เรื่องลึกลับ....

          ณ โรงเรียนฟามี่ ที่ห้องพักของเฟรินและติกกี้...
"ZzZzZzZzZz"
"ตู้ดๆๆๆ..."
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในห้องที่เงียบกริบ.... ฉันเอามือคลำหาโทรศัพท์แล้วรับสายเลย ทั้งๆที่ไม่ได้ดูว่าเบอร์ใคร
ตื้ด!!
"ฮาาาาา.....โหลลลล....."
[!!!!!เฟรินนน!!!!!]
กรี้ดดดดด!!! เสียงใครวะ!!!ดังซะเกิน180เดซิเบลเลย!!! หูจะแตกมั้ยวะ T^T
"ใครคะ???"
"อ้าว! แค่นี้ทำเป็นจำไม่ได้!!"
เอ....ใครน้า...?? อ๋อ!!
"ไอ้โน้ต!! O[]O"
"เฮ้ย! เรียกว่าพี่สิวะ!!ตูพี่แกนะโว้ยยย!!"
ชิ! ให้พี่น่ารำคาญ
"เออๆ โทรมาทำไมดึกดื่นป่านนี้ คนจะหลับจะนอนโว้ย!! อย่าบอกนะว่ามีผีตัวไหนมาขโมยกล้องพี่ไป?"
เอาละ!!ฉันดันกวนอะไรพี่โน้ตเล่นๆ...แต่ไอ้พี่ดันเงียบไปเลย...เอ๊ะหรือจริง =w=
"เอ่อ.....ก็อะนะ.."
"เฮ้ย!!จริงดิ!!"
โห...แม่นจังเรา งี้ใบ้หวยดีกว่า เอาละ เลขออก XXX นะ ^^ (กวนตี_ล่ะคราวนี้)
"ไงเฟริน.."
นี่มันเสียงไอ้พี่ไทนี่หว่า!! O[]O
"เอ่อ....หวัดดี"
"พี่อยากจะขอให้เฟรินช่วยอะไรหน่อยได้มั้ย???"
"ช่วยไรอะ??"
"ช่วย....เอิ่ม...ก็ไม่รู้สินะ _ _;"
อ่าว.....
"ไม่มีอะไรให้ช่วยแล้วโทรมาทำไมวะ??โอ๊ะ!!คนจะหลับจะนอน!"
"เดี๋ยว!! พี่มีเรื่องจะ...."
ติ๊ด!!
ฉันกดวางสายพี่ชายคนโตไปทั้งๆที่พี่เขายังพูดไม่จบ! ช่วยไม่ได้อะ!! คนมันง่วง นอนดีกว่า...
"ZzZZZzZzZzZz......"
          ตอนเช้า....ไม่สิ....ไม่ใช่ตอนเช้าซะหน่อย.....
"เฮ้ย!!!"
"หาววววววว!...-O- ติกกี้เช้าแล้วหรอส่งเสียงร้องแต่เช้าเลยนะ"
ฉันแคะขี้ตาแล้วลุกออกจากเตียงเดินมาอยู่กับเพื่อนสาวของฉัน..
"จะไม่ให้ฉันร้องได้ไง!!ทั้งๆที่นาฬิกาชี้6โมงแต่ข้างนอกกลับ....."
ไหนดูซิ...
"O_O"<<<หน้าฉัน
คือ..จะอธิบายให้ฟังนะคะ ถึงนาฬิกาจะบอกว่า6โมง แต่ท้องฟ้าดัน...มืดมิด เหมือนฝนจะตกอยู่เลยอะ...
"ตะ....ติกกี้...นาฬิกาแกพังมั้ง..."
"พังบ้าอะไรเล่า!!เพิ่งซื้อเมื่อวานนะโว้ย!"
แล้วมันเป็นงี้ได้ไงอ้ะ!!
"เฟริน! เอาเป็นว่าอาบน้ำแต่งตัวแล้วรีบลงไปข้างล่างด่วนเลยนะ"
"อืมๆ.."
แล้วฉันก็รีบจัดการชำระล้างตัวเองจนเรียบร้อยแล้วลงมาตามที่ติกกี้บอก...
"เฮ้!! เฟริน!!!"
ฉันมองไปตามเสียงนั่นเห็นยัย อีฟ วรรณา ปริม อาตอมวิ่งมาหน้าตาแตกตื่นกันเลยทีเดียว..
"เป็นอะไรกันวะ??"
ฉันถามพวกนั้นไป อาตอมมองหน้าติกกี้เหมือนคุยอะไรบางอย่างทางสายตา...แล้วสีหน้าทุกคนก็ซีดลงทันที....บรรยากาศเงียบกริบ!! ฉันสงสัยจึงถามติกกี้
"นี่!!เกิดอะไรขึ้นหรอ??"
ตุบ!!
ยัยปริมมันจับไหล่ฉันสองข้างแล้วพูดกับฉันว่า
"ไปที่ห้องประชุมที่ตึกฟามี่ด่วนเลย!!"
"อืม.."
ฉันโดนปริมลากแขนไปและเพื่อนๆก็วิ่งตามจนถึงห้องประชุม...
"ทุกคนมองไป...ที่เพชรบนเวทีเร็ว!"
ฉันทำตามที่อาตอมบอกโดยเร็ว!!
"เพชรเปลี่ยนเป็นสีแดง!!!"
ทั้ง5เสียงพูดประสานกัน ยกเว้นฉัน...
"นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ยฉันไม่เข้าใจ?"
ฉันหันหน้าไปหาติกกี้ที่ทำหน้าสลดเหมือนขี้ไม่ออกมา5วัน (เกินไปละ)
"เธอเคยได้ยินตำนานของโรงเรียนเราไหม??เฟริน"
"ไม่อะ"
"งั้นฉันจะเล่าให้ฟังนะ เพชรที่อยู่บนเวทีนี้เป็นสิ่งสำคัญสำหรับโรงเรียนเรามากแต่เดิมแล้วท่านแมรี่(ผู้ก่อตั้งโรงเรียน)เป็น ผ.อ โรงเรียนนี้ ท่านเลยอยากได้สัญลักษณ์โรงเรียน เลยได้เพชรนี่มาจากชายคนหนึ่งที่ให้ไว้ และให้มันเป็นสัญลักณษ์โรงเรียนเรา..แต่เดิมแล้วเพชรนี้เป็นสีทะเลดูสวยงามราคากว่าล้าน แต่..วันนี้มันเปลี่ยนเป็นสีแดง...รู้มั้ยว่าแปลว่าอะไร??เฟริน"
ควับ! ควับ! ( O.O)-(O.O )ฉันส่ายหน้าทันที
"มันหมายถึง...หายนะครั้งใหญ่เริ่มคลืบคลานเข้ามาแล้ว..."
หน้าฉันซีดลงทันทีเมื่อได้ยินคำพูดนี้...
{ประกาศจากสภานักเรียนฟามี่ขอให้ทุกคนและอาจารย์ทุกท่านมารวมกันที่ห้องประชุมกว้างด่วน}
พวกฉันรีบนั่งที่ทันทีเพราะมาถึงแล้ว
          ณ ตึกฟามี่ ที่ห้องประชุมกว้าง....
"เอาล่ะทุกคนคงรู้กันแล้วสินะ คงไม่ต้องอธิบาย"
แต่ละคนในห้องประชุมหน้าซีดยังกับไก่ต้มกันหมดทุกคน...ฉันก็ด้วย
"เราจะส่งตัวแทน6คนไปที่ตึกฟาเรียเพื่อหยุด เกรซ...ผีเฮี้ยนตัวนี้ให้ได้"
แต่ละคนตกใจกันเลยทีเดียว
"งั้น..ใครจะไป??"
......เงียบ.....ไม่มีเสียงใดๆทั้งสิ้น....ฉันมองซ้ายมองขวากับเพื่อนๆทั้ง5คนว่าใครจะรับนะ??
"เด็กที่นั่งมองซ้ายมองขวา6คนนั้น ขึ้นมา!"
พวกฉันสะดุ้งลุกขึ้นเลย
"งั้น..6คนนี้ไปละกันนะ ^0^"
=[]= =[]= =[]= =[]= =[]= =_= <<สีหน้าแต่ละ แต่อาตอมไท่สะทกสะท้านเลย
"มีอะไรไม่พอใจมั้ย?? ^^++"
พี่ประธานนักเรียนสุดสวยมองมาทางพวกเราด้วยสีหน้าแบบว่า 'ถ้าพวกเธอไม่รับตาย!!'อะไรทำนองนี้แหละ T^T
"ค่ะ"
6เสียงพูดประสานกันแล้วเดินตรงไปที่ตึกฟาเรียทันที...
"พร้อมนะทุกคน...."
ฉันพูดพลางกลืนน้ำลายเอื้อกใหญ่ลงคอ
"พร้อมแล้ว!!"
แล้วประตูเหล็กที่ขึ้นสนิมก็เปิดออก
'เอี๊ยด....!!'
มีป้ายเขียนไว้เหมือนมีคนรู้ว่าเราจะมา....
[ยินดีต้อนรับ...ท่านสู่ตึกฟาเรีย...]
________________________________________
ตอนที่2จบ....