[นิยาย] {Fic Naruto}ซีรีย์รักที่ทรมาน
เขียนโดย 
PhingYanchan
วันที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 17.55 น.
แก้ไขเมื่อ 13 มีนาคม พ.ศ. 2560 01.01 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
45) ข่าวที่ถูกลือ/การขัดขวาง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความWriter talk
11:50
"มีอะไรหรอซากุระ?"
"เมื่อตอนเช้าพี่โดนนักข่าวล้อมรึเปล่า?"
"ก็ใช่ ว่าแต่ถามทำไม?"
"ตอนที่ฉันลงจากรถ ฉันก็โดนสัมภาษณ์! ฉันคงต้องไปขอโทษพี่รินด้วยแหนะ"
"เรื่ิองอะไร?"
"เขาจำตระกูลผิดน่ะสิ พวกเขาคิดว่าฉันนามสกุลโนฮาระ"
"ก็ว่าอยู่ที่ทำไมถามฉันว่าฉันมีความสัมพันธ์กับหญิงตระกูลโนฮาระ"
โต๊ะที่ไกลออกไป
"แก!!ดูท่านประธานสิ! มาคุยกับผู้หญิงผมชมพูนี่ใครกันนะ"
"เออว่ะ หน้าตาคล้ายคุณรินเลย"
"รินไหนล่ะ?"
"ภรรยาคุณโอบิโตะเพื่อนสนิทท่านประธานไง!"
"เออๆใช่ๆๆ เหมือนๆ"
"แอบถ่ายรูปเร็วๆ"
ตัดมาที่คาคาชิกับซากุระ
"มีคนกำลังแอบถ่ายรูปเราหลบเร็ว!"
"ห้ะ?!"
"โอ้ย!หลบได้ไงวะ!"
"มีอะไรให้ช่วยมั้ยครับ?"
"ช่วยถ่ายรูปท่านประธานกับผู้หญิงคนนั้นให้หน่อย-!"
"ทะ...ท่านประธาน!!!"
"หึๆๆ!! อยากรู้อะไรถามผมได้นะครับ ผมเต็มใจที่จะตอบบวกกับตัดโบนัสและเงินเดือนของพวกคุณสองคนนะ(^_^#!)"
"ไม่เป็นไรครับ!"
"ผมขอโทรศัพท์คุณหน่อยสิ"
"คะ..ครับ!"
"...อื้ม~เก็บรูปประธานกับคนที่ประธานคุยด้วยมันไม่ดีนะครับ"คาคาชิส่งมันคืนพนักงานชาย
"อ้ะ! ทำไม! ทำไมเครื่องของผมมันเปิดไม่ติดล่ะ!"
"ก็แค่แฮ็คโทรศัพท์ของคุณเป็นเวลา1เดือนเท่านั้นเองครับ"
"ห๊ะ!ท่านประธานทำอย่างนี้-"
"เอาไปซื้อใหม่ซะ แล้วก็อย่าทำแบบนี้ให้ผมเห็นอีกไม่งั้นคุณอาจจะโดนไล่ออกนะครับ!" ร่างสูงหยิบบัตรพนักงานออกมาแล้ววางไปที่โต๊ะก่อนจะมีตัวปั๊มสีแดงเขียนว่าหักเงินและฉีกยิ้มอันน่าสยดสยองให้พนักงานชายข้างหน้า
หลังจากที่ออกจากห้องทานอาหาร
"ฉันว่าไปแถลงข่าวให้เข้าใจกันเลยดีกว่าฉันคงทนเก็บเรื่องนี้ไม่ได้แล้วล่ะซากุระ"
"ฉันเองก็เหมืิอนกัน ฉันคงอายทุกครั้งที่นักข่าวถามแบบนั้นได้ทุกวัน"
คาคาชิให้ยามาโตะติดต่อนักข่าวพร้อมจัดแจงสถานที่เพื่อสัมภาษณ์คำถามทั้งหมด
ณ ห้องที่เตรียมสัมภาษณ์
"เฮ่อ~ ไม่ต้องแคร์บอกๆไปเลย~"
"ซากุระ พวกนักข่าวจะออกอากาศด้วยนะ"
"ออกอากาศ!"
"ใช่ ไหวรึเปล่า? ถ้าไม่ไหวเดี๋ยวฉันตอบให้ก็ได้นะ"
"ไหวค่ะไหว!"
"แน่นะ?" คาคาชิถามซากุระเพื่อให้มั่นใจ
"แน่สิ" เขายกแขนขึ้นมาแล้วเธอก็ควงแขนไปด้วย
หน้างาน
"หา?! ผู้หญิงคนนี้คือใครกันแน่เนี่ย!"นักข่าวต่างสงสัยในตัวซากุระ
หลังจากที่พวกเขานั่งลง ซากุระก็จับมือคาคาชิแน่นขึ้นเพื่อคลายความกังวลในการตอบคำถามทั้งหมด คาคาชิมองหน้าซากุระแล้วพยักหน้า
"เริ่มการสัมภาษณ์ได้ค่ะ"
"ใช่คุณโนฮาระรึเปล่าครับ!"
"ดิฉันขอตอบตรงนี้เลยนะคะว่าไม่ใช่ค่ะฉันคือCEOคนใหม่ของฮารุโนะ ชื่อของฉันคือฮารุโนะ ซากุระค่ะ!"
"คุณฮารุโนะ?! งั้นข่าวที่เกี่ยวโยงไปที่โนฮาระล่ะคะ?"
"ฉันว่าน่าจะอาจเป็นการสับสนของบุคคลมากกว่าค่ะ"
"แล้วเรื่องแต่งงานล่ะครับ?!"
"ผมขอเป็นคนตอบเองว่าเรื่ิองงานแต่งงานเป็นเรื่องจริงผมกับคุณซากุระคบกันมาถึง6ปีแล้วครับ แล้วเราตัดสินใจได้แล้วว่าจะแต่งกันปีนี้" คำตอบที่ฉะฉานของร่างสูงทำให้เธอมั่นใจได้ว่าเขาจะเป็นคนอยู่ข้างเธอไม่ว่าจะเรื่องไหน เธอยิ้มให้เขาแล้วกลับมาจริงจังกับการแถลงข่าวต่อ
"แล้วสัญญาของอุจิวะกับฮาตาเคะล่ะครับ?"
"เรื่องนี้ผมขออนุญาตไม่ตอบนะครับเนื่องด้วยเป็นความลับของบริษัทของผมและอุจิวะ ขอจบการสัมภาษณ์เท่านี้ครับ!"
"เดี๋ยวครับ!/อย่าเพิ่งสิคะ!"
"ขออภัยด้วยนะครับทางเราให้สัมภาษณ์ได้แค่นี้!"
"มันจะดีหรอคะ?"
"ฉันว่าเรื่องที่นักข่าวรู้ไม่ใช่ฝีมือของอุจิวะแน่นอนเพราะพวกมันก็ยังไม่รู้ว่าเราจะแต่งงาน"
Sasuke talk
"ท่านประธานมีข่าวมาครับ!" ในขณะที่ผมเขียนเอกสารอยู่ก็มีพนักงานวิ่งเข้ามาโดยไม่ได้เคาะประตูที่ห้องของผม
"เกี่ยวกับเรารึไง?" ผมยังคงเขียนต่อไป
"ครับ!"
"เปิดสิ รออะไรล่ะ?"
(เริ่มการสัมภาษณ์ได้ค่ะ)เสียงนี้มัน!...ซากุระ!
"เพิ่มเสียงซิ! ธะ..เธอยังไม่ตาย!?" น้ำตาของผมเริ่มเอ่อล้นออกมาเพราะดีใจที่เธอยังไม่ตายในเหตุการณ์เมื่อ2ปีที่แล้ว
(ใช่คุณโนฮาระรึเปล่าครับ!)
(ดิฉันขอตอบตรงนี้เลยนะคะว่าไม่ใช่ค่ะฉันคือCEOคนใหม่ของฮารุโนะ ชื่อของฉันคือฮารุโนะ ซากุระค่ะ!)เธอขึ้นเป็นCEOแล้ว
(คุณฮารุโนะ?! งั้นข่าวที่เกี่ยวโยงไปที่โนฮาระล่ะคะ?)
(ฉันว่าน่าจะอาจเป็นการสับสนของบุคคลมากกว่าค่ะ)
(แล้วเรื่องแต่งงานล่ะครับ?!)
"ตะ...แต่งงาน? หมายความว่า?!-"
(ผมขอเป็นคนตอบเองว่าเรื่ิองงานแต่งงานเป็นเรื่องจริงผมกับคุณซากุระคบกันมาถึง6ปีแล้วครับ แล้วเราตัดสินใจได้แล้วว่าจะแต่งกันปีนี้) คาคาชิ! มันเร็วเกินไป
(แล้วสัญญาของอุจิวะกับฮาตาเคะล่ะครับ?)
(เรื่องนี้ผมขออนุญาตไม่ตอบนะครับเนื่องด้วยเป็นความลับของบริษัทของผมและอุจิวะ ขอจบการสัมภาษณ์เท่านี้ครับ!)
"บอกพนักงานทุกคนใครกลับบ้านก่อน5โมงจะหักเงินคนละ5000เยน! ถ้าใครทำงานเกินกำลังของตัวเองเป็น2เท่าฉันจะเพิ่มเงินเดือนให้เลย!"
