คิไมระ
6.3
เขียนโดย 
หนึ่งตัวตน
วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2561 เวลา 03.15 น.
30 ตอน
1 วิจารณ์
21.57K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2561 03.18 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
22) หวาดกลัว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ภายในใจของผมมืดสนิท มองไปทางไหนก็เป็นสีดำ ทั้งซ้ายขวาบนล่าง
หนาวจังเลย และก็มืดด้วย
โซระกอดเข่าตัวเองอยู่คนเดียวและเริ่มร้องไห้
ทำไมผมถึงอยู่คนเดียว ผมกลัว อาจารย์สเนล.....ท่านอยู่ไหน อย่าทิ้งผมไว้คนเดียว
" ฮึก! ฮือๆๆ "
ขณะที่ผมกำลังจะจมดิ่งสู่ความโดดเดี่ยว พลันนั้นก็ได้เห็นแสงสว่างดวงหนึ่งที่ลอยวนอยู่รอบตัว
แสงนั้นพอผมสัมผัสไป กลับทำให้ใจของผมรู้สึกอบอุ่น
เสียงหนึ่งได้ออกมาจากแสงนั้น ราวกับว่ากำลังร้องเรียกหาเขา
" ท่านโซระ.....ไปเถอะ ข้าจะพาท่านออกไป "
" นั่นเสียงใคร คิเรีย! คิเรียใช่ไหม? "
" ไม่ใช่! ข้าไม่ใช่.... "
" เดี๋ยวก่อน อย่าไป อย่าทิ้งข้าไปนะ "
เปลวเพลิงที่ลุกโชนรอบตัวเขาอยู่ๆ ก็ได้แข็งตัวกลายเป็นน้ำแข็งและแตกเป็นหิมะในตอนท้าย
ภายใต้ของเกล็ดหิมะ ได้ปรากฏรูปร่างที่เปลี่ยนไป ผิวของเขาขาวผุดผ่องราวกับหิมะสีขาว
เสื้อผ้าจากชุดขาดๆ ก็เปลี่ยนเป็นกิโมโนสีขาวที่มีหมวกคลุมเป็นฮู้ดที่ได้จากของต่างหน้ารักแรกของเขา คิเรีย
โซระเดินเหม่อลอยเข้าไปในป่า จนพวกโกร่าเป็นห่วงจึงเดินตามไปอย่างเงียบๆ จนเขาเดินมาถึงที่หน้าผาสูงชัน
(( เจ้านายเดินมาที่นี่ทำไม? รึว่า! ))
(( ไม่ได้นะขอรับ ))
พวกมันกรูดักทางข้างหน้าไว้
" พวกเจ้ากำลังจะทำอะไร? "
(( ก็เจ้านาย.. ))
" ข้าไม่ได้จะกระโดดไปสักหน่อย แค่มายืนคิดอะไรนิดหน่อยก็เท่านั้นเอง "
(( บุ๋งบุ๋ง ))
เขานั่งลงตรงหน้าผาด้วยความสงสัยปนตกใจ
ทำไมผมถึง....
" เกิดอะไรขึ้นกับข้า ทำไมข้าถึงฟังพวกเจ้ารู้เรื่องล่ะ "
(( ไม่ทราบขอรับ ))
พอไม่ได้คำตอบผมก็เริ่มซึมไปอีกรอบ จนตาแก่ทนไม่ไหวจนต้องกระชากตนเองจนหลุดออกมาจากร่างของโกร่าได้ง่ายในที่สุด
โกร่าเชื่อมต่อชีวิตกับโซระ มีความรู้สึกเหมือนกัน ถ้าจิตใจของเจ้านายห่อเหี่ยว พวกมันก็จะอ่อนแอตามไปด้วย
(( โซระ หยุดร้องไห้ได้แล้ว สิ่งที่มันผ่านไปแล้วมันเอากลับมาไม่ได้หรอกนะ ปลงซะเถอะ ))
" อาจารย์ ข้ากลัวพลังของตนเองเลยเกิน "
สเนลรีบเปลี่ยนสีหน้าอย่างรวดเร็ว
(( พอแล้ว ไม่ต้องพูดเรื่องนี้อีก ดูข้างหน้าเจ้าซะสิ ออโรร่าของที่นี่สวยนะ ))
ออโรร่าเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเฉพาะในแถบของขั้วโลกเท่านั้น แต่ที่นี่พิเศษแตกต่างออกไป เพราะมันสามารถเปลี่ยนรูปร่างตามที่คนมองคิด
" หือ? อาจารย์ เห็นอย่างที่ข้าเห็นไหม? "
(( อะไรของเจ้าอีก ))
" ข้าว่าข้าเห็นเหมือนเป็นนางฟ้าเลย "
(( งั้นรึ แต่ข้ามองเห็นเป็นโอเอซิสมากกว่า ))
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
