The Dark World มหาสงครามออนไลน์กู้ปฐพี

9.7

เขียนโดย Jalando

วันที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2562 เวลา 19.53 น.

  174 LV
  22 วิจารณ์
  139.31K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2566 01.31 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

65) ตึกอัพเลเวล

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

เครดิตภาพจาก  http://wallpaperswide.com

 

       ในตอนสายของวันนั้น ทั้งสามเตรียมตัวเดินทางไปยังสถานที่หนึ่ง เพียงแต่ครั้งนี้ พาหนะที่ใช้เป็นรถม้าที่ดูเลิศหรูอลังการ

          

 

       มาวิน เหมยลี่และโจจี้ก้าวขึ้นรถม้าสีบรอนซ์ซึ่งผูกติดกับม้านับสิบตัว เมื่อเข้าสู่ภายใน ก็พบว่ามีขนาดค่อนข้างกว้างชนิดที่มนุษย์หกคนสามารถนั่งได้ โดยไม่รู้สึกแออัดแต่ประการใด

           

 

        โจจี้เคาะผนังเป็นสัญญาณให้พลขับออกเดินทาง อึดใจต่อมา ทั้งสามก็รู้สึกถึงแรงสะเทือน พร้อมเสียงฝีเท้าม้า

 

“ คึก….” 

 

“ โว้…. เยี่ยมไปเลย ” 

      

 

         เด็กหนุ่มหัวเขียวร้องลั่น ท่าทางตื่นเต้น เขายืนบนที่นั่ง เพื่อชะเง้อมองวิวที่ฉายนอกหน้าต่าง

          

 

        ระหว่างที่มาวินกำลังปีนป่าย ก็หยิบโน่นคว้านี่ตามประสาลิงน้อยแสนซน ส่วนเหมยลี่ซึ่งนั่งสงบอยู่ที่มุมหนึ่ง ได้ทอดสายตามองด้วยประกายอ่อนโยน แน่นอนว่าทุกสิ่งที่เกิด ล้วนไม่พ้นสายตาของโจจี้ ทำให้เขาสงสัยมากขึ้น 

 

“ เหมยลี่เป็นชายจริงเหรอ ไม่ว่ามองมุมไหน เธอก็เป็นผู้หญิงชัดๆ ยิ่งไปกว่านั้น ยังเป็นคนที่สวยเอามากๆ ” 

            

 

         จังหวะที่โจจี้กำลังเหม่อมอง เด็กสาวร่างสูงก็หันมา ทำให้สองดวงตาสบกันโดยบังเอิญ

 

“ อึ้ย ซวยแล้ว เผลอสบตาจนได้ ต้องรีบหลบ ไม่งั้นโดนยัดเยียดให้กินถั่วดำแน่ ” โจจี้อุทานเบาๆ พร้อมหันไปมองวิวนอกหน้าต่างอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้เหมยลี่นั่งงงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนกลับคืนสู่ความสงบ

         

 

         ขณะที่โจจี้กำลังเพลิดเพลินกับสายลมที่พัดโชย เขาก็รู้สึกว่ามีนิ้วเล็กๆจิ้มมาที่ซอกเอว เลยหันกลับไปมอง จึงพบว่าผู้กระทำคือ…….มาวิน ลิงน้อยจอมซน 

 

“ มีอะไรอีกเล่า ไอ้น้องชาย ” โจจี้ถามเสียงดุ ด้วยนึกรำคาญเด็กหนุ่มผู้อยู่ไม่สุข

 

“ ก็ไม่มีอะไรหรอก แค่อยากจะถามว่า…..ใกล้ถึงรึยัง ” มาวินยื่นหน้าทะเล้นเข้ามาใกล้ๆ 

 

“ เฮ้อ…..ยัง อีกซักพักนั่นแหละ ” โจจี้ถอนหายใจเฮือกใหญ่ พร้อมตอบตัดบทเสียงขุ่น 

 

“ ซักพักนี่ประมาณกี่นาที ” มาวินดึงแขน พลางถามต่อ

 

“ ประมาณครึ่งชั่วโมงโว้ย ” โจจี้ตะคอกกลับ เพราะเริ่มทนพฤติกรรมเซ้าซี้ของเด็กหนุ่มไม่ไหว

 

“ เอ๊ะ โอ๋ ถามแค่นี้ ไม่ต้องตะโกนก็ได้ ขี้หูจะออกมาเต้นระบำแล้ว ” มาวินถอยหนี จากนั้นก็บ่นพึมพำเบาๆ

          

 

         โจจี้พยายามสูดลมหายใจเข้าออก สลับนับหนึ่งถึงสิบ ที่ผ่านมา เขาเองก็เครียดพอดู เพราะได้รับรู้ว่าคนที่สวยจัดแบบ เหมยลี่ ดันเป็นผู้ชาย มิหนำซ้ำยังต้องรับมือกับความน่ารำคาญของมาวิน ทุกสิ่งแทบทำให้กลายเป็นบ้า เมื่อนับถึงสิบห้า หนุ่มหล่อก็คลายโมโห

 

“ ฟู่….. ยุบหนอพองหนอ อย่าไปโมโหเด็ก เรามันรุ่นใหญ่แล้ว ” หนุ่มผมทองครุ่นคิดในใจ ทันใดนั้นเอง เสียงแหลมเล็กของเด็กหนุ่มก็ดังแทรกโสตประสาท

 

“ นี่พี่ชาย เราจะไปไหน แล้วเราจะไปทำอะไรที่นั่น ” 

 

“ หยุดพูดได้แล้วโว้ย รำคาญ ” คราวนี้โจจี้ถึงกับสติแตก เขากระชากคอเสื้อของเด็กหนุ่มขึ้นมาอย่างรุนแรงจนร่างเล็กบางลอยสูงเหนือพื้น 

 

“ เหวอ….. ใจเย็น พี่ชายอย่าเพิ่งเป็นบ้า ชั้นไม่อยากฉีดยารอบสะดือ แค่อยากถามเท่านั้นเอง ไม่ได้แกล้งป่วนนายเหมือนครั้งก่อนๆหรอก ” เด็กหนุ่มหัวเขียวร้องละล่ำละลัก

 

“ เอ๊ะ เดี๋ยวนะ เมื่อกี้นายบอกว่าป่วนชั้นเหมือนครั้งก่อนๆ บอกมาซะดีๆ นายวางแผนอะไร ไอ้น้องชายหัวเขียว ” โจจี้สะกิดใจในคำพูดของเด็กหนุ่ม เขาจึงเริ่มคาดคั้น

 

“ ฮะๆ ฟังผิดแล้ว เมื่อกี้แค่บอกว่า.....ชั้นข่วนนาย แล้วนายก็แกล้งชั้นกลับเท่านั้นเอง เหอๆ ” มาวินเถหน้าด้านๆจนสีข้างถลอกปอกเปิก แน่นอนว่าคำแก้ตัวที่แสนทุเรศล้วนฟังไม่ขึ้น 

           

 

         ก่อนที่มาวินจะขี้แตกตายจากการโดนคาดคั้น เสียงห้าวใหญ่ของเด็กสาวร่างสูงก็ดังแทรกเข้ามา

 

“ สถานที่ๆเราจะไปคือตึกอัพเลเวล เป็นศูนย์ฝึกของพวกที่ระดับไม่สูงนัก เมื่อไปถึงแล้ว นายจะถูกวัดพลัง จากนั้นก็ส่งไปดันเจี้ยนที่เหมาะสม เพื่อทดสอบฝีมือและพัฒนาให้เก่งกว่าเดิม ” 

 

“ อ้าว เหรอ.....เป็นอย่างงั้นไป นี่ชั้นจะได้ลงอะไรนะ อ้อ ดันเจี้ยน เพื่อเก็บเลเวลใช่มั้ย พี่ชายผมทอง ” แม้จะถูกโจจี้โกรธอยู่ แต่มาวินยังแอบยักคิ้วหลิ่วตาให้ พร้อมถามต่อด้วยน้ำเสียงที่กวนโอ๊ยสุดๆ 

 

“ เออ ” 

       

 

          โจจี้กระแทกเสียงกลับ จากนั้นก็หลบมุมไปนั่งลำพัง

 

“ เหอๆ น่าสนุก อย่างนี้ต้องแกล้งต่อ ” มาวินปิดปากหัวเราะ จากนั้นก็เตรียมแกล้งหนุ่มผมทองต่อ แต่ก่อนจะทำตามประสงค์ ก็ถูกเหมยลี่รั้งด้วยการดึงหู แล้วลากให้เข้ามานั่งใกล้ๆ

 

“ มานั่งนี่เลย ไม่ต้องไปกวนประสาทใครแล้ว ” เหมยลี่ตะคอกเสียงเข้ม 

          

 

          แน่นอนว่าประกาศิตของคนจริงอย่างเหมยลี่ สามารถกำราบให้ลิงจอมซนกลับมาเรียบร้อยได้ ดังคำกล่าวที่ว่าทุกอย่างในโลกล้วนมีสิ่งที่แพ้ทางกัน 

          

 

         ทั้งสามนั่งเงียบอยู่ในรถม้าราวครึ่งชั่วโมง พวกเขาก็รู้สึกว่าพาหนะคันโตเริ่มชะลอความเร็วและสงบนิ่งในเวลาต่อมา 

 

“ ถึงแล้ว ลงได้ ” โจจี้กล่าวห้วนๆ ท่าทีเคร่งขรึม เขาก้าวลงจากรถม้าเป็นคนแรก 

         

 

         มาวินหันไปมองเหมยลี่เป็นเชิงสอบถามด้วยสายตาว่าลงได้รึยัง พอเด็กสาวพยักหน้ารับ เขาก็ยิ้มร่าด้วยความดีใจ พร้อมกระโดดโลดเต้นสู่โลกภายนอก

          

 

         ทันทีที่เด็กหนุ่มลงมาสัมผัสพื้น เขาก็พบว่าตนเองอยู่แถวชานเมืองซึ่งมีผู้คนบางตา ชุดที่สวมใส่ก็ล้วนแต่เป็นเสื้อผ้าหยาบราคาถูก

            

 

        เหมยลี่มองสภาพโดยรอบ เธอพบว่าพื้นที่แถวนี้ค่อนข้างโล่ง นาหลายแปลงวางเรียงกันเป็นแนวยาว ต้นข้าวเหลืองอร่ามปลิวไสวตามแรงลม ทิวทัศน์ดูสวยงามราวกับว่ามันคือภาพฝันในจินตนาการ 

 

“ แถวนี้เป็นแถบชานเมืองที่มีการทำนา ตึกอัพเลเวลอยู่ข้างหน้า ” โจจี้พูดจบ ก็ชี้นิ้วไปที่ตึกทรงกลมสูงหกชั้นซึ่งตั้งโดดเด่นอยู่เบื้องหน้าในระยะห่างไม่เกิน 50 เมตร   

         

 

         ขณะที่สองหนุ่มสาวกำลังมองตึกใหญ่ ทั้งสองก็ได้ยินเสียงแหลมเล็กของเจ้าลิงหัวเขียว

 

“ ย้าฮู้….. ถึงซักที เมื่อยชะมัด นั่งนิ่งๆอยู่บนรถมาตั้งชั่วโมงแล้ว ฮ่าๆ ” 

      

 

         มาวินพูดจบ เขาก็เริ่มบิดขี้เกียจ พร้อมหัวเราะเสียงดัง โดยไม่สนผู้คนที่เริ่มเมียงมอง 

 

“ ถึงแล้ว พวกเรารีบไปกันเถอะ ” โจจี้ตัดบทและนำทางไปยังตึกใหญ่ ใบหน้าของชายหนุ่มรู้สึกจะแดงน้อยๆด้วยความอายที่มาวินทำสะเหล่อให้ผู้คนสนใจ 

 

“ เย้ ได้เล่นในดันเจี้ยนแล้ว ย้าฮู้......” มาวินยังคงร้องลั่น สลับกระโดดโลดเต้นไปมาด้วยความดีใจ มันเป็นอาการที่คล้ายกับเด็กน้อยได้ของเล่นใหม่อย่างไม่มีผิดเพี้ยน 

 

“ ไปได้แล้ว อย่าพูดมาก อายเขา ” เหมยลี่สุดทนกับพฤติกรรมของมาวิน จึงเข้ามาทางด้านหลัง แล้วล็อกคอ จากนั้นก็ลากตัวให้เดินตาม จุดหมายคือตึกใหญ่ที่ตั้งอยู่เบื้องหน้า 

 

“ ปล่อยช้าน….. ” มาวินได้แต่อึกอักในลำคอ พร้อมดิ้นหนีสุดกำลัง แต่นั่นคือความพยายามที่ไร้ความหมาย

 

 

สามารถติดตามงานเขียน  ณ.ปัจจุบันและในอนาคตของผมได้ที่เพจ Jalando นักเขียนดาร์คไซด์ได้ที่ลิงค์ด้านล่างครับ

https://www.facebook.com/Jalando.darksidewriter

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา