สับสนวุ่นวาย...

     เช้าวันรุ่งขึ้น.........
" กริ๊งงงง " เสียงนาฬิกาปลุกของโอลีฟดังขึ้น
" เอาอีกแล้วไง สายอีกแล้วว " โอลีฟรีบตื่นและปิดนาฬิกา
     ณ โรงเรียนของโอลีฟ
" ตึก ตึก ตึก.. " เสียงเท้าของโอลีฟเดินเข้ามาท่ามกลางห้องเรียนที่ว่างเปล่า 
" ไปไหนกันหมด..? หรือว่าจะย้ายห้องไปเรียนห้องอื่นเนี่ย " โอลีฟพูดกับตัวเองพร้อมกับโทรหาเพื่อนๆ
" ฟรัง อยู่ไหนอ่ะ " โอลีฟถาม
" วันนี้ไม่สบายอ่ะ ไม่ได้ไป จดงานให้ด้วยนะลีฟ " ฟรังตอบกลับมา
" เอ้าา ทิ้งกูอีกแล้วว อิเลวว " โอลีฟพูดพร้อมวางหูโทรศัพท์ไป
" ตืด ตืด ตืด.... " เสียงสัญญาณโทรศัทพ์ดังขึ้น
" เห้ยมึง มิ้งอยู่ไหนน " โอลีฟถาม
" กูติดแถวสายหว้ะลีฟ มึงรอกูอยู่ตรงหน้าห้องโฮมรูมละกัน เห็นอิแจงโทรมาบอกอยู่ว่าเปลี่ยนห้องเรียน " มิ้งตอบโอลีฟพร้อมกับวางสายไป
          10 นาทีผ่านไป .......
" หว่า หมดคาบโฮมรูมแล้ว มิ้งยังไม่มาอีก.. " โอลีฟพูดพร้อมถอนหายใจ 
" ลีฟ รอกูนานไหมมม รีบไปห้อง 432 เลยด่วนๆ " มิ้งรีบวิ่งและตะโกนบอกโอลีฟ
" อะไรมึง ไม่เห็นต้องรีบขนาดนี้เลย " โอลีฟงงๆ
" มึงไม่รู้อะไร เมื่อกี้อิกวาโทรมาบอกว่า ผอ. นัดพบห้องเราที่นั้นเหว้ย " มิ้งบอก
" ทำไมไม่เห็นโทรมาบอกกูบ้างเลยหว้ะ เห้อ " โอลีฟพูดเบาๆพร้อมถอนหายใจ
     ณ ห้อง 432 
" ไหนหว้ะ ผอ. ไม่เห็นจะมีเลย " โอลีฟถามมิ้ง
" ไม่รู้หว้ะ โดนหละมั่งพวกเรา " มิ้งตอบ
" ตืดดด...... " เสียงโทรศัพท์โอลีฟสั่น
" ลีฟมึง รู้ยังว่าแม็คลาออกแล้วอ่ะ " เต้ยถามโอลีฟด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
" อะไรมึง อย่ามาอำกู แม็คเนี่ยนะจะลาออก ให้ตาย กูไม่ขำนะมึง " โอลีฟตอบกลับ
" ลีฟ แม็คออกแล้วจริงๆ มันเฟสไทม์มาหากูเมื่อกี้ มันฝากบอกว่าหามมาบอกมึง เดี๋ยวมันจะโทรมาเอง แต่กูกลัวมึงอาการหนัก เลยบอกก่อน มึงอยู่ไหนเดี๋ยวไปหา " เต้ยถาม
" .......... " โอลีฟตัวสั่นและเริ่มมีน้ำตาไหลออกมา 
" มึงเป็นไรอิลีฟ ใครทำไรมึง " มิ้งค์ถาม
" มึง แม็คมันลาออกแล้วอะ ทำไมมันไม่โทรมาบอกกูดีๆอ่ะ มันเป็นไรของมันว้ะ " โอลีฟพูดพร้อมน้ำตา
" ตืดดดด....... " เสียงโทรศัพท์โอลีฟสั่น
" ลีฟมึงง ..... กูขอโทด พี่ฟ้าเค้าบอกไม่ชอบมึงที่มึงมาสนิทกับกูแบบนี้ แล้วพี่ฟ้าก็มาบอกแม่กูว่า มึงอ่ะชวนกูเล่นยา แม่กูเลยให้ย้ายด่วน ไม่ฟังกูอธิบายเลยอ่ะ ลีฟมึงงง กูขอโทด กูอยากอยู่กับมึงนะ แต่กูห้ามแม่กูไม่ได้จริงๆอ่ะ " แม็คโทรมาหาโอลีฟพร้อมอธิบายทุกอย่าง
" ทำไมพี่ฟ้าเป็นคนแบบนี้ บล๊อคเฟรสกูไปแล้วก็นึกว่าจะจบ ทำไมว้ะ ทำไมต้องเป็นกูว้ะ " โอลีฟถามแม็ค
" ลีฟ กูไปก่อนนะ เดี๋ยวกูเข้าไปหามึงที่บ้านเย็นนี้ ชวนอิมิ้งกับอิเต้ยมาด้วย " แม็คบอกลาพร้อมวางสาย
" ทำไมต้องเป็นกูว้ะมิ้ง TT " โอลีฟถามมิงพร้อมร้องไห้
     หลังเลิกเรียน 
" มึงโอเคใช่ไหม เดี๋ยวมึงก็เจอกันแล้วไง " มิ้งพูดปลอบโอลีฟ
" .... " โอลีฟเหม่อลอย 
     ณ บ้านโอลีฟ 
" คุณแม่ สวัสดีค่ะ " มิ้งและเต้ยสวัสดีแม่ของโอลีฟ
" มาทำอะไรกันลูก รายงานหรอ " แม่โอลีฟถาม 
" อ่อ....ค..ค่ะ " ทั้งสองรีบพูดและรับเดินเข้าบ้านไป
" เอ่อ ลีฟลูก วันนี้แม็คมาหาหน้ะ แม็ครออยู่บนห้องลีฟนะ " แม่โอลีฟบอก
     ตึก ตึก ตึก ตึก .....
" อิแม็คคค มึงทำให้ลีฟร้องไห้ มึงต้องตายยย " มิ้งพูดพร้อมจะต่อยแม็ค
" เห้ยใจเย็นดิ " เต้ยห้าม
" ลีฟ... " แม็คพูดพร้อมเดินมากอดโอลีฟ
" กูเลิกกับพี่ฟ้าแล้ว แต่แม่กูก็ยังไม่ฟังกูอ้ะ กูจะทำไงให้ได้อยู่กับมึงอีกหว้ะลีฟฟ " แม็คเริ่มโวยวาย
" .......... " โอลีฟเงียบ
" พวกมึงคงต้องการอยู่กัน 2 คนป่ะว้ะ " มิ้งกับเต้ยถาม
" ไม่ มึงมาอยู่ข้างๆกูเลย " แม็คพูดพร้อมดึงทั้งสองคนมากอด 
" ไม่อยากให้เป็นแบบนี้หว้ะ " เต้ยพูดพร้อมน้ำตาไหล
" ใครอยากจะให้มันเป็นว้ะ " แม็คพูดแบบโกรธแค้น
" พอๆ ไหนเรื่องเป็นไงเล่า " มิ้งพูดพร้อมปาดน้ำตา
" คือวันนั้นกูทะเลาะกับพี่ฟ้า เพราะเรื่องที่กูไม่มีเวลาให้ แล้วพี่ฟ้าก็โยงมาถึงเรื่องเพื่อนแล้วเจาะจงพูดถึงแต่เรื่องของลีฟ ประมาณว่า เพราะน้องลีฟใชไหม เลยไม่มีเวลาให้แฟนเลย หรือว่าจะเลิก ประมาณนี้ กูเลยอธิบายไปว่า ไม่ใช่ เพราะเรียนหนักเลยไม่ค่อยมีเวลาไปหา แล้วอีกอย่างพี่ฟ้าอยู่ที่มหาลัย มันไกลจากบ้านกูมาก จะไปหาทีใช้เวลาทั้งวัน กูเลยไม่ค่อยเจอพี่ฟ้านอกจากพี่ฟ้าจะกลับมาบ้าน แล้วพี่ฟ้าก็บอกว่า จะเอาแบบนี้ใช่ไหม อยู่กันดีๆไม่ได้ใช่ไหม แล้วก็วางสายไป " แม็คเล่าพร้อมกับน้ำตาไหล
" แล้วแม่มึงรู้หรอว่าพี่ฟ้าเป็นแฟนมึง " มิ้งถาม
" แม่กูไม่รู้ รู้แต่ว่าเป็นพี่รหัสกู " แม็คตอบ 
" เดี๋ยวนะอิแม็ค มึงอะไรเนี้ย พี่ฟ้าเป็นพี่รหัสอิลีฟไม่ใช่อ่อ ทำไมมึงต้องโกหกหว้ะ " เต้ยพูด
" เรื่องมันยาว กูขอเคลียร์เรื่องนี้ก่อนได้ป่ะ " แม็คโวยวาย