ขอโทษครับพี่รหัสผมขี้หึง {ฮุนแบค-exo} #รุ่นพี่ฮบnc

     
 
ตอนที่ 15 ไม่ดื้อกับพี่นะ NC
 
            “ต้องจับยังงี้”
            “อ๊ะ..” ไบร์ทส่งเสียงเมื่อแขนแกล่งข้างหนึ่งโอบเอวคอดของเค้าและมืออีกข้างวางทับมือเขา เสียงกระซิบที่ดังก้องอยู่ข้างหูซ้ายลมร้อนที่รดรินใบหูชวนให้ขนลุกแปลกๆ ตั้งแต่เริ่มเรียนถ่ายรูปมาเค้าโดนรุ่นพี่เจ้าเล่ห์ลวนลามนับไม่ถ้วน พูดขัดจังหวะก็จูบ ปรับแสงผิดก็จูบ ล่าสุดจับกล้องผิดก็เข้าประชิดตัว ถึงจะไม่เข้าใกล้แต่การมองอยู่ที่ไกลๆกับสอดสายตาที่พร้อมจะกลืนกิน กับคำพูดที่ฟังสองแง่สองง่าม มันก็ทำให้คนที่ถูกกระทำขนลุกได้ทุกครั้ง
           “เข้าใจไหม” ริมฝีปากขยุบขยิบอยู่ข้างพวงแก้มใส ไบร์ทเม้มปากพยายามขยับออกห่างจากคนเจ้าเล่ห์แต่นั้นก็ไม่ได้ทำให้มันห่างจากเดิมเท่าไร
           “ผมไม่เรียนต่อแล้ว” ไบร์ทหันพูดกับคนข้างๆ นั้นทำให้ระยะห่างของทั้งสองน้อยลงกว่าที่เคย ดวงตาคมมองเข้าไปในดวงตากลมโตสีใส
         “มันไม่ทันแล้วละ” เซย์พูดทั้งยังอยู่ท่าเดิมยิ่งกว่านั้นเค้าใช่แขนทั้งสองข้างรัดเอวบางไว้แน่นกว่าเดิม คนตัวเล็กดิ้นหนีหมายจะพ้นจากอ้อมแขนของคนพี่
        “ทำมะ”
       “กูก็ถามมึงตั้งแต่ตอนแรกแล้วใช่ไหมว่าจะเรียนจริงหรอ และมึงตอบใช่ เพราะอย่างนั้นมึงต้องเรียนให้จบคอร์ส”
       “...”
       “เข้าใจไหม”
       “ทำไมพี่ต้องทำแบบนี้” ไบร์ทถามเสียงอ่อน แววตาสั้นระริกเพราะกลัวคนตรงหน้า
       “ทำอะไร”
        “พี่ลวนลามผมทำไม ทำแบบนี้กับคนเลยหรอ” แขนที่เคยกอดคนตัวเล็กไว้แน่นคลายออกช้าๆแต่หน้ายังจ้องไม่วางตา
      “เรื่องของกู”
      “ผมไม่เรียนละผมจะกลับหอ” ไบร์ทไม่พูดเปล่าขาเรียวก้าวไปที่รถคันหรูหวังจะไปเก็บข้าวของของตน
กึก กึก…
      “เปิดรถสิ” เสียงใสตะโกนขึ้นเมื่อพยายามเปิดประตูไม่ได้ คนที่ถูกเรียกหันควบไปหาต้นเสียงเขาสาวเท้าเดินตามมาติดๆ
ติ๊ง ติ้ง ...
      เสียงเปิดรถดังขึ้น มือเล็กเอื้อมไปเปิดประตูรถที่นั่งฝั่งด้านหลังคนขับ คนตัวเล็กดันตัวเองเข้าไปในรถ มือเรียวสวยจับข้าวของตนเอง
ปึง!!!!
            ประตูรถปิดลงในขณะที่ไบร์ทยุ่งกับการเก็บของอยู่
          “ทำบ้าอะไรอีก” ไบร์ทเอยขึ้นหันกลับไปเจอกับเซย์ที่นั่งมองเค้าอยู่ก่อน
        “เปิดประตูเดี่ยวนี้”
        “จะไปไหนละ”
         “จะกลับหอ”
         “กลับถูกหรอจากนี้ไปหอมันไกลนะ”
         “ไม่รู้แหละจะกลับ” ผมเถียงเขาจนเจ็บคอ ณ จุดนี้ไม่ว่าผมจะพูดดีๆกับเขาก็เหมือนว่าเขาจะไม่เปิดประตูให้ผมอยู่แล้ว พี่เซย์เป็นคนที่น่ากลัวมากๆเลย ใบหน้าที่นิ่งแสนตายของเขาทำให้เราไม่สามารถเดาอารมณ์เค้าออกได้เลย ตอนนี้เขาเป็นฆาตกรโรคจิตที่พร้อมจะฆ่าเหยื่อได้ทุกเมื่อที่มีโอกาส
      “ให้พี่ไปส่งจะไม่ง่ายกว่าหรอ”
      “ไม่เอา”
       “แต่กูจะเอา!!”
ฟึบ!!!
         “อ้า” ฝ่ามือหนาจับขาเล็กลากเข้าหาตัวจับให้ล็อกเข้ากับเอวคอด ไบร์ทร้องสุดเสียงตกใจกับการกระทำของรุ่นพี่
        “ผมขอละอย่าทำอะไรผมละ...”
       “ชูว์....” เซย์เอานิ้วชี้ยกขึ้นมาปิดปากตัวเองเป็นการบอกไบร์ทอย่ากายๆว่าไม่ให้เงียบ พลางยื่นหน้าเข้าไปหาไบร์ทที่อยู่ในระยะไม่ไกลกันมากหนัก
        “อย่าทำเป็นไม่เคยไปหน่อยเลย”
        “ไม่เคยอะระ...” ยังพูดไม่ทันได้ศัพท์ริมฝีปากยักก็พุ่งเข้ามาหาริมฝีปากบางสีเชอร์รี่ขบเม้มปากล่างของคนตัวเล็กเป็นจังหวะจากช้าๆเป็นการอุ่นเครื่องเพิ่มความเร้าร้อนสูงขึ้นเรื่อยๆสอดลิ้มเข้าไปโพรงปากไล่หาความหวานจากคนตัวเล็ก ถอนจูบออกจากริมฝีปากบางจูบซับน้ำใสๆที่เลอะออกมาข้างนอก แขนซ้ายของคนตัวสูงจับเอวบางให้ขยับเข้าหาตัวเองมากขึ้น สองมือไบร์ทวางบนที่หน้าอกแกล่งของคนพี่ กำเนื้อผ้าแน่นจากความเสียวสะท้าน หัวใจน้อยๆเต้นสะนั่นออกมาข้างนอก มือสั่นระริกจากการกระทำที่ไม่คุ้นเคย
        “ทำไมตัวสั่นขนาดนี้” เซย์กระซิบถามที่ข้างหู
         “ผะ-ผมไม่เคยทำแบบนี้กับใครมาก่อน” ไบร์ทพูดเสียงออดน้ำใสๆไหลลงอาบพวงแก้มที่ขึ้นสีแดง คนพี่เห็นดังนั้นมือใหญ่เอื้อมมาปาดน้ำน้อยๆที่ไหลออกมา จมูกโด่งคลอเคลียพวงแก้มชื้นๆที่ยังไม่แห้งสนิทจากคราบน้ำตา
       “ไม่ต้องกลัวนะพี่จะอ่อนโยนกับเราที่สุด” สรรพนามที่ดูอ่อนโยนมากขึ้นทำให้เด็กน้อยวางใจกับเขามากขึ้น ไบร์ทพยักเป็นสัญญาณเชิงอนุญาตให้คนพี่ดำเนินการกระต่อ เซย์ส่งยิ้มอบอุ่นปนเจ้าเล่ห์มาให้คนตาใส
          “ไม่ต้องกลัวนะครับคนเก่ง” พูดจบจมูกโด่งก้มลงสูดดมความหอมหวานที่แสนจะบริสุทธิ์มันเป็นความหอมอ่อนๆที่ไม่ใช่กลิ่นน้ำหอมที่คนทั่วไปใช้กันแต่เป็นกลิ่นตัวของไบร์ทความหอมที่ได้ดมครั้งหนึ่งแล้วก็อยากจะสัมผัสอยากจะดมอีก จากการสูดดมความหอมอยากพอใจแล้วเปลี่ยนเป็นการขบเบาๆที่ต้นคอขาวเนียน ลิ้นเล็มไปที่เนื้อผิวจนเกิดเป็นสีกุหลาบไซร้จากฝั่งซ้ายไปจนถึงฝั่งขวา มือหนาอีกข้างไม่อยู่เฉยปลดกระดุมของคนตัวเล็กออกจนหมดเผยให้เห็นผิวขาวเนียน เขาเลื่อนจากต้นคอมาสัมผัสความเนียนมือที่หน้าอกขาวผ่อง มีเนินเล็กๆรับกับสัมผัสของมือเขาบีบเนื้อน้อย
            “อะ-อ้า...” ไบร์ทแอ่นหน้าอกรับสัมผัสที่รุ่นพี่มอบให้ส่งเสียงครางพร้อมจังหวะที่เซย์สร้างขึ้น
          “ไม่ดื้อกับพี่อีกนะ”
           “อะ-อืออ-อ้า” เซย์กระซิบที่ใบหูข้างขวาขบที่ติ่งหูเพรียงแค่นั้นขนอ่อนๆก็ลุกชันคนตัวเล็กอดไม่ไหวปล่อยเสียงครางออกมาเป็นระยะๆ
         สัมผัสที่เคยอ่อนโยนจากตอนแรกเปลี่ยนเป็นความเร้าร้อนที่พุ้งสูงขึ้นเรื่อยๆคนโตกว่าดึงกางเกงสามส่วนของคนตัวเล็กออกอย่างง่ายดายไม่ลืมที่จะถอยกางเกงชั้นในออกด้วย ไบร์ทเลิกเสื้อของคนพี่ขึ้น แขนเรียวเล็กกอดคอรับสัมผัสจูบที่แสนจะดุเดือดที่เค้ามอบให้โดยไม่มีการทักท้วนใดๆ เซย์ถอยกางเกงของตัวเองเอาอย่างไม่ใยดี ของเข้าต่างๆที่ถูกเตรียมเอาไว้กระจัดกระจายไปทั่วรถ คนตัวเล็กถูกดันให้ติดกับประตูรถอีกข้างหนึ่ง
           “อือ-อ๊ะ-อือ...” เซย์ขบเม้มจนทั่วร่างคนตัวเล็ก ท่อเนื้อของคนตัวเล็กสั่นดิ้กๆคับผองพร้อมจะปลดปล่อย มือหนาลูบไล้แกนกลางจับเบาๆชักขึ้นชักลงช้าๆ
         “อะ-อืออ-ฮะ” ไบร์ทบิดเร้ากับสัมผัสเสียวสวาท คนที่กระทำหัวเราะยกยิ้มอย่างพอใจกับการตอบสนองของคนตรงหน้า
         “ไหวไหมคับน้องไบร์ท” เสียงแหบพร่าดังขึ้นเขาเพียงแค่กระซิบเบาแต่ เสียงนั้นมันยังดังกึกก้องในสมองของคนฟัง
          “อ้ะ-พะ-พี่-ซะ-เซย์-ขอระ-เร็ว”
           “อะไรนะ” คนขี้แกล้งหยุดการกระทำครูหนึ่งแล้วค่อยๆเพิ่มจังหวะของมือให้เร็วขึ้นเรื่อยๆ
           “อือ-อะ-อ้ะ-อ๊ะ-อ้า” ไบร์ทกระเด้งสะโพกตามจังหวะมือโดยไม่กระดากอายใดๆทั้งสิ้น ณ ตอนนี้เค้าอย่างจะปลดปล่อยเกินทน สวรรค์น้อยๆอยู่ตรงหน้า สมองโล่งขาวโพรนจังหวะมือที่แสนจะชำนาญทำให้ไบร์ทสุขสมกว่าที่เป็นมากก่อน
         “อะ-อะ-อ่า” น้ำสีขาวขุ่นพุ่งออกเต็มมือ ไบร์ทเอนหลังพิงประตูรถเมื่อได้ปลดปล่อยเค้ารู้สึกดีกว่าที่เคยเป็นมากก่อน ตาเริ่มพล่าขึ้นมองไปที่คนตรงหน้า
        “เสร็จแล้วอย่าเห็นแก่ตัวสิครับน้องไบร์ท” เสียงเรียกดึงความสนใจทำให้คนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมองคนตัวโต เค้ายิ้มบาดใจมาให้ พลางเลียน้ำสีขาวที่ติดอยู่ที่มือเค้ามันเป็นภาพที่ดูเซ็กซี่กว่าที่เคยเห็น
         “อะไรหรอครับ”
           “หนูดูสิ” เซย์พูด จับมือเล็กที่ยังสั่นไม่หายมาสัมผัสกับแท่งเนื้อร้อนๆที่มันใหญ่เต็มมือเล็ก
            “แต่หนูต้องจัดการมันด้วยปากหนูนะ” ไม่พูดเปล่าเขายื่นหน้ามาใกล้มาจูบสัมผัสริมฝีปากเล็กที่เม้มกันอย่างหน้าน่ารัก ไบร์ทกลืนน้ำลายลงคอจ้องมองอวัยวะความเป็นชายของรุ่นพี่
         “ผมทำไม่เป็น”
         “ไม่เป็นไรเดี่ยวพี่สอน ต้องทำความรู้จักกันไว้เพราะต้องเจอกันบ่อยนะ”
 
 
 
 
 
 
สกรีมแท็ก #รุ่นพี่ครับฮบ
ขอโทษครับพี่รหัสผมขี้หึง
 
ไปจ้ากลับไปเด็กดี คอมเม้นกันหน่อยสิอาการมันเป็นยังไง
 
https://my.dek-d.com/jchertam/writer/view.php?id=1746462