สะ-กด-รัก

-

เขียนโดย LaVieRosy

วันที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2565 เวลา 17.23 น.

  10 ตอน
  0 วิจารณ์
  4,148 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

7) Us…through the night

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ปริมากอดกระชับเสื้อคลุมบนโซฟานุ่มตัวใหญ่ในโถงรับแขก นั่งนิ่งมองไปทางประตูด้วยใจร้อนรนผิดกับท่าที เวลาแต่ละนาทีผ่านไปยาวนานในความรู้สึกทั้งที่ปฐวีเพิ่งออกไปเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน จะทำงาน จะอ่านหนังสือ จะอะไรก็ไม่อาจข่มความร้อนใจได้เลย หญิงสาวเลือกหยิบหนังสือแต่งสวนแบบญี่ปุ่นเล่มหนึ่งจากหลายเล่มใต้โต๊ะกลางชุดรับแขกมาเปิดดูภาพ หวังให้สีเขียวของต้นไม้และภาพสวนที่เรียบง่ายแบบเซนสงบใจของเธอลง

 

ไม่นานก็ได้ยินเสียงกดรหัสประตู ปริมาทิ้งหนังสือแล้ววิ่งไปเปิดประตูทันที ปฐวีอมยิ้มกับความใจร้อนที่ไม่ค่อยได้เห็นนักของเธอ เขามีทีท่าสบายๆตอนดึงประตูปิดแล้วกดล็อค สบสายตากลมโตที่จ้องมาอย่างรอคอย

 

“ตอนนี้ ปรางเหมือนภรรยาที่มารอรับสามีที่กินเหล้าแล้วกลับบ้านดึกเลย”

 

เขากล่าวกลั้วหัวเราะ จนเธอค้อน

 

“ยังจะมาหัวเราะอีก เล่าให้ฟังเลยค่ะ คุณไปพูดอะไรมา”

 

เขาเดินมาใกล้ โอบไหล่เธอพาไปนั่งที่โซฟาเคียงกัน

“ก็เรียบร้อยดี ผมให้เดี่ยวไปส่งงามภัคกลับที่พักเขาแล้วก็จ่ายค่าชดเชยตามกฎหมายบวกเพิ่มให้อีกสามเดือน พรุ่งนี้เขาจะบินกลับเชียงรายพร้อมกับป้างาม เดี่ยวจะจัดการให้เรียบร้อย”

 

“คุณแดน”

 

หญิงสาวเสียงหลง ไม่คิดว่าจะรุนแรงขนาดนี้

 

“ป้างาม ผมให้เงือนเดือนปีนึงกับเงินอีกก้อนที่น่าจะไปหาซื้อที่หรือซื้อบ้านอยู่ได้ แล้วก็จะให้เดี่ยวคอยดูแลต่อซื้อรถให้อีกสักคัน”

 

“คุณไม่คิดว่ารุนแรงไปหน่อยเหรอคะ”

 

“มันไม่ใช่ครั้งแรก ผิดครั้งแรกแล้วยอมปล่อยคือให้โอกาส แต่ถ้าผิดซ้ำสองเรื่องเดิมแล้วยังให้โอกาส มันก็เหมือนเรายื่นมีดให้เขาทำร้ายตัวเอง ด้วยความคิดว่าเขาไม่ผิดและเราก็ไม่รู้ด้วยว่ามีดที่เราให้จะแทงเราวันไหนอีก ผมทำธุรกิจแบบนั้น โอกาสเป็นของคนที่ไม่ทำผิดซ้ำสองเรื่องเดิม”

 

ปฐวีเด็ดขาดเสมอในเรื่องคนที่ทำงานด้วยไม่ว่าจะที่บ้านหรือที่บริษัท เขาไม่ชอบความผิดพลาดแต่ก็เรียนรู้ที่จะให้โอกาสแต่ไม่ใช่กับเรื่องเดิม คนเดิม และโดยเฉพาะในเรื่องสำคัญเช่นนี้ ปริมาก็พอรู้มาบ้างจากการคุยกับเขา เขามีพนักงานหลายร้อยคนให้บริหารจัดการ ไม่รวมคนที่บ้านแต่ไม่คิดว่าเขาจะเด็ดขาดขนาดนี้

“ในบ้านก็ให้ป้าเดือนเป็นหัวหน้าแทน อยู่มาพร้อมๆกัน อาจจะไม่เก่งเท่าบางเรื่องแต่เขาเรียนรู้ได้เร็ว ไม่นานก็เก่งเอง เอาเข้าจริงไม่ต้องเก่งมากก็ได้ ขอแค่ไม่สร้างปัญหาก็น่าจะพอนะ”

 

ชายหนุ่มถอนใจยาว ทิ้งร่างสูงใหญ่ลงกับพนักโซฟา เชิ้ตขาวของเขามีรอยยับย่น

 

“มันไม่เคยง่าย แต่ผมก็ไม่มีทางเลือก อะไรบางอย่างที่ถึงจุดที่เรารอมชอมไม่ได้ เราก็ต้องทำ”

 

เขาเอื้อมมาดึงมือเธอไปกอบกุมบนตัก

 

“ปรางอย่ารู้สึกผิด ผมปล่อยผ่านเรื่องนี้มานาน ทำหลับตาข้างนึงมาตลอด ถึงไม่ได้เจอปราง สักวันผมก็ต้องทำแบบนี้”

 

เป็นอีกครั้งที่เขาพูดได้กระจ่างชัดเจนจนเธอไม่รู้จะพูดอะไรต่อ เขาดูเหนื่อยล้าอ่อนแรง เธอจึงคิดว่าเขาน่าจะไปพักผ่อนเสียที

 

“ขอบคุณมากนะคะ แต่ตอนนี้ปรางว่าคุณควรไปพักผ่อน คุณเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”

 

ปฐวีมองเธอหรี่ตาลงแล้วจู่ๆก็ลุกขึ้นเข้าช้อนตัวเธอลอยขึ้นมาจนหญิงสาวร้องอย่างตกใจ

 

“คุณแดน จะทำอะไรคะ”

 

เขาไม่ตอบแต่เดินตรงไปที่บันไดก้าวยาวๆขึ้นชั้นสองอย่างรวดเร็วแล้วพาเธอมาวางบนเตียงนุ่ม มือเล็กรีบยันอกที่แนบลงมา

 

“คุณแดน!”

 

“ปรางบอกว่าผมควรพักผ่อนให้หายเหนื่อย ถ้าได้นอนกอดปรางคืนนี้ ผมคงหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเลย”

 

ปริมานิ่ง ทำตัวไม่ถูก วันนี้เขาทำแต่เรื่องที่เธอไม่คาดคิด

 

“ได้ไหมครับ นะ”

 

ดวงตาคมส่งสายตาอ่อนหวานวอนขอ ก้อนเนื้อใต้มือเธอเต้นเป็นจังหวะดังไม่ต่างจากก้อนเนื้อในอกของเธอ ในคืนที่ต่างเปิดใจรับรู้ความรู้สึกของกันและกันกับแรงดึงดูดอันเหมือนแม่เหล็กต่างขั้วที่เก็บมานาน สายตาต่างสานสบ รับรู้ไออุ่นจากเรือนกายกันและกัน ใต้แสงจันทร์กระจ่างเต็มดวงกับแสงดาวพร่างพรายบนฟ้า จะผิดไหมหากเธอจะเดินไปตามทางที่เสียงในหัวใจเรียกร้อง

 

ปฐวีสบตากลมโตที่มีแววลังเลใจ ผิวเนื้อนุ่มใต้ร่างเขาช่างหอมยวนใจเหลือเกิน ที่ผ่านมาเขาต้องเตือนตัวเองให้ทนเก็บไม้เก็บมือให้ห่างจากเธอแต่คืนนี้ดูเหมือนเขาจะมาถึงขีดสุดของความอดทน

ริมฝีปากหยักอบอุ่นประทับลงบนหน้าผากนูนเกลี้ยงเกลาแนบสนิทและใช้ปลายสันจมูกโด่งลากไล้ลงมาตามใบหน้ารูปไข่ ตั้งแต่หว่างคิ้ว สันจมูกโด่งเล็ก ขมับทั้งสอง แก้มนวลที่ขึ้นสีระเรื่อ จนมาหยุดชิดตรงริมฝีปากบาง ดวงตาสองคู่สบกันในแสงจันทร์สลัวที่ลอดผ่านม่านเข้ามา คู่หนึ่งเปิดเปลือยความต้องการเว้าวอนขอขณะที่อีกคู่อ่อนแสงลงเหมือนความรู้สึกในหัวใจ ทั้งห้องเงียบสนิท ได้ดินเพียงเสียงหัวใจสองดวง

 

จะเป็นไรไป ถ้าจะทำตามหัวใจตัวเอง...

 

ปริมายกแขนขึ้นคล้องลำคอของคนที่คร่อมอยู่ด้านบน วางมือทาบบนแก้มเขาก่อนยืดตัวขึ้นไปกระซิบที่ข้างหูอย่างเอียงอายด้วยคำที่ทำให้อีกฝ่ายหัวใจกระตุก ใบหน้าจิ้มลิ้มแดงก่ำไปทั่วถึงใบหูเมื่อลงมา ดวงตากลมโตค่อยๆช้อนขึ้นสบดวงตาเขา ปฐวียิ้มกว้างกระซิบตอบที่กลับที่ข้างใบหู ก่อนจะเอียงใบหน้าแนบริมฝีปากลงไปกับริมฝีปากบางนุ่มอย่างอ่อนหวานเนิ่นนาน ผละออกมาให้อีกฝ่ายหายใจก่อนจะทาบทับลงมาใหม่บดเบียดแนบแน่นกว่าเดิม

 

ปลายลิ้นอุ่นลากไล้ไปตามเนื้อนุ่มด้านใน ก่อนจะยื่นเข้าไปแตะปลายลิ้นด้านในเกี่ยวพัน ลูบเลียอย่างนุ่มนวล ปริมาลืมทุกอย่างไปสิ้น ความรู้สึกนึกคิดทั้งหมดรับรู้เพียงสัมผัสอันชวนหวามไหวจากริมฝีปากของชายหนุ่มเท่านั้น เธอเพิ่งรู้ว่าท่อนบนของเขาเปลือยเปล่า เมื่อลองลูบมือลงไปสัมผัสแผ่นหลังตึงแน่นต่ำจากลำคอลงไป เขาทำเสียงพอใจในลำคอเมื่อเธอสัมผัสสำรวจแผ่นหลังของเขา มือใหญ่เริ่มเลื่อนลูบไล้เรือนร่างเล็กในชุดคลุมนุ่มลื่น หญิงสาวเกร็งกายขึ้นโดยอัตโนมัติ

            “Trust me”

 

            เสียงทุ้มกระซิบชิดที่ใบหู ก่อนขบเม้มแผ่วเบาจนหญิงสาวหวิวไหวในช่องท้อง สายเสื้อคลุมเลื่อนหลุดจากกันเหลือเพียงชุดนอนสายเดี่ยวเส้นเล็กที่ทำให้ปฐวีมองตาปรอยตั้งแต่แรกเห็น มืออุ่นเลื่อนลูบสายเล็กๆสองเส้นตกลงมาและกอบกุมทรวงอกสล้างใต้เนื้อผ้าบางเบา วนนิ้วที่ยอดเนินให้ได้ยินเสียงหวานจากคนใต้ร่าง ผละริมฝีปากออกมาเลื่อนไล่จูบลากมาจากคางเล็ก ลงมาตามแนวลำคอนุ่ม ฝังริมฝีปากแลบลิ้นเลียผิวเนื้อในแอ่งไหปลาร้าและหัวไหล่เปลือยทั้งสอง

 

            กระดุมเม็ดน้อยถูปลดออกทีละเม็ดอย่างใจเย็นจนหมด ได้ยินเสียงสูดลมหายใจเข้าลึกจากชายหนุ่มเมื่อได้เห็น บราประดับลูกไม้สีนู้ดประคองทรวงอกสล้าง เขาจูบลงบนเนินเนื้ออิ่มเหนือผ้าลูกไม้สอดมือเข้าไปด้านหลังประคองคนที่นอนอยู่ด้านล่างยกตัวขึ้นปลดตะขอพร้อมเลื่อนมือต่ำลงมารูดกางเกงตัวล่างออก

 

            สายตาคมกวาดมองทุกตารางนิ้วของเรือนร่างที่เหลือเพียงชุดชั้นในลูกไม้เข้าชุดกันตัวเล็กเกาะสะโพกด้านล่าง หญิงสาวยกมือมาไขว้กันไว้แต่นั้นยิ่งทำให้เกิดภาพเร้าอารมณ์กว่าเดิม เมื่อแขนเรียวเล็กบีบให้เนินเนื้อทรวงที่ไม่เล็กอย่างตัวล้นออกมา เขาก้มลงไปจูบตามเรียวแขนที่ไขว้กันไว้เลยมาถึงท้องแบนราบ สอดนิ้วเข้าไปประสานกับมือนุ่มแล้วดึงออกมาวางทาบข้างใบหน้าที่หันไปซุกหมอนสะเทิ้นอาย ทรวงอกของปริมาสวยอวบอิ่มเป็นจงอย ประดับด้วยยอดสีชมพูครัดเคร่งชูชัน

 

            ริมฝีปากอุ่นเข้าจูบและครอบครองยอดทรวงทั้งสองข้างอย่างเท่าเทียม ใช้ลิ้นทักทายไล้วนยอดสีชมพูผะแผ่วหากแต่ทำให้เสียงหวานดังขึ้นกว่าเดิม เขายิ่งเพิ่มน้ำหนักดูดกลืนและลิ้นที่พลิ้วไหวเมื่อร่างเล็กยกขึ้นไหวสะท้านตามอารมณ์ มือที่กอบกุมมือนุ่มละออกมาลูบไล้หน้าท้องเนียนลาดลงสู่ใจกลางกาย สอดเข้าไปใต้ผ้าลูกไม้บาง กอบกุมเนินเนื้ออิ่มอูมและแทรกนิ้วเรียวยาวไล้ตามรอยแยกที่แนบสนิทที่บัดนี้ชุ่มชื้นพรั่งพร้อม จึงรูดผ้าตัวน้อยลงมาจนสุด ใช้แรงที่มีมากกว่าเปิดเรียวขาออกกว้าง ปฐวีครางเสียงห้าวเมื่อผละจากทรวงอกมามอง

 

            “คนดี คุณสวย สวยไปหมดทั้งตัวจนผมจะคลั่ง”

 

            ปริมายิ่งซุกหน้าเข้าหาหมอน เมื่อตอนนี้ร่างกายที่ไม่มีอะไรเลยเปิดเปลือยสู่สายตาเขา มือใหญ่เอื้อมขึ้นมา ประคองแก้มเธอให้หันมาหามองสบตาเขาที่มีเพลิงปรารถนาเข้มข้นอยู่ในนั้น

 

            “ไม่ต้องอาย จะมีแค่พี่ที่จะได้เห็นคนเดียว”

 

            หญิงสาวทั้งเขินอายและอบอุ่นใจกับสรรพนามแทนตัวใหม่ของเขา ริมฝีปากอุ่นก้มลงผนึกแนบอีกครั้งราวกับจะย้ำคำพูด ลิ้นทั้งสองเกี่ยวกระหวัดกันในปากอีกครั้ง นิ้วมือข้างหนึ่งเลื่อนลงไปลูบรอยแยกกลางเนินเนื้อ แทรกเข้าไปอย่างนุ่มนวลลูบไล้ขึ้นลง ขณะที่มืออีกข้างเข้ากอบกุมเคล้นคลึงทรวงอก มันสวย เนียน นุ่ม พอดีกับมือของเขา ยอดสีชมพูหวานหอม ชวนให้ไล้เลียดูดเม้มไม่คลาย

 

            เรือนร่างเปลือยเปล่าบนที่นอนเริ่มกระสับกระส่าย อารมณ์หวามไหวบางอย่างเริ่มปั่นป่วนขึ้นในท้องเมื่อทั้งมือและปากของชายหนุ่มสัมผัสไปพร้อมกัน ขาเรียวที่ตั้งแยกกว้างสั่นระริกเมื่อท้องนิ้วสากเลื่อนลูบวนเม็ดสีชมพูอ่อนนุ่มด้านในที่บัดนี้ไหวระริกบวมเป่งฉ่ำชื้นแวววาว เธอปล่อยเสียงหวานครางออกมาเมื่อเขาแทนที่นิ้วมือด้วยริมฝีปาก จูบไปทุกซอกทุกมุมตรงระหว่างขาที่เขาไปถึงได้และมาจบที่กลางรอยแยกของเนินเนื้อ

 

            ลิ้นอุ่นร้อนเข้าลากไล้สำรวจช้าๆราวกับจะกวาดเก็บดูดดื่มทุกรสชาติของเธอให้หมดจด ป่ายปัดไล้ลูบไปมาตรงเนื้อบวมเป่งก่อนจะลงน้ำหนักไล้แรงขึ้นตามเสียงของเธอและสะโพกกลมกลึงที่ลอยขึ้น ซ้ำไปซ้ำมา ปริมารู้สึกถึงแรงปั่นป่วนที่แรงขึ้นตามเรียวลิ้นที่ขยับไหว เธอรู้สึกเหมือนกำลังลอยสูงขึ้นเรื่อยๆจนคลื่นในท้องที่ปั่นป่วนแตกพร่ากระจาย ลำตัวกระตุก เรียวขารัดศีรษะที่ซุกอยู่เข้าแน่น หอบหายใจแรงราวกับเพิ่งวิ่งขึ้นถึงยอดเขา ปฐวียิ้มอย่างพึงพอใจในปฏิกิริยานั้น จูบย้ำๆลงไปบนเนินเนื้ออีกครั้งอย่างหลงใหล

 

            เขายกตัวขึ้นปลดกางเกงทั้งตัวนอกตัวในรูดลงในคราวเดียว คนที่นอนระทดระทวยหอบหายใจแก้มร้อนขึ้นมาอีกคราเมื่อมองเห็นความต้องการอันชัดเจนของเขา มือข้างหนึ่งของเขาล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงที่กองอยู่ แล้วโยนถุงสี่เหลี่ยมแวววาวจำนวนหนึ่งออกมา ปริมาอยากลุกขึ้นมาหยิกเขาให้เนื้อเขียว เขาเตรียมตัววางแผนมาอย่างดีแต่ได้แต่นอนหมดแรงอยู่แบนนั้น

 

            ปฐวีหัวเราะเมื่อเธอเบิกตาโตและค้อนเขาตาเขียว ก้มลงไปจูบแก้มนวลหลายครั้ง

 

            “พี่ไม่มีปัญหานะ ถ้าปรางจะท้องเลย แต่ยังไม่ได้ถามปรางก็เลยต้องเตรียมมาก่อนไงครับ”

 

            เขายกตัวขึ้นอีกครั้งฉีกถุงแวววาวสีเงินนั่นก่อนจะรูดเครื่องป้องกันลงไปตามตัวตนของเขาโดยบังคับให้เธอมอง

 

            “ครั้งหน้าปรางจะได้ใส่ให้พี่ นะครับ”

 

            เขาก้มลงมากระซิบอ้อนที่ริมหูอีกครั้งก่อนจะจูบเธอดูดดื่มลึกซึ้ง ครั้งนี้ลิ้นเขาเกี่ยวกระหวัดพัวพันแนบแน่นขึ้น มือทั้งสองลูบสัมผัสปลุกเร้าทุกตารางนิ้วบนกายเธอ โดยเฉพาะตรงที่เรียกเสียงครางหวานจากเธอได้ เขาจะลงน้ำหนักมากเป็นพิเศษ ปริมารู้สึกถึงความอุ่นร้อนลูบไล้ใจกลางลำตัว เธอเริ่มรู้สึกหวามไหวในท้อง ชายหนุ่มขยับขึ้นมาจากหน้าอกอวบ จูบเธออีกครั้งยาวนาน ขณะที่ตัวตนของเขาด้านล่างที่ป่ายปัดไล้เนินเนื้อนุ่มของเธอไม่หยุด

 

            “ให้พี่เข้าไปนะครับ”

 

            เขากระซิบขอข้างหูจับมือเธอให้คล้องกอดที่ลำคอ วงแขนเขาสอดเข้าใต้หลังโอบรัดเธอแนบแน่น เบื้องล่างหญิงสาวรู้สึกถึงปลายยอดอุ่นร้อนค่อยๆแทรกเข้ามาในเนินเนื้อที่ตอดรัดตุบๆอย่างรอคอย

            ปฐวีพยายามใจเย็น เคลื่อนกายเข้าสู่ความคับแน่นนั้นทีละน้อย เขาอยากให้เธอมีความทรงจำที่วิเศษที่สุดเมื่อนึกถึงครั้งแรกของเธอ หญิงสาวกัดปากเมื่อเขาเริ่มเข้าไปมากกว่าครึ่ง

 

            “เจ็บเหรอครับ พี่ขอโทษ เดี๋ยวเดียวนะ คนดี”

 

            เขาจูบเธอทั่วใบหน้าก้มลงมาตวัดลิ้นไล้เลียยอดอกอีกครั้งจนเธอแอ่นตัวครางและเปิดรับเขามากขึ้น ชายหนุ่มเลื่อนตัวเข้าไปจนสุด ขาเรียวของเธอสั่นระริกเมื่อเขาเริ่มขยับเคลื่อนไหว มือที่จับกันไว้ประสานกันแนบแน่นกว่าเดิม ครั้งนี้จูบนั้นทั้งอ่อนหวาน เร่าร้อนและเว้าวอนตามการเคลื่อนไหวร่างกายเบื้องล่าง เรียวขาหญิงสาวกระหวัดรัดรอบสะโพกสอบในจังหวะที่เขากระแทกกายเข้ามาแรงขึ้น เสียงหอบหายใจทั้งคู่ดังในความเงียบถี่ขึ้น แรงขึ้น ตราบกระทั่งปริมาหวีดร้องตัวเกร็งกระตุกอีกครั้ง ปฐวีก็คำรามและปลดปล่อยความปรารถนาออกมาทุกหยาดหยด

 

            ชายหนุ่มซวนซบลงมาแนบร่างกับร่างหญิงสาวที่ยังไหวสะท้าน กอดลูบไล้ผิวเนื้อเนียนที่มีเหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นมา เฝ้าคลอเคลียจูบใบหน้านวล ลำคอ บ่าไหล่ จนลมหายใจเป็นปกติ เขาปัดผมที่รุ่ยร่ายลงมาที่หน้าผากออกให้อย่างอ่อนโยนแล้วจูบลงมาเนิ่นนาน ผละออกมามองตาเธอที่ปรือปรอยหวานระยับจากความสุขสม ไล้ปลายจมูกกับเธอ

 

            “ขอบคุณครับ ปราง”

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา