สงครามเขตแดนซากศพ ภาค Academy โรงเรียนซากศพ

5.3

เขียนโดย Bloodlas

วันที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2562 เวลา 01.18 น.

  68 ห้องเรียน
  26 วิจารณ์
  57.04K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 มกราคม พ.ศ. 2562 01.20 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) ครอบครัวอีกคนของอสูร

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

               ชูที่บอกชูตัวเองแล้วใช่นามสกุลเก่าฟูกะออก นั้งจ้องมองหน้าของซาโยอย่างสงสัยเพราะมันคุ้นๆเหมือนเคยเห็นที่ไหนมากก่อนแต่ตัวชูเองก็จำไม่ได้

  "ฉันรู้ว่าเธอมีคำถามมากมาย วันนี้เธอกลับไปก่อนพรุ้งนี้ค่อยมาใหม่"

  "เอาแบบนั้นก็ได้ฉันเองก็ต้องไปรายงานตัวออกเวร แต่ยังไงก็ขอบคุณที่ช่วยฉันไว้"

  "เออฉันจะบอกออะไรให้อย่างนึง เปลี่ยนอาวุธใช้ซะมันไม่เหมาะกับ"

  "คุณไม่เข้าใจหลอกทำไมฉันถึงใช้มัน ฉันขอตัว"

            วาโยเดินออกจากห้องรับแขกแล้วออกจากบ้านไปในตอนนั้นก็มีคนเดินเข้ามาที่ห้องรับแขก

  "กิงเลือดของเด็กติดเชื้อใหม่"

  "ท่าติดฉันคงไม่ปล่อยเด็กคนนั้นกลับไปชู"

  "แล้วคนอื่นๆไปไหนหมดกิง"

  "นาโกะกับมิกุย้ายไปอยู่อีกที่น่ะ คุณมิยะกับฟูกะไปซื้อของฮินะกับมิยะไปทำงาน ส่วนคนอื่นก็ทำงานของตัวเองยังไม่กลับ"

  "อ้ออืมๆ"

  "มีอะไรรึป่าวชู ีหน้านายเหมือนมีอะไรคาใจ"

  "เด็กคนมะกี้หน้าตาคุ้นๆคล้ายๆไครซักคน"

  "อ้อก็ไม่แปลกจากที่ฉันเอาเลือดไปเช็คดูมันไปคล้ายคลึงกับคนๆนึง"

  "ไครละบอกมาสิอามั่วอมพนำเอาไว้"

  "อิโอริ มิโอ จากที่โครโมโซ dna บ่งบอกมาว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกเธอ"

  "งั้นก็หมายความว่ามิโอตายแล้วสินะ"

  "ทำไมนายคิดแบบนั้น"

  "เพราะยัยนั้นเคยบอกฉันไว้ว่า วันใดที่มีลูกเธอจะพามาเจอฉันเองแต่ท่าเด็กคนนั้นปรากฎต่อหน้าฉันคนเดียวก็คือเธอตายแล้ว"

  "เป็นอย่างนี้เองหลอ แล้วนายจะทำไง"

  "ฉันเองก็ต้องดูไปก่อน เพราะยังไงเด็กคนนั้นก็หลานฉัน"

  "นี้นายนอกใจฟูกะไปมีลูกกับคนอื่นมาด้วยหลอ"

  "ป่าวๆ มิโอเป็นลูกศิษนะ แต่แทนที่จะเรียกฉันว่าอาจารย์กับเรียกว่าคุณพ่อนี้สิ"

  "ให้มันจริงๆนะ ฉันยังไม่อยากจัดงานศพให้นาย"

  "ฉันขอไปนอนพักต่ออีกหน่อยร่างกายยังไม่ฟื้นดี"

              ชูลุกเดินออกจากขึ้นชั้นสองไป ในตอนนั้นยูนะและฟูกะก็เดินหิ้วของเข้าบ้านมาเจอกับกิงที่ห้องรับแขก กิงได้บอกเรื่องของชูกับทั้งสองคนฟูกะส่งของที่ซื้อมาให้กิง แล้วเดินขึ้นชั้น2มา มายังห้องนอนตัวเอง

         จะกี่ครั้งก็คิดถึงเวลาที่นายนอนเหมือนกับเด็กที่ไม่ทุกร้านอะไรต่อโลก ผิดกับตอนตื่นที่ทำสีหน้าแววตาเหมือนกับแบกทุกอย่างไว้บนหลัง ยินดีต้อนรับกลับนะชู

  "จะนั่งจ้องหน้าฉันอีกนานไหมฟูกะ"

  "โทษทีทำให้ตื่นหลอ"

  "ป่าวกำลังจะหลับ"

  "งั้นนอนเถอะฉันลงไปทำอาหารก่อนไปละนะ"

              ฮินะที่เปิดประตูบ้านเข้ามาเจอกับฟูกะที่เดินลงมาจากชั้นสอง ฟูกะก็ได้บอกกับฮินะว่าชูกลับมาแล้วฮินะยิ้ม แล้วกำลังจะเดินไปห้องนั่งเล่น

  "ฮินะหนูไปหาเด็กคนนั้นมาอีกแล้วหลอ"

  "ค่ะ หนูไปมา"

  "แม่เข้าใจความรู้สึกของหนูนะ"

  "แล้วแม่ได้บอกเรื่องนี้กับคุณพ่อไปรึยังค่ะ"

  "แม่คิดว่าจะให้หนูบอกเองเมื่อลูกอยากบอกนะ"

                                           ติดตามตอนต่อไป

  

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา