กล้วยหอม ยอดไพร่ฮาเตลิดโลก

9.0

เขียนโดย longkaew

วันที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2554 เวลา 14.11 น.

  3 ตอน
  1 วิจารณ์
  7,072 อ่าน
แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

3) อันใดวะเนี่ย!!!! พ่อใบจะมีเมียแล้วรึ!!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

           ยามสายเช่นเคย กระผมกับเพื่อนๆ ก็ยังอยู่ร้านเดิม พร้อมกับแม่.... แม่ศรีประหลาดโลก

"แม่อิ่มบุญย่ะ!!!" นั่น มีแก้ต่างอีก

            แม่อิ่มบุญพลางเคี้ยวหมากพลางทำงานบ้านพลางบ่นไป เพราะบ้านมันมิค่อยสะอาดเรียบร้อยนัก ก็ทำเยี่ยงไรได้ พวกเราเป็นชายชาตรี จักทำความสะอาดเยี่ยงสตรีได้เยี่ยงไรเล่า

"ต๊ายยยยย อยู่บ้านอยู่ช่องกันเยี่ยงไรนี่ ไม้กวาดมิเคยจับ ฝุ่นมีอยู่เต็มบ้านก็มิคิดจักถู แล้วเป็นเช่นนี้ บ้านมิน่าอยู่เสียจริง" พ่อก้อนถอนหายใจ

"เอาน่า เป็นแม่บ้าน อย่าเรื่องมากหน่อยนักเลย นี่พวกข้าจ้างเอ็งมาทำงานนะ เดี๋ยวปั๊ด!!! ไล่ออกจากงานแต่โดยพลัน" แม่อิ่มบุญกระทืบเท้า ไปทำห้องอื่นทันที

           อย่าไปสนใจกับแม่อิ่มบุญเลยขอรับ สงสัยรอบเดือนเพิ่งมา อย่าแปลกใจว่าชาวสีรุ้งทำไมมีรอบเดือนคล้ายอิสตรี เพราะชาวรุ้งเขารู้จักการสร้างอวัยวะเทียมขอรับ ชาวรุ้งจึงมีรอบเดือนกันทุกคน (ที่เป็นกระเทย) ส่วนทอมมิต้อง ชายแท้ๆมาเอง 

           สักพัก พ่อใบอุ้มผู้หญิงคนหนึ่งมา สีหน้าผู้หญิงคนนั้น ท่าทางหวาดกลัวพ่อใบอยู่มิน้อย เพราะพ่อใบร่างกายกำยำ ตัวเท่ายักษ์ ถ้าไปแข่งกับยักษ์วัดแจ้งวัดโพธิ์ พ่อใบชนะเลิศศศศศศ!!! เมื่อมาถึงแคร่หน้าบ้าน พ่อใบวางหญิงคนสวยลงบนแคร่ แล้วพูดกับกระผมว่า

"คนนี้ เมียข้า" เฉยมากกกกก อืม เมียข้า อะจ๊ากกกกกกกกกกกก!!!!!! ตะลึงเยยตรู

"ม่ะๆๆๆๆๆเมียเอ็งงั้นรึ"

"เออซิวะ ข้าลงทุนไปฉุดมาจากท่าน้ำบางนู้นเลยนะ สวย อวบอิ่ม ขาวมากเลยนะ พออาบน้ำเสร็จ ข้าก็เลยฉุดมาซั่มก่อน เสร็จแล้วก็รับผิดชอบด้วยการพามาอยู่ในบ้าน จริงๆข้าว่าจักฉุดตอนที่เพิ่งขึ้นมาจากท่าน้ำใหม่ๆด้วย เพราะว่านังนี่แก้ผ้าอยู่ มิต้องเสียเวลาถอด แต่ก็เกรงใจ" อืม สุภาพบุรุ๊ษ สุภาพบุรุษ - - เฮ้ย!!! ไอ้บ้า O[]o!!!

"ไอ้เวร!!! มันมิใช่แหล่วโว้ยยยยย เอ็งไปฉุดเขามาเยี่ยงนี้ เอ็งมินึกถึงหน้าพ่อแม่นังนี่บ้างรึ"

"นังนี่น่ะหรือ มีพ่อมีแม่" แนะ ทำหน้ากวนส้วนตรีนอีก 

"ก็ใช่สิวะ" กระผมก็จนปัญญา "ทางที่ดีข้าว่านะ เอ็งไปคืนเขาดีกว่า เผื่อพ่อแม่ตามหานังนี่มัน"

"มิได้ ข้าซั่มมาแล้ว จักคืนเขาสภาพนี้รึ" ก็จริงๆ แต่...

"แต่อันใดรึ" เปล่า เปล๊าาาาาา

--------------------------------------------เดี๋ยวมาเขียนต่อ-----------------------------------  

            หลังจากที่ได้.... เง้ออออ แล้ว กระผมกับเพื่อนๆ หาทางปรึกษาหารือกันว่า ควรจักพาอำแดงคนนี้ไปคืนพ่อแม่ของหล่อนเยี่ยงไร  

"เอ้อ กลุ้ม นี่ถ้ายังมิได้มีอันใดกันก็แล้วไป แต่นี่...เฮ้อ" พ่อตู้ว่าพลางถอนหายใจไป

"ข้ามิอยากนึกหน้าพ่อแม่นังนี่เล้ยยย พับผ่า" พ่อปูดำว่าพลางตบเข่าฉาด

"ก็ข้ากลุ้มสิวะ เจออีแบบนี้เข้าไป กลุ้มเลย คดีนับร้อยยังง่ายกว่า เรื่องของนังนี่อีกนะ" พอกระผมพูดจบ หญิงสาวที่ถูกอุ้ม เอ๊ะ! หรือถูกฉุดมาดี ลุกขึ้นมาร้องไห้โดยพลัน กระผมเลยถาม

"อ้าว แม่ นั่นจะร้องไห้มิฟังความใดเลยรึ" มิตอบ ร้องมันต่อไป 

"แม่... นั่นแม่ชื่ออันใดรึ" อะ เริ่มหยุดร้อง 

"ฉันรึ ฉันชื่อแม่เอียดจะ ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะนะจ๊ะ อย่าทำอันใดฉันเลย ฉันกลัวแล้ว" เอ๊า มิได้ 

"พวกข้ามิทำอันใดเอ็งดอก แม่เอียด พวกเราจักพาเอ็งกลับบ้านนา" แม่เอียดยิ้มทันที และพรวดมาหาพวกเรา

"จริงรึ พวกท่านจักปล่อยฉันไปจริงนะ" กระผมให้สัตย์แน่นอน

"จริงซีวะ ข้ามิทำอันอุบาทว์แก่เอ็งดอก" แม่เอียดยอมบอกที่อยู่ ให้กับพวกเรา แล้วรอทีพ่อใบเผลอ แล้วพาแม่เอียดกลับบ้านทันท่วงที

           หลังจากที่แม่เอียดกลับบ้าน พ่อใบตามหาแม่เอียด แต่ก็มิพบ อาละวาดจนบ้านช่องแทบแตก แล้ว 3 วันต่อมา มันอุ้มแม่เอียดกลับมา พวกกระผมอึ้งกันเป็นแถบ แถมจับล่ามโซ่อีก ต้องการเมียขนาดนั้นเลยรึ กระผมเห็นภาพ สาวน้อยถูกกระทำรุนแรงราวกับว่ามิใช่คน ก็อดสงสารมิได้

"เฮ้ย! ไอ้ใบ ทำไหมเอ็งมิสู่ขอเป็นเรื่องเป็นราวเสียเลยวะ"

"จักสู่ขอทำไหม พ่อแม่มันยกให้เลย" ย่ะๆๆๆๆๆยกให้เลย กว๊ากกกกกกก

"แน่ใจรึ!!!" พ่อตู้ก็มิเชื่อเช่นกัน

"ก็ใช่สิวะ ข้าจักโกหกพวกเอ็งทำไม" อร๊างงงงง ยกให้จริงเร้ออออออ!!!!

"ไม่จริง!!!" แม่เอียดแย้งขึ้น "มันโกหก อ้ายคนนี้มันฉุดฉันมาจากบ้าน มันเป่ามนต์มอมยาพ่อแม่ฉัน" แอร๊ยยย ซะงั้นน่ะ

"อะจะบะเฮ้ยยยย" พวกกระผมอุทานพร้อมกัน พ่อปูดำพูดว่า

"เอ็งโกหกพวกข้างั้นรึ" พ่อใบแย้งขึ้นว่า

"ข้ามิได้โกหก แต่นังนี่มันยั่วข้าก่อน" อ้าว ดีๆสิ อ้าว คดีนี้ไม่จบชัวร์ๆ

--------------------------------สารพันปัญหากับพ่อบุญโทน-------------------------------------

กราบสวัสดีขอรับกระผม วันนี้มีจดหมายจากทางบ้านส่งมาขอรับ ฉบับแรกถามว่า

"ไปเที่ยวกันมั้ย จักไปก็รีบไป ไปกับพี่แล้วสบาย เดี๋ยวพี่พาไปกินตับ ตับๆๆๆๆๆๆๆๆ"

เอิ๊กกกกกกกกก (โยนจดหมายทิ้งโดยพลัน)

ขออภัยนะขอรับ ฉบับต่อมา

"ไปเที่ยวกันมั้ย จักไปก็รีบไป ไปกับพี่แล้วสบาย เดี๋ยวพี่พาไปกินตับ ตับๆๆๆๆๆๆๆๆ"

เฮ้ยยยย (โยนอีกที) ต่อมาขอรับ

"ไปเที่ยวกันมั้ย จักไปก็รีบไป ไปกับพี่แล้วสบาย เดี๋ยวพี่พาไปกินตับ ตับๆๆๆๆๆๆๆๆ"

เอ๊ะ! ยังไงนี่ มีอีกๆ

"ไปเที่ยวกันมั้ย จักไปก็รีบไป ไปกับพี่แล้วสบาย เดี๋ยวพี่พาไปกินตับ ตับๆๆๆๆๆๆๆๆ"

จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก 

"ไปเที่ยวกันมั้ย จักไปก็รีบไป ไปกับพี่แล้วสบาย เดี๋ยวพี่พาไปกินตับ ตับๆๆๆๆๆๆๆๆ"

กว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก

"ไปเที่ยวกันมั้ย จักไปก็รีบไป ไปกับพี่แล้วสบาย เดี๋ยวพี่พาไปกินตับ ตับๆๆๆๆๆๆๆๆ"

เจี๊ยก

 

จบเห๊อะ - -"

---------------------------------------ตอนต่อไปเถอะนะ คืนนี้นอนหลับฝันดี-----------------------

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านเรื่องสั้นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา