ตำนานสื่อรัก

7.7

เขียนโดย เฟิน

วันที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2560 เวลา 22.48 น.

  2 ตอน
  2 วิจารณ์
  3,827 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 เมษายน พ.ศ. 2561 10.56 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1) ลูกไม้สีชมพู

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
           ...มีตำนานเล่าขานกันมาในโรงเรียนเเห่งนี้ว่า??หากคู่รักใดได้จูบกันที่หน้ารูปปั้นเทวดาโดย
ไม่มีใครมาขัดขวางระหว่างเสียงระฆังดังเเล้วล่ะก็
..คู่รักนั้นจะได้รับการปกป้องจนชั่วฟ้าดินสลาย...                                                                                                                                                                                                                                                                                                  เหม่ง!!!เหม๊ง!!! ว๊ายยยยยยยย!!!เสียงระฆังดังเตือนเเล้ววววววว!!! 
... ประตูหน้าปิดเเล้วด้วยทำไงดีเนี่ย???สายตั้งเเต่วันเปิดเรียนเลยเรา :( เอาวะเป็นไงเป็นกันถึงอาจารย์จะดุมากเเต่ก็คงเเค่ว่านิดหน่อยเองล่ะมั้งเป็นไงเป็นกันวะ!!!!
//พูดจบยูมิโกะก็กำลังจะก้าวเข้าในวิทยาลัยเเต่ทว่า....เสียงของผู้ชายคนหนึ่งก็ดังขึ้น
:บ้าเรอะ!!!!สำหรับที่นี่นักศึกษาปี1ที่มาสายจะถูกลงโทษอย่างหนัก!
:อร๊ายยย!!!กรี๊ดดดดด!!!นี่มันสไตล์ทีฉันชอบเป๊ะเลยยยย(ยูมิโกะพูดในใจ)
:ตามมาสิจะบอกทางลัดเวลามาสายให้//พูดจบเขาก็เดินนำไป
:ปลอดคนเเล้วใช้ได้เนี่ยเเหละเราจะเข้าไปจากทางนี้!//เขาพูดพร้อมชี้ไปที่กำเเพงสูงของวิทยาลัย
            ... เอ๊ะเข้าไปจากตรงนี้เเล้วจะใช้วิธีไหนล่ะ???
:ก็ปีนเข้าไปสิ :)
:หาาาา!!!!จะให้ฉันปีนทั้งกระโปรงเเบบนี้น่ะเหรอ??ไม่เอาด้วยหรอก!!เรื่องอะไร-_-
:งั้นก็ตามใจล่ะกันนะฉันไม่เดือดร้อนอยู่เเล้ว...อ๋อเเล้วโทษที่ว่าน่ะก็คือ??"ทำความสะอาดหอประชุมใหญ่หลังเลิกเรียน"//กล่าวจบเขาก็ปีนขึ้นกำเเพงอย่างชำนาญ
:เหวออ!!!!????.....เฮ้ๆๆๆๆนายๆๆๆขึ้นไปตั้งเเต่เมื่อไหร่เนี่ยยย
:ว่าไงล่ะจะมาไม่มาจะขึ้นไม่ขึ้นถ้าปีนไม่ไหวจะช่วยท่าทางออกจะเป้นคุณหนูซะอย่างนั้น
:หนอยยยเเน่!!!ดูถูกกันเกินไปเเล้วววเรื่องเเค่นี้สำหรับฉันสบายมากย่ะ
:เหรอ!งั้นเชิญตามสบายเลยนะ
:หืมม!!คอยดูล่ะกันย่ะ ฮึ่บ!!!!
:อ้าววหายไปไหนเเล้วเนี่ยคนอะไรหายเเวบไปเลยเเล้ว   ทำไมเราต้องมาปีนกับเค้าด้วยนะ...รู้งี้ยอมโดนทำโทษซะดีกว่า
:รีบๆลงมาสิจะได้เข้าเรียนอยู่เเล้ววว
:อ้าว!!นายยังอยู่หรอกหรอ
:ลงมาเองไม่ได้ใช่มั้ยล่าาาระฆังดังเเล้วนะรีบๆโดดลงมาฉันจะรับเอง
:มะ! มะ! ไม่เป็นไรฉันลงเองได้นะ
                 ตึก!ตึก!ตึก!ควับบบบ!!!กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!พรึ่บ!!!!
ทันใดนั้นริมฝีปากบางสีเเดงสดอันร้อนผ่าวของทั้งสองก็ได้ประกบกันที่lสวนหลังวิทยาลัยหน้ารูปปั้นเทวดา...เหม่ง!!!!!เหม๊ง!!!!!!
 อึ่บ!!!!    :เป็นอะไรรึเปล่า
:เปล่าๆ!!
:งั้นก็รีบๆลุกขึ้นซะทีสิระฆังเงียบไปแล้วนะ
                             ...เอ๊ะเมื่อตะกี๊เราจูบกันรึเปล่านะ???!!!!!
:เริ่มเรียนเเล้วเร็วเข้าเถอะ"คุณลูกไม้สีชมพู"
:ลูกไม้สีชมพู เอ๊ะ!!!!นั่นมันลายกางเกงในของฉันนี่นา!!!

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา