First Love รักแรก

10.0

เขียนโดย HanaHana[ฮานาฮานะ]

วันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 09.58 น.

  17 ตอน
  0 วิจารณ์
  16.06K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 11.39 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

17) จบ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
ความรักไม่ได้จบแบบ Happy Ending เสมอไป
ตอนจบอาจจบเพื่อให้คนเราได้คิดว่า การที่จะรักใครสักคนมันไม่มีเหตุผลหรอก แค่รักคำเดียวก็พอแล้ว แต่การที่จะทำให้ความรักนั้นคงอยู่กับเราไปอีกนานนี่สิ แค่รักคำเดียวมันไม่พอหรอก ไม่พอจริงๆ....
 
หลังกลับจากค่าย ฉันกับไอ้2เราไม่ได้ติดต่อหากันอีกเลย ไอ้7และเพื่อนคนอื่นๆก็มักจะถามหามันและถามทุกครั้งที่เจอหน้าฉัน แต่สิ่งที่ฉันตอบพวกมันได้คือ “ฉันไม่รู้” ...ฉันไม่อยากจะตอบพวกมันว่า ไอ้2ไปทำผู้หญิงท้องมันเลยต้องไปรับผิดชอบ หรือฉันเลิกกับไอ้2แล้วเพราะมันเลว หรือเพราะเหตุผลอื่นๆก็ตาม
จะโทษมันฝ่ายเดียวก็ไม่ได้ ที่มันมาคบกับฉันเพราะอะไรฉันเองก็ยังไม่รู้เลย มันคบเพราะมันเหงา หรือเพราะหนีปัญหา หรือเพราะอะไรกันแน่ แต่ที่รู้ๆกันอยู่คือ มัน... มันไม่เคยบอกรักฉันเลย แค่บอกชอบมันยังไม่เคยพูดด้วยซ้ำ
 
(และหลังจากนั้นทุกคนก็รู้ความจริง ย้อนไปอ่านตอนพิเศษนะจ๊ะ )
 
ปิดเทอม
ไอ้7!!! ไอ้เพื่อนเที่ยว มันนัดฉัน B แฟนมัน และเพื่อนๆของมันไปเที่ยวทะเล สรุปคือ การมาเที่ยวครั้งนี้คือการนัดบอร์ด แต่ความสนใจของเพื่อน(ชาย)ไอ้7ไปรวมอยู่ที่Bทั้งหมด ก็นะ... สวย เซ็กซี่แบบนั้นไม่สนก็บ้าแล้ว และยิ่งBมันใส่บางเบาลมเย็นขนาดนั้น อย่าว่าแต่เพื่อนไอ้7เลย คนแถวนั้นก็ต้องมองเป็นธรรมดา
 
ฉันออกมานั่งบนพื้นหาดทราย กำลังเล่นมิวสิคเพลงอกหักอยู่ สายลมเย็นๆเบาๆพัดผ่านร่างฉันไปและพัดเอาผ้าคลุมที่ไปขโมยแฟนไอ้7มาไปด้วย แต่ขอโทษฉันไม่ใช่นางเอกที่ต้องไปวิ่งตามเก็บและไปเจอพระเอก ฉันปล่อยให้ผ้าคลุมปลิวไปตามสายลม อีกอย่างไม่ใช่ของฉันด้วย(แลดูร้ายกาจ) หายไปก็คงไม่เป็นอะไรหรอก ...มั้ง?
 
สักพักมีชายหนุ่มรูปหล่อมาสะกิดไหล่ฉันพร้อมกับชูผ้าคลุมที่ปลิวไปตามสายลม แม่เจ้า~ หล่อจริงอะไรจริง หล่อระดับโค้ช กล้ามแน่นเนื้อเด้ง แต่ทำไมคุ้นหน้าจังวะ? ‘พี่Y’ ลูกพี่ลูกน้องสุดหล่อระดับโค้ชของฉันนี่เอง ฉันลืมไปได้ยังไงว่าแถวนี้ถิ่นพี่ชาย ฉันนั่งคุยกับพี่Yจนพระอาทิตย์ตก
 
พี่Yอาสาไปส่งฉันที่บ้านพัก... ไอ้7 แฟนไอ้7 B และเพื่อนๆของไอ้7กำลังเดินให้ว่อน หน้าตาเคร่งเครียด ประนึ่งว่าทำสมบัติอายุล้านปีหาย แต่แล้วสายตาก็ไปสะดุดกับคนๆหนึ่ง ไอ้2? มันมาอยู่กับไอ้พวกนี้ด้วยได้ยังไง? เสียงตะโกนของเพื่อนไอ้7คนหนึ่งดังขึ้นทำให้ทุกคนตรงมาทางฉันกับพี่Y
 
ไอ้2มองหน้าอย่างไม่พอใจ แต่ไม่พูด... ฉันเกลียดจังเวลาที่มันมีเรื่องอะไรแต่ไม่พูดเนี่ย แต่กลับกัน...ไอ้7เป็นคนเปิดประเด็นถามขึ้น มันถามว่าพี่Yเป็นใคร? พี่Yไม่ตอบแต่ยกมือขึ้นมาโอบไหล่ฉันไว้ ไอ้2ยิ่งหน้านิ่วคิ้วขมวดเข้าไปอีก แต่มันก็ยังไม่พูดอีกเหมือนเดิม แต่ไอ้7นี่สิ! มันชักจะออกนอกหน้าเกินไปแล้ว
 
พี่Yตอบแบบยั่วยวนกวนประสาท ‘จะเป็นอะไรกัน มันไม่สำคัญ...’ ก่อนจะตบท้ายด้วยคำว่า ‘เนอะ’ ข้างๆหูฉัน  สิ่งที่ตามมาเกินคาด ไอ้7พุ่งตัวออกมาชกเข้าให้ที่แก้มด้านขวาของพี่Y กรี๊ดดดด~ แกต่อยพี่ชายฉัน ไอ้7!!! ฉันรีบผลักไอ้7ออก แต่ไอ้2กลับเข้ามากระชากแขนฉัน...
 
“ทำไมแกต้องปกป้องมันด้วย? มันเป็นอะไรกับแก?”
 
“พี่Y เป็น...” ฉันมองหน้าพี่Yสลับกับหน้าไอ้7และไอ้2  ...จะตอบยังไงดีวะ?
 
“มันเป็นคนสำคัญของแกสินะ” ฉันพยักหน้าให้ไป เอ้า! ก็พี่ชายฉันทั้งคนนะเฟ้ย! ไม่สำคัญได้ยังไง? ที่สำคัญหุ่นพี่แกฟิตมากเลยนะเว้ย! เท่านั้นล่ะ ไอ้2วิ่งเข้าไปชกหน้าพี่Yอีกครั้ง คราวนี้พี่Yไม่ยอมให้ต่อยฟรีมีการสวนกลับมาด้วยล่ะ ผลัดกันชกผลัดกันหลบไปหลายรอบ ทำยังไงดีวะเนี่ย?
 
จังหวะนี้ล่ะ ฉันเข้าไปขวางหน้าไอ้2ไม่ให้เข้าพุ่งใส่พี่Y ไอ้2หยุดชะงักมองหน้าฉัน หน้ามันนิ่งมาก แต่สายตามันโคตรเศร้า หงอย~ เหมือนฉันกำลังทำเรื่องผิดบาปเลยอ่ะ มันทำท่าจะเดินหนี เฮ้ย! อย่าเดินจากไปนะ การที่อยู่คนเดียวโดยไม่มีแกมาคอยกวนประสาท พูดจาหมาๆ ชอบบังคับให้ทำโน่นนี้มัน..มัน...โคตรเหงาเลยวะ ฉันรียกไอ้2ไว้ มันหยุดเดินแต่ไม่ยอมหันกลับมามองหน้าฉัน
 
“มึงชื่อ2สินะ มึงนี่เองที่ไปทำผู้หญิงท้องและทิ้งน้องสาวกู เลวจริงๆ”
 
หมับ!
 
“มึง...” ไอ้2ที่พอถูกพี่Yพูดแทงใจดำก็เข้ามากระชากคอเสื้อ ก่อนจะเปลี่ยนท่าทีทำหน้าตาบ๊องแบ๊วใสๆ “น้องสาว!?” อย่าว่าแต่ไอ้2เลย ไอ้ที่ยืนหัวโดที่เหลือก็มองมาอย่างงงๆ จังหวะนี่ล่ะได้โอกาสอธิบายแล้ว ฉันเข้าไปอธิบายให้ทุกคนฟังถึงเรื่องราวต่างๆนานา รวมถึงสายสัมพันธ์ฉันพี่น้องของฉันกับพี่Yด้วย
 
ไอ้2โทษฉันที่ทำให้มันดูไม่ดีในสายตาพี่Y ต่อให้แกรู้ว่านั้นพี่ชายฉัน แกก็ดูไม่ดีในสายตาพี่เขาอยู่ดีล่ะวะ นี่เป็นแค่จุดเริ่มต้นของความรักที่ฉันกับมันพยายามให้คงอยู่ต่อไปนานๆเท่านั้น ความรักมันยังต้องมีอุปสรรคต่อไปอีกเยอะ แกยังไม่เจอบรรดาพี่ๆของฉันทั้งหมดเลย โฮะๆๆๆ
และฉันเอง...ก็ยังไม่ได้เจอบรรดาเมียเก็บ เมียเก่าของแกอีก แต่ที่รู้แน่ตอนนี้คือ...
 
“ฉันรักแกนะ ไอ้2”
 
“นี่แกพึ่งรู้หรอ”
 
“ห๊ะ?”
 
“...ว่า ฉันก็รักแกเหมือนกัน ^_^” 
 
--------------------------------------------------------------------
ขอบพระคุณที่อ่าน/ติดตามจนจบ
ปลล.Maybe อาจจะมีตอนพิเศษมาให้อ่านเรื่อยๆนะจ๊ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา