ชีวิตที่ถูกกำหนดไว้

       
          ตอนแรกมีใจความว่าหลังจากเรียนจบการศึกษาที่มหาวิทยาลัยนายสัญจรและนายสงบจิต ซึ่งขณะตอนเรียนอยู่ทั้งคู่ได้เป็นเพื่อนรักกัน และได้สัญญาต่อกันว่าอีก 1 ปีเราจะกลับมาเจอกันที่ใต้ต้นไม้กลางสวนมหาวิทยาลัย
โดยให้เบอร์ติดต่อกันไว้
ระหว่าง
" เบอร์ของนายสัญจร "
แลกกับ
" เบอร์ของนายสงบจิต "
และ
" เบอร์ของนายสงบจิต "
แลกกับ
" เบอร์ของนายสัญจร "
# หลังจากวันจบการไปทั้งคู่ก็ติดต่อกันเป็นจำ
# เวลานั้นผ่านไปเร็วมาก #
เหลือเพียงอีก 3 วัน ก่อนวันนั้นหมาย
" เหตุการณ์ " ไม่ขาดคิดจึงเกิดขึ้น
# เช้าวันรุ่งขึ้น #
          สงบจิตได้เปิดดูทีวีตามปกติในวันหยุด เพื่อฟังข่าวสารและได้ดูรายงานข่าวที่เกี่ยวกับมหาวิทยาลัย นักรายงานข่าวตอนเช้าเล่าว่า
" มหาวิทยาลัยที่นั้นเกิดเหตุไม่ขาดคิดเมื่อมีลูกศิษย์เก่ามาเสียชีวิตลง #
และนั้นไม่ใช่ใครอื่น เขา คือ " นายสัญจร " เพื่อนรัก
          นายสงบจิตเป็นเพื่อนรักของนายสัญจร เกิดอาการจิตตกและเสียใจเป็นอย่างมาก ทำให้เขาคิดอย่างหนักว่าเหตุใดเพื่อนรักของเขาจึงต้องตาย
# เพราะเมื่อ #
" หลายวัน " ก่อนเกิดเหตุ
นายสัญจรเพื่อนรักโทรมาหาผม " ตามปกติ "
สัญจรบอกผมว่า
" เขาอยากให้ถึงวันนัดหมายสักที " เพราะอะไรนะหรอ " คิดถึงผมไง "
แต่เหมือนมีอะไรจะบอกด้วยแหละ
ทั้งที่บอกแบบนั้นแท้ๆ 
# จนถึงตอนบ่าย # ของวันนั้น
พอเริ่มตั้งสติได้
          ผมก็รีบลุกออกจากโซฟาหยิบกุญแจรถยนต์และขับรถยนต์ออกจากบ้านอย่างรีบเร่ง เพื่อรีบไปหาสัญจรในที่เกิดเหตุ แต่ผมเกิดขับรถฝ่าด่านคุณตำรวจ จึงต้องเสียเวลาในการเสียค่าปรับ
พอถึง " มหาวิทยาลัย "
มีคุณตำรวจกำลังตรวจหาหลักฐานและสอบปากคำ " ลุงภารโรง "
เพราะ
# ลุงภารโรง # อยู่ที่มหาวิทยาลัยคนเดียวในวันนั้น
ส่วนผมนะหรอ
เดินเข้าไปถามคุณตำรวจ เขาบอกผมว่า
นายสงบจิต : " สวัสดีครับ " คุณตำรวจ
คุณตำรวจ   : เออ ... ไม่ทราบมีไรครับ
นายสงบจิต : นายสัญจรเพื่อนผมอยู่ที่ไหนครับ
                 พอจะทราบไหมครับ
คุณตำรวจ   : ย้ายไปที่โรงบาลแล้ว
                 อีกสักครู่
                 น่าจะมีญาติมารับศพ
นายสงบจิต : ขอบคุณครับ
คุณตำรวจ   : ไม่เป็นไรครับ
# หลังจากนั้น #
ผมก็เดินออกมาจากนอกเขตมหาวิทยาลัยแห่งนั้นและรีบขึ้นรถไปยัง " โรงพยาบาล "
พอไปถึง " โรงพยาบาล "
ผมได้เจอกับผู้หญิงคนหนึ่งและได้มีโอกาสคุยกับเขา เขาบอกว่าเขา คือ " ภรรยาของสัญจร "
ผมบอกกับเขาว่า " ผมเป็นเพื่อนรักของสัญจร "
และได้รู้เรื่องที่เขา " กำลังตั้งครรภ์ " อยู่
ผมบอกเขาว่า "ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็ใิห้บอกผม " 
# ยังไงก็หลานผม #
ผมถามเรื่องในคืนนั้นกับเธอว่า
นายสงบจิต      : เธอรู้อะไรบ้างไหมครับ
                      สัญจรมีเรื่องกับใครบ้าง
                      ติดต่อกับใครที่น่าสงสัยบ้างไหม
ภรรยาของสัยจร : 
แต่ภรรยาของสัญจรไม่ได้ตอบอะไรเลย
" มันจึงทำให้ผมไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับคืนวันนั้นเลย "
ผมคงต้องสืบหา " หลักฐาน " ในมหาวิทยาลัยแห่งนั้น