ว.....
- ทักษะภูติปลดล็อก
สาวงาม
เพิ่มตราสัญลักษณ์ เกล็ดหิมะสีขาว ปรากฏบนกึ่งกลางระหว่างหน้าอก
เมื่อภัยคุกคามจบลง เขาก็เริ่มได้สติและมองไปยังกิโมโนสีขาวที่ไร้ร่าง
ไม่จริง! ไม่จริงใช่ไหม....ผมเป็นคนทำงั้นหรือ
น้ำตาแห่งความเสียใจให้กับรักแรกของเขาเริ่มล้นอาบแก้ม
เขากอดชุดกิโมโนที่เป็นของต่างหน้าอย่างสุดท้ายของเธอ
โกหก โกหก! มันต้องไม่จบแบบนี้ คิเรีย ตอบผมสิ ว่าคุณแค่ล้อเล่นกับผม ตอบมาสิ
เลือดมังกรเริ่มปะทุขึ้นเพราะความเสียใจของเขาจนเกิดเป็นรูปร่างแปลกๆ
" ฮือ...ฮือ...ไม่!!! "
ทันใดนั้นเปลวเพลิงรอบๆ ตัวเขาก็เริ่มเผาผลาญร่างผู้เป็นเจ้าของ
" อ๊ากกกก! "
ความเจ็บปวดภายในร่างกายนั้นได้ส่งผลไปยังสเนลด้วย
(( ระ ร้อน! ))
เปลวเพลิงถาโถมออกมาจากร่างกายของโซระอย่างบ้าคลั่ง จนทำให้ก่อเกิดเป็นมังกรตนใหม่แบบไม่สมบูรณ์ในร่างของเปลวเพลิง
" กรรรร! "
เดร่าที่ซ่อนอยู่ตั้งนานเพื่อรอโอกาสที่โซระเริ่มอ่อนแอ ก็กระยิ้มเยาะอยู่ในใจ
ในที่สุดเวลาของข้าก็ได้มาถึงแล้ว
เธอชักดาบออกมาจากกลางหลังด้วยมือเทียมที่ทำจากเหล็กเบาและวิ่งพุ่งเข้าหาเขาเพื่อหมายจะแทงเอาชีวิต
" ตายซะเถอะ เจ้ามนุษย์! "
ปลายมีดได้แทรกเข้าไปในเปลวไฟดังฉึก! จนเธอแน่ใจว่าต้องโดนจุดสำคัญเข้าให้แล้ว
" ฮ่าฮ่าฮ่า สำเร็จแล้ว ข้าทำสำเร็จแล้วท่านพ่อ ข้าแก้แค้นให้ท่านสำเร็จแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า! "
ฉึก!
หลังจากปลายมีดแทงเข้าไปในเปลวเพลิง มีดด้ามใหญ่ก็ตามมาติดๆ และแทงเข้าไปยังจุดสำคัญของเดร่า
" อั่ก ไม่จริง! "
ตั้งแต่เมื่อไรกันที่เธอไม่ได้รู้สึกว่ามีดได้ปักไปที่หัวใจของเธอ
เธอมองไปที่ปลายมีด ทำไมกันนะ ทำไมมันรู้สึกไม่ค่อยเจ็บปวดเลยแต่กลับรู้สึกอบอุ่น
อาจจะเป็นเพราะเธอได้เข้าใกล้คนที่สำคัญก็เป็นได้
ดาบเล่มนี้คือส่วนหนึ่งของโกร่า
ร่างของเธอค่อยๆ มลายหายไปเหมือนกับใบไม้แห้งที่โรยราออกจากกิ่ง
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
