The Offer ข้อเสนอแลกเปลี่ยนหัวใจ

หลังจากนั้น... ทุก2อาทิตย์ ฟีฟ่าก็จะขึ้นมาหาฉันที่แม่ฮ่องสอน ถึงแม้ว่าฉันจะบอกให้นานๆทีขึ้นมาก็เถอะ เขาก็จะโวยวายกลับมาหาว่าฉันซ่อนกิ๊ก ไอ้นี่! ทำงานตัวเป็นเกลียวหมุน360องศาได้24รอบยังจะหาเรื่องกันอีก ฉันก็อุตส่าหวังดี เพราะเขาขึ้นมาก็อยู่แค่ศุกร์(เย็น) เสาร์ อาทิตย์(เช้า) ซึ่งเวลาเหล่านี้ฉันก็ไม่ค่อยมีเวลาให้เขาเต็มที แถมยังลากเขามาใช้งานที่ร้านอีก ก็นะ...มีแฟน(เด็ก)ก็ต้องใช้คุ้มหน่อย ^_^
 
ไม่รู้เวลาผ่านไปเท่าไหร่ เดือนครึ่งแล้ว...ที่เขาไม่ได้ขึ้นมาหาฉันที่แม่ฮ่องสอน แต่เราก็ยังคงโทรคุยกันตลอด แม้จะลดน้อยลงไปบ้างก็เถอะ
 
“แฟนไม่มาหา หงอยเป็นหมาเลยนะพี่แฟร์”
 
“แกอยากไปนอนเป็นเพื่อนหมาหน้าบ้านมั้ยล่ะไอ้ทิม”
 
ไอ้ทิมแซวฉัน แต่ฉันก็ไม่ได้จริงจังกับคำพูดมันนักหรอก ก็เคยบอกให้นานๆทีขึ้นมาหาก็จริง แต่นี้มันก็เดือนครึ่งแล้ว ต่อให้video callหากัน เห็นหน้ากันก็จริง แต่ฉันอยากสัมผัสหนิ เอ๊ะ! อย่าคิดไปไกล สัมผัสคือจับต้องได้ เห็นตัวเป็นๆ ไม่ใช่แค่ภาพถ่ายหรือภาพลวงตา
 
ไฟ(ห้องพัก)เปิด! O_O ขโมยขึ้นห้อง? พนักงานที่บังกะโลพ่อปล่อยให้ขโมยเข้ามาในห้องพักฉันได้ยังไงเนี่ย? ไม้หน้าสาม... ฉันคว้าไม้หน้าสามที่วางอยู่แถวนั้นขึ้นมา เดินตรงไปยังห้องพัก ทันทีที่เปิดประตูด้วยความเงียบ ก็เผยให้เห็นด้านหลังของขโมยที่กำลังรื้นค้นข้าวของฉันอยู่ และฉันก็ฟาดลงที่กลางหลังของไอ้ขโมยนั่น
 
ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก... และแล้ว
 
“โอ๊ยยยย ยัยเตี้ย! เธอนี่ไม่ดูเลยจริงๆ โอ๊ยยย”
 
“ก็ใครใช้ให้นายเข้ามาห้องคนอื่นเงียบๆล่ะ”
 
“ฉันน่ะโทรหาเธอแล้ว เมสเสจบอกเธอแล้วด้วย”
 
ฉันคว้าโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋าขึ้นมา ปิดเสียง มิน่า! วันนี้ถึงไม่มีสายเข้ามาเลย ^^;
 
“ว่าแต่นายเถอะ... ทำไมมาอยู่ห้องฉัน?”
 
“เซอร์ไพรไง ถ้ารู้ว่าจะทำเซอร์ไพรแล้วเจอไม้หน้าสามฟาดแบบนี้”
 
“ขอโทษๆ”
 
“ไม่หายโกรธหรอก”
 
เขาเบือนหน้าหนีขณะที่ฉันทำแผลให้เขาค้างอยู่ เขาเอานิ้วจิ้มที่แก้มตัวเอง หอมแก้ม เล่นมุกนี้ใช้ไม่ได้ผลกับฉันหรอก ฉันเอามือแตะที่แก้มทั้ง 2ข้างของเขาให้หันหน้ามาประชันกับหน้าฉันก่อนจะ...
 
ใช่! ฉันจูบเขา แหมๆๆๆ...อย่าเล่นตัวนักเลย มีผู้ชายมาถวายถึงห้องขนาดนี้ แต่...แต่...แต่...แต่ฉันไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่านั้นจริงๆ ถึงแม้ในใจอยากก็เถอะ ฉันก็ยังไม่อยากโดนข้อหาพรากผู้เยาว์ ก็เขายังเรียนมัธยมอยู่เลยหนิ