"ครับท่าน!!"
"ถึงแม้จะขัดงานแต่งไม่ได้ก็ขัดที่คนแล้วกัน!"สายตาที่ผมไม่ได้ใช้มันตลอด2ปี ตอนนี้มันฉายแววสีแดงเหมือนเลือดอย่างเห็นได้ชัด
"ซาคุง?"
"มีอะไรคาริน?"
"งานแต่งงานของฝ่ายนั้นจะแต่งต้นเดือนหน้า"
"ต้นเดือน?!"
"ใช่"
"แล้วของเราล่ะ?"
"คงจะชนกับฝ่ายนั้นแต่งงานกันพอดีน่ะ"
"หึๆอย่างนั้นก็ยิ่งดีเลย!"
Writer talk
ณ ใจกลางเมืองโคโนฮะ
19:00
ขาสวยข้างหนึ่งก้าวเหยียบพรมแดงออกจากรถพร้อมรองเท้าส้นสูงสีดำ ร่างสูงออกจากรถพร้อมยื่นมือข้างหนึ่งให้ร่างบาง เผยให้เห็นชุดราตรีเกาะอกสีดำเงางามที่ตัดกับทั้งสีผิวเส้นผมและสายตาอันเร่าร้อนของเธอ ผมที่ยาวถูกดัดลอนเป็นเกลียวสวยงาม
"วู้ว! สาวสวยของงานมาเยือนแล้ว~"อิโนะหญิงสาวผมสีบอล์นทองหันมาพบกับเพื่ิอนสาวที่กำลังยืนถ่ายรูปกับคนรักของเธอเอง
"เลิศสิค้า~ ใครเลือกชุดให้เนี่ย! ฉันเชื่อว่ารางวัลจะตกเป็นของแกแน่!"
"ฉันเลือกชุดเอง ส่วนเรื่องรางวัลมันก็ไม่แน่~"
"สาวๆจะยืนคุยกันอีกนานมั้ย? เขาเริ่มประกาศแล้วนะ"
"ขออีกแป๊บนึงนะคะ อิโนะซาอิล่ะ?"
"อยู่ข้างในงานนู้น รีบไปเหอะ"
"เอ๊ะ?!"
"อะไรยัยเถิก?"
"พี่คาคาชิหายไปไหน?"
"นู้น!"
"นี่คุณฮาตาเคะข่าวที่ออกมาน่ะเรื่องจริงหรอ?" หนุ่มผมเงินมีชื่อเสียงที่โด่งดังไปทั่วเมืองต่างๆ ชายชราตัวเล็กถามเขา
"ครับ เรื่องจริงครับท่านโอโนกิ"
"โอ้ๆ~ยังจำชื่อฉันได้อยู่หรอ นึกว่าจะลืมแล้วนะเนี่ย"
"ยังหรอกครับท่านเองก็ครองตำแหน่งประธานมา60กว่าปีแล้วนิครับ"
"สวัสดีค่ะ"
"ซากุระนี่คือ คุณโอโนกิ จากเมืองอิวะ"
"โอ้ว!หนูคือผู้หญิงที่ออกแถลงข่าวกับคาคาชิใช่มั้ยเนี่ย?"
"ใช่ค่ะ ชื่อฮารุโนะ ซากุระค่ะ"
"ชื่อเธอนี่เหมาะกับสีผมของเธอมากเลยนะ"
"ขอบคุณนะคะ"
"แฟนสวยนะเรา"
"คะ...คือ...(-///-)"
"สวัสดีครับคุณโอโนกิ.." เสียงของชายหนุ่มผมสีแดงดั่งดอกกุหลาบก็ทักชายผมเงินขึ้น
"กาอาระ?!"
"อ้าว! ซากุระ! ไม่ได้เจอกันตั้งนานเลย!สวยขึ้นนะเนี่ย"
"ขอบคุณนะ นายเองก็ดูดีขึ้นเป็นกองเลย"
"เช่นกัน"
"นี่คือซาบาคุโนะ กาอาระ ค่ะเพื่อนสมัยม.ต้น"
"อ่อ ยินดีที่ได้รู้จักนะ ฉันฮาตาเคะ คาคาชิ เธอคือคนที่ได้ขึ้นเป็นประธานที่เด็กที่สุดล่ะสินะ"
"ครับ แค่ชื่อเสียงที่ว่าเด็กเท่านั้นแหละครับที่ทำให้คนรุ้จักผม"
"งั้นหรอ? ฉันคงไม่ได้รางวัลCEOอายุน้อยแล้วสินะ 555"
"หึๆ ซากุระคุณคาคาชินี่คือ?"
"แฟนใหม่น่ะ ไม่นานก็..."
"ยินดีด้วยนะทั้งสองคนเลย"
"เอ๋?...อ่ะ..จ้ะ ขอบคุณนะกาอาระ"
"ขอตัวก่อนนะ"
"......." คาคาชินิ่งเงียบไปสักพักก่อนจะเดินเข้าไปในตัวงาน
"พี่เป็นอะไร?"
"เปล่า ไม่มีอะไร" ร่างสูงหึงร่างบางนั่นเองเพราะว่าอะไรน่ะหรอ? เพราะว่าชายผมดอกกุหลาบแดงนั้นหน้าอมชมพูเพราะเขานั้นแอบมองเธอตลอดเวลา
"ฉันรู้ว่าพี่หึง ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะให้เขา-"
"ช่างเถอะมันคืออดีต อย่าคิดมาก"
"!!...."
"เข้างานเถอะ เรื่องนี้เราเก็บไว้ไปคุยที่บ้าน"
20:44
"เราจะประกาศผู้ที่มีคะแนนหรือผู้ที่พัฒนาบริษัทเร็วที่สุดในปีและในประเทศนะครับ!"
"ติดท็อป10! อันดับ10ได้แก่....ซาบาคุโนะ!"
เสียงปรบมือดังก้องสตูดิโอ ติดท็อป10นั้นไม่ได้เลวร้ายแต่บอกเลยว่าดีสุดๆในประเทศ
1ชั่วโมงผ่านไป
"อันดับ3 ได้แก่.....อุสึมากิสาขาใหญ่ครับ!! ขอเชิญท่านประธานมารับรางวัลด้วยนะครับ ภายใน1ปี อุสึมากิพัฒนาเกินเป้าหมายไป100%เลยนะครับ"
"อันดับที่2นะครับ! ได้แก่.....เหลือเพียง...ฮาตาเคะกับอุจิวะนะครับ อันดับที่2คือ...
ฮาตาเคะกับอุจิวะครับ!!!!"
"ห๊ะ!!!" ทั้งสองคนถึงกับลุกขึ้นพร้อมกันแล้วมองหน้ากันอย่างแค้นกัน
"เชิญท่านประธานฮาตาเคะและประธานของอุจิวะได้เลยนะคะ คุณฮาตาเคะ คาคาชิค่ะ พัฒนาบริษัทได้เร็วเหนือแสงจริงๆนะคะ เกินเป้าหมายที่คาดไว้ถึง110%ทีเดียวเลยนะคะเช่นเดียวกับอุจิวะนะคะพัฒนาไปได้110%เท่ากันเลยค่ะ" เกลียดกันแทบจะตายแต่ต้องมายืนข้างกันแค่ชายเสื้อโดนอีกฝ่าย ก็จะกัดกันอยู่แล้ว
"ส่วนที่1นะคะ! แรง! เลิศ! มาเร็วแซงทางโค้งนะคะ!! ตกเป็นของ ฮารุโนะค่ะ!!!! "
"ห๊ะ!!!!/อะไรกัน!!!!/เป็นไปไม่ได้!!!"
"การพัฒนานั้นมาเร็วและแรงกว่าใคร บริษัทใหม่และประธานบริษัทที่มีอายุเพียง22ปี บริษัทที่มีหญิงเป็นผู้นำ! ซึ่งเกินความคาดหมายของเธอ พัฒนาได้ถึง120%ขอเชิญคุณฮารุโนะ ซากุระ ขึ้นมารับรางวัลค่ะ!!!"
"ขอบคุณนะคะสำหรับรางวัลนี้ กำลังใจและคนที่ฉัน..เคารพรักมันทำให้ฉันคว้ามันมาได้ บริษัทของฮารุโนะจะพัฒนาต่อไปค่ะ"
ณ บ้านของคาคาชิ
"อ้าว! ซากุระได้รางวัลแทนคาคาชิหรอเนี่ย?"
"ค่ะ"
"เธอแซงผมไปได้10%เลยนะพ่อ สงสัยคง...ต้องเป็นศัตรูกันแล้วล่ะ"
"ชิ! "
"เอาไว้คุยในห้องนะ"
....
"เธอจะขออะไร?"
"ขอ....ขอให้ฉันเป็นของพี่ตลอดไป"
"อะไรกันเธอก็เป็นของฉันอยู่แล้วหนิ?"
"คะ...คือมันไม่ใช่แบบนั้น!(>///<!)
"นี่เธอจะขออะไรแบบนั้นเนี่ยนะ?!(0///0!)"
"แค่สักนิดก็ยังดี(-///-)"
Writer เอร้ย~ยังเขียนอยู่ยังไม่ไปไหน~ แค่แอบไปวางเรื่องมาเท่านั้นเอง~ อ่านวนไปสิคะรออะไร~
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
