ปิ้งรัก'ก ในมหาลัย

                 08:00

               "มีนา ตื่นได้แล้วนะ" พี่สาวฉันเดินเข้ามาปลุกพร้อมดึงผ้าห้มออก แสงแดดยามเช้าสาดส่องผ่านผ้าม่านเข้ามาในตัวห้อง ได้รับอุ่นไออย่างอบอุ่น ฉันลืมตาขึ้นพร้อมส่งยิ้มให้กับพี่สาวสุดสวยที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉัน

               "วันนี้ไม่ไปทำงานหรอ ^_^" 

               "วันนี้พี่หยุด เดี๋ยวเลิกเรียนรีบกลับมานะ พี่จะพาไปกินชาบู" พี่สาวพูดแล้วทำเสียง สู๊ดดดด เหมือกำลังจินตนาการว่ากำลังกินชาบูอยูู่ พี่ฉันนี่น่ารักจริงๆเลย

               09:00 

               "รวมตัวทางนี้ครับ" เสียงรุ่นพี่เรียกรุ่นน้องให้มารวมตัวกัน ตึ๊บ ๆๆ ๆๆ เสียงฝีเท้าที่กำลังวิ่งอย่างขวักไขว่    'เร็ว เร็วกว่านี้ครับ'   เสียงรุ่นพี่ตะหวาดขึ้น ทำเอารุ่นน้องหัวหดไปตามๆกัน

               "เอาละ วันนี้พี่มีกิจกรรมสานสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนกับเพื่อนมาให้พวกเราเล่นกัน พี่ขอความร่วมมือจากน้อง ๆ ได้ไหมค่ะ" พี่สาวคนเดิมพูดกับรุ่นน้องอย่างเป็นมิตร ร้อยยิ้มจากพี่สาวชวนให้หนุ่ม ๆ หลงไหลกันเลยทีเดียว

               "ได้ค่ะ / ครับ" รุ่นน้องต่างพูดเป็นเสียงเดียวกัน 

               "กติกามีอยู่ว่าให้น้อง ๆ จับคู่กัน โดยย // โดยยย ฟังให้ดีน่ะ ผู้ชายห้ามคู่ผู้ชาย ผู้หญิงห้ามคู่ผู้หญิง เอ๊อออ เป็นไงล่ะ อ้าววจับคู๋กันเลย" พี่สาวพูดจบเสียงหื้อฮาจากรุ่นน้องก็ดังขึ้น  ต่างคนต่างวิ่งหาคู่กันชลมุน

               "มีนาา คู่กับเราไหม?" เสียงผู้ชายร่างใหญ่ กำลังพูดกับฉันด้วยถ้อยคำที่อ่อนโยน ไม่ใช่ใครฮามินนั้นเอง

               "ได้สิ เราไม่มีคู่พอดีเลย" ฉันส่งยิ้มให้ฮามิน รุ่นน้องต่างพากันจับคู่กันเสร็จสับ ต่างพากันยืนเป็นคู่ ๆ รุ่นพี่จึงชี้แจ้งการเล่นเกมส์นี้ให้รุ่นน้องได้เข้าใจ หลังจากเล่นเกมส์เสร็จเวลาก็ล่วงเลยไปเกือบครึ่งวัน ด้วยความเหน็ดเหนื่อยทั้งรุ่นพี่และรุ่นน้อง รุ่นพี่เลยขอเลิกกิจกรรมก่อนเวลา ^_^

              ********* ป้ายรถเมล์ *********

               ฉันรอรถเกือบครึ่งชม.แล้ว รถก็ไม่ผ่านมาสักคัน นั่งรอแล้วรออีก 

               "เมื่อไหร่จะมาน่าาา อยู่คนเดียวมันเหงานะเนี้ย ยานะก็กลับไปแล้ว เห๊ยยย!" ฉันบ่นพรึมพร่ำอยู่คนเดียว พร้อมหยิบมือถือออกจากกระเป๋า 

               ตื้ดดดดด ตื้ดดดดด ##%^&$

               "ฮัลโล ว่าไงมีนา" คนปลายสายพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ และอ่อนโยน

               "พี่เมษา มีนารอรถตั้งนานแล้วรถยังไม่มาเลยย อยู่คนเดียวด้วย" ฉันพูดกับพี่สาวฉันด้วยน้ำเสียงที่เหน็ดเหนื่อยจากการทำกิจกรรม 

--------------------- พี่เมษา เป็นพี่สาวฉันนะ ลืมบอกไป I'm Sorry--------------------

               "ให้พี่ไปรับไหม คงเหนื่อยหน้าดูเลยน่ะวันนี้เสียงอ๋อยขนาดนี้" พี่เมษาพูดไปหัวเราะไป ราวกับกำลังให้กำลังใจฉันอยู่

               "ไม่เป็นไรค่ะ ไว้เจอกันน่ะ" ฉันปฏิเสธพี่เมษา ตู๊ดดด ๆๆ ๆๆๆ แล้วตัดสายไป หลังตัดสายไปได้ไม่นาน  ** ตุ๊บบ โอ๊ยยย !! แกร !!** เสียงกลุ่มคนกำลังวิ่งต่อยตีกัน มุ่งหน้ามาทางฉัน เอาแล้วไง ซ่วยแล้วไง วันนี้เป็นวันอะไรเนี้ยยย เอาไงดี เอาไงดี ม๊ายยยย 

               "ยืนบื้ออยู่ทำไมห๊ะ" สิ้นเสียงก็มีมือใหญ่ ๆ นุ่น ๆ กะซากข้อมือฉันให้วิ่งตาม อีกแล้วหรอ ต้องวิ่งอีกแล้วหรออ @_@

               "หยุดก่อน ฉันเหนื่อยย" ฉันสบัดมือออกแล้วหยุดหายใจ ><

               "นายอีกแล้วหรอ" นายหน้าหวานเจอนายทีไรมีเรื่องต้องให้วิ่งทุกที ฉันหอบแฮ๊ก ๆ ๆ 

               "จะไปไหน เห็นรออยู่ป้ายรถเมล์ตั้งนานและ " นายหน้าหวานพูดกับฉันด้วยสีหน้าแววตากวนตีนสุด ๆ คิ้วข้างหนึ่งกะดิกให้ฉัน คิดว่าเท่รึไง เห๊ยเหนื่อย -_-

               "กลับบ้านสิ" -_-

               "ขึ้นรถเด๊ะไปส่ง"

               "ไม่เป็นไร !! -_-" ฉันรีบเดินหนี มือใหญ่ ๆ นุ่ม ๆ ขว้าข้อมือฉันไว้

               "บอก  ให้  ขึ้น  รถ !" เสียงดุดัน ทำเอาฉันใจสั่นไปเลยทีเดียว ฉันยอมขึ้นรถโดนง่ายดาย เหมือนลูกไก่ในกำมือ หมวกใบเล็กกำลังถูกสวมไว้บนหัวฉัน นายหน้าหวานยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ๆ  ฉันถ่างตาโตด้วยความตกใจ สองมือที่กำลังจัดแจกใส่หมวกให้ฉันด้วยความอ่อนโยน สายตาที่กำลังจ้องฉันถูกมือน้อย ๆ ของฉันพลักออกไป      เขิลลลล ><

               "จับดี ๆ นะ" 

    บืนนนนนน บื๊นนนนนนนนน --เสียงมอเตอร์ไซต์ที่วิ่งด้วยความเร็ว ไม่นานก็มาถึงคอนโดฉัน

               "ขอบใจนะ" ฉันยื่นหมวกกันน็อคคืนให้นายหน้าหวาน ด้วยสีหน้าเหน็ดเหนื่อย อ่อนแรง 

               "  อือ  " หลังพูดจบนายหน้าหวานก็ขับมอเตอร์ไซต์ออกไป

                         ------------------------------------------------

               "พี่เมษา ขอมีนานอนพักแปบหนึ่งนะ เหนื่อยมากเลยอ่าาา >< " ฉันพูดพร้อมล้มตัวลงนอน และเผลอหลับไป 

        ****** ฝากติดตามด้วยนะจร้า ติชมได้ น้อมรับทุกเม้มเลย ต่อตอน 5 นะ *******