Bad Boy Brothers

8.9

เขียนโดย jam68

วันที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 22.25 น.

  32 session
  396 วิจารณ์
  61.57K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

19) ถ่ายแบบ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
~ก๊อก ก๊อก ก๊อก~
โอ๊ยยยย!พี่กันต์มาเคาะประตูแต่เช้าอีกแล้วหรอเนี่ย!ก็บอกแล้วไงว่าวันนี้จะไปถ่ายแบบให้เลโออ่ะ!พูดไม่รู้เรื่องไง
"พี่กันต์มึนอะไรป่ะเนี่ย!ก็บอกแล้วไงว่าวันนี้ไปถ่ายแบบอ่ะจะรีบมาปลุกเพื่อ!!"ฉันตะโกนออกไป
"ก่อนจะพูดดูก่อนได้มั้ยว่าใคร!!"พี่กันต์ตะโกนเข้ามา อะไรของเค้าว่ะ?ฉันลุกไปเปิดประตู
"เออ..."พอเปิดประตูออกมาก็เจอโทโมะทำหน้าโหดเป็นยักษ์เฝ้าประตูอยู่
"นายมาทำมั้ยแต่เช้าอ่ะ?"
"นี้มันกี่โมงแล้ว!"โทโมะยื่นนาฬิกาให้ฉันดู
"เก้าโมง...ห๊ะ!!นี้เก้าโมงแล้วหรอเนี่ย?ฉันว่าฟ้ามันยังมืดอยู่เลยนะ"โทโมะเดินไปเปิดม่านและก็เกิดแสงส่องเข้าตาฉันเต็มๆ อุ๊ย!อย่าทำหน้าโหดสิแฟนจ๋าเค้าก็กลัวเป็นนะ
"ไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้!"โทโมะสั่งเสียงเหี้ยม ฉันรีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที อ๋อ!ฉันไม่ลืมเอาผ้าเช็ดตัวกับเสื้อผ้าเข้าไปนะ
"ฉันให้เวลาเธอสิบนาที"โทโมะสั่งก่อนจะมีเสียงปิดประตูสงสัยจะลงไปรอข้างล่าง
..............................................................................................................................
~ข้างล่าง~
หอมมมมม...แม่ทำอะไรไว้อ่ะห๊อมหอม ฉันเดินตามกลิ่นหอมๆไปที่ห้องครัว
"นายทำไรอ่ะ?"ฉันเห็นโทโมะกำลังก้มๆเงยๆอยู่ตรงเตาแก๊ส
"ต้มข้าวต้มไง"โทโมะบอก
"กลิ่นหอมๆที่ฉันได้กลิ่นนี้กลิ่นข้าวต้มนายหรอ?"
"แน่นอน!"
"ว้าวววว...นายทำอาหารเป็นด้วยหรอ?ฉันยังทำไม่เป็นเลย"ฉันหันไปเห็นกับข้าวเต็มโต๊ะ!น่ากินทั้งนั้นเลย
"แน่นอนสิ!รับรองว่าแต่งงานกับฉันไปเธอไม่อดตายแน่"
"บ้า!ใครจะแต่งงานกับนายกัน>///<"
"เขินหรอ!หน้าแดงเลย"โทโมะแซว
"ไม่ได้เขินเว้ย!อากาศมันร้อน"
"บ้านก็เปิดแอร์นะทำมั้ยร้อนละ?"โทโมะทำหน้ากวนประสาท
"นายจะคุยอีกนานมั้ยฉันหิวแล้วนะ!"ฉันรีบไปนั่งรอที่โต๊ะ
"เชิญครับคุณผู้หญิง"โทโมะยกข้าวต้มมาเสิร์ฟ คนแบบเค้าทำอะไรแบบนี้เป็นด้วยหรอเนี่ย 555
"กินดีๆไม่เป็นหรือไงกัน"โทโมะว่าแล้วเอากระดาษเอื้อมมาเช็ดปากให้ฉัน ฉันรู้สึกว่าเค้าดูจะเปลี่ยนไปเยอะเลยนะเนี่ย!แสดงว่าแผนฉันได้ผลอ่ะดิ!!เก่งจริงๆเลยแก้วใจ
"นี้นาย!"ฉันเรียกโทโมะ
"อะไร?"เค้าถามทั้งที่ข้าวก็เต็มปาก
~จุ๊บ>///<~ฉันยื่นหน้าไปหอมแก้มเค้า
"รางวัลที่นายทำข้าวต้มให้ฉันกิน^^"
"แล้วรางวัลที่ไปรับไปส่งและเฝ้าเธอถ่ายแบบอ่ะ"
"นายยังไม่ได้ทำเลยอย่ามามั่วน่า"
"โอเค!แต่ขอมากกว่านี้นะ"
"ฉันว่่าเราไปดีกว่านะเดี๋ยวรถติด"ฉันรีบเดินออกไป
"ไม่ตอบแสดงว่าตกลงนะ!!"โทโมะตะโกนตาม
...................................................................................................................................
~พารากอน~
"ฮัลโหลเลโอนายอยู่ไหนอ่ะ?"ฉันกดโทรหาเลโอเมื่อมาถึง
(อยู่หน้าพารากอนอ่ะเธออยู่ไหน?)
"ฉันอยู่ลานจอดรถอ่ะเดี๋ยวไปนะ"
(โอเคเร็วๆนะ)พอวางสายฉันก็เดินไปหน้าพารากอนทันที
"ทางนี้แก้ว"เสียงเลโอเรียก
"พี่ๆครับนี้แก้วเพื่อนผมครับ"เลโอแนะนำฉันให้พี่ทีมงานรู้จัก
"ไม่ต้องแนะนำหรอกจ๊ะ!ใครๆก็รู้จักแฟนเลโอกันทั้งนั้น"พี่ทีมงานคนนึงพูด
"ไม่ใช่นะค่ะ!เราเป็นเพื่อนกันค่ะ"ฉันรีบปฎิเสธ...ถ้าโทโมะมาได้ยินฉันว่าพารากอนคงต้องสร้างใหม่
"ใช่ครับ!เค้าเป็นเพื่อนกัน...เพราะแก้วอ่ะแฟนผม"โทโมะเดินมาโอบไหล่แสดงความเป็นเจ้าของทันที
"น้องแก้วมีแฟนแล้วหรอค่ะ"พี่ทีมงานหน้าเสียไปเลย!สงสัยจะกลัวหน้าโหดๆของโทโมะ
"ครับ!ผมแฟนแก้วชื่อโทโมะครับ"ถึงปากจะยิ้มแต่สายตานี้อาฆาตสุดๆ
"เดี๋ยวเราแนะนำให้แก้วรู้จักกับพี่ๆทีมงานดีกว่านะ"เลโอแทรกขึ้น ฉันพยักหน้าเป็นเชิงตกลง
"คนนี้พี่โฟร์ฝ่ายประสานงาน คนนี้พี่เก่งช่างกล้อง คนนั้นพี่แยมฝ่ายเสื้อผ้า คนนั้นพี่จี๊ดจ๊าดช่างแต่งหน้่า คนโน่นพี่เอมมี่ช่างทำผม"
"สวัสดีค่ะ"ฉันยกมือไหว้พี่ๆทีมงานแต่โทโมะก็ยังทำเฉย!คนอะไรไม่มีมารยาทเอาซะเลย...ฉันกระทุ้งท้องโทโมะไปหนึ่งทีให้เค้ารู้ตัวว่าจะต้องทำยังไง
"สวัสดีครับ!!"โทโมะทำแบบไม่เต็มใจเท่าไหร่
"พี่ว่าน้องแก้วกับน้องเลโอไปแต่งหน้าทำผมดีกว่านะค่ะ"พี่โฟร์บอก
"โอเคครับ"เลโอตอบ
"งั้นเชิญทางนี้เลยค่ะ!"เราสามคนเดินตามพี่โฟร์ไป...ที่ต้องใช้คำว่าสามคนเพราะโทโมะตามมาด้วย
"มาแล้วนางแบบของพี่"พี่จี๊ดจ๊าดพูดขึ้น ฉันยิ้มตอบ
"งั้นเลโอทำผมไปก่อนนะเดี๋ยวพี่ขอแต่งหน้าให้น้องแก้วก่อน...มานั่งนี้เลยค่ะคุณน้อง"พี่จี๊ดจ๊าดเรียกฉันไปนั่งที่เก้าอี้หน้ากระจก
"พี่โฟร์ค่ะแย่แล้วค่ะ!!"เสียงผู้หญิงคนนึงดังขึ้น
"มีอะไรมด?"
"ก็นายแบบอีกคนป่วยนะค่ะมาถ่ายให้เราไม่ได้แล้ว"
"ห๊ะ!!แล้วแบบนี้จะทำยังไงละเนี่ย"
"พี่ลองไปคุยกับลูกค้าสิค่ะว่าเปลี่ยนคอนเซ็ปได้มั้ย?"
"โอเคเดี๋ยวพี่จะไปกับคุณพิชญ์เอง"พี่โฟร์บอกแล้วรีบเดินออกไป
"แล้วถ้าลูกค้าเค้าไม่ยอมให้เปลี่ยนคอนเซ็ปเราจะทำยังไงละค่ะพี่จี๊ด?"ฉันถาม
"คงต้องหานายแบบใหม่นะค่ะ!แล้วทำมั้ยน้องเคนต้องมาป่วยวันนี้ด้วยเนี่ย...พี่ละเครียดเลย"ดูท่าทุกคนจะเครียดมากเลยนะเนี่ย!ขนาดเลโอยังคิ้วผูกโบว์เลย
"ว่าไงค่ะน้องโฟร์?"พี่เอมมี่ถามเมื่อพี่โฟร์เดินคอตกเข้ามา
"เค้าบอกว่ายังไงก็ไม่เปลี่ยนคอนเซ็ปแน่!ให้หานายแบบใหม่มาให้ได้"
"แล้วจะไปหาจากไหนละค่ะคุณน้องงงงงง...ไม่ได้จองคิวไว้แบบนี้ใครเค้าจะว่าง!ถ้าจะเอาตอนนี้เดี๋ยวนี้คงต้องไปเดินเลือกเอาในพารากอนแล้วแหละค่ะ"พี่จี๊ดจ๊าดบ่น
"ถ้าเราหาไม่ได้เราก็คงต้องยกเลิกงานนี้ไปนะค่ะ"พี่โฟร์พูดเศร้าๆ
"งั้นกลับกัน!!"โทโมะลุกมาดึงฉัน
"จะไปไหนกันค่ะคุณน้อง?"พี่จี๊ดจ๊าดถาม
"ก็ยกเลิกแล้วนี้ครับ!ผมก็จะพาแก้วกลับบ้าน"
"นี้นาย!ยังไม่มีใครบอกว่ายกเลิกเลยนะ"ฉันหันไปเถียง
"เค้าก็บอกอยู่ว่าหาหานายแบบไม่ได้ก็ยกเลิก"โทโมะเถียงกลับ
"แต่เค้ายังไม่ได้หากันเลยนะ!!"
"ยังไงก็หาไม่ได้หรอก!เธอคิดว่าคนที่เดินไปเดินมาในพารากอนเนี่ยหล่อทุกคนหรือไง!"
"ก็ยังไม่ได้หาเลยนายจะรู้ได้ไง!!"
"งั้นถ้าเที่ยงแล้วเธอยังไม่ได้ถ่าย!เราต้องกลับบ้าน!!"โทโมะยืนคำขาดก่อนจะหันหลังกลับ
"พวกพี่มองผมทำมั้ยครับ?"โทโมะถามเพราะพี่ๆทีมงานมองเค้าเป็นตาเดียว
"น้องโทโมะเป็นนายแบบให้พี่หน่อยนะ"พี่โฟร์พูด
"ผมเนี่ยนะ!ไม่เอาด้วยหรอก!!"โทโมะเดินหนี
"น้องโทโมะคร้าาา...ช่วยพี่หน่อยเหอะนะค่ะคุณน้อง"พี่จี๊ดจ๊าดอ้อนวอน
"ไม่ครับ!ผมไม่เป็น!!"
"แต่ถ้าน้องโทโมะไม่เป็นงานพี่ก็พังนะสิค่ะ!"
"เรื่องของงานพี่สิ!!มันไม่ใช่งานผม!"
"น้องแก้วคร้าาาา...ช่วยคุยกับน้องโทโมะหน่อยสิค่ะ"พี่จี๊ดจ๊าดหันมาอ้อนฉันแทน
"นี้นาย!ช่วยพี่เค้าหน่อยเหอะน่า"ฉันบอก
"ฉันไม่ทำ!!"
"แค่นี้ช่วยไม่ได้หรือไงกัน!!น้ำใจอ่ะมีมั้ย!!"
"ไม่มี!!"
"เออดี!!งั้นไปเลย!!"
"น้องแก้วทำมั้ยพูดแบบนี้ละค่ะ!"
"อย่าไปขอร้องเค้าเลยค่ะพี่จี๊ด!คนแบบเค้าทำไม่ได้หรอก!!คนแบบโทโมะ วิศว อัครอภิมหาเบิ้มสกุล ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง!!ดีแต่เรียกร้องความสนใจไปวันๆ!!เค้าไม่แคร์หรอกนะค่ะว่าใครจะเป็นยัง!!แค่ตัวเองมีความสุขก็พอแล้ว"
"นี้เธอด่าฉันหรอ!!"โทโมะเข้ามากระชากแขนฉัน
"ฉันพูดความจริง!!ฉันคิดว่าฉันเปลี่ยนนายได้!แต่ก็ไม่เลย!!นายก็ยังเป็นโทโมะคนเดิม!!คนที่เอาแต่ใจ!!ไม่สนใจว่าคนอื่นจะทุกข์ร้อนยังไง!!"
"เธออย่ามาว่าฉันนะแก้ว!!"เค้าบีบแรงขึ้น
"ฉันคิดผิดจริงๆที่คบคนแบบนาย...เราเลิกกันเหอะ"
"ได้!!"
"ห๊ะ!!"ทุกคนตกใจ...รวมทั้งฉันด้วย
"ฉันจะยอมถ่ายแบบ!แต่ฉันไม่เลิกกับเธอเด็ดขาด!!"
"เย้ๆๆๆๆๆ"ทุกคนร้องดีใจ ฉันยิ้มจนแก้มปริ
"นี้เธอหายโกรธฉันแล้วหรอ?"โทโมะถาม
"ใครโกรธ!ไม่มีนะ"
"เธอแกล้งฉันหรอแก้ว!!"ฉันทำหน้ายียวนใส่เค้า 555
"ยัยตัวแสบ!"โทโมะเขกหัวฉันหนึ่งที
"เจ็บนะ!แล้วดูสิบีบจนแขนแดงหมดแล้ว"ฉันบอก
"ขอโทษ"เค้าพูดเบาๆ
"อะไรนะ?"
"ก็ขอโทษ"
"นายพูดอะไรฉันไม่ได้ยินเลย?"
"ก็บอกว่าขอโทษไงเล่า!!"เค้าตะโกนเสียงดังจนคนแถวนั้นหันมามอง
"พูดเป็นด้วยหรอ?"
"ก็เพราะเธอไง>///<"
"นายเขินอีกแล้วอ่ะ!หน้าแดงเลย กิ๊วๆ"ฉันแซว
"เธออ่ะไปแต่งหน้าเลยนะ!เค้ารอกันแย่แล้ว"โทโมะผลักฉันไปนั่ง 
"รู้นะว่าเขิน"ฉันยังแซวเค้าที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่
"เงียบๆไปเลยไป!"
...............................................................................................................................
~หน้าเซต~
"คอนเซ็ปนี้จะเป็นรักสามเศร้านะ!เลโอกับแก้วรักกันส่วนโทโมะแอบชอบแก้ว"พี่เก่งบอก
"ทำมั้ยผมต้องแอบชอบแก้วด้วยละ!ผมเป็นแฟนแก้วนะ"โทโมะค้าน
"ก็เค้าต้องการแบบนี้นี่ค่ะคุณน้อง"พี่โฟร์บอก
"อย่ามางี่เง่าน่า...ก็แค่การทำงานเองนะ"ฉันบอก
"แต่ว่า..."
"งั้นจะให้รางวัลเพิ่มเป็นสองอาทิตย์"ฉันกระซิบบอก
"จริงนะO_O"โทโมะทำตาเป็นประกาย
"อืม...อย่างี่เง่าด้วย!เค้าให้ทำอะไรก็ทำ"
"ครับผม^^"
"โอเคแล้วนะค่ะ"พี่โฟร์ถาม
"ค่ะ!"
"งั้นเเข้าฉากได้เลยค่ะ!น้องแก้วกับเลโอทำเป็นเล่นกันนะค่ะส่วนน้องโทโมะก็มองแบบเศร้าๆนะ"พวกเราเดินไปเข้าฉาก 
"โทโมะครับ!หน้าเศร้านะครับไม่ใช่หน้าโหด"พี่เก่งตะโกนบอก
"นาย!ทำดีๆสิ ถ้านายทำไม่ดีฉันก็ยิ่งต้องใกล้ชิดกับเลโอนานขึ้นนะ"ฉันกระซิบบอก โทโมะเปลี่ยนสีหน้าัทันที
"โอเคครับเยี่ยม!ค้างไว้นะครับ 1 2 3 แชะ แชะ แชะ เปลี่ยนท่าครับ...โอเคดีคครับ แชะ แชะ น้องโทโมะเข้าไปซบหลังน้องแก้วนะครับ โอเครับเยี่ยม!แชะ แชะ โอเครับ!เดี๋ยวเปลี่ยนฉากนะ"พี่เก่งตะโกนบอก พวกพี่ช่างแต่งหน้าเข้ามาซับเหงื่อให้พวกเรา
"เดี๋ยวเราเข้าไปถ่ายในอาคารกันนะค่ะ"พี่โฟร์บอก พอเดินเข้ามาคนก็ยิ่งมองกันใหญ่
"ฉากนี้เป็นคู่นะ!แก้วกับเลโอก่อนละกัน"ฉันกับเลโอเดินไปหน้าเซต
"ขอแบบสดใสนะ!"พี่เก่งบอก เราก็จัดการเลย!เหมือนถ่ายรูปเล่นมากกว่า 5555
"โอเคเยี่ยม!โทโมะมาครับ"พี่เก่งเรียกโทโมะที่นั่งเล่นเกมอยู่
"โทโมะนั่งบนม้านั่งนะส่วนแก้วนอนหนุนตัก"พวกเราทำตาม แอบเขินนะเนี่ย>///<
"แก้วหลับตาครับ!โทโมะมองแก้วนะ โอเคเยี่ยม!แชะ แชะ แชะ"
"เปลี่ยนท่านะครับ!แก้วนั่งแล้วมองไปนะมองแบบไม่มีจุดหมายอ่ะส่วนโทโมะมองแก้ว โอเคครับดี แชะ แชะ แก้วเชิดหน้าขึ้นนิดหนึ่ง...ดีครับ"พี่เก่งต้องคอยบอกเราตลอดเพราะเราก็ไม่เคยถ่ายแบบทั้งคู่เลยไม่รู้จะทำท่ายังไงดี
"โอเควันนี้ดีมากครับ"พี่เก่งบอก ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายสามกว่าๆ...เราถ่ายกันเสร็จแล้ว!!
"นี้เงินค่าจ้างของแก้วกับโทโมะนะ"พี่โฟร์ยื่นซองขาวมาให้เราคนละซอง
"ขอบคุณค่ะ/ครับ"
"เดี๋ยวไปกินเลี้ยงด้วยกันก่อนนะ"พี่เก่งบอก
"ที่ไหนค่ะ?"
"ร้านนัดพบนะ"
"ร้านแก้วนี้ค่ะ!"
"จริงหรอ!มีคนบอกอยู่ว่าลูกร้านนี้หน้าตาดี...จริงๆด้วยสิ"พี่เก่งแซว
"แน่นอนอยู่แล้วค่ะ^^"
"ว่าแต่แก้วไปยังไงละ?ไปกับพวกพี่มั้ย"
"เดี๋ยวแก้วไปกับโทโมะนะค่ะ!ถ้าไม่ไปเดี๋ยวงอน"ประโยคหลังฉันทำเหมือนกระซิบแต่ก็พูดให้เค้าได้ยิน
"อะแฮ่ม!"โทโมะกระแอมออกมา
"งั้นเจอกันที่ร้านะค่ะ!สวัสดีค่ะ"ฉันบอกลาพี่เก่งและเดินตามโทโมะไป
~ในรถ~
"รางวัล"นี้ก็ทวงกันจริงเลย!
"ที่อื่นไม่ได้หรือไง!ไม่อายบ้างหรอห๊ะ"
"อายทำมั้ย!รถฉันติดฟิล์มมืดสนิทไม่มีใครเห็นหรอก"
"งั้นมัดจำไว้ก่อน...จุ๊บ!"ฉันหันไปหอมแก้มเค้า โทโมะอมยิ้มแล้วขับรถออกไป
...........................................................................................................................
~ร้านนัดพบ~
ฉันมาถึงร้านก่อนพี่ๆทีมงานอีก
"ว่าไงจ๊ะลูกเขยแม่!วันนี้เหนื่อยมั้ยลูก"แม่เดินเข้ามาหาโทโมะ
"เหนื่อยมากเลยครับแม่!ผมถ่ายแบบด้วยนะครับ"
"จริงหรอลูก!ลูกแม่หล่อขนาดนี้ใครจะอดใจไว้ละ"แม่กอดโทโมะ
"แม่!แก้วเป็นลูกแม่นะไม่คิดจะสนใจเลยไง!!"ฉันโวยวาย
"ไม่หรอก!ฉันสนใจลูกเขยฉันมากกว่า"
"อะไรอ่ะ!นี้นายไปสนิทกับแม่ฉันตอนไหนเนี่ย"ฉันตีแขนเค้า
"เจ็บนะ!แม่ดูสิครับแก้วตีโมะอ่ะ"โทโมะฟ้อง
"ไอ้มาเฟียขี้ฟ้อง!!"ฉันเดินหนีไปหลังร้าน
"ใครกันน่าเป็นหมาหัวเน่า!"เสียงพี่กันต์พูดขึ้น
"อะไรละ!!พี่กันต์ก็เหมือนกันนั้นแหละ"
"ใครบอก!แม่รักฉันจะตายใช่มั้ยครับแม่"พี่กันต์เข้าไปกอดแม่อีกคน
"ใช่จ๊ะลูกรัก!"
"พ่อคร้าาาาาาาาาา"ฉันเดินไปหาพ่อ
"อะไรของแก!"แต่ได้รับสายตานิ่งกลับมา ง๊ะ!!พ่อไม่เข้าข้างแก้วTT^TT
"สวัสดีครับพ่อ แม่ พี่กันต์"เสียงเลโอดังขึ้น
"สวัสดีจ๊ะเลโอ"แม่ทัก
"ผมพาพี่ๆทีมงานมาทานข้าวนะครับ"
"ทีมงานที่ถ่ายแบบนะหรอ?"
"ใช่ครับ^^"
"แม่อยากเป็นนางแบบอ่ะถ่ายแม่บ้างสิ 555"
"แม่ครับ!สงสารคนที่จะซื้อเหอะนะ"พี่กันต์พูดขึ้น
"ตากันต์!!แกไปอยู่กับน้องแกเลยนะ!ฉันไม่รักแกแล้ว"แม่ชี้มาทางฉัน
"เป็นไงละ!แม่ไม่รักเราแล้ว!!"ฉันพูดกับพี่กันต์
"เซ็งเลย!"แล้วเราก็ทำหน้าง้อ
"ผมว่าแม่น่าจะพาพี่น้องคู่นี้ไปเช็คสมองนะครับ"โทโมะพูด
"เดี๋ยวก็ไม่ยกยัยแก้วให้ซะเลยนี้พูดแบบเนี่ย"พี่กันต์บอก
"ใช่ๆ...เฮ้ย!!เกี่ยวไรกะแก้วเล่า!"ฉันเสริม
"พวกแกจะเล่นกันอีกนานมั้ย!พี่เค้ามารอนานแล้วนะ"พ่อพูดขึ้นมาอารมณ์ไหนว่ะเนี่ยพ่อเรา?
"งั้นเชิญนั่งเลยจ๊ะทุกคน!มื้อนี้แม่เลี้ยงเอง"แม่บอกและเข้าไปสั่งอาหารจากแม่ครัวชุดใหญ่เลยฉันกับโทโมะก็ไปนั่งกับพี่เค้าๆด้วยกินกันไปคุยกันไป วันนี้ร้านฉันเสียงดังมากกกกก...พอกินเสร็จทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
"นี้นาย!เดี๋ยวฉันกลับบ้านกับพี่กันต์ก็ได้นายกลับบ้านไปเหอะนะ"ฉันบอกเพราะฉันจะรอปิดร้านนะ
"เดี๋ยวฉันไปส่งเอง"โทโมะไม่ยอมไป
"ฉันจะรอปิดร้านอ่ะนายกลับไปเหอะ"
"ไม่เป็นไรเดี๋ยวรอ"
"รอทำมั้ยเนี่ย!"
"ก็จะไปส่ง!จะเอารางวัล"ประโยคหลังเค้าเลื่อนมากระซิบข้างหู
"ถ้าจะอยู่นี้ก็ช่วยทำตัวให้มีประโยชน์ด้วยนะค่ะ!เอาไปเสิร์ฟโต๊ะสี่ดิ"ฉันยกถาดอาหารไปใส่มือเค้า
"เธอกล้าใช้ฉันหรอ!!"
"ก็ใช้อยู่นี้ไง!ทำดิ!!เชิญค่ะ^^"ฉันผายมือเชิญ โทโมะทำหน้าหงุดหงิดแต่ก็ยอมทำ
.........................................................................................................................
~ในรถ~
โทโมะมาส่งฉันที่บ้านจริงๆและฉันก็ต้องให้รางวัลเค้าเป็นจูบที่เร่าร้อนแถมฝากรอยที่คออีกนะ!รู้สึกว่าเป็นแฟนตานี้แล้วเปลืองตัวชะมัด
"นี้!"ฉันกำลังจะเปิดประตูแต่เค้าก็ดึงไว้ก่อน
"อะไรอีกละ!จะขอรางวัลอีกหรือไงค่ะ?"
"เธอนี้ชอบรางวัลดีเนอะพูดจังเลย"
"อะไรเล่า!!"
"ฉันแค่จะบอกว่าพรุ่งนี้พ่อฉันจะมาแล้วนะเธอเตรียมตัวได้เลยจะมารับแต่เช้า"
"รีบไปไหน?"
"ไปแต่งตัวไง!เธอต้องสวยๆ"
"เป็นแบบนี้ไม่ได้หรอ?นายอายเวลาที่ควงฉันในสภาพนี้ไปหาครอบครัวนายหรอ"น้อยใจนะเนี่ย
"ไม่ใช่แบบนั้น!ฉันไม่อายหรอกนะไม่ว่าเธอจะเป็นยังไงฉันแค่อยากให้เธอแต่งตัวสวยๆแค่นั้นเอง"
"แต่ฉันอยากเป็นตัวของตัวเอง!ฉันแต่งตัวแบบนี้ได้มั้ย?"
"ได้สิ!เธอจะเป็นยังไงฉันก็รักอยู่ดี"
"แต่นายอย่าลืมสิ่งที่ฉันชอบสามอย่างนะไม่งั้นไม่ไปด้วยแน่"
"งั้นพรุ่งนี้ถ้าฉันทำได้เธอก็ต้องเสร็จฉันดิ!"โทโมะทำหน้าหื่น
"ทะลึ่ง!!>//<"
"ฉันจะไม่ทำอะไรเธอถ้าเธอไม่เต็มใจ"
"จริงหรอ"
"ไม่รู้ดิต้องดูสถานการณ์ก่อน"
"ตาบ้า!!"
"555 ล้อเล่นๆ...ถ้าเธอไม่ยอมฉันไม่ทำหรอก"
"งั้นฉันไปแล้วนะ!ฝันดีค่ะ จุ๊บ!"ฉันหันไปหอมแก้มเค้าก่อนจะลงจากรถไป

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา